Alzheimer deel 1 – The Healthman Community

Wat is de ziekte van Alzheimer?

De ziekte van Alzheimer is een vorm van dementie die veel voorkomt. Dementie is de verzamelnaam voor een combinatie van symptomen of- een syndroom. Naast Alzheimer heb je ook vasculaire dementie, lewy body dementie en fronto-temporale dementie, die eveneens veel voorkomen. Dementie is een ingewikkelde en zeer ingrijpende aandoening die veel vragen oproept. De eerste verschijnselen van dementie verschillen van persoon tot persoon en zijn afhankelijk van het type ziekte. Zo merkt de partner of een familielid meestal dat er iets niet in orde is. Vaak zijn er subtiele en terugkerende problemen, zoals geheugenklachten, gedragsproblemen en veranderingen in karakter. De hersenen kunnen prikkels en informatie niet goed meer verwerken.

In het begin van de ziekte van Alzheimer ontwikkelen zich vooral geheugenstoornissen in het kortetermijngeheugen. De persoon met Alzheimer weet bepaalde zaken uit zijn jeugd nog heel goed, maar bijvoorbeeld niet meer wat hij gisteren gedaan heeft. Zo ontstaan er problemen met het onthouden van verjaardagen of de namen van kleinkinderen en het opslaan van nieuwe informatie. In het begin zijn de signalen zeer subtiel, moeilijk te herkennen door vrienden en familieleden. Naarmate de ziekte erger wordt, verliest iemand met dementie steeds meer de regie over zijn eigen leven. De persoon wordt steeds afhankelijker van de hulp van anderen. Dagelijkse handelingen worden steeds moeilijker zoals het doorslikken van voedsel. Naarmate het dementieproces vordert, komen er ook stoornissen in het langetermijngeheugen.

Lichte vorm

Hierbij zal de persoon met Alzheimer dementie proberen zijn klachten te verbergen of te ontkennen. De persoon is er zich bewust van dat er iets scheelt.

Samen met het geheugen vermindert ook de taalvaardigheid (afasie). Het wordt moeilijker om dingen te benoemen en er ontstaan problemen bij het vinden van woorden. De persoon gebruikt dan vervangwoorden, zoals ‘klok’ voor ‘uur’ en ‘drink’ voor ‘water’. De persoon begrijpt geen abstracte dingen meer.
In zijn vertrouwde omgeving zal hij geen grote problemen ervaren, maar in een vreemde omgeving verliest hij gemakkelijk de weg.
Naast de cognitieve veranderingen kan ook de persoonlijkheid veranderen. Bij mensen die bijvoorbeeld eerder gesloten en introvert zijn, kan het voorkomen dat zij plots openheid en geen geremdheid vertonen. Daarnaast kunnen sommige personen met Alzheimer zich gaan afzonderen of heel angstig of prikkelbaar worden. Stemmingswisselingen komen erg vaak voor. Zo kan de persoon met dementie plots beginnen huilen en een half uur later erg vrolijk zijn. Soms treedt agressie op, bijvoorbeeld wanneer een handeling door de omgeving als vernederend ervaren wordt.
Het tijdsbesef vermindert en het uitvoeren van taken wordt moeilijker. Dat komt doordat de persoon soms niet goed meer weet waarvoor dingen, zoals werktuigen dienen. In het begin zullen alleen complexe taken niet meer lukken.

Matige vorm

Hierbij groeit het besef van de persoon met Alzheimer dementie dat er iets misloopt.

De persoon met dementie krijgt moeite om handelingen uit te voeren die hij eerst wel zelf kon (apraxie).
Er is steeds meer nood aan hulp voor dagelijkse bezigheden zoals aankleden of wassen en toiletbezoek.
De persoon verliest zijn weg in de vertrouwde omgeving. De persoon met dementie weet niet meer hoe en in welke volgorde hij bepaalde handelingen moet uitvoeren zoals het bedienen van huishoudelijke apparaten.
De persoon verwaarloost zijn voeding waarbij vermagering optreedt.
Daarnaast krijgt de persoon met Alzheimer problemen met de herkenning van voorwerpen, geluiden en geuren. Er ontstaat agnosie en hij begrijpt niet meer waar ze voor dienen of wat ze betekenen. Een voorbeeld daarvan is het rinkelen van de telefoon. De persoon met dementie kan de rinkelende telefoon wel horen, maar het signaal niet herkennen als verzoek tot communicatie. Ook kan het zijn dat hij het signaal wel herkent, maar de telefoon niet herkent als toestel.

Ernstige vorm

Er ontstaan oriëntatiestoornissen. Eerst in de tijd. De persoon met dementie of Alzheimer weet niet meer goed welke dag, maand of jaar het is. Er ontstaat een verlies van tijdsgevoel over het verloop van dag- en nachtritme. Die desoriëntatie in tijd leidt vaak tot nachtelijke onrust. Wanneer iemand niet meer weet waar hij woont en waar hij zich nu bevindt ontstaat desoriëntatie in ruimte of plaats. Uiteindelijk treedt de desoriëntatie in de persoon zelf op en mensen herkennen uit hun omgeving lukt dan niet meer.
Praten en woorden begrijpen, gaat niet meer goed. De persoon wordt zorgafhankelijk.
Er treden problemen op met het denken en beoordelen van situaties. De persoon met dementie weet niet meer goed wat gepast is. Hij kan zich bijvoorbeeld gaan uitkleden in gezelschap of hij is bang van de televisie, omdat hij de beelden voor echt waarneemt. Meestal heeft dat verminderde oordeelsvermogen ook tot gevolg dat de persoon met dementie zelf niet inziet dat hij ziek is.
Door de afname van zenuwcellen functioneren de hersenen steeds minder goed. Bij sommige mensen verloopt de achteruitgang heel snel en verhoogt het risico op epilepsie. Anderen kunnen nog jarenlang een redelijk normaal leven leiden.
Uiteindelijk raakt iemand door de gevolgen van dementie erg verzwakt.
De spieren worden stijf, en stappen en bewegen gaan achteruit. Deze functies kunnen ook helemaal verloren gaan. Vaak treedt er ongewild urine- of stoelgangverlies op.

Cofactoren die Alzheimer en dementie in de hand werken

Daarmee bedoel ik niet dat elke cofactor specifiek zal leiden tot de ontwikkeling van Alzheimer. Maar de combinatie van biologische conflicten met verschillende cofactoren kunnen wel leiden tot de ontwikkeling van Alzheimer. Het is belangrijk deze nuance te begrijpen. Net zoals gifstoffen niet ziekmakend zijn (hooguit verzwakkend) kan een opstapeling van gifstoffen wel een intoxicatieschok veroorzaken en deze is wel ziekmakend.

1- Galstenen in de galwegen van de lever

De lever is een belangrijk orgaan dat instaat voor mentale helderheid en emotionele stabiliteit. De sterkste verstoring van deze functie wordt veroorzaakt door galstenen in de galwegen van de lever en de galblaas. De hersenen bevatten, net als de bijnieren hoge concentraties cholesterol. Cholesterol is een belangrijke bouwsteen van steroïde hormonen. Voor de productie van gal is eveneens cholesterol nodig. Gal is een stroperige vloeistof die zeer bitter is en speelt een belangrijke rol bij het activeren van de enzymen van de pancreas en het verteren van voeding. Daarnaast produceert de lever ook eiwitten en hormonen die invloed hebben op de manier waarop het lichaam functioneert, groeit en geneest. Zo zuivert de lever het bloed in de hersenen tijdens de nacht onder invloed van melatonine en groeihormonen. Een vervuilde lever is vaak de oorzaak van slapeloosheid waarbij het lichaam extra vocht transporteert naar de hersenen om gifstoffen te verdunnen en hersenschade te voorkomen. Precies het extra vocht in de hersenen houdt je wakker. Galstenen die de lever verstoppen maken de gal giftig en dat leidt tot verstoring van de spijsvertering, hoge niveaus van toxiciteit in de lever en uiteindelijk ook in de rest van het lichaam.

Gal speelt een belangrijke rol bij het beschermen en te reinigen van de darmen. Gal zorgt immers voor een betere opname van vet, dat helpt bij de opname van calcium en andere mineralen. Het lichaam gebruikt ook vet om voldoende cholesterol (mevalonaat, ook voor steroïde hormonen en vitamine D) te produceren dat een beschermende werking heeft op… jawel het hersen- en zenuwweefsel.

Galstenen zijn een direct gevolg van een ongezond voedingspatroon, slechte levensstijl en biologische conflicten of trauma’s. Galstenen in de lever of de galblaas zijn een veelvoorkomende maar weinig erkende oorzaak van vele aandoeningen, ziekten en ook stoornissen in de hersenen en het zenuwweefsel. Het veroorzaakt eveneens vroegtijdige veroudering.

2- Onvoldoende water drinken

De meeste mensen in onze maatschappij vervangen hun drinkwater door alcohol, kunstmatige dranken, koffie of andere cafeïnehoudende dranken. Velen realiseren zich niet dat het lichaam puur en schoon drinkwater nodig heeft wanneer het een dorstsignaal geeft. Het klopt volledig dat koffie, wijn, bier, frisdrank, sportdrank en andere kunstmatige dranken water bevatten. Maar ze bevatten ook cafeïne, alcohol, geraffineerde suiker, kunstmatige zoetstoffen en andere chemische stoffen die in werkelijkheid een sterk vochtafdrijvend effect hebben. Dit betekent: hoe meer je van deze dranken je gebruikt, hoe meer vocht je verliest. Enkele voorbeelden: cafeïne roept in het lichaam stressreacties op waardoor je vaker naar het toilet moet. Toegevoegde geraffineerde suiker leidt tot een verhoogde bloedsuikerspiegel en zorgt ervoor dat het lichaam veel vocht verliest. Regelmatig gebruik zorgt voor een voortdurende uitdroging waarbij het lichaam hinder ondervindt om zich te ontgiften en te zuiveren. Intoxicatie neemt toe. Tussen haakjes, te veel water drinken is ook niet gezond, omdat het lichaam zich ook niet voldoende kan ontgiften en zuiveren. Dit heeft te maken met de wet van osmose die vervolgens sterker wordt. In feite heeft het niet veel zin om een ziekte te behandelen als het lichaam niet eerst schoon drinkwater krijgt.

In vele gevallen worden Alzheimer, dementie en andere chronische aandoeningen voorafgegaan door jarenlange -lichaamsuitdroging- via het drinken van vochtafdrijvende dranken. Vermindering van de hoeveelheid water binnen in de cel heeft altijd een negatief effect op alle celactiviteiten, het maakt niet uit of het spier-, lever-, hersen-, huid- of darmcellen zijn. De perfecte osmotische druk die nodig is voor de voeding van de cel en de productie van energie wordt verstoord door het drinken van vochtafdrijvende dranken. Dit leidt uiteindelijk tot beschadiging van de neuronen (zenuwcellen) in het geval van dementie en Alzheimer.

Ik dien ook te zeggen dat het gebruik van geraffineerd zout eveneens de waterhuishouding en osmotische druk in het lichaam ernstig verstoort. Geraffineerd zout is chemisch bewerkt en droog. Geraffineerd zout bevat aluminiumsilicaat dat een belangrijke co-factor is bij Alzheimer. Dit in tegenstelling tot natuurlijke zouten zoals zeezout of bergzout die de doorstroming van water in het lichaam stimuleren en bovendien waardevolle mineralen bevatten. Een duidelijk signaal van het lichaam op uitdroging is pijn. De neurotransmitter histamine is noodzakelijk om water naar die zones in het lichaam te sturen waar het nodig is om de essentiële stofwisselingstaken uit te voeren om in leven te blijven. Zo is hoofdpijn bij een kater het gevolg van het vochtafdrijvende effect van alcohol.

Gebrek aan schoon drinkwater verstoort vele biologische processen en creëert opeenstapeling van toxische stoffen. Als de tolerantie van het lichaam tegen deze toxische stoffen wordt overschreden, ontstaat er een toxinecrisis. Dat roept ontstekingsreacties op in het lichaam, wat we ook bij Alzheimer zien. Inflammatie komt van het Latijnse woord -inflammatio- ofwel in brand steken. Dit is een complexe biologische reactie van weefsels op beschadiging door toxische, irriterende stoffen en beschadigde cellen, ook als gevolg van biologische schokken, die verschillende biologische processen in het lichaam zullen verstoren. Als het lichaam jarenlang overweldigd wordt door een constante irritatie wordt de ontsteking blijvend. Dit soort chronische ontsteking bij Alzheimer begint heel stilletjes en de symptomen, zoals het verminderen van het geheugen en verlies van taalvaardigheid worden pas een hele tijd later zichtbaar.

3- Lymfoedeem in de relatief grote cisterna chyli vaten

De grote cisterna chyli vaten bevinden zich middenin de buik (ter hoogte van de navel en de bovenste lendenwervels). Verstopping als gevolg van een aanhoudende slechte spijsvertering zorgt voor het opzwellen van de buik. Als er meer gifstoffen zich gaan ophopen in de cisterna chyli vaten dan dat ze kunnen geneutraliseerd en verwijderd worden, is dit naar mijn idee een belangrijke co-oorzaak van chronische aandoeningen waaronder Alzheimer. Lymfoedeem in de cisterna chyli vaten veroorzaakt verstopping in de borstbuis, het belangrijkste en grootste lymfe kanaal van het lichaam. De borstbuis is verantwoordelijk voor de afvoer van bijna 90% van het dagelijkse verzamelde zure stofwisselingsafval, celafval, dode cellen, bacteriën en ander toxisch materiaal. Als dit afval niet onmiddellijk opgenomen wordt door het lymfesysteem, vergiftigt het alle weefsels, organen en hersenen. Het lichaam neemt maatregelen om zichzelf te beschermen tegen deze zuurvergiftiging. Deze zijn dus herkenbaar als symptomen waarbij de hulp van een dokter wordt ingeroepen.

Al het afval dat niet eindigt in het lymfesysteem, vervolgt zijn weg doorheen het lichaam en begint zich op te stapelen. Net zoals water zich verspreid in een zinkend schip, verspreid toxisch materiaal en verzuring zich in elk hoekje en gaatje van het lichaam, inclusief de hersenen. Hersen- en zenuwweefsel bevatten veel vet en- het lichaam zal proberen om zoveel mogelijk toxiciteit in dit vet te isoleren wanneer de galwegen van de lever en de lymfe niet meer in staat zijn hun werk naar behoren uit te voeren door verstoppingen. Dit leidt tot een vicieuze cirkel en uiteindelijke beschadiging van zenuw- en hersencellen. Een gezonde voeding en levensstijl en een emotioneel evenwicht cultiveren, is zo belangrijk om veel gezondheidsproblemen te voorkomen.

Wanneer het lichaam deze toxische belasting sneller opslaat dan afvoert, zal het op een gegeven moment leren -verdragen-. Met andere woorden: je kunt -gewend raken- aan het drinken van alcohol, roken, jezelf uitputten zonder enig teken van belangrijke symptomen te ontwikkelen. Dit wordt eveneens in de hand gewerkt door symptomen zoals een gewone verkoudheid, steeds te onderdrukken met medicijnen. Het lichaam stopt met reageren en zal geen verdere toxine crisissen meer ondergaan. Geen verkoudheden en geen koorts meer. Maar zoals je begrijpt is dit het moment waarop het echt gevaarlijk begint te worden. Het lichaam is niet meer in staat om toxische stoffen op te ruimen en raakt steeds verder verstopt. Het verdedigingssysteem van het lichaam functioneert niet goed meer en kan niet meer waarschuwen wanneer er een grote kans is op blijvende schade. Dit is het begin van een chronische ziekte zoals Alzheimer. Onthou: mensen die de opruim mechanismen van hun lichaam zoals ontsteking, eenvoudige verkoudheden of griep blijven onderdrukken in plaats van uit te zieken, realiseren zich niet dat ze zichzelf meer schade toebrengen dan ze beseffen. Ze leggen de kiem voor een vicieuze cirkel van een zwakke gezondheid en gebrek aan energie. Het is altijd verstandig uit te zieken en het lichaam te ondersteunen bij zijn pogingen om toxines kwijt te raken. Enkel als het symptoom levensbedreigend wordt is het de taak van de arts om dit symptoom af te vlakken zodat de patiënt goed kan uitzieken waarbij beschadigde weefsels worden hersteld en ontgift- dit gebeurt in samenwerking met microben en exosomen).

4- Het schadelijk effect van zware metalen

Het is belangrijk op te merken dat patiënten met dementie en Alzheimer vaak kwik en andere zware metalen in hun hersenen kunnen hebben dan normaal. Hierbij kunnen we in eerste instantie denken aan amalgaamvullingen en de jaarlijkse griepprik. Er zijn verschillende bronnen van vervuiling met zware metalen zoals pesticiden, deodorants, verven, porselein, vaccins, vis uit de oceaan, maagzuurremmers, aluminium pannen, bakpoeder, antitranspiratiemiddelen, verpakkingsmateriaal enz. Bij velen is amalgaam een grote bron van vervuiling. Amalgaam bevat kwik, thallium, nikkel (gouden kronen), cadmium (kunstgebitten) en chroom. Metaal in je mond is een constante bron van vergiftiging en allergische reacties in je lichaam, zeker als je dan nog eens melk of zuivel consumeert. Elk soort metaal gaat uiteindelijk oxideren en dat gebeurt voornamelijk in de mond. De mond is namelijk de plaats waar zich een hoge concentratie aan vocht en lucht bevindt. Door inademen komen er kwikdampen in de longen terecht en deze bereiken het spijsverteringstelsel door het consumeren van voedsel en drank.

Uiteindelijk komen ze in de lymfe en het bloed terecht. Daar gaan ze zich geleidelijkaan opstapelen, en wanneer de tolerantie van het lichaam is overschreden, gaan deze zware metalen schade aanrichten in het lichaam, voornamelijk in het zenuwstelsel. De geleidelijke maar voortdurende afgifte van kwik en andere giftige metalen in het lichaam, door bv. metalen vullingen, heeft vooral een schadelijk effect op de nieren, de lever, de lymfe, de longen en de hersenen. Bij zwangere vrouwen komen veel van deze zware metalen in de foetus terecht die er geïsoleerd raken in de vetcellen en die zich vooral in het hersen- en zenuwweefsel bevinden.

Vaccins bevatten eveneens zware metalen. Doordat deze rechtstreeks in de bloedbaan komen zonder tussenkomst van de spijsvertering en/of de longen, ondervindt het lichaam grote problemen bij het metaboliseren van deze schadelijke stoffen. Het lichaam zal proberen deze schadelijke stoffen zoveel mogelijk in de vetcellen op te slaan en te isoleren. In vaccins zitten vaak stoffen zoals polysorbaat 80 dat de beschermingslaag (myeline) van de zenuwen en de bloedhersenbarrière weker maakt. Zo komen zware metalen nog sneller in de hersenen terecht. Er wordt nooit een verband gelegd tussen mysterieuze hersenaandoeningen en vaccins die 30 of 40 jaar geleden zijn toegediend. Om nog maar te zwijgen over de jaarlijkse griepprik. Zware metalen zijn in eerste instantie niet ziekmakend, maar door jarenlange blootstelling, kan de tolerantie van het lichaam plots overschreden worden, waarbij een intoxicatieschok ontstaat met veel schade aan het hersenweefsel tot gevolg. Bij Alzheimer en andere vormen van dementie is een sterke ontgifting van zware metalen aan te raden.

5- Het aparte verhaal van deodoranten

Om bacteriën te bestrijden gebruiken vele mensen deodorants. En om een overmaat aan zweet onder de armen tegen te gaan gebruiken ze antitranspiratiemiddelen. Maar de twee meest gebruikte actieve ingrediënten in deodorants en antitranspiratiemiddelen zijn aluminium chloorhydraat en aluminium zirkonium chloorhydraat. Stoffen die je zeker niet op je bord zou willen. Beide chemische stoffen reageren op eiwitten in het zweet en bacteriën. Daarbij wordt er een soort gel gevormd die het de zweetklieren bijna onmogelijk maakt om vocht af te scheiden- (waarmee je de ontgifting via de huid verstoort, en dat is zeer schadelijk). Beide chemische stoffen worden gemakkelijk door de huid opgenomen en aangezien zweten wordt tegengehouden, komen ze in de bloedbaan terecht. De deodorants zijn dan ook een belangrijke factor in de vervuiling met zware metalen.

Het is bekend dat ook aluminium en andere metalen voorkomen in groenten en fruit. Maar er is een groot verschil. Planten gaan van nature deze mineralen opnemen en door middel van fotosynthese en zonlicht ionisch mineralen synthetiseren. Dus aluminium dat in planten voorkomt is ionisch van aard (angström), waarbij deze mineralen essentieel zijn voor dier en mens. Maar synthetisch verkregen aluminium of andere metalen (niet in hun biologische vorm) zijn zeer giftig voor het lichaam en komen uiteindelijk in de nieren, lymfe, lever en hersenen terecht. Deodorants en antitranspiratiemiddelen zitten vol met zware metalen en andere giftige chemicaliën. In combinatie met andere bronnen van zware metaalvervuiling zijn deodorants en antitranspiratiemiddelen belangrijke co-factoren bij de ontwikkeling van dementie en Alzheimer.

Een natuurlijke deodorant steen werkt fantastisch en heeft geen bijwerkingen. Maak je dus niet ongerust over het woord aluin op de ingrediëntenlijst. Aluin is een natuurlijk mineraalzout en is niet gerelateerd aan aluminium chloorhydraat of aluminium zirkonium chloorhydraat. De minerale zouten in de deodorant steen blokkeren de transpiratie niet, ze maskeren enkel de geuren.

6- Transvetten als oorzaak van overdadige toevloed van vrije radicalen

Meervoudig onverzadigde vetzuren in geraffineerde producten zonder vitamine E leveren een hoger risico tot ontwikkeling van dementie en Alzheimer. Ik denk hierbij aan saladedressing, dunne plantaardige olie, mayonaise en de meeste soorten margarine. Meervoudig onverzadigde vetzuren worden veel sneller ranzig dan enkelvoudig onverzadigde vetzuren. Meervoudig onverzadigde vetzuren trekken veel sneller vrije radicalen uit zuurstof aan en gaan oxideren. Vrije radicalen ontstaan als een zuurstofmolecuul een elektron kwijtraakt. Dat roept sterke reacties op in het lichaam waarbij cellen, organen en weefsels snel beschadigd raken.

Meervoudig onverzadigde vetzuren zoals omegavetzuren in geraffineerde olie verteren zeer slecht. Dit komt omdat ze hun natuurlijke massa kwijt zijn en niet langer beschermd worden tegen vrije radicalen door hun natuurlijke beschermer zoals vitamine E. In natuurlijke, onbehandelde oliën heb je zowel meervoudig onverzadigde als enkelvoudig onverzadigde vetzuren die vergezeld zijn van vitamine E. Beide vetzuren zijn goed voor het lichaam. Vitamine E verstoort het oxidatieproces. Belangrijk is om onbehandelde oliën koel en donker te bewaren.

De meeste mensen hebben geen idee wat er met de olie gebeurt als die uit noten of zaden is gehaald. Vitamine E en vele andere waardevolle stoffen werden weggefilterd of vernietigd tijdens het raffinageproces. Als je een hamburger eet met friet, wordt je lichaam letterlijk overspoeld door vrije radicalen. Beide soorten voedsel zijn behandeld met geraffineerde olie en wanneer deze olie nog een keer verhit wordt, versnelt het oxidatieproces wat het nog schadelijker maakt voor het lichaam en het hersen- en zenuwweefsel.

Geraffineerde olie en margarine krijgen chemische behandelingen om ze langer houdbaar te maken, een heldere kleur te geven en de natuurlijke geur te verwijderen. Natuurlijke plantaardige oliën worden bij dit proces -ontslijmd- met een petroleum oplosmiddel of onder heet water gemengd en vervolgens onder zeer hoge snelheid gecentrifugeerd om de verschillende stoffen van elkaar te scheiden. Daarna wordt de olie verder geraffineerd door er alkalische stoffen aan toe te voegen zoals loog of natriumhydroxide. Daarna wordt alles opnieuw geschud, verhit, gebleekt en gehydrogeneerd om de olie te stabiliseren en ten slotte wordt de olie ontgeurd. Geraffineerde olie is uiteindelijk maar weinig natuurlijk meer. Het label natuurlijke oliën is daarom misleidend voor de consument. Deze chemische behandeling verhult het feit dat de olie al ranzig is geworden en dat maakt het zo gevaarlijk voor de nietsvermoedende consument.

Verzadigde vetten zoals boter of kokosolie stollen bij kamertemperatuur en bevatten vele natuurlijke antioxidanten waardoor ze beter beschermd zijn tegen oxidatie door vrije radicalen. Ze zijn ook licht verteerbaar. Dit in tegenstelling tot meervoudig onverzadigde vetzuren in geraffineerde olie die zeer slecht verteren en negatieve effecten hebben op het lichaam. Tijdens het raffinageproces ondergaan sommige meervoudig onverzadigde vetten (bijvoorbeeld de omegavetzuren) chemische structurele veranderingen, die ze in transvetzuren veranderen. Transvetten verstoren de zuurstofopname door de cel om voeding te verbranden tot energie, koolstofdioxide en water. Deze transvetten worden ook wel gehydrogeneerde plantaardige vetten genoemd. Niet kopen!

Vrije radicalen zijn de natuurlijke schoonmakers in het lichaam. Het lichaam verhoogt de productie van vrije radicalen om te voorkomen dat deze geraffineerde meervoudig onverzadigde oliën zich aan de celwanden vasthechten. Door aanhoudende consumptie van industrieel bewerkt voedsel met geraffineerde oliën en margarine ontstaan toch verstoppingen aan de celwand. Vrije radicalen proberen deze vette boosdoeners te verteren waarbij tegelijkertijd beschadiging op de celwand ontstaat. Dit is een belangrijke oorzaak van veroudering en van degeneratieve ziekten zoals Alzheimer en dementie. Dit voorbeeld laat zien hoe goede voeding, die nuttig is voor het lichaam door raffinage en chemische stoffen vernietigd wordt. Het laat ook zien hoe de nuttige zuurstofradicalen schadelijk worden als we het lichaam blootstellen aan industrieel bewerkt geraffineerd voedsel.

Natuurlijke, onbewerkte gezonde vetten kunnen het risico op Alzheimer enorm verminderen. Het is belangrijk om te weten of de vetsoort in kwestie een chemische behandeling heeft ondergaan of niet. Producten die veel gehydrogeneerde plantaardige oliën bevatten zijn: koekjes, diepvriesgroenten, kant-en-klaar maaltijden, chips, donuts, brood, crackers, friet (tenzij in dierlijk vet gebakken), cake-mix, alle soorten gebakken voedsel in olie, sauzen, ontbijtgranen enzovoort. Mijn tip: lees de etiketten.