Biologisch overlevingsmechanisme
Elke ziekte maakt deel uit van onze natuurlijke biologische overlevingsmechanismen. Het zijn Archaïsche programma’s die in het DNA en de genen zijn ingebouwd, getest op hun effectiviteit door miljoenen jaren natuurlijke evolutie. Keer op keer zijn deze programma’s beproefd door de natuur op hun werkzaamheid ervan. En wat werkt in de natuur, zal altijd blijven bestaan. Alles, maar ook alles in onze biologische natuur is gericht op overleven, het behoud van het leven!
Onze medische geneeskunde (die we nochtans nodig hebben en waardevol is) vertelt ons het tegendeel. Er wordt verteld dat genen oorzaak zijn van ziekte. Er wordt verteld dat bacteriën en “zogezegde virussen” pathogenen zijn die ons ziek maken. En dat onze algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingssysteem (verkeerdelijk immuniteit genoemd) en het lichaam ontoereikend is, en hulp nodig heeft van de geniale medische wetenschap om te kunnen overleven.
Er wordt ons wijsgemaakt dat we uitgerust zijn met programma’s in het DNA die ons willen vernietigen. Langzaam maar zeker worden we (zijn we) geïndoctrineerd dat ons lichaam al vanaf de geboorte faalt. Want als een kind kan opgroeien zonder artsen en zonder medicijnen, kan dit het grote gevaar inhouden dat men gaat vertrouwen op de zekerheid en de zelfhelende werking van het menselijke lichaam.
Ik ben zo iemand die vertrouwt op de zelfhelende werking van mijn lichaam, daarom dat ik al meer dan 20 jaar medicijnvrij ben. Je begrijpt toch dat ik bruis van energie en levensplezier, er zit geen medicinaal gif in mijn lichaam.
Ik zeg je, we zijn niet uitgerust met programma’s die ons willen vernietigen, ook kanker vormt daarop geen uitzondering. Het is een tragische collectieve misvatting dat welke ziekte dan ook, kwaadaardig zou zijn. Het is een perceptie gebaseerd op geïndoctrineerde angst en het niet begrijpen wat een trauma kan teweegbrengen in ons lichaam.
Het emotionele aspect is uiterst belangrijk bij het ziekte of gezondheidsproces. We leven met de overtuiging dat er iets mis zou kunnen lopen in ons lichaam, dat is de oorzaak van veel lijden en pijn.
Je kunt het zo zien: elke keer als je een shock of trauma ervaart, ontstaat er verwarring of desoriëntatie in de geest. Het lichaam ondergaat structurele veranderingen – kanker is een structurele weefselverandering om te kunnen overleven – dit om de geest bij te staan het conflict als gevolg van de shock op te lossen. In deze toestand heeft overleven de hoogste prioriteit ten opzichte van alle andere functies in het lichaam.
De eetlust vermindert, het hormonale systeem verandert en de natuurlijke ontgifting van het lichaam wordt eventjes stilgelegd. De ontgifting vraagt zeer veel energie van het lichaam, en het lichaam kiest ervoor om deze energie te spenderen aan de geest om het conflict zo snel mogelijk te helpen oplossen.
Daardoor ontstaat er opstapeling van gifstoffen in het lichaam. We hoeven echt niet bang te zijn, angst ondermijnt de werking van de dikke darm. En dat heeft verregaande gevolgen voor de algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingssysteem en de hormoonhuishouding van het lichaam. De lymfe en lever gaan verstoppen en de verzuring wordt erger.
Door deze verzuring veroorzaakt door opstapeling van afvalstoffen en toxines ontstaat zuurstoftekort. Als de tolerantie van het lichaam tegen gifstoffen overschreden wordt, ontstaat er een toxicatieschok die ook ziekmakend is. Hieruit is duidelijk dat verzuring en zuurstoftekort de correlatie is met kanker, omdat het dezelfde causale oorzaak heeft als kanker.
Niets voor niets dat in tumoren schimmels aanwezig zijn die de verzuring en intoxicatie opslorpen waardoor het lichaam langer kan overleven. Schimmels zijn de Mr. Propre van de natuur.
Als het conflict is opgelost eist het lichaam zijn tol, dan komen de bacteriën in actie om de structurele weefselveranderingen ongedaan te maken – te herstellen – en daarbij te ontgiften. De natuur zit zo wonderbaarlijk en vernuftig in elkaar zodat men altijd kan overleven. Zelfs Louis Pasteur gaf toe dat micro-organismen, bacteriën, gisten geen ziekteverwekkers waren, maar eerder de opruimers en herstellers van aangedaan weefsel.
Dat onze waardevolle medische wetenschap dit bewezen feit eens zou willen accepteren, dat zou een reuzenstap zijn in de goede richting om ziekten te genezen en zelfs te voorkomen.
Wist je dat in het lichaam zelfs zogezegde “ziekteverwekkers” gekweekt worden om het lichaam gezond te houden? Bijvoorbeeld streptokokken. Hun functie is om al het eiwitafval van de stofwisseling en weefselvernieuwing dat aangevoerd wordt door de lymfe te helpen afbreken. En 80 % van de lymfe is verbonden met de darmen.
Ik sta elke dag verbaasd hoe sommige artsen zo weinig weten hoe het menselijke lichaam werkt volgens principes zoals de ecologie uit de natuur en het overlevingsprogramma dat vastgelegd is in het DNA door miljoenen jaren natuurlijke evolutie. Maar dat is niet de schuld van de arts, wel het instituut waar de arts zijn opleiding heeft gevolgd. Een arts is iemand die gerespecteerd mag worden. En op dit moment zijn er al vele artsen die inzien dat het niet klopt en omdenken.
