Bloedarmoede versus leukemie

Beenmergtumor (plasmocytoom, multiple myeloom, morbus Kahler)

Rode bloedcellen, geactiveerde bloedplaatjes en witte bloedcellen als gevolg van leukemie

Elke vorm van leukemie wordt voorafgegaan door anemie ofwel bloedarmoede. Leukemie is de genezingsfase van de bloedarmoede.

De functie van het bloed

Bloed bestaat uit bloedcellen, bloedplasma en bloedserum. Het bloed circuleert door het hart, de slagaderen en de aderen, die samen de bloedsomloop vormen. De belangrijkste functie van het bloed is het transporteren van zuurstof, kooldioxide, voedingsstoffen, metabole afvalstoffen, hormonen en andere elementen van en naar de cellen van het lichaam. Rode bloedcellen (erythrocyten) zijn gevuld met hemoglobine, een zuurstofbindend en ijzerhoudend eiwit dat verantwoordelijk is voor het afleveren van zuurstof naar alle delen van het lichaam. Bloedplaatjes (trombocyten) zijn betrokken bij het bloedstollingsmechanisme op de plaats van de wond. Plasma en serum zijn vloeibare bestanddelen van het bloed; plasma bevat ook de bloedstollingsbestanddelen. Witte bloedcellen (leukocyten) worden verondersteld deel uit te maken van het “immuunsysteem” van het lichaam, door conventionele geneeskunde voorgesteld als een afweersysteem tegen “ziekteverwekkende” kiemen. In werkelijkheid spelen witte bloedcellen (inclusief fagocyten en lymfocyten) een belangrijke rol tijdens de helingsfase, door de bijproducten van de microbiële reparatiewerkzaamheden te verwijderen. Vandaar dat ze deel uitmaken van een aangeboren ondersteunings- of supportsysteem, dat is ontworpen om de diverse genezingsprocessen in het menselijk lichaam te begeleiden.

De productie van bloedcellen (hematopoëse) vindt plaats in het beenmerg van de botten. Beenmerg bevat de bloedvormende stamcellen, die zich kunnen vormen tot alle voorkomende bloedcellen. Net als de botten van waaruit ze zijn ontstaan, zijn de bloedcellen afkomstig van het nieuw mesoderm. Technisch gezien is bloed gespecialiseerd vaatweefsel, vandaar de “mesodermale affiniteit” met de bloedvaten. De belangrijkste eigenschap van het nieuw mesoderm is dat er weefselafname is tijdens de conflictactieve periode. Gevolgd door weefseltoename tijdens de helingsfase. Leukemie is helingsfase met een grote piekwaarde van bloedcellen tijdens de epicrisis ofwel het hoogtepunt van de genezing.

OPMERKING: Volgens de standaard zienswijze zijn de lever en de milt de plekken waar tijdens de ontwikkeling van de foetus bloedcellen worden aangemaakt. Later wordt die functie door het beenmerg overgenomen. Op basis van deze theorie wordt aangenomen dat de lever en de milt de bloedproductie zullen overnemen in het geval het beenmerg niet in staat is om bloed te produceren. Dr. Hamer: “Voor mij lijkt dit in bepaalde opzichten onjuist. Wat de bloedproductie betreft; laat het eerste deel van de zwangerschap de productie van “foetale erytrocyten” zien, die afkomstig zijn van het endoderm (de eerste en oudste embryonale kiemlaag). Deze zijn echter niet identiek aan de mesodermale erythrocyten die zich later tijdens de zwangerschap ontwikkelen. Het is daarom hoogst onwaarschijnlijk dat de lever de oorspronkelijke foetale functie van de eerste weken van de embryonale fase zou overnemen. Als dat het geval zou zijn, zouden we volledig verschillende soorten erytrocyten moeten zien, namelijk “foetale erythrocyten.” (Dr. med. Ryke Geerd Hamer, Vermächtnis einer Neuen Medizin, deel 1, blz. 477).

Bloedarmoede begrijpen is belangrijk om leukemie te kunnen begrijpen

Bloedarmoede is een tekort aan bloedcellen (erytrocyten)  of rode kleurstof (hemoglobine). Bloedarmoede heb je tijdens de conflictactieve fase als gevolg van gegeneraliseerde eigenwaarde-inbreuk conflicten. Dit tekort aan bloedcellen verandert de verhouding tussen bloedcellen en bloedplasma (serum) ten voordele van het bloedplasma. Bloedcellen worden door het beenmerg uitgerijpt. Leukemie, of bloedkanker is de genezingsfase van bloedarmoede (zowel vermindering van de rode bloedcellen of de witte bloedcellen). Bij elke vorm van bloedarmoede heb je ook afbouw van het botweefsel (osteolyse) en het beenmerg (platte beenderen en pijpbeenderen). Resulterend in bloedarmoede (anemie: laag aantal rode bloedcellen), leukopenie (laag aantal witte bloedcellen) en trombocytopenie (laag aantal bloedplaatjes). Vanwege het verminderde aantal bloedplaatjes bestaat er een neiging tot blauwe plekken en sneller bloeden (zie ook trombocytopenie gerelateerd aan de milt). Bij een gelijktijdig eigenwaarde-inbreuk conflict kunnen, om enkele voorbeelden te geven, interne bloedingen, bloedende maagzweren, darmbloedingen of baarmoederbloedingen tot ernstige complicaties leiden. Het eigenwaarde-inbreuk conflict wordt vaak veroorzaakt door de diagnose (darmkanker, baarmoederkanker) en slaat ook eveneens op de botten neer (zowel lokaal als gegeneraliseerd).

Tijdens de conflictactiviteit zijn de hemoglobinewaarde (Hb) en hematocrietwaarde (Hct) ook laag (de hematocrietwaarde is het volume van het bloed dat door de rode bloedcellen wordt ingenomen, weergegeven als een fractie van het totale bloedvolume). “Thalassemie” en “sikkelcelanemie” zijn vormen van bloedarmoede met een laag hemoglobinegehalte en een laag aantal rode bloedcellen. Het verlies van beenmerg (myelodysplastisch syndroom of MDS) heeft een effect op het gehele bloedcelproductiesysteem, zelfs als het DHS of conflictinslag alleen een bepaald gebied betreft (gelokaliseerd eigenwaarde-inbreuk conflict). De reden hiervoor is zeer waarschijnlijk dat bij pasgeborenen alle botten actief merg hebben, terwijl bij volwassen beenmerg alleen wordt aangetroffen in de platte botten. OPMERKING: Ernstige bloedarmoede kan een bloedtransfusie vereisen. Zogenaamde Immuun Trombocytopenische Purpura (ITP) met trombocytopenie (laag aantal bloedplaatjes) en een purperachtige (rode) uitslag is, in GNM-termen, een combinatie van een actief eigenwaarde-inbreuk conflict en een scheidingsconflict in de helingsfase.

Het conflict dat bij bloedarmoede samengaat is een gegeneraliseerd eigenwaarde conflict in de trend van “ik kan het niet meer aan”, “ik ben niet goed genoeg”, “ik ben het niet waard”enzovoort. verschilt van persoon tot persoon:

Voorbeeld uit archief van dr. Hamer: Een 7-jarige jongetje werd met de zuignap ter wereld gebracht. De toestand was kritiek. Na de geboorte is de moeder twee maanden in het ziekenhuis gebleven. gedeeltelijk is de moeder bij hem, gedeeltelijk blijft hij alleen. Wanneer het jongetje 1 jaar oud is, beginnen de ouders een huis te bouwen. Dan wordt hij vaak naar grootmoeder gebracht. Psychologisch leidt dit naar een gegeneraliseerd eigenwaardeconflict. Regelmatig recidiveert het conflict wanneer de jongen naar school moet. Door de week heeft hij meestal koude handen en in het weekend worden ze warm. Hij wil steeds bij zij moeder in bed slapen. De rode bloedlichaampjes en de hemoglobinewaarden zijn laag = anemie. Bovendien is hij klein voor zijn leeftijd (verminderde groei van zijn botten). De beste therapie voor de jongen zou zijn dat hij steeds bij zijn moeder zou mogen blijven wanneer hij dat wil.

2e Voorbeeld uit archief van Dr. Hamer: Een gehuwde vader laat zich na jarenlange strijd van zijn echtgenote scheiden. Bij de rechtbank wordt hij door een bevooroordeelde vrouwelijke rechter volledig aansprakelijk gesteld. Resultaat is een volledig gegeneraliseerd eigenwaardeconflict dat op de botten neerslaat samen met een mannelijkheidsconflict dat neerslaat op de prostaat. Bij een preventief onderzoek is zijn PSA waarde verhoogd (6,5). Nu raakt de patiënt in de molen van de reguliere geneeskunde. Zijn prostaat operatie leidt naar impotentie, incontinentie dat een nieuwe eigenwaardeinbreuk en verslechtering van het bloedbeeld veroorzaakt. Meerdere bloedtransfusies  zijn nodig  (anemie). Als de patiënt in heling komt van zijn eigenwaardeconflicten, krijgt hij sterke botpijnen en herstel van het merg. De eerste symptomen van leukemie.

Hoe de conflict actieve fase begrijpen bij eigenwaarde verlies met bloedarmoede tot gevolg ? 

Er ontstaat afbouw van het botweefsel en het merg. Gelijktijdige vermindering van de aanmaak van bloedcellen (hematopoëse) in het beenmerg = vermindering van de circulerende cellen = bloedarmoede. In het eerste deel van de genezingsfase wordt de bloedarmoede nog erger. Maar het is schijnbaar, omdat het bloed door de vagotone (het doorzettende nachtritme met vermoeidheid overdag) bloedvatverwijding met extra serum “verdund” wordt. Lage hematocrietwaarde met sterk gevoel van vermoeidheid door de verlengde nachtfase. De erytrocyten productie begint in deze fase al te stijgen. Symptomen zoals vermoeidheid, bleke huid, koud gevoel, concentratiestoornissen. Het is belangrijk om het conflict en zijn sporen te achterhalen en zo reëel mogelijk op te lossen. Affirmaties zoals: “ik ben vol zelfvertrouwen, ik houd van mezelf en waardeer mezelf precies zoals ik ben. Ik ben uniek en waardevol”. drink thee van : brandnetel, donderkruid, dovenetel, duizendguldenkruid, tijm, ginseng. Goede voeding bij bloedarmoede: rode biet; knoflook, tomaten, uien, appel, honing, rode wijn, blauwe druiven. Indien noodzakelijk: bloedtransfusie met erytrocytenconcentraat

Leukemie, beenmergtumor, multiple myeloom en morbus (kahler)  is de genezingsfase van bloedarmoede

Het conflict met betrekking op eigenwaarde  zoals : “ik ben niet goed genoeg”, “ik kan het niet meer aan” is opgelost. Genezingsfase is leukemie en botpijn (heupen, wervelkolom, armen, benen en zelfs tot de voeten) De genezingsfase kan een tijd duren, is pijnlijk en de intensiteit is afhankelijk van hoe lang het conflict heeft geduurd. Als je de pijn kunt zien als symptoom dat de botten herstellen, zal het geen lijden worden. het is begrijpelijk dat je pijn hebt tijdens de genezingsfase. Bacteriën die callus vormen om het bot te herstellen hebben inflammatie en vocht nodig om lekker actief te worden. de callus heeft tijd nodig om uit te harden tot bot? Het drukt tegen de zenuwen dat in het periost aanwezig is, daarom deze intense pijn. Deze pijn verhindert jou te bewegen waardoor de callus goed kan uitharden. dat is de biologische zin van deze botpijn. 

Er ontstaat bij het herstel van het merg een verhoogde aanmaak van witte bloedcellen, vooral de niet-functionele voorlopers van de witte bloedcellen (leucoblasten). Door de stijging van de bloedcellen komen eerst vele onrijpe bloedcellen in het bloed. Eerst stijgt het aantal witte bloedcellen en pas na enkele weken stijgen de rode bloedcellen. In deze fase heeft de patiënt de meeste botpijnen. Genezing begeleiden, veel rusten. Behoud je moreel, ook wanneer het lang duurt. Het conflict heeft ook lang geduurd. Je bent in de genezingsfase.

HELINGSFASE: Tijdens de helingsfase vindt het herstel van het beenmerg plaats, evenwijdig aan de reconstructie van het bot. De diagnose dat leukemie levensgevaarlijke is zorgt voor een nieuw eigenwaardeconflict bovenop het oude. Diagnose schokken, nieuwe trauma’s enzovoort zorgen dat je het vertrouwen in jezelf en je lichaam verliest en dat is enorm nefast voor het persoonlijke eigenwaarde beeld dat feitelijk verder aangetast wordt. Precies eigenwaarde verlies is causaal bij bloedarmoede en ook leukemie. Men kan dus spreken van een neerwaartse vicieuze cirkel. Men sterft aan de schokken door diagnoses die zich blijven opstapelen waardoor de genezingsfase dat leukemie feitelijk is zich niet kan voltooien. Daarom loopt leukemie en vele andere soorten kankers uiteindelijk dodelijk af. Als gevolg van de onwetendheid en het niet begrijpen van het verbond lichaam-geest. 

De hervatting van de bloedcelproductie (hematopoëse) verloopt in vier fasen: het wordt technischer, maar belangrijk is te weten dat leukemie altijd de genezingsfase is. tijdens de piek in de genezingsfase heb je zeer hoge waarden in het bloed, het signaal dat het merg aan het herstellen is.

Hulpmiddelen van moeder natuur

1- Lapachothee:

Afkomstig uit de tropische regenwouden van Zuid Amerika is lapacho ofwel Pau Darco (van de inca’s). De binnenkant van de schors (bast) van de lapacho colorado boom wordt hierbij gebruikt. Deze bast heeft geneeskrachtige eigenschappen. Tabebuia impetiginosa is de wetenschappelijk naam van deze boom. Het versterkt de algemene gezondheid  en ontgift het lichaam op een krachtige wijze.  Werkt Voornamelijk op de lever, de nieren en het gehele spijsverteringsstelsel. Het helpt bij baby’s met voedselallergieën en darmkrampen. het vermindert de bijwerkingen van antibiotica. Lapacho thee bestrijdt zowel de oorzaak als het symptoom en dat is de verklaring voor de afwezigheid van bijwerkingen.

2- Ojibwa thee: 

Ojibwa thee is van oorsprong samengesteld door de Noord-Amerikaanse indianen. Er worden 8 verschillende kruiden gebruikt die allemaal gezondheidsversterkend zijn en het lichaam ook ontgiften en te zuiveren. In het kort: Rode iep of Ulmus glabra: Wordt gebruikt bij tal van aandoeningen op de luchtwegen, voornamelijk als zuigtabeltten bij keelpijn. Rode iep heeft een gunstige werking op de dikke darm en de endeldarm. De spijsvertering en de leverwerking stimuleren vormen de basis om elke aandoening te ondersteunen in het genezingsproces.

Gezegende distel of Cnicus benedictus: Dit bitterkruid wordt ook gebruikt om problemen met de lever en de galblaas te behandelen. Rode klaver of Trifolium pratense: is een bron van waardevolle voedingstoffen en mineralen waaronder chroom, calcium, thiamine, vitamine C, magnesium, fosfor, en is rijk aan isoflavonen dat de weerstand versterkt. Kliswortel of  Arctium lappa: kliswortel heeft een positief effect op leverbeschadiging door alcoholgebruik en farmaceutische medicijnen. Kelp of bruinwier is eveneens een rijke bron aan goed opneembare mineralen waaronder jodium, calcium, magnesium, kalium en calcium. Schapenzuring of Rumex acetosella is rijk aan oxaalzuur, natrium, kalium, ijzer, mangaan bètacaroteen, vitamine C en fosfor. Het is mild vochtafdrijvend; mild laxerend en mild ontsmettingsmiddel. Witte waterkers of Nasturtium officinale heeft een zeer hoog gehalte aan vitamine C en is eveneens werkzaam tegen candida albicans infectie, koorts, ontstekingen en algemene pijn. Russische rabarber of Rheum palmatum var. tanguticum: een waardevolle plant dat zorgt dat gal, parasieten en in de darmen vastzittend voedsel afgevoerd worden. Het stimuleert de galkanalen om giftige afval producten af te voeren. Het is een krachtige ontgiftende kruid en bevat tal van geneeskrachtige eigenschappen. 

Vermijd kunstmatige zoetstoffen, vooral aspartaam en sucralose!

Laat ook geen röntgenfoto’s nemen, verstoort de genezing van het merg. Zeer belangrijk bij Multiple myeloom Morbid (Kahler). Met röntgenfoto’s houdt je de leukemie in STAND!!! Vele laboratoriumuitslagen zijn niet echt betrouwbaar (The lancet, Centers for Disease control CDC)

Wees ook zeer voorzichtig met steroïden, artritis medicijnen, NSAIDS. Deze groep van medicijnen is absoluut onvriendelijk voor het merg. Vermijd zeker het medicijn merk Butazolidin alka. 

Er zijn vier fasen tijdens de genezing van anemie dat leidt naar leukemie.

FASE 1: Nog steeds anemie, leukopenie en trombocytopenie

Gedurende de eerste drie weken zijn de bloedwaarden laag. Op dit punt is het lage aantal bloedcellen echter misleidend, omdat de verwijding van de bloedvaten tijdens vagotonie er voor zorgt dat het bloedvolume tot wel vijf keer het volume bedraagt dan tijdens sympathicotonie (gedurende de conflictactieve fase zijn de bloedvaten vernauwd). Het extra bloedvatvolume wordt opgevuld met bloedserum. Als gevolg hiervan lijkt het aantal bloedcellen per kubieke millimeter (erythrocyten, leukocyten, trombocyten) laag, hoewel in werkelijkheid het absolute aantal rode en witte bloedcellen onveranderd is. Hetzelfde kan worden gezegd voor de hemoglobine- en hematocrietwaarde, alsook voor het aantal bloedplaatjes. Naast de vermoeidheid, die al karakteristiek is tijdens iedere helingsfase, veroorzaakt bloedarmoede juist extreme vermoeidheid (tijdens de conflictactieve fase nivelleert de sympathicotonische stressstoestand de vermoeidheid enigszins).

In de conventionele geneeskunde wordt dit stadium “aleukemische leukemie” genoemd, wat betekent dat de leukoblasten (nog) niet worden gevonden in het perifere bloed (“a-leukemie”) maar al wel in grote aantallen in het beenmerg worden aangetroffen (gedetecteerd door punctie van het beenmerg!)

FASE 2: Nog steeds bloedarmoede en trombocytopenie, maar een stijging van het aantal leukoblasten

Na drie tot zes weken in de helingsfase begint het beenmerg grote hoeveelheden leukoblasten te produceren. Leukoblasten zijn gespecialiseerde leukocyten. Hun belangrijkste functie is om de reparatie van het bot, dat op dat moment aan de gang is, te ondersteunen. Opgemerkt moet worden dat het aantal normale leukocyten, die het bacteriële werk in de helingsfase ondersteunen, niet wordt beïnvloed door de toename van het aantal leukoblasten. Zodra de leukoblasten hun werk hebben gedaan worden ze door het organisme geabsorbeerd en vervangen door nieuwe, totdat de productie van normale cellen weer in volle gang is. De leukoblasten die niet in de lever kunnen worden afgebroken worden in de perifere bloedvaten achtergelaten, waar ze worden aangetroffen bij een bloedtest. Aangezien leukoblasten verschillen van leukocyten beschouwt de conventionele geneeskunde ze als “onrijp” en als “kankerachtig” (bloedkanker), hoewel ze geen celdeling (mitose) vertonen, wat het vereiste criterium van kankercellen is.

Het hoge aantal leukoblasten wordt gediagnosticeerd als LEUKEMIE. Vanwege de extreme vermoeidheid als gevolg van de aanhoudende bloedarmoede is dit de fase waarin de meeste gevallen van leukemie worden gediagnosticeerd. Gebaseerd op de kennis van de GNM is de overproductie van leukoblasten juist een goed teken, namelijk dat het eigenwaarde-inbreuk conflict is opgelost en het bot, inclusief het beenmerg, nu geneest. Dus hoe hoger het aantal leukoblasten, hoe beter! In fase 2 is de productie van erythrocyten (rode bloedcellen) ook begonnen, maar dit aantal wordt pas later in het proces merkbaar. Vanwege het lage aantal trombocyten (trombopenie) is er nog steeds een risico op snel bloeden!

OPMERKING: Blootstelling aan radioactieve straling als gevolg van de atoombom (Hiroshima, Nagasaki, 1945) of het vrijkomen van radioactief materiaal door nucleaire ongevallen (Tsjernobyl, 1986) beschadigen het beenmerg, met de ontwikkeling van leukemie tijdens de helingsfase tot gevolg (zonder hersenoedeem, tenzij deze tragedie een eigenwaarde-inbreuk conflict heeft veroorzaakt). Medische bestraling en chemobehandeling vernietigen ook het beenmerg! Dit is uitermate schadelijk wanneer een bot aan het genezen is, omdat het beenmerg, naast het herstel van het botweefsel, ook de schade die wordt veroorzaakt door de bestralings”therapie” en de chemo”therapie” zal moeten herstellen.

De mate van de leukemie wordt bepaald door de duur en intensiteit van de conflictactieve fase. “Chronische leukemie”, aangeduid als “langzaam groeiende leukemie”, houdt in GNM-termen in dat de helingsfase voortdurend wordt onderbroken door conflictrecidieven. “Acute leukemie”, ook wel “snelgroeiende leukemie” genoemd, duidt op een intense eerste keer dat iemand zich in een “leukemische helingsfase” bevindt, meestal veroorzaakt door een zeer dramatisch eigenwaarde-inbreuk conflict.

In de conventionele geneeskunde worden de verschillende soorten leukemie ingedeeld op basis van de betrokken bloedstamcellen, vandaar het gebruik van termen als “monocytische leukemie”, “T-celleukemie”, “trombocytenleukemie”, “erythroleukemie”, “lymfoblastische leukemie”, “myelogene leukemie”, “plasmacytoom”, enzovoort.

Een plasmacytoom, multipel myeloom of de ziekte van Kahler is een groei van plasmacellen (witte bloedcellen) die zijn oorsprong vindt in het beenmerg. De beenmergnecrose (panmyelophthisis) vindt plaats tijdens de conflictactieve fase. Bij een ontsteking en deelname van bacteriën (indien beschikbaar), wordt de aandoening osteomyelitis (botinfectie) genoemd. De vloeistof die door het oedeem in het beenmerg sijpelt rekt het botvlies op en veroorzaakt daardoor aanzienlijke pijn. Plasmacytomen ontwikkelen zich meestal in platte botten, zoals het heupbot, borstbeen, de wervels van de wervelkolom, schedel of ribben. Dit bevestigt dat deze lichamelijke toestand is gekoppeld aan een eigenwaarde-inbreuk conflict.

OPMERKING: Een beenmergtransplantatie is een procedure waarbij het beenmerg van een leukemie- of lymfoompatiënt wordt vervangen door “gezonde” beenmergstamcellen van een donor. Vóór de behandeling wordt een hoge dosis chemotherapie, bestraling of beide toegediend om het beenmerg van de patiënt te elimineren. Vervolgens worden de geoogste stamcellen van de donor in de bloedsomloop van de ontvanger geïnjecteerd, gestaafd vanuit de aanname dat ze van daar naar het beenmerg zullen reizen, alwaar ze zich vestigen en de productie van “normale leukocyten” opstarten. Het radioactief oormerken van het merg van de donor heeft echter aangetoond dat binnen enkele weken geen vreemd merg meer in het lichaam van de ontvanger aanwezig is. Het is allemaal geëlimineerd, als gevolg van de natuurlijke reactie op de lichaamsvreemde cellen. Als het beenmerg inderdaad de productie van bloedcellen start is dat alleen toe te schrijven aan het feit dat de dosis bestraling en chemobehandeling niet het volledige beenmerg heeft vernietigd, waardoor de resterende stamcellen uiteindelijk weer nieuwe bloedcellen kunnen produceren.

Lymfoblastische leukemie, die nauw verbonden is met het lymfesysteem, wordt meestal veroorzaakt door een mild eigenwaarde-inbreuk conflict. Lymfatische leukemie komt vaker voor bij kinderen als gevolg van een gegeneraliseerd eigenwaarde-inbreuk conflict.

OPMERKING: Lymfocyten zijn witte bloedcellen die afstammen van de stamcellen van het beenmerg. Ze worden niet, zoals verondersteld, geproduceerd in de lymfeklieren, maar migreren met de lymfevloeistof via het beenmerg naar de lymfeklieren, waar ze een belangrijke rol vervullen bij het verwijderen van de resten van het microbiële herstel van een bepaalde helingsfase (in tegenstelling tot de theorie van het immuunsysteem). Aangezien lymfocyten lymfoïde weefsels vormen is het aantal lymfocyten in het geval van een lymfoom (de ziekte van Hodgkin) verhoogd. Bij (chronische) lymfatische leukemie (CLL) neemt echter alleen de hoeveelheid lymfoblasten toe – zonder de zwelling van een lymfeklier, tenzij de twee biologische speciaalprogramma’s tegelijkertijd lopen. Wanneer lymfocytische leukemiecellen worden gevonden in een lymfeklier wordt dit meestal gediagnosticeerd als “non-Hodgkin lymfoom” (vergelijk met non-Hodgkin lymfoom gerelateerd aan de kieuwbooggangen). Zogenaamd burkitt-lymfoom is, in termen van de conventionele geneeskunde, een non-Hodgkin-lymfoom die ontstaat vanuit de B-lymfocyten. Folliculair lymfoom is een “langzaam groeiend” type non-Hodgkin-lymfoom dat ontstaat uit B-lymfocyten.

De verschillende soorten leukemie kunnen gelijktijdig optreden of van het ene type naar het andere overschakelen, vaak vanwege additionele eigenwaarde-inbreuk conflicten, die meestal worden veroorzaakt door de leukemie-diagnose zelf. Vanuit een GNM-perspectief zijn alle soorten leukemie goed nieuws, omdat het bevestigt dat het eigenwaarde-inbreuk conflict is opgelost en er nu een proces van genezing aan de gang is. In wezen gaat elke aandoening die optreedt in de helingsfase van een bot of gewricht, of het nu gaat om artritis, spit, pijn in de onderrug of een tenniselleboog, gepaard met een miniatuur-leukemie. Dr. Hamer: “Als conventionele artsen nauwkeuriger zouden diagnosticeren, zouden ze de hele sportwereld moeten decimeren met chemotherapie!”

FASE 3: Opkomst van erytroblasten en tromboblasten

Aan het einde van de leukemie, kort na de Epileptoïde Crisis, start ook de aanmaak van rode bloedcellen weer op. Een groot aantal van de nieuwe bloedcellen (erythroblasten of normoblasten genoemd) wordt echter niet gebruikt omdat ze functioneel nog ongeschikt zijn als zuurstofdragers. Op dat moment vindt, althans voor een korte periode, de productie van erythroblasten en leucoblasten gezamenlijk plaats. Hematologen beschouwen deze combinatie als een dubbele dreiging, genaamd “erythroleukemie“.

In fase 3 start de productie van bloedplaatjes ook weer op. Net als de erythroblasten zijn de eerste nieuwe bloedplaatjes (tromboblasten genoemd) functioneel nog deficiënt en hebben ze geen bloedstollingsvermogen. In de conventionele geneeskunde wordt de verhoogde telling van tromboblasten beschouwd als een “bloedaandoening”, “trombocytenleukemie” genaamd (vergelijk met trombocytose, een verhoogd niveau van trombocyten, gerelateerd aan de milt).

FASE 4: Productie van normale leukocyten, erytrocyten en trombocyten

Tijdens het laatste deel van de helingsfase keren de bloedwaarden terug naar normaal, met name zowel in het perifere bloed als in het beenmerg. Dit is vooral belangrijk voor trombocyten en hun vermogen tot bloedstolling.

OPMERKING: IJzer is een essentieel element voor de productie van bloed. Door de snelle productie van erytrocyten vereist het lichaam nu veel meer ijzer dan normaal. Dit leidt gemakkelijk tot ijzertekort. In dit geval is het gebrek aan ijzer niet gerelateerd aan bloedverlies door hevig bloeden (maagdarmbloeding, zware en lange menstruatie). Een verhoogd ijzerniveau, genaamd hemochromatose, treedt op wanneer de productie van rode bloedcellen wordt onderdrukt (zie conflictactieve fase). Het ijzer dat beschikbaar is uit het voedsel kan op dat moment niet worden gebruikt voor de bloedproductie. Na verloop van tijd wordt het extra ijzer opgeslagen in verschillende organen, met name in de lever.

Met veel dank aan Arjen Lievers www.germaansegeneeskunde.nl