Chronische problemen met de spijsvertering Deel 2

7 De darmflora is uit evenwicht!

De darmflora is aangetast en is niet meer in staat de giftige stoffen onschadelijk te maken en af te voeren. Giftige stoffen samen met afvalstoffen gaan zich beginnen opstapelen tegen de darmwand. Daardoor ontstaan verstoppingen tussen de darmvlokken, darmwand en darmplooien. De darmflora wordt verstoort door overgroei van organismen die van natuur de taak hebben om giftige rotzooi op te ruimen. De vertering van voedsel wordt nog problematischer. Deze toxines en verstoppingen veroorzaken heftige ontstekingsreacties in het lichaam dat gepaard gaat met krampen, pijn, koorts en verstopping. Het zijn symptomen die we zien bij colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn bijvoorbeeld. Als de pus niet meer kan verwijderd worden door onze uitgeputte algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem kan dit een zwaardere aandoening veroorzaken. Uiteindelijk kunnen gifstoffen in de bloedstroom terechtkomen.

De darmflora en vervolgens de gehele microbiële flora van het lichaam wordt aangetast door de overheersing van microben en schimmelovergroei als gevolg van de onverteerde voeding, toxines en afvalstoffen in de spijsvertering. Dit is een levensgevaarlijke situatie en leidt vaak tot een septische shock waardoor de bloeddruk sterk gaat verlagen en de doorbloeding in de organen in gevaar komt met het risico van overlijden tot gevolg. Om zo’n scenario te voorkomen reageert het lichaam met de vorming van poliepen of met diverticulitis (uitstulpingen) die helpen te voorkomen dat deze dodelijke giftige toxines in de bloedbaan terechtkomen. Poliepen gaan er ook alles aan doen om deze toxines te verwijderen. Maar zoals je begrijpt kan de spijsvertering in deze condities niet goed verlopen.

8 De functie van de darmtumor

Maar als we ons verder blijven bezighouden om onze spijsvertering te saboteren ontstaan complicaties. Effecten van biologische schokken en trauma’s die niet worden opgelost of terug in conflict worden geworpen samen met ongezonde gifstof bevattende voeding te consumeren en tegen het dag en nachtritme in te leven, kan het lichaam niet anders meer dan tumoren vormen om te voorkomen dat deze dodelijk giftige stoffen zouden terechtkomen in het bloed. Een overlevingsmechanisme van het lichaam. Het lichaam vindt dit zelf zeker niet leuk. In werkelijkheid wordt het lichaam gedwongen om kanker en tumoren te ontwikkelen om te kunnen overleven. Als kanker niet zou bestaan, dan was je reeds overleden aan een interne vergiftiging.

Zelfs een tumor helpt het lichaam om nog een tijd te kunnen overleven in deze vergiftigde toestand. Een darmtumor heeft de eigenschap om de levensgevaarlijke toxines op te nemen, zodat het lichaam nog even een tijd kan overleven. Een tumor neemt ook de effecten van biologische schokken op. Via en tumor kan het lichaam de negatieve lading van conflicten naar buiten duwen. Bedenk dat het maag-darmkanaal in deze toestand een vuile stinkende rioolbuis is geworden. Je merkt het aan de stoelgang dat uiterst onaangenaam geurt. Het is echt geen toeval dat in tumoren schimmels groeien, omdat in tumoren enorme hoeveelheden toxines zitten. Schimmels zijn de opruimers van toxines in de natuur. Het lichaam hoopt vervolgens dat de gastheer er alles aan gaat doen om het roer om te gooien, te starten met het zuiveren en ontgiften, emotioneel evenwicht gaat cultiveren, natuurlijke ritmes gaat respecteren en vooral zongerijpte biologische voeding in zijn oorspronkelijke staat zal gaan consumeren. Bedenk dat de effecten van metafysische zaken zoals biologische conflicten en trauma’s het lichaam eveneens tegenwerkt om zich te ontgiften en te zuiveren. Kanker tracht deze effecten eveneens naar buiten te duwen. Er zitten gespecialiseerde bacteriën in het lichaam om kankercellen op te ruimen, maar daarvoor moet het emotionele conflict opgelost zijn.

9 Dodelijke microben

De zogenaamde meest dodelijke microben zijn overal aanwezig, alles is gecontamineerd met deze “beestjes”. Op de huid, de keukenkast, ons bed en in de gehele spijsvertering komen ze voor. De waarheid is dat ze in feite onschadelijk zijn, tenzij we ongezond eten en leven waardoor onze algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem verzwakt. Gebrek aan zelfliefde, eigenwaarde en zelfrespect verlaagt eveneens je energetische trillingsfrequentie. Microben en gisten worden stuurloos en kunnen tot een dodelijke overgroei evolueren als ze een voedingsbodem vinden in het lichaam. Beschadigde weefsels met dode cellen, afvalstoffen, toxines en overgroei bacteriën of schimmels. 

De verzwakking van de algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem, microbiële flora en de darmflora wordt verergerd door steeds elk spijsverteringsprobleem symptomatisch te bestrijden en de emotionele belasting niet op te lossen. Door symptomen van spijsverteringsklachten te onderdrukken of te verwijderen, kan het lichaam zijn afval niet meer kwijt. Het lichaam wordt letterlijk tegengewerkt om via symptomen zich te ontdoen van schadelijke stoffen. Ons lichaam is door miljoenen jaren natuurlijke evolutie uitgerust met een heel arsenaal “wapens” om op een goede manier om te gaan met iedere soort microbe om een evenwichtige en dynamische symbiose in stand te houden. Symptoom georiënteerde behandeling onderdrukt het vermogen van het lichaam om zijn zelfhelend vermogen te activeren. Je wordt feitelijk steeds zwakker.

Het bacteriële leven in de darm

Bij gezonde en emotioneel evenwichtige mensen worden geen latente microben, gisten en parasieten geactiveerd. Het lichaam heeft ze niet nodig. Ze worden pas geactiveerd als je trillingsfrequentie laag staat en er weefselbeschadiging is. Dan worden er ook meer exosomen gerepliceerd (verkeerdelijk gezien als virussen). Hun doel is om de aangedane weefsels te ontgiften en te herstellen in oorspronkelijke staat. Exosomen is de manier van het lichaam om het kostbare DNA te recycleren. Gezonde mensen met een hogere trillingsfrequentie hebben een evenwichtige microbiële flora waardoor de voedingsbodem voor gevaarlijke overgroei microben elke dag opgeruimd wordt. In deze situatie worden sommige microben onder controle gehouden dankzij de probiotische bacteriën en de dynamische microbiële flora van het lichaam samen met de symbiose met het gezondheidssysteem van het lichaam. Het is het lichaam die beslist om microben en exosomen te activeren om ziektesymptomen te creëren met de bedoeling beschadigde weefsels te herstellen en te genezen. Dat wordt door onze medische geneeskunde totaal verkeerd begrepen.

10 Onverteerd voedsel wordt afval

Maar het wordt een heel ander verhaal als afvalstoffen en onverteerd voedsel langer dan normaal achterblijft in de darmen. Soms zelfs jaren achtereen in een verdroogde vorm. Het betreft voedsel dat te snel is geconsumeerd (onvoldoende gekauwd), tussen de maaltijden door eten als het voorgaande voedsel nog niet is verteerd, zware maaltijden laat in de avond, verkeerde voedselcombinaties e;a. Met dit alles nog eens samenhangend het vasthouden van stress; biologische conflicten (trauma’s) en negatieve emoties die de algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem en hormoonhuishouding verder blijft onderdrukken. Deze situatie verlamt de spijsvertering letterlijk in zijn totaliteit. Vermijd ten stelligste voedsel dat in de magnetron is bereid of verwarmd, een grote veroorzakende factor voor chronische darmaandoeningen.

Het spijsverteringskanaal verandert daardoor in een rioolbuis, dat geeft groen licht aan de gevaarlijke overgroei van microben en gisten die alle afval en onverteerd voedsel dat ze vinden gaan veranderen in puur vergif. Ondertussen worden deze microben stuurloos. Zo ontstaan de onwelriekende darmgassen waar je alleen maar ongemakkelijk van wordt als je ze ruikt!  

De darmwand en het lymfesysteem van de darmen gaan deze gifstoffen opnemen en proberen te neutraliseren. Maar de constante aanvoer van dit gif zal lymfoedeem veroorzaken en er ontstaat een zwelling in de onderbuik. Het gevolg is dat andere delen van de lymfe in het lichaam worden belemmerd door verstoppingen en ontsteking (vooral in de cisterna chyli lymfevaten en de borstbuis). Dit zijn allemaal noodmaatregelen die het lichaam moet nemen om te voorkomen dat het gif in de bloedstroom zou terechtkomen. Want als dat toch zou gebeuren betekent dat een septische shock voor het lichaam en dat is levensbedreigend. Het lichaam probeert vervolgens met wanhopige pogingen het aangetaste weefsel van de dikke darm te verharden (om bloedvergiftiging te voorkomen). Dit is ook tegelijkertijd het eerste stadium van het ontstaan van ontstekingen in de dikke darm.

11 De lymfe raakt overbelast

Darmcellen en de lymfe proberen de gifstoffen op te nemen en te neutraliseren. Op deze plaatsen bevinden zich ook zeer veel witte bloedcellen (detox cellen) en lymfocyten die zich gaan inspannen om al deze gifstoffen te verwijderen. Maar regelmatig is de aanvoer van giftige stoffen groter dan het vermogen van het lichaam om ze te neutraliseren. Zo ontstaat lymfoedeem, vooral in de cisterna chyli vaten en de borstbuis, waardoor de onderbuik gaat zwellen. Verschillende lymfestromen worden geblokkeerd in hun werking. Oedeem is een noodmaatregel van het lichaam om de giftige toxines te verdunnen zodat gezonde cellen niet verder beschadigd worden. Dit om te voorkomen dat deze toxines in de bloedbaan zouden terechtkomen.

Het zijn bijna wanhopige pogingen van het lichaam om te voorkomen dat het bloed zou vergiftigd worden. Ondertussen begint op verschillende plaatsen in de darmwand, de concentratie aan toxinen toch te stijgen en kan het lichaam niet anders meer doen dan microben uit te nodigen om de ontstekingsreacties mee uit te lokken. Er ontstaan verhardingen in het aangetaste darm weefsel. Als de ongezonde eetgewoonten en het vasthouden van negatieve emoties verder blijven duren ontstaan er steeds meer lagen van verhard slijm, etensresten en toxines die een verharde korst vormen rond het aangedane gebied. Dat zorgt voor verstijving van het spijsverteringskanaal waardoor de darmwerking of de darmperistaltiek moeilijker gaat verlopen. En daardoor blijft voedsel ook langer dan een etmaal in de darmen. Het verandert in een plakkerige stinkende massa. Het kan droog en hard worden, en als daarop grote hoeveelheden destructieve bacteriën op af komen is diarree het resultaat.

Constipatie en diarree gaan elkaar afwisselen, en als deze toestand niet verandert wordt dit chronisch. Deze vicieuze cirkel maakt de ontstekingsreacties ook chronisch, dat is typisch bij de ziekte van Crohn. De darmflora is ernstig aangetast en het lichamelijke vermogen van het lichaam om giftige toxines en afvalstoffen te neutraliseren is verzwakt. Ziekte en ontsteking is het gevolg. Ziekte en ontsteking zijn overlevingsmechanismen van het lichaam in een poging om giftige stoffen en dode en beschadigde lichaamscellen te kunnen opruimen. Tijdens dit proces is het de bedoeling van het lichaam om de weefsels te herstellen, echter de gifstoffen kunnen niet weg door verstoppingen. Zo ontstaan vicieuze cirkels.

12 Wat doen we uit onwetendheid onszelf aan?

Ongelukkig blijven we steeds kiezen voor onze ongezonde levensgewoonten, verkeerde voedingsstijl en houden we negatieve emoties en stress vast. Met als gevolg dat er steeds meer lagen van verhard slijm, onverteerde voeding en toxines zich als een verharde korst rondom de beschadiging van de darmwand gaat vormen. Dit zorgt voor een verstijving van de darmwanden en stagnatie van de darmperistaltiek. De bloedvoorziening voor de darmwand komt daardoor ook in het gedrang. De dikke darm kan niet anders dan uitzetten en verzwaren, en er ontstaan rug-, heup-, schouder- en nekproblemen als gevolg van deze extra belasting op de wervelkolom. Vele hernia’s vinden hun oorsprong in een slecht functionerende spijsvertering.

Deze factoren zorgen er dan uiteindelijk voor dat ons voedsel nog langer in onze darmen achterblijft dan normaal. De voedselbrij verandert in een plakkerige massa dat ook droog en hard kan worden en blijft vastzitten tussen de darmvlokken van de dikke darm. Als grote hoeveelheden destructieve microben deze massa gaat ‘bewerken’ is diarree het resultaat. Constipatie en diarree gaan elkaar afwisselen. Als dit blijft doorgaan ontstaat er chronische diarree en opstapeling van toxines in de darmwand en dat is juist gevaarlijk. Nou, ik denk wel dat je nu begrijpt hoe darmkanker ontstaat. Het continue onderdrukken van milde symptomen van verstoring van de spijsvertering leidt tot darmkanker en kanker van andere spijsverteringsorganen.

13 Wat vertelt de Germaanse geneeskunde?

ONTWIKKELING EN FUNCTIE VAN DE DIKKE DARM: Na de dunne darm is de dikke darm het laatste deel van het maag-darmkanaal. De dikke darm is verdeeld in verschillende structurele gedeelten. Het eerste deel van de dikke darm is de blindedarm met het wormvormige aanhangsel, een buidelachtige tube met een doodlopend uiteinde, die aan de opstijgende dikke darm is bevestigd. De dwarsliggende dikke darm strekt zich uit van de rechter naar de linkerzijde van het lichaam, waar het in de dalende dikke darm uitmondt. De sigmoïd darm vormt het laatste gedeelte van de dikke darm. Oorspronkelijk diende het gehele darmkanaal voor de absorptie (absorptie kwaliteit) en de spijsvertering (secretoire kwaliteit) van voedsel. In het huidige evolutionaire stadium scheidt de dikke darm slijm af en is de functie van dit deel van het darmkanaal om afvalmateriaal uit het voedsel te verwerken tot feces, waarna het naar het rectum wordt gevoerd, om te worden uitgescheiden. 

Dr. Geerd Ryke Hamer

De dikke darm bestaat uit intestinaal cilinderepitheel, is afkomstig van het endoderm en wordt daarom aangestuurd vanuit de hersenstam. De dikke darm heeft een doorsnede van ongeveer 6 cm en is ongeveer 1,5 meter lang. Hij heeft geen darmvlokken zoals de dunne darm. De functie van de dikke darm is voornamelijk vloeistof aan de voedselbrij te onttrekken.  Het dikke darm slijmvlies is gevoelig voor een onverteerbare ergernis (brok-conflict), terwijl het sigma slijmvlies gevoelig is:  van zich niet kunnen ontdoen van een “schit-situatie”. Meestal iets onaangenaams, een “schit-situatie” niet los kunnen laten. Iets “smerigs” niet kunnen verwerken. Dat zijn de heftige metafysische zaken die ten grondslag liggen van darmkanker.

Voorbeelden:

Het huwelijk van de 54 jarige patiënte verloopt zeer onharmonieus. Het paar verhuist geregeld naar een nieuwe woning. Tijdens de verhuizing vertelt de man volledig onverwachts dat hij niet mee wil verhuizen. Hij begint zijn spullen terug naar binnen te dragen. Als hij later ondanks de scheiding toch nog de huwelijksdaad van de patiënte verlangt, komt het opnieuw tot een heftige ruzie = “hatelijk, gemeen schijtconflict”. De bloemkoolachtige tumor groeit in de actieve fase en wordt in het kader van een preventief onderzoek gevonden. Ondanks het feit dat deze tumor geen klachten geeft, laat de vrouw zich toch behandelen met chemotherapie.

Een jongeman krijgt van een belangrijke klant geen geld voor een in opdracht gemaakt kunstwerk. Deze onverteerbare brok leidt eveneens tot het ontstaan van darmkanker.

Een man werkt reeds 15 jaar bij een firma. Het komt tot onenigheid met een collega. De chef staat achter de collega, wat de man teleurstelt.

BIOLOGISCHE ZIN: de vastzittende ergernis-brok met meer darmcellen beter kunnen verteren of resorberen.

BIOLOGISCH CONFLICT: Het biologische conflict dat verband houdt met de dikke darm (behalve de sigmoïd darm) is een “onverteerbaar brokconflict” (zie ook maag, twaalfvingerige darm, dunne darm en alvleesklier). Het sigmoid darm is zich niet kunnen ontdoen van een schit-situatie. Voor dieren is een onverteerbare brok een reëel stuk voedsel; voor mensen kan het ook een figuratieve “brok” zijn, bijvoorbeeld een auto, een huis of een waardevol object. We kunnen bepaalde omstandigheden of een vervelende gebeurtenis ook als een “brok” waarnemen en een brokconflict lijden wanneer de situatie als “onverteerbaar” of “niet-absorbeerbaar” wordt beschouwd, bijvoorbeeld wanneer een verwachte aankoop, promotie of belofte niet kan worden “verinnerlijkt”. Het onderscheidende aspect van een brokconflict dat overeenkomt met de dikke darm, inclusief het wormvormige aanhangsel en de blindedarm is dat het conflict als bijzonder “lelijk, smerig” wordt ervaren, bijvoorbeeld lelijke ruzies over geld of over een eigendom, vechtscheidingen, slepende rechtszaken of een verraad. In overeenstemming met evolutionair redeneren zijn brokconflicten de primaire conflictthema’s die worden geassocieerd met organen van endodermale oorsprong, die worden aangestuurd vanuit de hersenstam. 

ANDERE VOORBEELDEN

Voorbeelden:

Een man heeft voortdurend ruzie en ergernis met zijn vrouw = “onverteerbare ergernis”. Hij zou al lang gescheiden zijn, als ze niet een gemeenschappelijk huis zouden hebben dat de man bij de scheiding zou verliezen. Het conflict duurt al meer dan 20 jaar = recidiverend conflict. De patiënt lijdt aan een zware vorm van morbus Crohn.

Een student voelt zich benadeeld door zijn lerares. Hij vindt dat hij steeds onrechtvaardig beoordeeld wordt. Diagnose: morbus crohn wegens recidieven.

Ziekte van Crohn

De biologische zin is de vastzittende ergenisbrok met meer darmcellen beter te verteren / kunnen opnemen.

De fase is chronisch-recidiverend proces. Actieve fasen en genezingsfasen wisselen elkaar af. Vlakgroeiende adeno-carcinomen van het resorptieve type. Soms ook poliepen (van het secretorische type. Bloed en slijm in de stoelgang. Diarree, verstopping, nachtzweet-fasen).

CONFLICTACTIEVE FASE: Te beginnen vanaf het DHS vermeerderen de cellen in de dikke darm zich tijdens de conflictactieve fase evenredig aan de duur en intensiteit van het conflict. Het biologische doel van de celtoename is om de spijsvertering van de brok te bevorderen. Hoewel de dikke darm niet langer een spijsverteringsfunctie heeft, reageert de dikke darm in geval van een biologisch conflict nog altijd wel met celvermeerdering, omdat oorspronkelijk het gehele darmkanaal voor de vertering van voedsel diende. Bij langdurige conflictactiviteit (hangend conflict) ontwikkelt zich een tumor of darmkanker als gevolg van de voortdurende celvermeerdering. De tumor groeit vlakgroeiend (absorptie type) of neemt een bloemkoolachtige vorm aan (secretoire type). Als de mate van de celdeling een bepaalde grens overschrijdt, beschouwt de conventionele geneeskunde de kanker als “kwaadaardig”; onder die limiet wordt de tumor als “goedaardig” beschouwd of gediagnosticeerd als een darmpoliep (zie ook de genezingsfase). Er zijn geen symptomen tijdens de conflictactieve fase. Een grote tumor veroorzaakt echter een vernauwing van de dikke darm (met “potlood-ontlasting”), wat kan leiden tot een obstructie van de darm die chirurgie vereist.

HELINGFASE: Na de conflictoplossing verwijderen schimmels of mycobacteriën zoals TBC-bacteriën de cellen die niet langer nodig zijn. Helingssymptomen zijn diarree (uitscheiding kwaliteit), bloed in de ontlasting (teerachtige stoelgang), buikkrampen (motorische kwaliteit), vooral tijdens de Epileptoïde Crisis, dat is het hoogtepunt tijdens de genezingsfase. De genezingscrisis gaat met rilkoorts, sterke koliekpijn en sterke bloeding, diarree. Een “schimmelinfectie in de darmen” geeft aan dat schimmels ondersteunen bij het genezingsproces. Een darminfectie met (bloed in de) diarree kan ook worden veroorzaakt door de bacterie Escherichia coli (E. coli), die de dunne en dikke darm bevolken. Afhankelijk van de mate van de conflictactieve fase variëren de symptomen van mild tot ernstig.

Als de vereiste microben niet beschikbaar zijn bij het oplossen van het conflict, omdat ze zijn vernietigd door een overmatig gebruik van antibiotica, blijven de extra cellen achter. Uiteindelijk wordt de tumor ingekapseld. In de conventionele geneeskunde zal dit hoogstwaarschijnlijk worden gediagnosticeerd als een darmpoliep of een “goedaardige kanker” (zie ook conflictactieve fase).

Bij SYNDROOM, als gevolg van een actief existentie- of bestaansconflict met betrekking tot de nierverzamelbuizen, wordt het vastgehouden vocht overmatig opgeslagen in het genezingsgebied. De vergrote zwelling kan de dikke darm blokkeren; in de blinde darm kan al een occlusie (verstopping) optreden tijdens de conflictactieve fase. Het is tijdens de genezingsfase dat de blindedarm ontstoken raakt en gediagnosticeerd zal worden als een blindedarmontsteking. Een scheuring van de blinde darm treed op wanneer de Epileptoïde Crisis intens is.

Therapie: 

Conflict en zijn sporen achterhalen en zo mogelijk reëel oplossen indien het conflict nog actief is. Affirmaties: “deze situatie doet zich voor opdat ik hieruit kan leren”. “Door mijn eigen denken en handelen heb ik deze situatie aangetrokken”. 

Geneesmiddelen voor de darm:

Geen onnodige medicatie innemen.

Thee: duizendguldenkruid, agrimonie, venkel, pepermunt en duizendblad.

Uitgebreid kauwen, genieten van het eten!

Colontherapie, darmspoeling ter ontgifting.

Ricinusolie pakking op de buik.

Warme buikwikkels met zoutoplossing

vasten: de oudste therapie bij verteringsproblemen. Bij het vasten volgen we ons instinct, net zoals dieren wanneer zij niets eten. echter vasten onder dwang of druk brengt nieuwe conflicten teweeg en nieuwe ziekten!.

“Willfort”: 3-weekse kuur met vers geperst zuurkool-sap – over de dag verdeeld 0,5 – 1 liter drinken.

14 De emotionele factor van darmkanker (Christiane Beerlandt)

Er is ook een typische emotionele belasting die veel voorkomt bij personen die geconfronteerd worden met darmkanker. Langzaam peinzend en dromend van verwachtingsvolle perspectieven, terwijl je niet met een vaste voet op de grond staat. Sluit jij jezelf niet af voor de echte realiteit en inclusief de aanvaarding van de minder fraaie kanten van het leven? Het wordt jou stilaan duidelijke dat het leven jou vertelt dat jij gewoon niet verder komt met je dromen, je denken en jezelf iets voor te spiegelen. Wat is de echte werkelijkheid, waar zijn jouw echte waarden? Ben jij de droom, de gedachte of de roes geworden in plaats van de echte IK in de realiteit van het hier en nu? Jezelf zien in de vorm van vlees en bloed, niet zwevend in de sfeer van gedachten en je dromen. Het leven nodigt je keihard uit om jezelf naar werkelijkheid in te schatten en te waarderen, het hoge in jezelf tot ontwikkeling te brengen. Alles dat minder is dan het hoge in jezelf los te laten. Ook je belang aan valse waarden loslaten.

Het wil absoluut niet zeggen dat je een slecht mens bent, maar dat jij jezelf verliest in waarden die geen echte waarden zijn. In feite wordt aan jou gevraagd om nuchter met beide voeten op de grond naar het hier en nu te kijken, uit de roes of schijnvreugde te treden. Je niet meer te verbergen achter iets of iemand anders proberen te zijn. Treed naar voren met je ware gevoelens, je ware IK, je ware hart en breng dit alles tot expressie. Zeg tegelijkertijd ook wat er werkelijk in je omgaat, stop met opkroppen! Tandengeknars, om je gevoelens en gedachten niet te moeten tonen of te bedwingen zorgt ervoor dat jij al je kostbare bezit stijf onder je arm vastgeklemd vasthoudt. Wat dit bezit ook moge zijn, uiterlijke schijn, een diploma, emotioneel geheim, vrienden, familie, kinderen en prestaties bijvoorbeeld. Het gehechte belang aan materiële waarden, waarom wil je zoveel bijhouden, ben je angstig of boos iets van jezelf prijs te moeten geven? Zowel letterlijk als figuurlijk, materieel of emotioneel? Misschien ben je boos op de wereld omdat je bang bent iets tekort te komen? Is er angst omdat men jou iets zou ontnemen?

Dit wantrouwen en verbergen doet jou ter plaatse stagneren, je komt niet verder en het lijkt alsof de ander de oorzaak is van jouw lijden. Durf te kijken naar datgene dat negatief is dat je als niet-ziende misschien tot dusver bij je hebt gehouden. Ga in jezelf op zoek naar de echte waarden, stop ermee zinsbegoocheling te koesteren. Laat alles los wat niet past binnen het kader van jouw echte waarden. Een loslaten in zelfliefde en in open communicatie met andere goede mensen, zonder je onderliggende gevoelens weg te drukken. Liefdevol gevend aan jezelf, aan anderen. Oude dingen uit het verleden die je ergerden loslaten. In liefde, vrede, begrip en rust bouwen aan je echte mooie kernwaarden. Wees daar gelukkig en dankbaar om.