De eerste ijzeren regel van kanker
De eerste ijzeren regel van kanker
Al meer dan 25 jaar wordt wetenschappelijke medische kennis onderdrukt. Natuurwetenschappelijk denken betekent om de metafysische en psychologische componenten die voorkomen bij kanker en chronische aandoeningen te analyseren en deze op te lossen. Het menselijke lichaam weet zich dankzij miljoenen jaren natuurlijke evolutie steeds goed gezond te houden. De mens is in feite het pronkstuk van natuurlijke intelligentie. Het microbioom is evenwichtig met een dynamische samenwerking dat gunstig is voor alle partijen inclusief de mens. Microben staan altijd ten dienste van hogere levensvormen. Dr. Hamer wist dat.
Problemen zoals conflicten, trauma’s, biologische schokken kunnen dit evenwicht grondig verstoren. In het werk dat ik doe, (mensen helpen hun emotionele problemen oplossen en ondersteunen met gezondheidsadvies) merk ik dat bij elke ziekte of aandoening een metafysisch element aanwezig is dat aan de basis ligt en dus causaal is. Precies wat DR. Geerd Ryke Hamer empirisch-wetenschappelijk heeft vastgelegd.
Kanker en andere chronische aandoeningen worden steeds voorafgegaan door een zware conflict beleving. Dr. hamer heeft opgemerkt dat deze beleving elke keer acuut en hoog dramatisch was. Meestal kon de patiënt het op de dag of het uur dateren. Een andere waarneming, en zeker bij het ontstaan van kanker, is dat de patiënt het moment van de conflict beleving altijd geïsoleerd beleeft. De shock beleef je telkens geïsoleerd, je staat er alleen voor op het moment dat de shock inslaat. Je kunt het niet direct bespreken of delen. Met andere woorden: hij of zij moet het alleen verwerken en dat leidt naar verwarring of desoriëntatie in de geest.
De medische staf mag eens gaan begrijpen dat het lichaam en de materie de manifestatie is van de geest en niet omgekeerd. In de kwantumfysica wordt dit duidelijk onderwezen. De geest of het bewustzijn is nooit het gevolg of bijproduct van materie!
Dit zijn letterlijk de woorden van Dr. Hamer: De ijzeren regel van kanker betekent het volgende: wanneer een kanker door het Dirk Hamer Syndroom (DHS) is ontstaan, dan is er eigenlijk een soort programmeerfout in de hersenen ontstaan. Een soort kortsluiting. De kanker gaat voort als het conflict aanhoudt. De patiënt merkt echter deze kanker in het algemeen eerst na een bepaalde tijd. Als de kanker groot genoeg is geworden. Deze tijd noemen we de manifestatie tijd, die voor elke kankersoort verschillend is. De conflictinhoud lokaliseert eigenlijk de kanker. Dat wil zeggen, de kanker gaat daarheen waar de conflictinhoud duidt.
Het verloop van het conflict komt overeen met het verloop van de kanker. Is het conflictverloop dramatisch, dan is de kankergroei dramatisch. Is het verloop van het conflict niet dramatisch, slaapt hij eigenlijk in, dan slaapt ook de kanker in. Dat wil zeggen: stopt het conflict, dan stopt ook de kanker. Dat is gelijktijdig voor ons de mogelijkheid de kanker te behandelen. Omdat het conflict stopt, dan stopt ook de kanker. Kwaadaardigheid is dus een leugen waarmee men mensen bang maakt. Kwaadaardigheid kun je het beste vertalen dat het conflict nog actief is. Goedaardigheid kun je het beste vertalen dat het conflict is geëindigd.
Het zou fijn zijn mocht onze reguliere geneeskunde deze inzichten meer gaan implementeren ten voordele van de patiënt. Uit eigen ervaring ben ik eveneens overtuigd dat het lichaam de bevelen van de geest opvolgt. De geest heeft een lichaam nodig om zich te kunnen definiëren. Zit de geest met een conflict, dan zal het via het lichaam in ziekte (herstel) gaan manifesteren. Het wordt tijd dat we van het dualistische denkbeeld afstappen en meer holistisch gaan denken om de helende aard van het leven te kunnen begrijpen. Als je beseft dat de grens van je lichaam eigenlijk niet aan te wijzen is, dan heb je natuurlijk een heel ander, gradueel, polair en paradoxaal verhaal waarin je antwoorden vindt over de ziekte of aandoeningen.
Het wordt tijd dat we gaan inzien dat ziekte ontstaat in de geest en dat het lichaam dit tracht te genezen en niet omgekeerd zoals de farmaceutische investeringsmaatschappij en de moderne medische geneeskunde ons willen doen geloven. Het lichaam en het DNA worden continu door de geest geïnstrueerd. Het lichaam probeert altijd te overleven en de geest ten dienste te staan.
Hoi vrienden, vandaag een beetje studiewerk om de zin van microben te begrijpen bij genezingsprocessen in het lichaam. Volgens de reguliere geneeskunde worden microben als oorzaak gezien van infectieziekten, deze betrachting schijnt voor de hand te liggen omdat wij actieve bacteriën ook kunnen zien bij deze zogenaamde infectieziekten. Wat de reguliere geneeskunde echter vergeten is of over het hoofd heeft gezien, is dat al deze zogenaamde infectieziekten steeds voorafgegaan worden door conflictactieve fasen ofwel de koude fasen. Dus besmetting en infectieziekten kunnen logisch klinken, maar het klopt niet. Wat de reguliere geneeskunde ook nooit zegt: is dat men bij gezonde mensen al deze microben ook vindt als men er naar zoekt, weliswaar in latente toestand zoals fagen of beter gezegd sporen. Microben is de verzamelnaam van alle soorten bacteriën en het pleomorfisme.
Microben zijn min of meer gespecialiseerde chirurgen. Niet alleen ten aanzien van de organen en weefsels die ze herstellen (bewerken), maar ook met betrekking tot hoe ze werken. Ze werken altijd en zonder uitzondering uitsluitend in de tweede fase ofwel de warme fase die start nadat het conflict is opgelost in de geest. Dat is dus de fase waarin de warme symptomen en beroerdheid ontstaan. Ontsteking of koorts, een beetje zwelling en wat vocht erbij zijn symptomen waarin bacteriën echt actief kunnen worden om de weefsels te herstellen. Er is een samenhang van bacteriën en het menselijke organisme. Bacteriën staan altijd trouw alle hogere levensvormen ten dienste en werken op commando van ons organisme, voornamelijk gedirigeerd door de hersenen. Het is zelfs zo dat elk kiemblad waaruit ons gehele lichaam is opgebouwd, zijn eigen typisch kiemblad gerelateerde microben heeft.
Iets technischer gezien zal bij de conflict inslag (DHS) dat het zinvol biologisch speciaal programma opstart, het lichaam ook reeds bepaalde bacteriën beginnen vermeerderen, maar nog niet activeren. Dat zijn dus de fagen of beter gezegd de “sporen van bacteriën” laten uitgroeien tot de bacteriën die het lichaam nodig zal hebben als het conflict is opgelost. Bijvoorbeeld: schimmelbacteriën zoals de TBC zich gaan zich vermenigvuldigen op commando van het lichaam en worden pas geactiveerd als het conflict is opgelost in de geest. Er worden slechts zoveel mycobacteriën van tevoren geproduceerd als er achteraf voor het opruimen van het kankerweefsel noodzakelijk is. Dat betekent hoe heviger de confictinslag (DHS) hoe meer mycobacteriën van tevoren worden geproduceerd. De samenhang van de natuur en het menselijke lichaam is zo wonderlijk (ontogenetisch systeem), altijd gericht om te overleven.
Het is jammer dat de academische geneeskunde niet wil begrijpen dat microben onze vrienden zijn. Het is echt onzin om microben als vijand te zien en deze met een militaire strategie te vernietigen. We hebben microben nodig; en wel het gehele aanbod die in onze streken op onze breedtegraad normaal van nature aanwezig zijn. Precies door teveel antibiotica misbruik en te sterke hygiëne kunnen bepaalde bacteriën of schimmelbacteriën uitgeroeid zijn in ons lichaam. Dat heeft soms catastrofale gevolgen. Bijvoorbeeld bij een schildklier-carcinoom betekent dat als het conflict is opgelost (conflict van te traag zijn) het carcinoom niet kan worden afgebouwd waarbij er aanhoudend een te grote hoeveelheid thyroxine wordt geproduceerd wat biologisch gezien totaal onzinnig is. Een tumor van de dikke darm (mentale brokconflict) kan aanzienlijke complicaties geven als er geen schimmelbacteriën meer aanwezig zijn en moet dan chirurgisch verwijderd worden. De enige uitzondering dat gerechtvaardigd is bij antibioticagebruik is als de activiteit van microben te sterk wordt. In de zin van hey, jullie zijn de gastheer aan het vergiftigen (cytokinestormen). Gewoon het symptoom afvlakken heet dat, maar nooit bestrijden. De genezing duurt wat langer, maar je overleeft het dan.
Tot slot: we zien dat microben door de natuur zinvol en ontwikkelingsgebonden ingevoegd zijn om biologische processen van de zinvolle biologische speciale programma’s tot een goed einde te brengen. Dat heeft de universitaire wetenschap nooit begrepen en we hebben deze ijverige kleine helpers op alle manieren trachten te vernietigen. Deze grote universitaire misvatting is de oorzaak dat miljoenen mensen uiteindelijk sterven omdat we deze kleine helpers nodig hebben om te kunnen overleven. De medische universitaire wetenschap weet nog altijd niet dat microben gelijktijdig met ons en voor ons zijn gegroeid, als lid van een zelfregulerend systeem van moeder natuur. Daarom dat het “immuunsysteem” ook een fictie is van dezelfde academische universitaire wetenschap. Het lichaam werkt niet op basis van oorlogsvoering (alleen de menselijke geest kan dat) waarbij microben in een grote “slacht” moeten worden vernietigd. Zo een beetje alles, infectie, besmetting, immuniteit, anti- dit, anti-dat, bacteriële ziekteverwekkers, kwaadaardige bacteriën enzovoort van de moderne universitaire medici is klinkklare onzin.
Conclusie: Op bevel van onze hersenen worden bepaalde aan kiemblad gerelateerde microben geactiveerd indien het lichaam dit nodig acht. Dit gebeurt altijd als het conflict, trauma of schok in de geest is opgelost en dat heeft niets met infectie of besmetting te maken. Je kunt alleen besmet en geïnfecteerd worden door emoties zoals angst of enthousiasme. In overdrachtelijke zin bestaat infectie en besmetting dus wel.
Het wonder van wondgenezing
Bacteriën zijn niet zo onnozel zoals wij, mensen. Ze kennen hun plaats in het leven en staan altijd ten dienste van hogere levensvormen. Op instinctief niveau staan bacteriën meer in lijn met het leven dan wij mensen. Bacteriën en pleomorfismen voelen van nature aan dat de doelstelling van het leven bedoeld is om de complexiteit inderdaad te doen groeien. Microben kwijten zich perfect aan hun taak, alles om de méést complexe levensvorm – de mens – te dienen. Dat is een natuurwet waar ik al zoveel over heb gesproken. De mens is een complex wezen dat door de evolutie is voortgebracht. Lagere levensvormen laten jou altijd met rust als je ze zelf niet provoceert. Zelfs tijgers laten jou met rust als je een soevereine houding aanneemt. Op dit moment zijn er veel mensen die gewoon tussen al deze roofdieren lopen in de natuur.
Maar als deze dieren jou niet zien als een soevereine persoon omdat je in angst leeft, gaan ze jou zien als een prooi. Hetzelfde gebeurt wanneer wij het idee opdoen dat zogezegde “pathogenen” die ons “aanvallen” en wij dus anti-lichamen moeten opbouwen. Ironisch genoeg is dat juist de gedachte van dit idee dat ons uit evenwicht brengt. Dat zorgt ervoor dat precies die polaire tegenkrachten worden opgeroepen. Als wij deze dan ook nog eens duaal gaan interpreteren, dan is het einde helemaal zoek. We worden al 150 jaar lang voorgelogen dat Bacteriën, schimmels en exosomen onze vijanden zijn en dat symptomen als “ziekte” moet worden bestreden in plaats van deze als helingssignalen te zien.
Je denkt dan vervolgens dat de ziekte buiten jezelf ligt waardoor je denkt dat je niet voldoende immuun genoeg bent. Dan ga je bijvoorbeeld vaccins in je lijf spuiten om die immuniteit op te bouwen. Het lichaam heeft geen immuniteit, immuniteit is ook een leugen. Het lichaam heeft een ingenieus detox- en recyclingssysteem. Het enige dat je opbouwt zijn detox lichaampjes (mijn alternatief voor anti-lichaampjes) om die troep van de vaccins weer uit je lichaam te krijgen.
In feite doet het lichaam steeds één ding: zuiveren en ontgiften om toxiciteit en toxische emoties (biologische conflicten) naar buiten te duwen en creëert symptomen. Ik gebruik zelf geen antilichamen. Kijk eens aan: antigenen waar dan antilichamen op reageren. Alles “anti”. Zo werkt het leven niet. Niks is anti, alleen onze filosofie kan dat zijn. Alles met “anti” ligt in lijn met het dualistische denken en dat werkt niet, ik gebruik lieve termen in lijn met het polaire inzicht, net zoals de ayurveda, Chinese en de Germaanse geneeskunde dit ook doen. De bekendste zijn natuurlijk de B-lymfocyten en T-lymfocyten. Laat u niet afschrikken door die termen. De medische en farmaceutische ideologie doet net wat de corrupte schriftgeleerden deden: Latijns spreken, zodat geen mens vlot verstaat wat ze zeggen.
Als je ergens “cyt-” ziet, dat verwijst dat gewoon naar cellen. Lymfocyten zijn dus cellen die uit de lymfe komen. En “lymfe”, op zich, dat komt van het latijn lympha of “limpa” betekent water. Ziedaar al een eerste referentie naar “rein”: helder als water. In het Spaans is “limpia” nog steeds “schoon, proper”. Lymfeklieren zijn dus eigenlijk de plaatsen waar die proper makers zich ophouden als er niks te doen is.
Dan zitten die lymfocyten daar te kaarten. Zolang er geen brand (vervuiling) is zijn ze slaperig en weinig actief. Vanaf het moment dat het alarm afgaat echter, doen ze hun helm aan en rukken ze uit naar de plaats van het onheil. En ja, ik weet best wel dat die lymfocyten ook bacteriën opruimen. Dat is echter niet meer dan logisch: bacteriën sterven na verloop van tijd, en zijn dus afval. Wordt dat afval niet opgeruimd, dan wordt dit toxisch. En als u weet dat we 10 x meer bacteriën hebben dan cellen, dan snapt u vast ook dat het goed mogelijk is dat men effectief ziet hoe lymfocyten bacteriën opruimen. Maar dan niet omdat die van buiten het lichaam zouden zijn gekomen om ons te infecteren! Precies omdat ze na al het harde werk, bijvoorbeeld tuberculose bacteriën die kanker-tumoren opruimen, uitgeleefd zijn, en nu de geest geven. De lymfocyten zijn dus een beetje de begrafenis ondernemers van ons lichaam.
Lymfocyten ruimen ook weefselonderdelen op. Maar dus niet louter omdat ze geïnfecteerd zouden zijn door microben, maar omdat ze beschadigd zijn of gewoon omdat het lichaam aan weefselvernieuwing doet. Oud weefsel moet dus afgebroken worden om zich te kunnen vernieuwen. Maar als men een lymfocyt in een weefsel en weefsel onderdeel ziet afbreken, schiet men in paniek, en wordt dit een auto-immuunziekte genoemd. Oei oei. Dat je de patiënt eerst volgespoten hebt met gif, en dat onze lymfocyten dus keihard bezig zijn met het opruimen van die vers gedode stukjes weefsel (cellen), zodat dit afval niet toxisch wordt, dat mag niet vermeld worden zeker? Auto-immuun? Een grote illusie dat ons op het verkeerde spoor houdt. Ons “immuunsysteem” is een verkeerde term. Het lijkt op een soort detoxsysteem dat actief gifstoffen elimineert in samenwerking met bacteriën, waarbij er veel grondstoffen worden gerecupereerd bij het weefselherstel.
Het mooie is dat ons detox systeem uitermate intelligent is en werkt in verschillende lagen. Kleine vervuilingen zoals toxische stoffen of andere kleine moleculen worden opgeruimd door de leukocyten. We leren ondertussen dat “leuk” van het Grieks komt en “wit” wil zeggen en cyt dat kennen we al. Witte bloedcellen. Deze komen uit de fabriek van het beenmerg waar deze krachtige schoonmakers worden geproduceerd. In deze fabriek worden stamcellen gebruikt waaruit de lymfocyten rijpen. De uitrijping gebeurt in andere fabriekjes zoals bijvoorbeeld de Zwezerik. Daar halen de T-lymfocyten hun naam vandaan. Van “thymus”, het Latijn voor zwezerik. Lymfocyten zijn dus eigenlijk gewoon gespecialiseerde leukocyten.
Dan heb je ook nog de B-lymfocyten, en de NK cellen of wat staat voor de “liefelijke” naam “natural killer cells”. Dit etiket is al onzin. Moord bestaat alleen in de menselijke geest en niet in de natuur. Een dier doodt als het zich bedreigd voelt, of als het moet eten. Moord met voorbedachten rade is een conceptuele daad en dat kennen dieren niet, zij leven instinctief. De NK-cellen kregen hun liefelijke naam omdat men er verkeerdelijk van uit ging dat zij “geïnfecteerde” cellen doden. Dat is echter helemaal niet zo. Zij ruimen enkel cellen op die via hun MHC-moleculen aan de buitenkant laten weten dat ze rijp zijn voor de slacht. Dat doen door gifstoffen beschadigde weefsels ook. In feite is een NK-cel, een turbo-schoonmaakcel. Deze NK-cel spuit vervolgens twee soorten enzymen in de cel die klaar is voor de apoptose, ofwel zelfdoding. (perforine en granzyme) De oude of beschadigde cel wordt door deze enzymen in stukjes geknipt tot er enkel alleen maar genetische stukjes overblijven. Van Dr. Andrew Kaufman (die trouwens voor een groot stuk de mosterd haalt bij Dr. Lanka) leren we dat dit leidt tot het uitstuwen van exosomen: zakjes RNA. Dit wordt steeds meer gecheckt met ernstige biologen en wetenschappers die zich bevrijd hebben van het idee van externe ziektemakers en dualistisch gedachtegoed. Echter, hun wetenschappelijke bevindingen worden continu gecensureerd. De RNA strengen (exosomen) is het enige wat deze enzymen dus niet vernietigen. Universitairen noemen deze RNA-streng virussen waar wij zo bang van moeten zijn.
Deze exosomen kunnen herkend worden door andere oude of beschadigde cellen, en deze exosomen worden vervolgens uitgenodigd om hun apoptose tot een goed einde te brengen. Dat zou meteen verklaren, ook, waarom bij een herstelproces -niet: ziekte, want die is mentaal en tegen dan al lang opgelost – steeds een bepaald soort exosomen te zien zijn, die dan verkeerdelijk worden gezien als – virussen -. Vele mensen, universitairen en andere prospects zitten nog vast in de matrix van de angstpsychose veroorzaakt door het dualistisch denken.
Echter de sociale vertaling van angst is agressie dat op zijn beurt ook biologische conflicten zal veroorzaken met nieuwe symptomen tot gevolg.
We gaan nog even verder. Wat zou er gebeuren als je struikelt en je elleboog schaaft? Krijg je een infectie? Absoluut niet, want infectie bestaat niet – tenzij in de hoofden van degenen die de farmaceutische investeringsmaatschappij belangen -.
Infectie bestaat niet in de ayurveda, de Chinese. Deze oude zienswijzen over geneeskunde hebben de tand des tijds zeer goed doorstaan omdat ze de natuurlijke wijsheid en intelligentie dat tijdloos en altijd actueel is volledig omvatten. Infectie en besmetting bestaan ook niet in de Germaanse geneeskunde. Er is geen infectie, de huid is gescheurd en er komt vuiligheid binnen. Soms hele kiezelsteentjes. Je wast de wonde (ontsmetten hoeft niet eens, ontsmetten is zelfs contraproductief) en dan wacht je op de inflammatie. Binnen de 10 minuten is die, wat betekent dat de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor het heropbouwen van hun “tempel”, uw lichaam, aan de slag gaan. Ze worden uit hun latente slaap gehaald door de hersenen. Ze hebben nu immers ruimte en vocht (zwelling) en warmte van de inflammatie (plaatselijke koorts) om lekker actief te worden. Het is daar één grote werf van jewelste!
Op dit werf waarbij al het beschadigd weefsel worden opgeruimd, het weefselherstel extra wordt geactiveerd waarbij continu grondstoffen worden gerecupereerd, dit weefsel herstel van de wonde dankzij microben. Dan heb je ook afval ‘pus, slijm of etter en dode bacteriën’ dat naar buiten moet worden afgevoerd, anders wordt dit toxisch. Net zoals bij een bouw van een huis je ook veel afval – dat deels gerecupereerd kan worden -. Vanuit het lichaam komen nog hulpstoffen op het grote bouwwerf van de wonde om dit snel te herstellen. Ik denk bijvoorbeeld aan LDL cholesterol dat een samentrekkende en een alkaliserende functie heeft en de wonde sneller zal helen en nog vele andere stoffen. Het lichaam weet altijd precies wat het moet doen.
Begrijp je nu hoe het komt dat wonden slecht genezen als je statines of cholesterolverlagende medicijnen tot je neemt?
Maar zélfs al heb je dat kiezeltje en ander vuil uit de wonde gewassen, dan nog is er soms fijn vuil dat wél in je bloedbaan terecht is gekomen. En dan komen de Mr. Proper’s van ons lichaam in actie. Voor je het weet zit dat vuil namelijk overal. De leukocyten doen wat ze kunnen, maar finaal zijn zij eigenlijk maar de lokale schoonmaakploeg. Die hebben Dreft. Voor het grotere werk heb je Karchers nodig, als het zou gaan om giftige, lichaamsvreemde stoffen die bedreigend zijn en niet nuttig, dan heb je dus straffer materiaal nodig om te kuisen. Dan komen de T-lymfocyten in actie, bijgestaan door de B-lymfocyten. Tegelijkertijd worden onderdelen van de weefsels die rijp zijn voor de apoptose ook opgeruimd en kan het microbioom in je lichaam volledig hersteld worden. Evenwicht is synoniem van gezondheid, zowel fysiek als mentaal.
Wat hun relatie precies is, is tot op de dag van vandaag niet helemaal duidelijk, want Elk jaar komen er nog types T-cellen bij. De immunologie, in tegenstelling tot de virologie, is wél een geldig veld van de wetenschap, en is nog in volle evolutie. Vergeef me dus dat het vanaf hier wat minder helder wordt, en ook niet de laatste stand van zaken kan meegeven. Het is nu eenmaal mijn specialiteit niet. Maar mijn gevoel bij de immunologie is in ieder geval véél beter dan bij de “virologie”, behalve dan dat alles verkeerd gelabeld wordt. Dat kan ook niet anders. Héél dat veld, hoewel de ontdekkingen ervan geldig zijn, interpreteert alles nog steeds volgens een moderne, en dus dualistische, nihilistische metafysica. Zo zijn er T-helper-cellen die geactiveerd worden wanneer er weefselonderdelen in de buurt zijn die zogezegd antigenen presenteren. Hupla, nog maar eens: anti. En wat zegt de immunologie? Als Theo de helper-cel een antigeen opmerkt, dan zendt die een cytokine-bericht uit naar Bob de regulator-cel, die dan de gewone B-cellen op pad stuurt met de juiste antistoffen die het “pathogeen” moeten vernietigen. Zucht. Hoe vermoeiend. Kijk eens aan: antigenen waar dan anti lichamen op reageren. Alles “anti”. Zo werkt het leven niet. Niks is anti, alleen onze filosofie kan anti zijn, ontstaan door de invloeden van de farmaceutische investeringsmaatschappij.
Bron: Ayurveda, Germaanse geneeskunde, Brecht Arnaert, Dr
Andreas Moritz, Dr Hans Moolenburgh, Dr Rath, Dr lanka, Dr. Andrew Kaufman
