De Hamerse haard
Er is gezond mensenverstand in de Germaanse geneeskunde.
De Germaanse zienswijze is een zienswijze waarin de fundamentele natuurwetten worden herkend, en dat deze natuurwetten nu een reële kans hebben om nu voor het eerst als een ware natuurwetenschap in de eigenlijke zin te worden. Het is een natuurwetenschap die onze oudere classici heeft beoefend, de geestelijke relevantie op het lichaam onderzoeken en alle contradicties elimineren. Dr. Hamer heeft deze natuurwetten (her-)ontdekt. Niets voor niets dat Dr. Hamer tijdens zijn gevangenschap in een isoleercel bezoek kreeg van de farmaceutische investeringsmaatschappij die zijn ontdekking wilde afkopen. Dr. Hamer heeft dit niet verkocht, daarmee heeft hij ons een uiterst waardevol groot geschenk gegeven hoe wij onze gezondheid weer kunnen verkrijgen. Onze universitaire medische wetenschap, die het zo hoog op heeft over haar zogenaamde wetenschappelijkheid, mag nu langzamerhand de vraag stellen of ze zelf de weg van een natuurwetenschap al lange tijd heeft verlaten.
De grote reden dat zoveel mensen ziek zijn heeft te maken met het dualistisch denken waarbij men de causale oorzaak van ziekte buiten zichzelf legt. De termen infectie, besmetting, immuniteit, ziekteverwekker en antistoffen zijn leugens waarmee men mensen op een dwaalspoor brengt om gezond te worden. De causale oorzaak van ziekte is altijd te vinden door het zoeklicht innerlijk te richten. Dat is de psychologische relevantie, we mogen weer holistisch gaan denken over gezondheid in plaats van dualistisch. Het lichaam reageert altijd op het subjectieve gevoel dat ontstaat door de perceptie in de geest. Ik noem dit weleens de ondersteunende gedachte ofwel je individuele kerngedachte. Het is foutief te beweren dat het tussen de oren zit, want dat is een oordeel waar nieuwe conflicten uit kunnen ontstaan. De ware toedracht is dat het meestal onbewuste processen zijn als gevolg van onwetendheid. Kennis en wijsheid over hoe het verbond lichaam-geest samenwerkt dat persistent achtergehouden wordt door vele instituten. In herhaling: nooit een steen gooien naar een arts of zorgverlener. Het zijn mensen die we moeten respecteren. Punt.
Als je dit weet, dan begrijp je dat elke ziekte voorafgegaan wordt door een conflictactieve fase. In feite weet je dan ook dat de ziekte eigenlijk een genezingsproces is. De echte ziekte is feitelijk de verwarring of desoriëntatie in de geest na de inslag van een shock of trauma.
Het is dankzij onze hersenen, die een enorme weerstandskracht hebben, dat wij uit de biologische conflicten uitkomen. Ik doel op de Hamerse haard die gevormd wordt telkens nadat er een schok inslag is dat synchroon in de psyche, hersenen en het orgaan of weefsel inslaat. Deze Hamerse haard dat foutief als hersentumor wordt gediagnosticeerd stuurt het volledige biologisch zinvolle speciaalprogramma (ZBS) dat opstart bij elke schok inslag. Hoog dramatisch, geïsoleerd en hoog acuut zijn de belangrijkste criteria van de schok inslag. De hersenen genezen de Hamerse haard met behulp van oedeem tijdens de genezingsfase. Door dit oedeem wordt de elektrische bedrading in het gliaweefsel ver uit elkaar getrokken, de Hamerse haard zwelt op. Maar in herhaling: dat is geen hersentumor. Er is nooit kankergroei op het zenuwweefsel en de hersenen.
Door chemo en bestraling komt het hele gezwollen relais in de hersenen weer samen. Het oedeem is als het ware verdwenen, maar de Hamerse haard is niet verdwenen. Met andere woorden: chemo en bestraling zorgen voor een conflict terugval. Het oedeem in de hersenen ontstaat na conflictoplossing en door chemo en bestraling wordt de patiënt terug in de conflictactieve fase geworpen. Dit betekent dat het lichaam na elke chemo of bestraling de genezingsfase of restgenezing weer in gang zal proberen te zetten. Dat is enorm uitputtend voor het lichaam. Veel mensen sterven door uitputting als gevolg van deze ingrepen. Telkens opnieuw worden de synapsen, ofwel in mensentaal de verbindingen van de zenuwen bedrading in het gliaweefsel, uit elkaar getrokken en dan komen ze bij de volgende chemo of bestralingsronde weer samen. Daarmee is dan de grote catastrofe van het gevreesde trekharmonica-effect begonnen waaraan veel mensen sterven. De universitaire medische wetenschap is op dat vlak echt niet goed bezig.
Eindelijk, de eerste systematische indeling van ziekten en kanker in de gehele geneeskunde waarbij men de zin van ziekte en kanker kan begrijpen in de groei en ontwikkeling van de mens.
Hierbij kan men inderdaad zien dat aandoeningen en kanker geen onzinnige gebeurtenissen zijn, en absoluut geen bij toeval wild groeiend weefsel is. Men herkent een zeer goed begrijpbaar verloop die zich precies aan de groei en ontwikkeling van de mens houdt. Elke aandoening of kanker vervult een zinvol biologische speciaalprogramma met als hoofddoel te kunnen overleven. Ik heb het over de derde natuurwet uit de Germaanse geneeskunde dat wel wat aan de technische kant is. Ga proberen het zo eenvoudig mogelijk voor te stellen.
Embryologen (embryologie is een geldig wetenschappelijk veld) delen in het prille begin van de embryonale ontwikkeling, de gastrulatie, in de drie zogenaamde kiembladen. Het endoderm, het mesoderm en het ectoderm, iets later splitst het mesoderm zich op in oud-mesoderm en nieuw mesoderm. Het is precies uit deze vier kiembladen dat het gehele lichaam met zijn weefsels en organen ontwikkelt en groeit. Alle weefsels en organen in het menselijke lichaam zijn dus te herleiden naar deze vier kiembladen. De Germaanse geneeskunde ordent op logische wijze alle zogenaamde aandoeningen naar hun bijhorend kiemblad. Zo heb je alleen weefseltoename (kanker) tijdens de conflictactieve fase op de kiembladen endoderm en oud mesoderm. Dat is de fase waarin men verwarring of desoriëntatie heeft (ervaart) in de mind. Op de kiembladen nieuw mesoderm en ectoderm ziet men steeds het verschijnsel van weefselafname in de vorm van ulceratie of necrose als men conflictactief is. Daar kan op deze twee kiembladen nooit kanker hebben. Ik wil dus zeggen dat elke ziekte of kanker een ontwikkelingsgebonden begrijpbare biologische zin heeft. (Zinvol biologisch speciaalprogramma)
Het meest interessante om te begrijpen is dat deze programma’s omgedraaid worden eens de verwarring of desoriëntatie in de mind is opgelost. Dat houdt in dat de weefseltoename (kankergroei of beter gezegd hulpweefsel)) op endoderm en oud mesoderm stopt en overgaat in weefselafbouw (mede door onze vrienden de bacteriën). Echter op nieuw mesoderm en ectoderm ziet men dan weefseltoename (waarbij men ook weer actieve bacteriën aantreft), maar dat is geen kanker beste mensen maar herstelweefsel. Wat ik wil zeggen is dat de Germaanse geneeskunde alle verschillende gezwellen, ulceraties en necrosen naar hun ontwikkelingsgebeuren (criteria) van de verschillende kiembladen kan geordend worden. En deze kiembladen hebben nog andere specifieke bijzonderheden met betrekking tot overleven (leven aangenamer maken tijdens de conflicten). Elk kiemblad heeft zijn eigen specifieke histologie (weefselleer) en conflictinhoud. Even in het kort:
Endoderm, algemeen diep in het lichaam, letterlijk vertaald de binnenhuid, omvat voornamelijk de spijsverteringsorganen en sommige hormonale organen. De conflict inhoud gaat over zuurstof, voeding en water. Bijvoorbeeld, de lever ontwikkelt een tumor om het te weinige voeding alsnog beter te kunnen metaboliseren. Aangestuurd door de hersenstam
Oud mesoderm gaat over de bescherming van het lichaam tegen aanvallen, bezoedeling en aantasting van de integriteit. Bij de melkklier gaat het om een nest-zorgconflict. Op dit kiemblad heb je kankervorming als men een conflict ervaart. Bijvoorbeeld op de lederhuid of corium heb je weefseltoename (kanker) om het lichaam beter te beschermen tegen aanvallen. Melanomen hebben een beschermende functie zolang men conflictactief is. De tumor van de melkklier zal meer melk produceren als men een nest-zorg conflict ervaart. Aangestuurd door de kleine hersenen
Nieuw mesoderm gaat specifiek over alle vormen van inbreuken op de eigenwaarde als mens. Dat is feitelijk het gehele bewegingsapparaat dat hierbij betrokken is. Bijvoorbeeld necrosegaten, osteolyse of weefselgaten dat men treft in de botten, tanden, nieren, de milt enzovoort. Dat is geen kanker. Doelstelling is om je waarde als mens in ere te herstellen. Aangestuurd door het hersenmerg.
Ectoderm, letterlijk vertaald de buitenhuid, gaat specifiek over scheidingsconflicten en territoriumconflicten. Doelstelling is om de scheiding ‘te kunnen verdragen’ en je territorium, je grenzen kunnen aangeven. Ook hier kan men tijdens de conflictactieve fase necrose of ulceratie waarnemen. Dat is geen kanker. Vele huidaandoeningen zijn dus genezingsfasen van scheidingsconflicten. Ontstekingen op de urinewegen zijn genezingsfasen van opgeloste territoriumconflicten. Aangestuurd door de hersenschors
De Germaanse geneeskunde kan met deze systematische indeling de samenhang van de gehele geneeskunde beschrijven en de biologische doelstelling met betrekking op overleven van elke aandoening begrijpen. Dit begrip over ziekte laat angst en paniek verdwijnen waardoor innerlijke rust en de ervaring van geluk in de plaats kan komen. Dat zijn fundamentele voorwaarden om goed te kunnen herstellen van elke aandoening of kanker.
Een beetje duidelijkheid over de Germaanse geneeskunde voor mensen die daarover twijfelen.
De meeste mensen denken nog steeds dat ziekte het tegenovergestelde is van gezondheid. Dat is duaal denken waarmee men mijlen ver weg staat van echte gezondheid. Als je de psychologische relevantie van de ziekte erbij betrekt ziet men dat elke ziekte een onderdeel is van een proces dat leidt naar gezondheid. De ziekte heeft de functie om lichaamseigen bacteriën te activeren die nodig zijn voor het herstel en de ontgifting van onze weefsels, nadat een schok of trauma is verwerkt in de geest. Elke ziekte heeft een biologische functie en deze functie begrijpen leidt naar definitieve genezing.
Waar elke reguliere arts, medische wetenschapper of oncoloog voor terugdeinst is om onderzoek te doen naar wat er is gebeurd voordat men ziek is geworden. Ik nodig deze mensen toch uit om een emotionele anamnese te maken bij hun patiënten. Vraag gerust aan de patiënten wat ze hebben meegemaakt voordat ze ziek zijn geworden. Je gaat tot verbazing vaststellen dat onder elke aandoening een conflictmassa zit. Je gaat zelfs ontdekken dat om een specifieke conflict nuance zal gaan. Bijvoorbeeld bij darmkanker ga je ontdekken dat het conflict altijd over een mentaal onverwerkbare-onverteerbare situatie gaat, dus over een brok. Bij darmkanker zal het dus nooit gaan over integriteitsinbreuken, scheidingsconflicten of een andere conflictnuance. Net zoals in de tijd van Plato, een paar duizend jaar geleden. Je had toen 2 soorten mensen, de slaaf en de vrije man. De slaaf kreeg medicijnen als hij ziek was, hij moest snel weer aan het werk. Aan de vrije man werd gevraagd: ‘beste, wat heb je meegemaakt waardoor je lichaam zo uit evenwicht is geraakt?’ Beste mensen, ze wisten toen al dat elke ziekte een biologische functie had. Nu wordt dit persistent door de universitaire medische wetenschap van de tafel geveegd.
Waarom krijgen artsen zo weinig studie over de embryologie tijdens hun opleiding? Het is tijdens onze prille ontwikkeling dat kiembladen worden gevormd die van cruciaal belang zijn om het ziekteproces te begrijpen. De embryologie is een wetenschappelijke basis om ziekte te kunnen begrijpen als signalen van heling. Ik ga dit nu niet uitleggen, heb ik reeds in andere blogs gedaan. Maar wat ik wil zeggen is dat het lichaam uit vier verschillende kiembladen is opgebouwd die telkens anders reageren op schokken en trauma’s. De tak van embryologie samen met de kennis van de evolutie van de mens zijn twee basale uitgangspunten die ons inzicht geven in het ontstaan van kanker en alle andere aandoeningen. De Universiteit van Tübingen weigert het wetenschappelijk veld dat DR. Hamer heeft ontdekt te onderzoeken en betaalt elke dag de dwangsom die opgelegd is door de rechtbank. Op google de leugenmachine vind je dit niet, er wordt alles in het werk gesteld om het werk van DR. Hamer te censureren of zo onbereikbaar mogelijk te houden.
Om de ziekte te kunnen begrijpen moeten we biologisch leren redeneren. Als je bestaan bedreigd wordt, is het normaal dat je lichaam acties onderneemt om te kunnen overleven. Als het gevaar voorbij is, dan is het normaal dat het lichaam zijn tol eist. Deze samenhang begrijpen is al een eerste stap om ziekte te begrijpen. Dan heb je psychologisch redeneren. In onze tijd kunnen we logisch redeneren, maar logica is de studie van gepercipieerde regelmatigheid. Dat is hetgeen wij vermoeden. Maar deze regelmatigheid zelf kunnen wij niet bewijzen. Met psychologie onderzoeken wij de context waarin logica plaatsvindt. Echter deze context is ALTIJD subjectief, met andere woorden individueel. In deze context slaan de schokken en trauma’s synchroon in de psyché, de hersenen en het weefsel of orgaan. Het zijn deze schokken en trauma’s die ons ziek maken. Elke conflict inslag is altijd op deze drie niveaus. In de hersenen heb je zelfs een geordend systeem dat gerelateerd is aan elk orgaan of weefsel. Het klopt elke keer. Maar in onze cultuur is er een ironie dat scepsis reageert met een psychologisch verzet tegen psychologisch redeneren. Dan zeggen deze mensen tegen mij dat ik een irrationeel mens ben. Dat is een psychologisch argument dat op zich nooit logisch is maar psychologisch, dat is de ironie. Medische universiteiten lopen daarin vast. Waarheid is altijd een organische realiteit.
Is de theorie van DR. Hamer beter? Het is een mooie theorie omdat het meer fenomenen verklaart dan de huidige universitair medische wetenschap. Door de psychologische relevantie te onderzoeken begrijpt men deze fenomenen die dus zinvolle biologische speciaalsprogramma’s opstarten. Alles in het teken om te overleven. De theorie van de Germaanse geneeskunde bevat geen contradicties, dat komt doordat het een holistische zienswijze is. Het dualistisch denken wordt overstegen door de psychologische relevantie te begrijpen. Men zit dus in het transcendentale gebied. Gezondheid is een transcendentale notie, waarin paradoxen de poorten van waarheid zijn. Een paradox is een schijnbare tegenstelling. Dat kunnen we niet zeggen van de huidige universitaire geneeskunde die in het duale denken vastzit met contradicties ofwel echte tegenstellingen. Als je aan de medische wetenschap vraagt te bewijzen dat het bewijs de alfa en de omega is van de wetenschap, dan slaan ze tilt omdat ze geconfronteerd worden met hun contradicties. Psychologische zaken kun je niet bewijzen, en deze hebben een enorme impact op het ziekteproces. We kennen wel axioma’s zoals ik denk, dus ik besta, maar bewijzen kunnen we niet. De waarnemer is altijd onvindbaar. Het is subjectief.
De Germaanse geneeskunde is in staat om twee of meer voorspellingen te doen, geen losse speculaties zoals in onze universitaire medische wetenschap. De Germaanse geneeskunde spreekt telkens van een conflictactieve fase en een genezingsfase dat zelf uit drie deelfasen bestaat. Daardoor kan men voorspellingen doen die keer op keer uitkomen. Men weet altijd welke soort lichaamseigen bacteriën worden geactiveerd en welke symptomen er gaan ontstaan. Ook in mijn praktijk kan ik aan de hand van de aandoening altijd het conflict traceren en omgekeerd. Het klopt altijd. Men weet altijd hoe de herstelfase gaat verlopen en wat er zal gebeuren als het oedeem in de hersenen wordt uitgeduwd. Men kan zelfs voorspellen als de helingssymptomen persistent worden tegengewerkt door symptoombestrijding dat er uiteindelijk te grote bacteriële overgroei zal ontstaan met de dodelijke cytokine stormen tot gevolg. We hebben dit ook tijdens de corona epidemie gezien.
Met de Germaanse theorie kan men zelfs vervolgconflicten voorspellen die veroorzaakt worden door diagnose of prognose schokken. En op welk weefsel deze zullen inslaan met de typische nieuwe symptomen die gaan ontstaan. Ik kan er nu niet dieper op ingaan, het is een hele studie die de ogen opent. Dokter, wees voorzichtig wat je zegt tegen je patiënt!!! Uiteindelijk kan men hangende conflicten, hangende helingen en soepdiagnose voorspellen als gevolg van universitaire misvattingen over hun diagnose en behandeling. Symptoombestrijding is een misdaad omdat men het zelfgenezend vermogen van het lichaam vernietigt, waardoor men uiteindelijk sterft aan biological fatigue ofwel vertaald UITPUTTING. Het symptoom mag wel afgevlakt worden indien het levensbedreigend wordt, maar mag nooit bestreden worden.
De Germaanse geneeskunde is een goede theorie die een licht werpt op de toekomst. Er is dus hoop voor onze collectieve gezondheid.
Het nocebo effect.
Deze blog gaat over de kracht van overtuigingen. Overtuigingskracht wordt vaak onderschat. Onlangs las ik het verhaal over een arts die een röntgenfoto liet maken van zijn longen. Daarop bleek een donkere vlek aanwezig te zijn die men herkende als een longkanker. Door deze diagnose stortte de innerlijke wereld van de arts in en binnen twee maanden overleed deze arts. Toen men iets later van dezelfde arts oudere röntgenfoto’s ontdekte die meer dan 30 jaar oud waren, bleek hetzelfde vlekje reeds aanwezig te zijn, dat eigenlijk toen over het hoofd was gezien.
Dit is een voorbeeld van hoe krachtig de geest kan zijn, echter in negatieve zin. Het nocebo effect geheten. Hoe een negatieve overtuiging je ziek kan maken en zelfs doden. Omgekeerd, hoe het placebo effect jou kan genezen en levensvreugde kan geven is ook een typisch voorbeeld hoe sterk de kracht is van overtuigingen van de geest.
Veel artsen en zorgverleners beseffen vaak niet hoe diagnoses en prognoses een negatief effect hebben op de innerlijke belevingswereld van de patiënt met ernstige gevolgen. De diagnose – U heeft nog ongeveer 5 maanden te leven – en hoe vaak heeft het onderbewuste van de patiënt zich daar ook keurig aangehouden?
Ik durf te beweren dat we bijna allemaal in meer of mindere mate lijden aan het nocebo effect. Door indoctrinatie van de medische universitaire wetenschap, de media, de televisie enzovoort. Zelfs artsen en zorgverleners lijden hieronder. Nooit een steen gooien naar deze mensen. Het is het instituut achter de medische wetenschap die maar al te goed weet hoe overtuigingskracht in zijn werk gaat.
Hoeveel negatieve boodschappen hebben we in onze jeugd niet te horen gekregen? Hoe jonger we waren hoe meer we die geloofden. Veel van deze boodschappen zijn we ons niet meer bewust. Ze zitten opgeslagen in ons onderbewuste en bepalen nog steeds hoe we naar onszelf en de wereld om ons heen kijken. We zien en ervaren de wereld gekleurd door onze overtuigingen.
Mochten onze negatieve overtuigingen wegvallen die geïndoctrineerd zijn door de medische universitaire wetenschap, dan kunnen er werkelijk wonderen gebeuren. Zo kunnen er heel wat spontane remissies ontstaan. Dat is een term die gebruikt wordt als artsen niet kunnen verklaren dat sommige terminale mensen toch genezen. En ja, je raad het al, daar geeft de medische universitaire wetenschap natuurlijk geen aandacht aan, laat staan dat ze dit echt gaan onderzoeken.
Wat blijkt? Sommige van deze terminale patiënten hebben niets meer te verliezen. Daardoor zijn deze mensen plotseling in staat om de onderliggende overtuigingen die hen ziek hebben gemaakt, los te laten. Ze gingen dan met volle teugen van het resterende leven genieten en deden geen concessies meer aan hun authenticiteit.
Ik weet dat het moeilijk is om beperkende overtuigingen los te laten. Omdat de manier waarop ze ons leven vorm hebben gegeven, de buitenwereld, de mensen daarin, een weerspiegeling zijn van onze binnenwereld met zijn overtuigingen. De buitenwereld bevestigt keer op keer jouw innerlijke wereld. Daarom zijn reizen helend omdat je even weg bent uit de omgeving dat je vastgepind houdt in je oude denken en doen.
In wezen zijn we groot. Het is ons onvermogen om elkaar echt te kunnen zien waardoor we elkaar kleiner houden dan we wezenlijk zijn. Ik denk dat als we echt kunnen zien dat iedereen die we ontmoeten een zoon of dochter van God is, een wonderdoener, we het de ander mogelijk kunnen maken dit ook tot uitdrukking te brengen.
Geef geen aandacht meer aan diagnoses of prognoses, ze zijn zo ziekmakend en dodelijk, en dat weten artsen en zorgverleners dus niet. Wees voorzichtig met wat je zegt.
Chemo is een toxocultuur dat zware intoxicatieschokken veroorzaakt
De Germaanse geneeskunde onderscheidt zich diametraal van de huidige therapie van de universitaire medische geneeskunde. Je kent wel: “ja, daar kunnen wij niets voor je doen, dat moet worden bestraald, daar moet je chemo nemen, daar moeten we jou morfine geven, daar moet nu ver in het gezonde vlees weggesneden worden.” De bestralingstherapie is volgens de vijf biologische natuurwetten totaal zinloos en te verwerpen. Het is slechts in weinige gevallen zinvol, wanneer een operatie niet mogelijk is wegens ontoegankelijkheid van de tumor. Chemotherapie is het grootste bedrog in de gehele medische behandeling. Diegene die de chemofoltering als therapie heeft bedacht verdient een standbeeld in de hel. De dominantie van het chemo-kankeronderzoek zal in de toekomst één van de ergste dwaalwegen van kankerbestrijding blijken te zijn.
De Germaanse geneeskunde is compleet dankzij de vijfde biologische natuurwet. Wij mensen kunnen nu in alle bescheidenheid de samenhang van conflictactieve fase en genezingsfase met hun biologische doelstelling voor de eerste keer zien en begrijpen. We zien dat de gehele natuur geordend is en dat iedere ontwikkelingsgang ook logisch en zinvol is. Dit geldt ook voor de ontwikkelingsgang dat we ziekte en kanker hebben genoemd. Ziekte en kanker is geen zinloze storing dat door de geniale medische staf van toverleerlingen opnieuw moest worden gerepareerd. Eigenlijk zien we met een grote verbazing, dat ziekte en kanker helemaal geen zinloze, boosaardige of ziekelijke aard hebben. Het zijn genezingsprocessen die we nu anders mogen gaan bekijken, willen we zowel individueel als collectief verbeteringen in de algemene gezondheid brengen.
De Germaanse geneeskunde vraagt gezond mensenverstand. Elke therapie, ook bij kanker, bestaat uit het wegnemen van de panische angst en de patiënt de samenhang te verklaren. Meestal bemerkt de patiënt dit reeds al en mag echt ondersteund worden in dit proces van heling. Elke ziekte en kanker kun je zien als een onderdeel van een proces dat leidt naar gezondheid. Chemo betekent behandeling met zwaar gif zoals bijvoorbeeld mosterdgas, die een weefseltoename moeten verhinderen. Het staat gelijk aan een duiveluitdrijving. Men weet heel goed, dat deze vergiften in eerste instantie het gehele beenmerg aantasten, gevolgd door enorme schade aan de voortplantingsorganen. Het kan tot blijvende onvruchtbaarheid leiden.
Het wordt zelfs crimineel, omdat de chemo-pseudo-behandeling bij tumoren die vanuit de kleine hersenen en de hersenstam worden gestuurd, op geen enkele wijze een positief effect heeft. Omdat het gif de dagfase activeert in het lichaam, maakt dit het lichaam weer conflictactief. Summa summarum zal de kankergroei gestimuleerd worden.
Bij de kankers door de hersenschors en het hersenmerg is chemo idioterie. Dit omdat het ook geen kankers zijn, maar herstelweefsel om de necrose gaten en ulceratie tijdens de conflictactieve fase weer aan te vullen. Chemo veroorzaakt altijd vernietiging van het beenmerg, waarmee elk genezingsproces abrupt stopt. De vermeende ‘successen’ liggen in de verhindering van de genezing, die de academisch hoog opgeleide geneesheren als boosaardig had verklaard. Kwaadaardigheid en goedaardigheid, het typische dualistische gedachtegoed van de universitaire geneeskunde waarmee ze mijlenver verwijderd staan van hoe het lichaam, hersenen en de geest werkelijk samenwerken om evenwicht en gezondheid te creëren om in alle omstandigheden te kunnen overleven.
Bijvoorbeeld: de academische universitaire geneeskunde gaat chemo gebruiken bij intraductale borstkanker. Daarmee stopt men de rode zwelling van de genezende borst. Men doet dan in feite iets dubbel zinloos, gewoon in de waan een tumor te stoppen die in feite geen tumor is. Dat geldt ook voor het baarmoederhalsslijmvlies of het basisweefsel van de testis. Om nog maar te zwijgen over botkanker, dat ook geen kanker is enz.
