Endometriose, een verkeerd begrepen aandoening

Wat is endometriose?
Volgens de reguliere medische wetenschap is endometriose de groei van het endometriumweefsel buiten de baarmoeder. Het endometrium of baarmoederslijmvlies is een laag die de binnenzijde van de baarmoeder bedekt. Het baarmoederslijmvlies bestaat uit twee lagen: de basale laag (lamina basalis), die altijd aanwezig is. Naast de basale laag heb je ook nog de functionele laag (lamina functionalis): deze wordt afgestoten bij menstruatie en groeit weer aan vanuit de basale laag. Het endometrium zal na een geslaagde innesteling van een bevruchte eicel, samen met cellen die afkomstig zijn van de vrucht, de placenta vormen.
Endometriose is een aandoening die eigenlijk niet te maken heeft met het endometrium of het baarmoederslijmvlies. Het baarmoederslijmvlies is gevoelig voor de hormonen oestrogeen en progesteron, maar produceert deze hormonen niet. Oestrogeen en progesteron zijn namelijk hormonen die door het eierstokbasisweefsel worden geproduceerd en in een zeer kleine hoeveelheid ook door de bijnieren. Precies bij endometriose heb je een sterk verhoogde oestrogeenspiegel in het bloed. De conclusie is dat endometriose met het eierstokbasisweefsel te maken heeft en endometriose is daarom een onterechte benaming.

Wat is endometriose dan wel?
Het weefsel van endometriose is geen baarmoederslijmvliesweefsel, maar eierstokbasisweefsel. Endometriose is een complicatie, die het gevolg is van de onderbreking van een genezingsproces van het eierstokbasisweefsel. Als men een verliesconflict heeft geleden, zoals het verlies van een dierbare of dier, ontstaat necrose in het eierstokbasisweefsel. Ook angst voor verlies van een geliefd persoon of dier kan necrosegaten in het eierstokbasisweefsel doen ontstaan.
Als dit verliesconflict is opgelost, ontstaat er een eierstokcyste die zich aan het aangrenzende weefsel gaat vasthechten om de bloedtoevoer te garanderen. Dankzij deze hechting kan de cyste zich ook stabiliseren. De groei van de cyste is biologisch gezien bedoeld om de necrosegaten in het eierstokbasisweefsel, die ontstaan zijn tijdens de conflictactieve fase, weer aan te vullen. Een eierstokcyste is volgens de vijf biologische natuurwetten dan ook geen kanker omdat het een proces van weefselwederopbouw is.
Bij het herstel van de eierstokken worden dus cysten gevormd. Deze cysten hebben precies, net als een zwangerschap, negen maanden nodig om volledig uit te rijpen en het herstel van het eierstokbasisweefsel te voltooien. Op voorwaarde dat dit proces niet onderbroken wordt.
Een eierstokcyste kan barsten als de druk te hoog wordt als gevolg van waterretentie. Dit syndroom wordt veroorzaakt door een actief bestaansconflict of verlatingsconflict, meestal als gevolg van het verliesconflict. De angst voor kanker of een opname in het ziekenhuis kan ook een bestaansconflict veroorzaken. Het syndroom van waterretentie ontstaat doordat de nierverzamelbuizen alle vocht vasthouden. Dit vastgehouden vocht wordt opgeslagen in het genezingsgebied van de eierstokcyste. Daarom is het belangrijk om eerst het bestaansconflict of verlatingsconflict op te lossen.
Een stoot in de buik, een ongeluk of een val, maar ook een punctie of een vroegtijdige operatie kunnen een scheuring veroorzaken. Hierdoor wordt het genezingsproces onderbroken. Als de niet uitgerijpte cyste breekt of scheurt, vloeit het vocht met de vrijgekomen eierstokcellen in de buikholte, waar zij zich gaan hechten aan de buikwand of aan een abdominaal orgaan zoals de blaas, dikke darm of het rectum. In dit geval vindt de ontwikkeling van de cyste plaats buiten de eierstok. Dit is wat ‘ten onrechte’ endometriose wordt genoemd.
Een cyste die zich in een eierstok vormt (de zogenaamde diepe ovarium-endometriose) wordt ook wel een endometrioom genoemd. Als zo’n cyste oud menstruatiebloed bevat, wordt dit een ‘chocoladecyste’ genoemd, vanwege de bruine, teerachtige kleur van de met vocht gevulde cyste.

Endometriose is helemaal niet kwaadaardig
Het verspreiden van vocht met vrijgekomen eierstokcellen op de buikwand of andere organen is te vergelijken met wat men in de reguliere geneeskunde ‘uitzaaiingen’ noemt. Dit heeft in feite niets met kwaadaardigheid of uitzaaiing te maken, maar met het niet begrijpen hoe het eierstokbasisweefsel zich herstelt volgens de vijf biologische natuurwetten, en wat er fout kan gaan als een eierstokcyste niet uitrijpt en scheurt of breekt.
Omdat de eierstokcyste slechts met een soort zachte huid of tunica albuginea is omgeven, is deze gevoelig voor breuk. Deze gevoeligheid om te breken neemt toe bij waterretentie als gevolg van het syndroom. Als deze eierstokcellen zich verspreiden en verder groeien in de buikholte, ontstaan cyclusafhankelijke symptomen zoals krampachtige onderbuikpijn voor of tijdens de menstruatie, pijn bij het plassen of stoelgang maken, bekkenpijn en vermoeidheid.
Dr. Hamer adviseert ten stelligste dat een cyste van de eierstokken alleen mag verwijderd worden, wanneer deze volledig is uitgerijpt. Chirurgie op een onrijpe cyste of semi-vloeibare cyste zal ook eierstokcellen doen verspreiden, wat op zijn beurt complicaties veroorzaakt.
Endometriose als gevolg van een opgelost verliesconflict
Eierstokbasisweefsel behoort tot het nieuw mesodermale kiemblad, terwijl het baarmoederslijmvlies behoort tot het endodermale kiemblad. Nieuw mesoderm wordt gestuurd door het hersenmerg en endoderm door de hersenstam. Het conflict op de eierstok heeft altijd met verliesconflicten te maken of verlies of angst voor het verlies van een dierbare of huisdier. Het gaat dus niet om het verlies van materiële zaken zoals je werk, huis of geld. Het conflict met betrekking op het baarmoederslijmvlies gaat over conflicten rond vrouwelijkheid.
De analyses van hersenscans van Dr. Hamer tonen echter aan dat elke vrouw met endometriose een Hamerse Haard vertoont, niet in de hersenstam, van waaruit het endometrium (het slijmvlies op de binnenwand van de baarmoeder) wordt aangestuurd, maar in het hersenmerg, wat het hersengebied is van waaruit de eierstokken worden aangestuurd.
De biologische doelstelling van een cyste op het eierstokbasisweefsel is om meer oestrogeen te produceren. Hierdoor krijgt de vrouw meer zin in seks, waarbij ze er ook jonger uitziet en een betere eisprong heeft. Zo is er meer kans om opnieuw zwanger te worden ter compensatie van het verlies.
Foxnews.com – Vrouwen met ernstige endometriose kunnen aantrekkelijker zijn. Verhoogde oestrogeen spiegels in het bloed maken vrouwen aantrekkelijker en sensueler.
Met dank aan Arjen Lievers en de Germaanse geneeskunde Dr. Hamer