Geheime oorzaken diabetes deel 3

Teveel dierlijk eiwitten: schadelijker dan geraffineerde suiker

Ondertussen weten we dat geraffineerd industrieel bewerkt voedsel geen voedingswaarde meer heeft. De voedende mantelstoffen die glucose begeleiden zijn eruit gehaald en dit leidt dus ongetwijfeld tot hongersnood op celniveau, overgewicht en obesitas, hart- en vaatziekten, eetstoornissen en vele andere stofwisselingsziekten. En wat betreft de geraffineerde suikers of sachariden die plotselinge schadelijke hoge bloedsuikerpieken veroorzaken, zijn geraffineerde suiker, witmeel en hun derivaten ook niet aan te raden voor gezonde mensen. Anderzijds is een regelmatige drang naar suiker of voeding met suiker of zetmeel een ernstige indicatie van een verstoring van de stofwisseling in de cellen. 

Een nog grotere waarheid is dat men uiteindelijk minder zorgen hoeft te maken over de suikerconsumptie dan over het consumeren van grote hoeveelheden dierlijke eiwitten. Het wordt nooit aan diabetici verteld als je geconcentreerd eiwit consumeert zoals vlees, vis zuivel, koemelk, kaas, eieren en gevogelte dat de pancreas grote hoeveelheden insuline moet produceren om aminozuren van deze eiwitten van dit voedsel te kunnen verwerken. De meeste mensen denken dat insuline alleen voor glucose bedoeld is, maar dat is niet waar, een van de hoofdtaken van insuline is de stimulatie van de eiwitsynthese.in het lichaam. Verlies van het stimulerende effect van insuline op de eiwitsynthese remt de celgroei en mitose (celdeling) af en veroorzaakt gewichtsverlies, dit zijn typische kenmerken van diabetes type 1.

De pancreas zal veel insuline afscheiden om er zeker van te zijn dat de aminozuren uit een eiwitrijke maaltijd omgezet kunnen worden in eiwit voor het menselijke lichaam. Dit wil dus zeggen, hoe meer dierlijke eiwitten je consumeert, des te meer insuline je pancreas zal aanmaken en op die manier verhoog je het risico op ontwikkeling van insulineresistentie en diabetes type 2. De pancreas raakt uiteindelijk uitgeput. Grote hoeveelheden dierlijke eiwitten zijn schadelijker dan suiker en hebben een verstoppend effect in het lichaam. de mens is het enige “zoogdier” met het laagste eiwitgehalte in de moedermelk. dat zegt al veel. Als een baby tijdens zijn eerste groeifase van zijn of haar leven zo weinig eiwitten krijgt, dan is het echt niet nodig om op latere leeftijd veel dierlijke eiwitten te consumeren. 

Als je een biefstuk eet van normale grootte, dan wordt de pancreas verplicht insuline te produceren. Om deze gewone biefstuk te kunnen verwerken is er een hoeveelheid insuline nodig waarmee het lichaam in feite ook het suiker uit 12 blikjes frisdrank kan verwerken. Dat is dus wel een heel groot verschil. Maar dit wordt nooit verteld, omdat het eten van dierlijke eiwitten de bloedsuikerspîegel niet verhoogt. Daarom wordt dit voedsel als veilig beschouwd en aangeraden voor mensen met diabetes. Door deze verkeerde informatie krijgt diabetes de kans om zich ongemerkt uit te breiden en chronisch van aard te worden met veel complicaties tot gevolg. Aanhoudend grote hoeveelheden dierlijke eiwitten consumeren houdt diabetes juist in stand.

Het effect van insuline op de eiwitstofwisseling

Het effect van insuline op de eiwitstofwisseling is zeer ingewikkeld en heeft te maken met zowel het afbreken als het opbouwen van eiwit in het lichaam. Als we teveel dierlijke eiwitten eten helpt de insuline bij de afbraak van deze eiwitten. Vele dierlijke eiwitten consumeren is eveneens een oorzaak van onaangename lichaamsgeur en een irriterende okselgeur. Het lichaam verliest zeer veel energie om grote hoeveelheden dierlijke eiwitten te verteren. Dit gebeurt niet feilloos waardoor er onverteerde eiwitten in de darmen terechtkomt hetgeen de darmflora ook verstoort met alle gevolgen vandien. Niets voor niets dat er zelden diabetes voorkomt bij vegetariërs. Er is een groot verband tussen de eiwitsynthese dat door insuline wordt gereguleerd samen met de controle over de vetstofwisseling en koolhydratenstofwisseling eveneens door de insuline. Insuline gebruikt veel signaalsystemen om de glucosestofwisseling te controleren en te reguleren op celniveau. Dat doet insuline dus ook met de synthese van eiwitten en vetten. Insuline is een hormoon dat samenwerkt met andere stofwisselingshormoon. 

De stofwisseling van suiker is betrokken bij de stofwisseling van eiwitten en vetten, en daarom komt het erop neer dat overmatige consumptie van dierlijke eiwitten een directe oorzaak is van insulineresistentie dat kan leiden naar diabetes type 2. Als je blijft kiezen om veel dierlijke eiwitten te consumeren zal diabetes een blijvend probleem zijn, chronisch van aard worden en uiteindelijk veel complicaties met zelfs de vorming van kanker. Als je kijkt naar carnivoren, deze dieren hebben specifieke eigenschappen om dierlijke eiwitten te consumeren. De maag van deze dieren scheiden verteringsenzymen uit die tot 20 maal krachtiger zijn dan bij de mens. Een krokodil is zelfs in staat om de botten van zijn prooi te verteren door het grote en sterke maagzuurgehalte. Carnivoren hebben een pancreas die ontwikkeld is om zeer grote hoeveelheden insuline af te scheiden om de aminozuren te kunnen synthetiseren tot lichaamseigen eiwit. Bij de mens is dit echter niet het geval. 

In tijden van schaarste kan de mens wel overleven op dierlijke eiwitten (hetgeen in de prehistorie wel eens gebeurde). 

Dierlijke eiwitten zijn niet het hoofdvoedsel voor de mens

Eveneens bij een persoon die gezond is, zijn de bètacellen van de pancreas niet goed in staat om de grote hoeveelheden insuline te produceren die nodig zijn als je op regelmatige basis veel dierlijke eiwitten consumeert. De pancreas put daardoor uit, zowel bij de productie van spijsverteringsenzymen als de productie van hormonen. De lever zal zijn best doen om de overtollige eiwitten af te breken, maar bij mensen met diabetes ligt dit anders, hun lever is reeds door deze aandoening overbelast en krijgt problemen met het afbreken van de overtollige eiwitten. Vermist diabetes een stofwisselingsziekte is, is de lever reeds overbelast. Stofwisselingsziekten ontstaan doordat schadelijke stoffen niet op tijd het lichaam verlaten.  Anatomisch is de mens gebouwd om voornamelijk plantaardig voedsel te eten. Ons gebit dat zijwaarts kan bewegen kan plantaardig voedsel goed malen. Met onze handen kunnen we geen vlees verscheuren, maar wel vruchten plukken. Katachtigen bijvoorbeeld kunnen geen vruchten of bessen plukken. En zo zijn er nog verschillen tussen de mens en vleesetende dieren.

Dus de overtollige eiwitten worden door de insuline vanuit de bloedstroom getransporteerd naar de vloeistof tussen de cellen of het interstitiële vloeistof zodat het verdeeld wordt naar alle cellen. Op dit punt ontstaat het volgende probleem bij mensen met diabetes, de receptoren op de celmembramen verhinderen de insuline om de cellen binnen te gaan om voedingsstoffen af te geven. Dit kan veroorzaakt zijn door insulineresistentie, maar ook door eiwitopslag in de membramen van de cel. Deze voedingstoffen die bestaan uit glucose, eiwitten en vetzuren worden niet meer opgenomen. De lichaamscellen verkeren in hongersnood en het lichaam wordt verplicht om het teveel aan glucose om te zetten in vetcellen dat kan worden opgeslagen tussen de weefsels. Voor het teveel aan suiker heeft het lichaam opslagplaats. 

Maar met eiwitten zit het anders. Deze kunnen echt niet te lang in lichaamssappen blijven en daarbij is het belangrijk dat ze snel uit het bindweefsel of interstitiële vocht gehaald worden om rechtstreekse vergiftiging van het lichaam te voorkomen. (eiwitten die in het lichaam beginnen te gisten zijn zeer giftig en levensbedreigend). Om vergisting te voorkomen zal het lichaam vervolgens de overtollige eiwitten opslaan in de basaalmembramen van de wanden van de slagaderen en haarvaten en in het bindweefsel onder de vorm van extra zware collageenvezels. Maar deze onzichtbare vluchtroute van eiwitten leidt tot de algemene misvatting dat eiwitten ongevaarlijk zijn en geen probleem vormen voor gezonde mensen en mensen met diabetes.

Als direct gevolg van deze ontwikkeling zijn de lichaamscellen van de steeds dikker wordende wanden van de slagaderen en haarvaten niet langer meer in staat om voldoende hoeveelheden voeding, zuurstof en water op te nemen en het stofwisselingsafval af te voeren. Op deze manier worden de lichaamscellen in de wanden van de slagaderen en haarvaten beschadigd en sterven af door uitdroging, ondervoeding, vergiftiging en verstikking. Zo ontstaan hart- en vaatziekten, dezelfde oorzaak als diabetes. Door het consumeren van grote hoeveelheden dierlijke eiwitten gaan de normaal gladde wanden van de slagaderen en haarvaten ruw worden en hun elasticiteit verliezen en dikker worden. Dit leidt op hun beurt naar een verminderde bloeddoorstroming doorheen het vatenstelsel en kan uitmonden in een volledige verstopping. Kransslagaderen die verstopt zijn zien eruit als verkalkte en roestige waterleidingen. De wanden zijn bruinrood van kleur met een verkalkte substantie dat en gelig uitziet. De link tussen diabetes en hart- en vaatziekten is hierbij uiteengezet, want beide stofwisselingsziekten hebben dezelfde oorzaken.

Maar glucose heeft geen schijnbaar onzichtbare vluchtroute zoals eiwitten, wanneer het intravasculaire (of het bloedplasma) en het interstitiële vloeistof- (‘dat tussen de cellen zit’) of weefsel-vloeistof, verzadigd wordt met niet opgenomen suiker, dan stijgt automatisch de bloedsuikerspiegel en is een duidelijke risicofactor voor hyperglykemie. En wanneer men vervolgens veel eiwitten blijft consumeren, dan wordt er zoveel eiwit opgeslagen in de celmembramen dat deze ook gaan verdikken en ruw worden en de receptoren niet meer in staat zijn om insuline met enkelvoudige suikers zoals glucose op te nemen en binnen te laten.. Dit is ook het geval als de insulineresistentie zou worden opgeheven door de cellen om toch de glucose weer binnen te laten. Het zal niet meer gaan door de verdikte celmembramen veroorzaakt door overconsumptie van dierlijke eiwitten. Op deze wijze stijgt het insulinegehalte in het bloed. En insuline is in grote hoeveelheden giftig voor het lichaam. Insuline kan de lichaamscellen beschadigen die vervolgens kankerachtig worden als ze teveel in contact komen met insuline. Dat is de grote reden dat de pancreas de productie van insuline gaat verminderen en zelfs gaat stoppen. De pancreas raakt bovendien totaal uitgeput. Daarom zorgt een overmatige consumptie van eiwit ervoor dat diabetes type 2 een permanent bloedsuikerspiegelprobleem wordt, een chronische ziekte. Maar geen haan die kraait over dit feit van teveel dierlijke eiwitten.

In het kort nog eens insulineresistentie, de voorloper van diabetes type 2

Insulineresistentie is de toestand waarin de pancreas nog in staat is om voldoende insuline te produceren, maar langzaam gaan de lichaamscellen hun receptoren sluiten en ongevoelig worden voor insuline. Zo blijft er teveel insuline achter in het bloed. Insuline is in feite de sleutel die de deur opent om glucose en andere voedingstoffen in de cel binnen te brengen. Als er te weinig deuren opengaan omdat de sloten (receptoren) dicht geroest zijn door consumptie van teveel dierlijke eiwitten, en moeilijk kunnen opengaan ondanks de aanwezige insuline, dan is insulineresistentie het gevolg. Conclusie, overmatige consumptie van dierlijke eiwitten zorgen ervoor dat de sloten dicht gaan roesten en de cellen ongevoelig worden voor insuline. De lichaamscellen worden steeds resistenter tegen insuline en dat leidt op den duur tot een verhoging van de insuline en de bloedsuikerwaarden zonder eerst het bloedsuikergehalte te verhogen. 

De consumptie van eiwitten kan men beter eens grondig herzien, zeker als je diabetes hebt. Kies voor volwaardige plantaardige eiwitten. Deze verteren veel beter waardoor de darmflora beter zal gedijen. Denk hierbij maar aan peulvruchten, zaden, noten, granen (behalve tarwe), hennepzaad en groenten. Deze natuurlijke plantaardige eiwitbronnen zijn licht verteerbaar en bevatten ook complexe koolhydraten die lichaamscellen en de pancreas echt voeden en van energie voorzien. Ze zijn rijk aan de voedende mantelstoffen zoals mineralen, vitaminen enzovoort.  Een keer vette vis eten kan ook, het is een bronnen van derivaat omega 3, belangrijk voor de zuurstoftransport en de opbouw van de bètacellen in de eilandjes van langerhans van de pancreas. Er zijn ook plantaardige bronnen van basis omega vetzuren zoals lijnzaad, noten en koudgeperste oliën enzovoort. Linolzuur of basis essentiële omega 6 is zeer belangrijk voor de celademhaling van zowel het zenuwweefsel als de eilandjes van Langerhans. Vermijd dierlijke eiwitten, zuivel, vlees, gevogelte, kaas, melk, eieren zodat de lichaamscellen hun insulineresistentie kunnen opgeven en weer normaal glucose kunnen opnemen. Dit is zo belangrijk voor diabetespatiënten.

Let er steeds op volwaardige zongerijpte en biologische voeding te consumeren in de oorspronkelijke staat zoals door de natuur is voorzien. Deze voeding wordt begeleidt door fytonutriënten, antioxidanten, goed opneembare mineralen zoals chroom en zink dat zo belangrijk is voor de pancreas, vers fruit bevat stoffen ter bescherming van de vaatwanden, ook de bloedvaten in de pancreas. Verse zongerijpte natuurlijke voeding is het beste voor het zenuwweefsel. Eigenlijk kan in het kort gezegd worden dat je alle voedsel moet weigeren dat niet geschikt is voor menselijke consumptie, dat is alle voeding dat de voedingsindustrie heeft gezien. 

Geheime oorzaken diabetes: geraffineerde oliën en bewerkte vetten

De grote sluipmoordenaar: geraffineerde vetstoffen

Wij mensen hebben nog steeds het idee dat wij beter voedsel kunnen produceren dan dat de natuur dit doet voor ons. Deze arrogantie maakt van deze natuurlijke zongerijpte voedingswaren door industriële bewerking een massavernietigingswapen. We weten ondertussen dat geraffineerde koolhydraten, en het teveel aan dierlijke eiwitten een groot risico inhoudt waarbij er zich diabetes en andere stofwisselingsziekten kunnen gaan ontwikkelen. Dat gaat meestal gepaard gaande met een emotionele belasting en zelfafwijzing (onbewust).

Maar het allergrootste gevaar waardoor diabetes, andere stofwisselingsziekten en uiteindelijk kanker ontstaan zijn geraffineerde en bewerkte oliën en vetten. Tientallen producenten leveren flessen aan met de homogene goudgele oliën waar hele rekken in de supermarkten mee gevuld worden. Hetzelfde kan gezegd worden van margarine en andere geharde vetsoorten om in te bakken en te braden.  Het is beter om ze in de rekken te laten staan als jouw gezondheid jou lief is. O wat smaken deze oliën en vetten toch heerlijk op de tong, maar in werkelijkheid zijn ze puur vergif voor het lichaam. Hun vernietigende effect veroorzaakt ernstige voedsel- en zuurstoftekorten op celniveau waardoor onze normale stofwisselingsprocessen volledig verstoord wordt. 

Daarbovenop krijgen we volop advies om verzadigde vetten zoals boter, kokosolie e.a. te vermijden. Dit komt omdat het idee dat verzadigd vet de bloedvaten verstopt en dik maakt, zo logisch klinkt, dat mensen niet bereid of in staat zijn alle gegevens kritisch te bekijken met alle welvaartsziekten tot gevolg. Achteraf blijkt het een al te simplistische veronderstelling te zijn geweest. Het was een boodschap uit de vorige eeuw die op een dwaling is berust. Een citaat van Dr. Walter Willet.

Veel fabrikanten blijven beweren dat ze de slechte vetten uit hun producten weren door speciale raffinageprocessen, en de olie en vet industrie doet er alles aan om ons te doen geloven dat verzadigde vetten de slechte vetten zijn en de onverzadigde vetten de goede vetten zijn. Dit wordt nog eens versterkt door de verkeerde voorlichting van de media die het gebruik van verzadigde vetten de schuld geeft van onze welvaartsziekten. HET ZIJN FLAGRANTE LEUGENS! En dat heeft geleid dat miljoenen mensen ernstige chronische stofwisselingsziekten inclusief diabetes en kanker hebben ontwikkelt. Er zijn zeer veel gezonde verzadigde vetten en net zoveel ongezonde onverzadigde vetten of oliën. Het is zo van belang om te weten dat deze vetten of oliën in hun oorspronkelijke natuurlijke staat zijn of een industriële bewerking of raffinage hebben ondergaan. Stop ermee om de vet- en olieindustrie te vertrouwen en te geloven over de verbazingwekkende gezondheidsvoordelen van hun oliën en smeersels en van hun cholesterolverlagende eigenschappen van hun bak- en braadproducten dat ze ons zo aanprijzen.

De invloed van bewerkte vetten en oliën op de suikerspiegel in het bloed

Het zijn bewerkte en geraffineerde oliën en vetten die de meest nadelige invloed hebben op de ernstige ontregeling van het controlesysteem van de bloedsuikerspiegel als onderliggende oorzaak van insulineresistentie en diabetes, inclusief de schommelingen van de bloedsuikerspiegel zoals hyperglykemie en hypoglykemie. Maar wat doen deze geraffineerde en bewerkte oliën en vetten precies in het menselijke lichaam? Hoe vergiftigen ze het lichaam? Ten eerste wordt de spijsvertering ontregelt. Dat verzwakt de algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem. De maagwerking kan zodanig ontregelt geraken omdat het deze geraffineerde oliën en vetten niet herkent als voeding dat door de natuur is gevormd. Bovendien kunnen deze vetten en oliën niet verteren door de geïndustrialiseerde bewerking en toevoeging van tal van chemische lichaamsvreemde chemicaliën om deze oliën en vetten voor lange tijd te bewaren. Bovendien zijn waardevolle vetzuren beschadigd of ranzig geworden en onbruikbaar voor het lichaam.

Dit heeft tot gevolg dat er maag oprispingen, brandend maagzuur, misselijkheid en zwaarte in de maag ontstaan. Voor de darmen is het nog erger, de darmflora heeft ernstig te lijden onder deze geraffineerde en bewerkte vetten, ze kunnen echt niet verteren en dat leidt tot prikkelbare darmen, de ziekte van Crohn, colitis, constipatie, afgewisseld met diarree, diverticulitis, poliepen en ten slotte tot darmkanker. Leg eens bij wijze van voorbeeld een beetje verse boter op een bord en wat margarine op een ander bord, wat denk je wat het resultaat zal zijn als beide borden een jaar blijven staan? Ja, zeer juist, van de boter zal er niet veel meer over zijn, maar de margarine zal  nog steeds onaangetast bij liggen, misschien wel onder een laagje stof. Dit geldt ook voor bewerkte geraffineerde oliën.

Het lichaam kan absoluut geen bewerkte en geraffineerde oliën en vetten verteren, laat staan gebruiken voor de normale stofwisseling. Gefrituurd voedsel en ander fastfood is het favoriete voedsel van de jeugd en jong volwassenen. Steeds meer onder hen ontwikkeld diabetes, zowel type 1 als type 2, en overgewicht, en als je om je heen kijkt, hoeveel kinderen lijden er niet aan overgewicht, vrij veel. Het grote probleem bij oliën is dat ze nooit mogen verhit worden, en dat is nu precies de standaard bij het productieproces in de fabriek, restaurants en huishoudens. 

In herhaling, onverzadigde vetten zijn onverzadigd en daardoor gevoelig voor verhitting en oxidatie. Door verhitting vervormen essentiële vetzuren zoals de omega vetzuren in onnatuurlijke transvetten die ten eerste niet kunnen verteren, en ten tweede het totale cholesterolgehalte ogenblikkelijk zal doen stijgen omdat transvetten de celmembramen van de slagaderen en haarvaten verstoppen. Deze worden brozer waarbij het risico toeneemt op beschadiging van de slagaderwand. Daardoor stijgt het risico van een inwendige bloeding tot gevolg. Gelukkig kent het lichaam dit gevaar en zal het de LDL cholesterolwaarden enorm doen stijgen en de HDL waarden doen dalen. Zodat de cholesterol niet teruggevoerd wordt naar de lever, hetgeen logisch is vanuit het perspectief gezien van het lichaam dat zich wilt beschermen tegen deze innerlijke bedreiging. Cholesterol is een levensredder.

Basis essentiële omegavetzuren

Onverzadigde meervoudige vetzuren of essentiële vetzuren in natuurlijke vorm hebben meerdere verbindingen en deze zijn zeer goed voor het lichaam en hebben een beschermende functie op de bloedcellen en de zenuwcellen. er zijn twee overkoepelende versies. Je hebt basis en derivaat. De basisvorm van zowel omega 3 als omega 6 komen uit onbewerkte voeding. De derivaat van omega 3 en omega 6 kan het lichaam zelf produceren als er genoeg basis aanwezig is. Het zijn tevens belangrijke bouwcomponenten van de celmembramen en receptors. Voornamelijk basis omega 6 (linolzuur) en basis omega 3 (alfa linoleenzuur) transporteren zuurstof tot in elke lichaamscel. Tussen de twee fosfolipidenlagen van het celmembraan vloeit basis omega 3 of linolzuur, en deze trekt als het ware de zuurstof tot in de cel. Maar in beschadigde of ranzige vorm zijn ze zeer giftig en schadelijk voor de gezondheid. Daarbij ontstaan problemen met de celademhaling. Dat is een belangrijke gegeven bij diabetes. Zo kunnen transvetten krachtige immuunreacties oproepen en een toevloed van vrije radicalen veroorzaken die kunnen leiden tot diabetes type 1.

Om alle lichaamscellen goed te laten functioneren en een goede stofwisseling te garanderen is het belangrijk dat hun plasma celmembraan, dat een zeer actieve rol speelt bij de werking van glucose voldoende basis onverzadigde vetzuren bevat met dubbele bindingen die niet kunnen roteren. Dit maakt de celmembramen en receptoren soepel en tegelijkertijd poreus waardoor glucosemoleculen in staat zijn om de cel binnen te dringen via de receptoren en zuurstof doorheen het membraan voor het opwekken van energie. 

Natuurlijke koudgeperste oliën bevatten deze componenten in onbeschadigde staat en dat onderhoudt en ondersteunt de membramen van alle lichaamscellen en de stofwisselingsprocessen. Onbewerkte vetten hebben beschermende eigenschappen voor de celmembranen en beschermen op krachtige wijze de meervoudige onverzadigde vetzuren. Ze werken verjongend op het lichaam. Meervoudige onverzadigde vetzuren zijn uiterst vatbaar voor oxidatie zoals chemische verbindingen met zuurstof. Vandaar dat vis dat rijk is aan omega vetzuren ook rijk is aan verzadigd vet. Weet wel dat omega 3 uit vis derivaat is, geen basis. Het is niet echt een noodzaak om daarom veel vis of visolie te consumeren. Omega vetzuren (waaronder de basisvorm) op plantaardige basis wordt begeleid door verzadigd vet ofwel vitamine E. Daarom is deze vitamine ook zo belangrijk voor onze bloedcellen, zenuwcellen en de kilometerslange celmembramen in het lichaam en een goede evenwichtige stofwisseling.

Bij tekort aan essentiële omega vetzuren worden transvetten ingebouwd in de cellen

Maar als je op regelmatige basis voedingswaren consumeert met bewerkte oliën en vetten gaan de celmembramen en receptoren hun gezonde vetzuren verliezen en vervangen door de schadelijke transvetzuren en korte en middellange ketens van bewerkte verzadigde vetzuren. Het resultaat is dat de celmembramen dikker, stijver en plakkerig worden, hun elasticiteit verliezen waardoor het transportsysteem van glucose wordt belemmert en de bloedsuikerspiegel begint te stijgen. er ontstaan ook problemen met de celademhaling. Gans het lichaam begint te lijden onder deze verdikkingen en verstoppingen van de receptoren en celmembramen. Cellen ondervinden problemen en kunnen geen glucose meer opnemen waarbij de pancreas genoodzaakt wordt om grote hoeveelheden insuline in het bloed te pompen.

De lever gaat proberen om zoveel mogelijk glucose om te zetten in vet dat wordt opgeslagen in vetcellen, je lichaamscellen lijden ernstige honger terwijl je elke dag in gewicht toeneemt. En om de rest van het suiker kwijt te geraken zal het urinesysteem overuren presteren waardoor de nieren kunnen beschadigd worden.

Uiteindelijk zal het lichaam uitputten door aanhoudend energietekort op celniveau, de bijnieren gaan overmatig reageren door stresshormonen uit te scheiden in het bloed, en dat veroorzaakt dus stemmingswisselingen, angst en depressie. Na verloop van tijd wordt de hormoonhuishouding ernstig verstoord en is de pancreas niet meer in staat om voldoende insuline te produceren. Het hart, longen en alle andere organen raken geleidelijkaan verstopt met afvalstoffen en toxines en het zuurstoftekort op celniveau neemt dramatisch toe. Ook de hersen- en zenuwcellen beginnen te lijden onder zuurstoftekort. En zuurstoftekort is de primaire oorzaak van alle vormen van kanker. Uiteindelijk zal het hele lichaam met al zijn organen en stofwisselingssysteem ernstig gaan lijden door deze simpele fout in onze eetgewoonten.

Hoe kunnen we het goed doen?

Begrijp je nu dat bewerkte en geraffineerde oliën en vetten gevaarlijker zijn dan geraffineerde koolhydraten en de grootste invloed hebben op het ontstaan van diabetes, overgewicht en andere stofwisselingsziekten zoals hart- en vaatziekten, kanker enzovoort? Als je lijdt aan diabetes type 1 of type 2, hart- en vaatziekten, kanker en andere degeneratieve aandoeningen zoals van het zenuwweefsel, is het zeer belangrijk om ogenblikkelijk te stoppen met de consumptie van alle geraffineerde oliën en bewerkte vetten. Dit geldt dus ook voor alle kant- en -klaar producten, restaurant voeding, fastfood en alle vetten en oliën in zogenaamde gezonde voedingsproducten uit de supermarkt. Als algemene gouden regel zijn goede vetten en oliën die door de eerste koude persing zijn verkregen, niet geraffineerd zijn en geen harding of hydrogenatie hebben ondergaan ideaal om te consumeren.

Goede bronnen van essentiële basis onverzadigde omega 3 vetzuren zijn koudgeperste biologische hennepzaadolie, walnotenolie en lijnzaadolie.

Goede bronnen van essentiële basis onverzadigde omega 6 vetzuren zijn noten en zaden, koudgeperste ongeraffineerde zonnebloemolie; olijfolie; hennepzaadolie en saffloerolie. Goede bronnen van omega 9 vetzuren zijn koudgeperste olijfolie, sesamolie, noten en zaden. Varieer zoveel mogelijk in vetten en oliën. Goede bronnen van verzadigd vet voor mensen met diabetes is kokosolie, cacaoboter en ghee of geklaarde boter. Deze vetten zijn uiterst geschikt om te bakken en te braden.

De term slagader verstoppend door verzadigd vet is volledig verzonnen. De vetten die zich in de slagaderen en haarvaten ophopen, zijn voornamelijk onverzadigde geoxideerde vetstoffen en wel tot wel 75% samen met 25%  geoxideerde cholesterol, cholesterol en eiwitopslag.

Verzadigd vet verzamelt zich niet zoals meervoudige en enkelvoudige geoxideerde onverzadigde vetstoffen in de slagaderen en haarvaten. Verzadigd vet oxideert niet gemakkelijk omdat het verzadigd is. Het zijn voornamelijk geoxideerde oliën en bewerkte vetten zoals margarine die terechtkomen in plaques en aderverkalking. 

Onverzadigde vetstoffen die ranzig of geoxideerd zijn, zijn een grote oorzaak van diabetes en hart-en vaatziekten.

Het wonder van kokosolie

Nog een woordje over niet-ontgeurde kokosolie in natuurlijke vorm. Deze verzadigde vetsoort heeft een neutraliserende invloed op de cholesterolspiegel in het bloed.

Kokosolie behoort tot de groep van middellange vetzuren en deze hebben het grote voordeel dat ze weinig tot geen geen insuline nodig hebben om de lichaamscel binnen te dringen. Dit is een uiterst waardevol gegeven voor mensen met insulineresistentie en diabetes type 2, eet gerust meer kokosvet. Kokosvet stimuleert de vetverbranding en helpt tegen overgewicht, een belangrijke zorg als je diabetes hebt. Kokosolie is echt de enigste vetsoort dat je als diabeet onbeperkt kunt consumeren, omdat deze vetsoort juist bijdraagt om het lichaam te helpen in het reguleren van de bloedsuikerspiegel en andere stofwisselingsprocessen en dat gegeven spaart de pancreas. Bovendien vraagt kokosvet ook nog eens zeer weinig gal en pancreasenzymen om te verteren, dit vermindert de druk op de pancreas tijdens de maaltijd waardoor dit orgaan efficiënter kan werken. 

Bij de vertering van kokosolie worden de triglyceriden omgezet in monoglyceriden en vrije vetzuren. Deze krijgen antiseptische eigenschappen en zijn in staat om tijdens de vetverbranding vele gifstoffen te neutraliseren zodat het lichaam ze kan afvoeren.

Kokosolie in de voeding heeft ook de eigenschap om de werking van insuline te versterken en verbetert de binding van insuline met de voedingstoffen. In de ayurveda, de oudste geneeswijze hier op aarde wordt de consumptie van kokosvet enorm verhoogd als middel om diabetes te herstellen en te voorkomen. Diabetes is een zelf veroorzaakte ziekte die gemakkelijk kan vermeden worden en zelfs hersteld kan worden door een gezond voedingspatroon dat bestaat uit natuurlijk zongerijpte vers voedsel dat de natuur ons in overdaad schenkt. In combinatie met emotionele stabiliteit.

Disclaimer:

Dit naslagwerk heeft als doel u betrouwbare informatie te verstrekken over het onderwerp dat behandeld wordt. Er is alles in het werk gesteld om dit naslagwerk zo compleet en nauwkeurig mogelijk te maken. De aangeboden informatie kan, ondanks alle zorgvuldigheid, onjuistheden bevatten. Het doel van dit naslagwerk is om te onderwijzen. Zowel de schrijver als de uitgever zullen door geen persoon of instantie aansprakelijk gesteld noch verantwoordelijk geacht kunnen worden voor welk verlies, schade of letsel dan ook dat veroorzaakt is of waarvan aangenomen wordt dat het direct of indirect veroorzaakt is door de informatie die dit naslagwerk bevat. Het gebruik van de informatie die in dit naslagwerk aan bod komt, is geheel voor rekening van de lezer. De lezer moet zijn eigen oordeel vellen of een holistisch medisch expert of zijn persoonlijke arts raadplegen voor specifieke toepassingen bij zijn individuele problemen. De informatie die hierin gepresenteerd wordt, is op geen enkele manier bedoeld als vervanging van medische diagnostiek en/of behandeling. Indien u vragen heeft over uw gezondheid, raadpleeg dan een medisch bekwaam persoon.