Het pijnsignaal heeft een grote functie bij de algemene gezondheid en zijn detoxsysteem

Het pijnsignaal maakt onderdeel uit van de algemene gezondheid om goed te kunnen ontgiften en celafval goed te kunnen recyclen. Het is niet leuk, maar wel levensnoodzakelijk. Het maakt jou duidelijk dat er in het lichaam ergens een probleem is dat oorzakelijk moet opgelost worden. Pijn is helend, pijn maakt onderdeel uit van het zelfhelend proces in het lichaam. Als het lichaam overbelast is van toxines en afvalstoffen (DE GROTE OORZAAK) en er daardoor een toxinecrisis (ziekte) ontstaat, gebruikt het lichaam pijnsignalen om de noodzakelijke genezingsreactie op gang te brengen. Deze genezingsreactie met pijn is bedoeld om in een bepaald gebied dat is verzuurd door een overbelasting van toxines en afvalstoffen te helpen met ontgiften en te zuiveren.  Samenhangend wordt dit gebied of weefsel hersteld in oorspronkelijke staat (het echte genezen). Door de pijn weet het gehele lichaam waar er zich een probleem voordoet en kan deze schadelijke stoffen worden opgeruimd of geëlimineerd.

Daarbij wordt dankzij pijn voorkomen dat iemand zichzelf nog meer schade gaat toebrengen. We kunnen dus concluderen dat pijn een natuurlijke reactie is op opgeslagen toxiciteit in de weefsels en organen waardoor uitdroging op celniveau ontstaat. Deze toxiciteit veroorzaakt een tekort aan water en voedingstoffen op celniveau van de weefsels of organen (ook zuurstoftekort). Pijn is dus geen ziekte en moet om deze reden ook niet als ziekte behandeld worden, het is een natuurlijke reactie om het zelfgenezend en zelfherstellend vermogen van het lichaam te activeren. Het is dus belangrijk om rekening te houden dat de pijnsignalen alarmsignalen zijn van het lichaam, een natuurlijk protest tegen de vervuiling door toxines, zware metalen, afvalstoffen, stress, negatieve emoties, E-nummers alsook effecten van biologische schokken, negatieve emoties en trauma’s. 

Het onderdrukken van pijnsignalen belemmert het zelfgenezend proces van het lichaam in ernstige mate

Pijnstillers en medicijnen kunnen dus geen enkele ziekte genezen, maar sussen slechts het ongemak dat het lichaam creëert om zichzelf te kunnen genezen. Het is belangrijk te begrijpen dat het lichaam er alles aan doet om van binnen proper te zijn, rein te zijn, want dan pas kan het goed functioneren. Het lichaam wilt zich ontdoen van schadelijke stoffen met een voortvloeiende verzuring die lichaamscellen irriteren en beschadigen. Met ieder vergif dat wordt ingenomen, dient men later rekening te houden, zelfs als het de huidige symptomen verlicht. De huidige symptomen (pijn) mogen dan wel verdwijnen, de oorzaak is niet aangepakt en dus blijft de patiënt in een slechtere conditie achter. Hij of zij is er zich niet bewust van dat de schadelijke giftige stoffen in hun lichaam achterblijft en verder schade veroorzaakt op celniveau.

Door het innemen van pijnstillers of medicatie wordt het zelfhelend vermogen van het lichaam onderdrukt en zelfs vernietigt. Tenzij het absoluut noodzakelijk is zoals extreme pijn, dient men pijnstillers te vermijden en zich te richten op de oorzaak van de pijn. Simpele natuurwet van oorzaak en gevolg: neem de oorzaak weg en de pijn verdwijnt ook. Een pijnsignaal ergens in het lichaam doet zich voor in de nabijheid van opgeslagen toxische stoffen en zware metalen. Dit gaat zeer vaak gepaard met een infectie. 

De rol van histamine

In bijna alle gevallen ontstaat een pijnsignaal als histamine in grote hoeveelheid wordt geproduceerd. Als de histamine de pijnzenuwen bereikt in het gebied dat vervuild is door ophoping van toxische stoffen ontstaat het pijnsignaal. Histamine is de eerste hulp-hormoon dat de hersenen de boodschap geeft dat er iets mis is in het lichaam. Maar histamine doet veel meer dan enkel een boodschap geven aan de hersenen en de algemene gezondheid met zijn detoxsysteem. Histamine is een krachtige antioxidant en verwijderd lichaamsvreemde stoffen uit het lichaam. Denk maar aan toxines en afvalstoffen, maar ook celafval van beschadigde cellen en de mitose. Het lichaam gebruikt exosomen (verkeerdelijk aanzien als de virussen) die de vergiftigde en beschadigde cellen proberen op te ruimen. Zwaar giftige stoffen zijn voor het zenuwweefsel schadelijk en veroorzaken grote neurologische aandoeningen. beschadigde zenuwcellen kunnen niet meer dienen en moeten opgeruimd worden. Het lichaam activeert en produceert ook in deze situatie exosomen die verkeerdelijk gezien worden als virussen die het zenuwstelsel aanvallen. Maar zoals we ondertussen weten heb je eerst beschadigde weefsels of cellen, dan pas verschijnen microben en exosomen. Bijvoorbeeld het Epstein barr, het Zoster, het HHV-6 en andere, het Cytomegalo enzovoort. Allemaal zogezegde “virussen” die beschadigde cellen van het zenuwweefsel gaan proberen opruimen, het lichaam reageert hierop met inflammatie (ontsteking) die pijnlijk is. Giftige toxines zijn oorzaak van degeneratieve zenuwziekten inclusief de ondraaglijke pijnen die daardoor veroorzaakt worden.

Histamine is broodnodig in de vervuilde gebieden van het lichaam om andere hormonen aan te sturen die de waterhuishouding reguleren. Op celniveau in deze vervuilde gebieden heerst er een ernstig watertekort (uitdroging) en moet er dringend water getransporteerd worden. Je zou kunnen denken, ha ja we gaan meer drinken en het probleem is opgelost! Echter, deze logische redenering werkt niet, ook al drink je bij wijze van spreken 5 liter water per dag, het werkt niet. Integendeel je put je nieren en bijnieren verder uit en je verliest zeer veel waardevolle mineralen die zo belangrijk zijn voor het zuiveren en ontgiften van je lichaam.

Waarom? Afvalstoffen, toxines, virale deeltjes, zware metalen, e-nummers enzovoort veroorzaken verstoppingen in de toevoerkanalen die de lichaamscellen moeten voorzien van water, zuurstof en voedingstoffen, en de afvoerkanalen (lymfe) dat stofwisselingsafval moet verwijderen. Eerst moeten deze verstoppingen opgelost worden alvorens de lichaamscellen weer over voldoende water kunnen beschikken.

Histamine helpt bij het oplossen van deze verstoppingen. Histamine brengt de algemene gezondheid met zijn detoxsysteem en het hele lichaam in paraatheid om een levensbedreigend probleem op te lossen, en dat gaat met veel pijn gepaard. de pijn zorgt ervoor dat je minder energie gaat verspillen, energie dat het lichaam nodig heeft voor het ontgiften en herstellen van de aangedane weefsels.

Het langzame gevaar van pijnstillers

Maar, als je bij elke pijn pijnstillers en medicijnen gaat gebruiken, weet het lichaam niet meer hoe het moet omgaan met deze ophoping van toxines en andere schadelijke stoffen. De voortvloeiende verzuring die hierdoor ontstaat gaan onze lichaamscellen beschadigen en watertekort veroorzaken op celniveau. Bovendien gaan pijnstillers en medicijnen de lichaamscellen DWINGEN om nog meer van hun kostbare water in te leveren om de pijnstiller zelf te kunnen gebruiken. Het lichaam weet dus niet dat er zich een ‘probleem’ voordoet ergens in het lichaam en kan niet reageren op de opstapeling van toxische schadelijke stoffen. Dat is meestal het begin van de grote vicieuze cirkel dat leidt naar zware chronische toestanden. De concentratie van schadelijk stoffen wordt groter (het lichaam weet dit dus niet door de pijnstiller of medicijn). Daarmee ontstaan er steeds grotere verstoppingen in de haarvaatjes, het bindweefsel en de vloeistof tussen de lichaamscellen of het intercellulaire vloeistof en de lymfe. Dat wordt problematisch voor de distributie van water, zuurstof en voedingstoffen en de afvoer van stofwisselingsafval.

De werking van de lymfe is verstoord

We weten dat bloed met vocht, zuurstof en voedingstoffen naar het bindweefsel gaat om dit af te geven aan alle lichaamscellen. Maar door de verstoppingen in het bindweefsel wordt dit natuurlijk proces en distributie van water, zuurstof en voedingsstoffen geblokkeerd. Het gevolg is dat bloedeiwitten niet meer kunnen worden afgevoerd door de lymfe door gebrek aan water. De concentratie aan schadelijke stoffen wordt groter en aangevuld met materiaal zoals bloed eiwitten die gevangen komen te zitten en echt niet meer weg kunnen via de vluchtroute van de lymfe. De lokale uitdroging wordt erger. Het logische gevolg is dat de pijn erger wordt, want er ontstaat een levensgevaarlijke situatie in het lichaam.

Het lymfestelsel raakt ook verstopt door de opstapeling van schadelijke toxines en bloedeiwitten. Bloedeiwitten (ook het teveel aan dierlijke eiwitten uit de voeding) samen met schadelijke toxines en afvalstoffen creëren uiterst zure omstandigheden dat lichaamscellen ogenblikkelijk vernietigt. Om dit te voorkomen produceert het lichaam zeer grote hoeveelheden histamine om dit vervuilde en vergiftigde gebied met de verzuring te omringen met water. Water heeft de eigenschap, om de giftigheid van deze verzuring te verdunnen zodat de lichaamscellen niet vernietigt worden. Maar dit is een tijdelijke noodoplossing dat het lichaam in staat stelt te kunnen overleven en dit gaat gepaard met veel pijn.

Deze ophoping van water (de lichaamscellen kunnen daar niet van profiteren door de verstopping en lijden verder aan acute uitdroging) veroorzaakt weer verdere verstopping en belemmert de juiste zuurstofvoorziening van de lichaamscellen.

Het directe gevolg van dit water- en zuurstoftekort is PIJN!

Gevaarlijke bloedeiwitten

Vroegere medische tijdschriften zoals American Medical Association en Today’s Health toonde reeds aan dat bloedeiwitten gewoonlijk de bloedstroom verlaten, het bindweefsel binnendringen en via de lymfe uit het bindweefsel worden afgevoerd.

Als dit proces verstoort wordt door verstopping door vervuiling van toxines en afvalstoffen kunnen ontbindende bloedeiwitten binnen 24 uur tot de dood leiden. 

Het lichaam kent dit grote levensgevaar en handelt op logische wijze ernaar. De hersenen gaan grotere hoeveelheden endorfines en andere stoffen aanmaken die een pijnstillend effect hebben. Deze stoffen hebben de eigenschap om samen met de histamine een krachtige herstel- en schoonmaakreactie op gang te brengen en de lichaamscellen weer te voorzien van water en zuurstof. Daarbij krijgt de lichaamscel weer de gelegenheid om zijn eigen afvalstoffen af te voeren, want door verstopping in het bindweefsel en intercellulaire vocht was dit ook verstoord en de cel was bezig zichzelf te vergiftigen (lichaamscel wordt cancerous). Bij 35% zuurstoftekort verandert de lichaamscel onherroepelijk in een kankercel.

Kortsluiting op het zenuwweefsel

Pijnstillers en medicijnen veroorzaken daarentegen een elektrische kortsluiting op het zenuwweefsel waardoor het pijnsignaal de hersenen niet bereikt. Maar de hersenen en de algemene gezondheid met zijn detoxsysteem hebben dit pijnsignaal zeer hard nodig om op accurate wijze te kunnen ingrijpen om het levensbedreigende probleem van verstopping ergens in het lichaam goed aan te kunnen pakken. Het onderdrukken van deze natuurlijke pijnsignalen verergert het probleem alleen maar, het lichaam is niet in staat om de ophoping van toxines en andere schadelijke stoffen af te voeren. Pijnstillers en andere farmaceutische producten hebben bovendien nog eens bloedeiwitten nodig om naar het gebied met ophoping van de toxines vervoerd te worden. Maar omdat deze bloedeiwitten dan bovendien nog eens worden vastgehouden in het vervuilde bindweefsel blijven de pijnstillers en de medicijnen daar ook gevangen vastzitten en dit verhoogd de toxiciteit alleen nog veel meer. 

Frankenstein horror

Met andere woorden, dit is Frankenstein horror op zijn best voor de verstikkende lichaamscellen. Dit zijn de typische bijwerking verschijnselen die op de bijsluiter te lezen zijn. Je begrijpt toch dat de makers van pijnstillers en medicijnen niet willen hebben dat de mensen dit weten!  Je speelt met je leven door pijnsignalen doorheen je zenuwweefsel persistent te blokkeren. Pijnstillers en medicijnen hebben dan nog de eigenschap om de poging van het lichaam om zichzelf te genezen te onderdrukken. Ze onderdrukken de productie van endorfines en andere genezende stoffen die in de hersenen geproduceerd worden. En dit heeft tot gevolg dat er verslaving ontstaat aan de pijnstillers en medicijnen, een sterke afhankelijkheid met het gevolg dat het lichaam niet kan genezen en het probleem alleen maar erger maakt. Als de hersenen geen endorfines meer kunnen aanmaken zal zelfs een kleine verwonding op de huid ondraaglijke pijnen veroorzaken. Het logische gevolg is dat het voor de hersenen het moeilijk zal worden om gelukshormonen aan te maken.

De grote verslaving aan pijnstillers en medicijnen heeft op termijn het gevolg dat pijn chronisch wordt en niet meer te behandelen is. De pijnstillers verliezen hun effectiviteit en men moet ze steeds in grotere dosissen innemen om hetzelfde resultaat te hebben. Uiteindelijk hebben we zeer sterke pijnstillers nodig zoals morfine en andere giftige dingen. Maar het oorzakelijk verband tussen uitdroging op celniveau en de verstoppingen blijven bestaan. De pijn wordt soms zo ernstig en ondraaglijk, niet meer te bestrijden, dat sommige mensen er zelfs aan toe zet om zelfmoord te plegen om toch maar hun pijn te verlichten. 

Onze medische wetenschap is uiterst waardevol en bevat zeer veel kennis en onze artsen doen echt hun best om Patiënten te helpen.

MAAR: WAAROM WORDT ER BIJ ELKE MEDISCHE BEHANDELING VERGETEN OM HET LICHAAM TE ZUIVEREN EN TE ONTGIFTEN? 

DAT IS DE GROTE OORZAAK DIE MOET AANGEPAKT WORDEN.

HET LICHAAM WILT ALTIJD VAN BINNEN PROPER ZIJN OM GOED TE KUNNEN FUNCTIONEREN! DAT IS NATUURWET!

Daarbij is het zeer belangrijk om de biologische conflicten, hun effecten, trauma’s ook op te lossen, want deze verhinderen het lichaam om het zuiverings- herstelproces tot een goed einde te brengen.

Daniël The Healthman 

Vertrouw op je lichaam en genees jezelf

Je bent veel meer dan je denkt

Warme groet