Maagontsteking en maagzweer

Functie van de maag

Voedsel gaat door de slokdarm naar de maag. De maag is belangrijk voor het verteren van het voedsel. De maag zit links in de buik, vlak onder het middenrif en is rekbaar. Als je gegeten hebt ziet de maag er ongeveer uit als een omgekeerde peer. Er zit een sluitspier, een soort klepje, tussen de slokdarm en de maag. De sluitspier voorkomt dat er maaginhoud of maagsappen terug in de slokdarm komen. De uitgang van de maag gaat via de maagportiersluitspier over in het begin van de dunne darm. Dit heet Bulbus duodeni. De maagportiersluitspier dat eruitziet als een korte, trechtervormige buis, zorgt ervoor dat het voedsel niet terugstroomt in de maag. 

De PH-waarde in de maag ligt tussen de 1.2 en 3.0, wat erg zuur is, bedoeld om eiwitten goed te kunnen verteren. Er zijn enkele bacteriën die zich hebben aangepast aan dit zure milieu, bijvoorbeeld de Helicobacter Pylori. 

De maag bestaat uit verschillende lagen. De grote kromming heeft een endodermaal slijmvlieslaag waarin ontelbare kleine kliertjes zitten die maagsappen zoals pepsine en zoutzuur produceren. In de kliertjes zitten kliercellen, adenocellen. Onder het slijmvlies zit bindweefsel waar vele bloedvaten en zenuwen doorheen lopen. Dit wordt omgeven door gladde maagspieren – endoderm – die voor de peristaltische beweging zorgen.

In de maag heb je de kleine kromming dat zich van de slokdarmsluitspier uitstrekt tot aan de maagportier en is van ectodermale afkomst. Het middelste oppervlakte van de maag wordt de grote kromming genoemd en is van endodermale afkomst. Het maagportiersluitspier en bulbus duodeni – twaalfvingerige darm – behoren eveneens tot het ectodermale kiemblad.

De kleine kromming, de maagportiersluitspier en de Bulbus duodeni worden aangestuurd vanuit de rechter temporale kwab van de hersenschors. Dit maakt deel uit van de post-sensorische cortex. Het bevindt zich lijnrecht tegenover het hersenrelais van het oppervlakkig rectumslijmvlies. De maag (kleine kromming), de maagportier, de bulbus duodeni, de galwegen, de galblaas en de alvleeskliergangen delen hetzelfde hersenrelais en delen daarom hetzelfde biologische conflict. Welke van deze organen zijn aangedaan bij een DHS is willekeurig. Een ernstig conflict kan alle organen tegelijk treffen. 

Het biologisch zinvol speciaalprogramma van de kleine kromming, de maagportier en de Bulbus duodeni volgt het strotslijmvlies sensibiliteit schema op. De gevoeligheid – hyperesthesie – neemt toe tijdens de conflictactieve fase en de genezingscrisis. Tijdens de genezingsfase neemt de gevoeligheid af – hypesthesie.  

Het biologisch conflict

In overeenstemming met evolutionair redeneren zijn territoriumconflicten, seksuele conflicten en scheidingsconflicten de primaire conflictthema’s die worden geassocieerd met organen van ectodermale oorsprong, die worden aangestuurd vanuit de sensorische, pre-motorisch sensorische- en post-sensorische cortex. Het biologisch conflict met betrekking tot de maag, de maagportier en de Bulbus duodeni gaat over een mannelijk territorium-ergenisconflict – gevecht in het territorium -, of een vrouwelijk identiteitsconflict. 

Het territoriumergernisconflict is de mannelijk actieve reactie op een bedreiging van het territorium. Het vrouwelijke identiteitsconflict is de vrouwelijke passieve reactie daarop. In de natuur reageert het mannetje met aanvallen, het vrouwtje reageert met passief terugtrekken. Afhankelijk van iemands geslacht, handigheid – lateraliteit – en de hormoonstatus. 

Meestal is er agressie in het spel, eigen woede of woede die van buitenaf komt. Het kan ook gaan over grensconflicten met buren, aanvallen van je schoonmoeder, ergernis rond collega’s. Men wordt gedwongen zich te onderwerpen of men wordt klein gehouden, of men ervaart collega’s of vrienden meer als concurrent. 

Met andere woorden: het conflict heeft betrekking op een ergernis in de omgeving of op plekken die men als eigen territorium of domein beschouwt. Dit kan letterlijk, maar ook in overdrachtelijke zin. Denk bijvoorbeeld aan de uitspraak: “Er ligt een steen op mijn maag”, of “mijn maag draait zich ervan om”.

Ruzies op school, de speeltuin of de werkvloer, geschillen thuis, vetes in het rusthuis enzovoort zijn typische territorium ergernissen. Het kan ook in ruimere zin zoals het dorp en land waar men woont. Oorlogen, vervelende geluiden in het huis of in de buurt, een gevecht om een ​​parkeerplaats of over speelgoed zijn andere voorbeelden van wat een territorium-ergernisconflict kan uitlokken.

Voorbeeld uit het archief van Dr. Hamer

Een 34-jarige vrouw deelt haar bureau met een zeer ordelijke collega. Plotseling komen er drie collega’s van een andere nationaliteit bij. Deze negeren de oude spelregels. De keuken en de wc zijn vuil en men houdt zich niet aan de werktijd. Dat is dus een territorium-ergernisconflict. Na meerdere weken loste het conflict zich op, wanneer een vriend haar over een andere baan in een ander bedrijf vertelde. Sindsdien kan ze meer ontspannen met de situatie omgaan. In de genezingsfase wordt ze misselijk. 

Een 41-jarige man heeft een gewelddadige vader, waar hij nog steeds onder lijdt. Zijn moeder wordt regelmatig door zijn vader geslagen en zelf wordt hij nog altijd vernederd en uitgescholden. Hij hoort steeds: “…jij mislukkeling” Territorium-ergernisconflict. Weefselafbouw in het maagslijmvlies en voortdurend last van maagzuur. Dit duidt op voortdurende conflict-activiteit. Zeven maanden geleden liep een kind voor zijn auto. Hij is onschuldig maar vanuit zijn onderbewustzijn hoort hij weer: “…jij mislukkeling!” Recidief. Sinds het ongeval heeft hij een half jaar last van sterk brandend maagzuur. Actieve fase.

De conflictactieve fase

Na de inslag van het conflict ontstaat er weefselafname of ulceratie in het ectodermale slijmvlies van de kleine kromming, het maagportier en/of de twaalfvingerige darm. De weefselafname is evenredig aan de intensiteit en de duur van het conflict. Hoe langer het conflict duurt, hoe dieper het weefseldefect met toenemende pijn. Volgens Dr. Hamer ligt er dwarsgestreepte spierweefsel onder de kleine kromming, de maagportier en de duodeni. Tijdens de conflictactieve fase kan er verlamming ontstaan op dit dwarsgestreept spierweefsel. De biologische doelstelling van het weefselverlies is om de doorgang van het spijsverteringskanaal te verwijden, zodanig dat er een betere vertering, betere passage en daardoor meer energie vrijkomt om de ergernis te kunnen oplossen. Mannelijke reactie: om beter te kunnen aanvallen.

De conflictactieve fase gaat gepaard met symptomen zoals indigestie en lichte tot matige pijn. Het eten van voedsel intensiveert de pijn vanwege de verhoogde uitscheiding van maagzuur in de maag. 

Pijnlijke maagzweren ontstaan als het conflict lang aanhoudt of blijft hangen. Daarom kunnen maagzweren, maagportier zweren en zweren in de bulbus duodeni vaak samen voorkomen. Als de ulceratie (zoals op de foto) diep in het weefsel reikt, wordt de epitheliale laag dun, dit kan scheuren waardoor er een maagperforatie ontstaat.

Een maagperforatie is een levensbedreigende situatie en vereist medische hulp.

Opmerking: maagzweren komen alleen voor in de bekleding van de kleine kromming of de maagportier en dan ook uitsluitend in de conflictactieve fase.

De genezingsfase

Herstel van het slijmvlies van de maag, het maagportier of het duodeni. Dit wordt door de reguliere geneeskunde gezien als een maagkanker of twaalfvingerige kanker. Maagkanker komt alleen voor op het endodermale slijmvlies in de grote kromming van de maag. Op basis van de vijf biologische natuurwetten kunnen de nieuwe cellen niet als ‘kankercellen’ gezien worden, omdat het een wederaanvullingsproces is. Genezingssymptomen zijn: zwelling, oedeem, maagpijn en eventueel zwart bloed in de stoelgang. Een maagontsteking wordt gastritis genoemd. Ontsteking is vanuit de vijf biologische natuurwetten altijd een genezingsfase. Zowel in het eerste deel als het derde deel van de genezingsfase ervaart men een drukkende pijn. 

Let op: bloedverdunnende medicijnen verergeren de maagbloeding.

De genezingscrisis of de epicrisis gaat gepaard met een sterke koliekpijn of zware krampen als het dwarsgestreepte spierweefsel tegelijkertijd de epicrisis ondergaan. De epicrisis kan vergezeld worden van misselijkheid, absence, ontregelde bloedcirculatie en duizeligheid. Kenmerkend is de lage bloedsuikerspiegel vanwege het verhoogde glucoseverbruik in de hersenen. Braken komt ook voor tijdens de epicrisis. Sterke bloeding met een teerachtige ontlasting vereist onmiddellijke medische aandacht!

Therapie

Conflict en sporen achterhalen en zo goed mogelijk oplossen zodat er een einde komt aan de genezingsfase. 

Affirmaties: “Geen ergernis meer in mijn hart”. “Niets kan mij uit mijn evenwicht brengen” “Als het nodig is vecht ik”. Reflexzonemassage, acupunctuur.

Basisch voeding: zie programma over voeding, organisch gebonden basen. Veel groenten en fruit, appels, wortelen en aardappels zijn helend voor de maag. 

Dank aan Arjen Lievers https://www.germaansegeneeskunde.nl/index_ziekten_gnm/

Björn Eybl zielsoorzaken van ziekte ISBN: 978-3-85052-299-1

Dr. Geerd Ryke Hamer

Ontsteking van het maagdarmkanaal: Gastro-enteritis

Gastro-enteritis met braken en diarree wordt ook wel eens buikgriep genoemd. De reguliere geneeskunde beweert dat de infectie wordt veroorzaakt door virussen, waaronder het norovirus. Tot op de dag van vandaag heeft men nog geen virus direct kunnen aantonen. Er is geen sluitend bewijs dat virussen ziekten zouden veroorzaken.

Vanuit het perspectief van de Germaanse geneeskunde  zijn uitbraken van buikgriep  te wijten aan onverteerbare brokconflicten en territorium-ergernisconflicten. Deze conflicten kunnen gelijktijdig door een groep mensen worden ervaren. Kinderen in de klas kunnen allemaal gelijktijdig hetzelfde conflict met de leraar ervaren. Dat geldt ook voor mensen uit een stad, of in familie, vrienden, kamergenoten of collega’s.

Onverwachte, verontrustende politieke beslissingen kunnen bijvoorbeeld leiden tot regionale conflictschokken, gevolgd door een “buikgriep-uitbraak” onder de getroffen bevolking, nadat het conflict is opgelost. Buikgriepepidemieën treden daarom typisch op na natuurrampen, zoals na overstromingen of aardbevingen, dat wil zeggen tijdens de conflict-opgeloste fase.

De Helicobacter pylori

Deze spiraalvormige bacterie is in 1982 ontdekt door Barry Marshall en Robin Warren. Zij kregen in 2005 de Nobelprijs voor fysiologie en medicijnen. De reguliere geneeskunde brengt deze bacterie in verband met de oorzaak van maagzweren en maagontstekingen. Volgens de vierde biologische natuurwet zijn bacteriën uitsluitend actief tijdens de helingsfase. Vandaar dat de Helicobacter Pylori geen maagzweren veroorzaakt, maar juist helpt om het oppervlakkig slijmvlies van de maag, maagportier en Bulbus duodeni te herstellen en ontgiften, wanneer een territorium-ergernisconflict is opgelost.

Helicobacter pylori is een gramnegatieve bacterie. Het verschil tussen gramnegatieve en grampositieve bacteriën ligt in een verschil van de structuur van de celwand. Gramnegatieve bacteriën hebben buiten het cytoplasmamembraan een heel dunne peptidoglycaanlaag, grampositieve bacteriën hebben een dikke ondoordringbare peptidoglycaanlaag. Voorbeelden van grampositieve bacteriën zijn streptokokken en stafylokokken. 

Foto van Helicobacter pylori.

De reguliere geneeskunde kan niet verklaren waarom de Helicobacter pylori voorkomt bij ongeveer 80% maagzweren en bij zweren in de twaalfvingerige darm. Er zijn dus maagzweren en zweren van de twaalfvingerige darm waar deze bacterie niet in voorkomt. Dan kan de bacterie niet de causale oorzaak zijn. Louis Pasteur zijn bekendste citaat is: “De bacterie is niets, de omgeving is alles” of “het is niet de kiem die telt, wel de bodem waarop hij valt”. Bacteriën komen tevoorschijn als het conflict is opgelost en de genezingsfase wordt opgestart. 

Bacteriën vervullen de taak van Mr Propre in de natuur

De meeste mensen en artsen zijn ervan overtuigd dat bacteriën de oorzaak zijn van ontstekingen en zweren. Maar als dit waar is, hoe komt het dat de ontstekingen en zweren terugkomen als men stopt met het gebruik van maagzuurremmers en antibiotica? We gaan eens op onderzoek moeten gaan hoe het zit met de natuurwetten die achter ontstekingsreacties en zweervorming verscholen zitten. Deze natuurwetten zeggen duidelijk dat een ontsteking of zweervorming geen ziekte is, maar in werkelijkheid een poging is van het lichaam om de slijmvliezen te herstellen en te ontgiften.

Als we naar de natuur kijken, dan zien we dat bacteriën en schimmels altijd verschijnen op dood of beschadigd organisch materiaal. Bacteriën en schimmels hebben de grote taak om dood organisch materiaal ‘op te ruimen’. Zo blijft de natuur proper. Het ecologisch fundament bestaat uit microben en die leven in een evenwichtige dynamische ecologie met alle hogere levensvormen, dat voor alle partijen gunstig is om te overleven. In ons lichaam is er ook een ecologie, we hebben meer microben dan lichaamscellen. We zijn van microben afhankelijk om een goede gezondheid te verkrijgen. Evenwicht is synoniem van gezondheid. 

Medicijnen en antibiotica ontgiften het lichaam niet en lossen de territorium-ergernis conflicten niet op. De meeste mensen hebben de helicobacter pylori in hun spijsverteringskanaal. Als je deze bacterie hebt, heb je hem voor de rest van je leven, daar is geen ontkomen aan, ook niet met medicijnen en antibiotica. Microben ondersteunen altijd hogere levensvormen.

De juiste vragen in het debat over de helicobacter pylori

1-Waarom zijn er mensen met ontstekingen en zweren in het maag-darmkanaal zonder dat ze deze bacterie hebben in hun darm-maagkanaal?

2-Waarom is de Helicobacter pylori bij sommige mensen actiever en vermenigvuldigt het zich sneller dan bij andere mensen?

3-Waarom keert de Helicobacter pylori terug nadat de ontsteking of zweer van de maag en de twaalfvingerige darm zogezegd bestreden is door een behandeling met medicijnen? 

Antwoord: omdat het lichaam de slijmvliezen wilt genezen als het conflict is opgelost. De causale oorzaak is psychologisch van aard, al de rest is correlatie. 

Het foutieve denken: Als het symptoom weg is denkt men: Het is genezen. Dit is een grove misvatting!

Ik blijf herhalen dat onze reguliere geneeskunde waardevol is om bij acute problemen levens te redden. Symptomen afvlakken heet dat. Maar symptomen bestrijden met de gedachte dat de ziekte is bestreden, is foutief en zelfs misdadig. Door het wegnemen van de ziektesymptomen, worden veel ernstige en levensbedreigende situaties veroorzaakt. Onthoud dat het lichaam nooit zal stoppen met het creëren van symptomen tot het weefsel volledig is hersteld. Het lichaam, namelijk de hersenschors, activeert bacteriën voor het herstel van de ectodermale slijmvliezen van de maag, de maagportier en het Bulbus duodeni.

In feite hebben de voorgeschreven medicijnen helemaal geen genezend effect, want je moet ze blijven innemen. Wat je wel bereikt met medicijnen en antibiotica is dat het evenwicht van de gehele microbiële flora in je lichaam vernietigd wordt. De voornaamste functie van de Helicobacter pylori is het afbreken van toxines en eiwitten uit voeding in het onderste deel van de maag, het antrum. Het is echt niet de functie van de Helicobacter pylori om ontstekingen of zweren te veroorzaken, maar om het genezingsproces te ondersteunen als het biologisch conflict is opgelost. Farmaceutische medicijnen zijn alleen gerechtvaardigd als het symptoom tijdens de genezingscrisis levensbedreigend wordt, en om cytokine stormen te voorkomen. De ironie is dat dit steeds vaker gebeurt als gevolg van medicijngebruik. 

Van zodra de antibiotica of andere medicijnen niet meer aanwezig zijn in de maag keren automatisch de Helicobacter pylori bacteriën terug. Waarom doen ze dat?

Heel simpel: OM HUN WERK TE DOEN en de weefsels van het lichaam in optimale conditie te houden. Een ontsteking is altijd een genezingsfase, de voorwaarde om goed te genezen, is dat het conflict echt opgelost is, geen recidieven. 

Zou het niet interessanter zijn te zoeken naar de echte oorzaak in plaats van de Helicobacter pylori steeds de schuld te geven van de ontsteking of zweervorming in de maag of de twaalfvingerige darm? Helicobacter Pylori is de correlatie met de aandoening om het lichaam in staat te stellen weefsels te herstellen en te ontgiften. Het ‘ziekteproces’ is dus het echte genezingswerk van het lichaam. Hippocrates heeft altijd gezegd dat je elke ziekte moest uitzieken. Het is echt niet moeilijk om deze natuurwetten te begrijpen, er zit zeer veel logica achter. Er is een gezegde dat zegt: Een beetje kennis is gevaarlijk. Dit geldt zeker voor de symptoom georiënteerde bestrijding uit de reguliere geneeskunde.

Helicobacter pylori is belangrijk voor een gezond goed functionerend maagslijmvliesweefsel. Een gezonde maag scheidt de zogenaamde intrinsieke factor af die het lichaam helpt om vitamine B12 uit de dunne darm te absorberen. Het verlies aan maagcellen kan daarom tijdens de conflictactieve fase van een territorium-ergernisconflict pernicieuze anemie veroorzaken.

Helicobacter pylori helpt het lichaam bij de spijsvertering

Deze bacterie breekt schadelijke toxines af en helpt bij de vertering van eiwitten. Maar deze bacterie doet nog meer, hij reguleert de productie van twee belangrijke hormonen, namelijk ghreline en leptine. Ghreline is een hormoon dat afgescheiden wordt door de maagwand en stimuleert het hongergevoel en de voedselopname. Leptine heeft belangrijke effecten op het reguleren van het lichaamsgewicht, de stofwisseling, het hongersignaal en de kracht voor de voortplantingsorganen. Het continu vernietigen van helicobacter pylori kan leiden tot een verstoring tussen deze twee hormonen. 

Slaapgebrek leidt ook tot een verstoring tussen deze twee hormonen. Het hormoon Ghreline verhoogt exponentieel. Ghreline stuurt hongersignalen naar de hersenen. Om die honger te stillen, wordt meestal gekozen voor zoete tussendoortjes. Tegelijkertijd daalt de hoeveelheid leptine. Leptine heeft belangrijke effecten op het reguleren van het lichaamsgewicht en het onderdrukken van de eetlust. Dus als het gehalte aan leptine laag is, neemt de honger toe en zal je naar eten zoeken. De combinatie van te veel Ghreline en te weinig leptine zorgt ervoor dat je teveel gaat eten waarbij het lichaam niet in staat is om deze hoeveelheid goed te verteren. Dat is extra belastend voor de maag en nadelig voor het genezingsproces. Het lichaam heeft trouwens dit extra voedsel ook niet nodig en zeker niet tijdens de nachturen.

De relatie tussen Helicobacter pylori en het zoutgebruik

Geraffineerd zout is altijd uit den boze, het verstoort de gehele waterhuishouding van het lichaam. Natuurlijke zouten dien je ook te verminderen omdat ze een verwarmend effect hebben, en dit is niet gunstig om de aandoening te herstellen. Himalaya zout of bergzout is de enige zoutsoort dat een koelende energie heeft en de ontsteking of zweer niet erger maakt. De Helicobacter wordt actiever bij grotere zoutconcentraties in de maagwand. Als de slijmlaag naast het biologisch conflict ook teveel aangetast wordt door slechte eetgewoontes en toxines, kan het zoutzuur doordringen tot de slijmvliescellen waardoor het beschermende natriumbicarbonaat wordt omgezet tot zout. 

Voldoende schoon water te drinken en vooral basische zongerijpte groenten en fruit eten, zodat de maag dit overtollig zout kwijt is. De helicobacter pylori is goed in staat te overleven in een milieu met een hoog zoutniveau. 

Zolang de slijmlaag barrière voldoende vochtig blijft door regelmatig schoon water te drinken en zongerijpte vruchten te eten, wordt overtollige zoutafzetting weggespoeld. Daarnaast beschermt de dikke slijmvlieslaag van de maag en de twaalfvingerige darm tegen het schadelijke zoutzuur dat zich in het maagsap bevindt. Zoutzuur dient om eiwitten uit het voedsel op te splitsen. Zongerijpte vruchten hebben de eigenschap om lichaamscellen goed te hydrateren, evenals het weefsel van het slijmvlies. Denk maar aan watermeloen, komkommer, mango’s, peren, tomaten enzovoort. Bovendien wordt het zoutzuur door het natriumcarbonaat geneutraliseerd voordat het de kans krijgt de slijmvlieslaag binnen te dringen. De beste zuurbarrière voor de maagwand is zongerijpt fruit en schoon water.

Levensstijl bij maagaandoeningen

Maagzuur en oprispingen (reflux)

Veel maagproblemen beginnen reeds met kleine problemen zoals een eenvoudige irritatie van het maagslijmvlies. Je maag overvol eten is nefast. Het verstoort de spijsvertering in zijn geheel. Het voedsel blijft te lang in de maag en begint te gisten. Industrieel bewerkt voedsel met additieven zoals bewaarmiddelen zijn ook nefast voor de spijsvertering. Hoe kan voeding goed verteren als er bewaarstoffen aan zijn toegevoegd?

Verzurende voeding is overmaat aan dierlijke eiwitten, geraffineerde suikers, en stimulerende zaken zoals alcohol, koffie en evenals roken. Wees bewust dat geraffineerde oliën en geharde vetten een cofactor zijn van tal van maagproblemen. Gefrituurde zaken irriteren het slijmvlies van de maagwand. Dit geldt ook voor in de magnetron verwarmd voedsel. Beter vermijden. 

Volgens de reguliere geneeskunde worden maagzweren vermoedelijk veroorzaakt door maagzuur. Deze bewering is echter niet juist, omdat maagzuur wordt geproduceerd en opgeslagen in de gehele maag. Maagreflux of brandend maagzuur (tegenwoordig “gastro-oesofageale reflux” of GERD genoemd) is op organisch niveau gekoppeld aan de onderste slokdarmsluitspier, die bovenin de maag ligt en die dient ter voorkoming dat de inhoud van de maag terugstroomt in de slokdarm. Tijdens conflictactiviteit van een territorium ergernisconflict en tijdens de Epileptoïde Crisis opent de sluitspier, die een reflux van maagzuur veroorzaakt. Het terugvloeien van maagzuur kan de slokdarm irriteren maar kan nooit slokdarmkanker veroorzaken, zoals wordt beweerd door de reguliere geneeskunde.

Denk tweemaal na

Maagzuurremmers bieden geen bescherming tegen de natuurlijke reactie van zoutzuur in de maag. Mensen met maagpijn en/of een indigestie ervaren direct verlichting na het drinken van schoon water. Geen cafeïnehoudende dranken of frisdranken en alcoholische dranken, ze hebben allemaal een vochtafdrijvend effect en onttrekken water uit het beschermende slijmvlies. Medicijnen ontregelen de waterhuishouding van je lichaam. De pijn is een indicatie van watertekort, en dit wordt verward met een ziekte. 

Andere oorzaken die maagproblemen opleveren

Het eten van bedorven voedsel veroorzaakt ook maagklachten en overgeven. Echter, als slecht voedsel als de oorzaak kan worden uitgesloten, is braken een positief teken dat het territorium-ergernisconflict is opgelost.

Een veelvoorkomende oorzaak van maagproblemen is het onvoldoende kauwen van ons voedsel. Er is te weinig speekselvorming en de voeding is niet voldoende fijn gemalen. Het voedsel komt te droog en te grof in de maag terecht waardoor maagsappen niet goed kunnen indringen in de voedingsbrij. Let ook op de verkeerde voedselcombinaties. Algemeen kun je stellen dat fruit en/of zuivel best tussen de maaltijden door worden gegeten. 

Eten op de verkeerde uren, een maaltijd ‘s avonds laat, middagmaal overslaan enzovoort hebben schadelijke effecten op de maagwerking. Denk aan de dagelijkse ritmen van de natuur en volg ze. 

Vermijd eveneens stimulerende zaken en zuurvormend voedsel zoals rood vlees en charcuterie, melk en zuivel, stimulerende zaken, denk maar aan koffie, alcohol, frisdranken enzovoort. 

Scherpe specerijen zoals cayennepeper, zwarte peper, paprika, mosterd enzovoort kun je beter mijden als de slijmvliezen van de maag aangedaan zijn.

Goede gewoonten aanleren als je eet

Maak een gewoonte om elke hap dertig keer te kauwen om alle sensaties uit je voedsel te halen. Dat stimuleert de productie van speeksel en anti stresshormonen door de hippocampus. Goed voor de bijnieren dus. Hoe meer je kauwt, hoe meer productie van maagsappen en pancreasenzymen. Dat stimuleert de spijsvertering. 

Idealiter de maag twee derde vullen met voedsel. Er is dan nog wat lucht in de maag. Dat komt neer op ongeveer twee handenvol voedsel per maaltijd, iets meer tijdens het middagmaal. Volg het dag- en nachtritme, scheidt het lichaam op het middaguur meer spijsverteringsenzymen uit. Dus je warme grote middagmaal steeds op het middaguur consumeren. 

Denk aan de zes smaken en zeven kleuren in je maaltijd, dan evolueert je maag tot een voldaan gevoel en voorkom je dat je teveel gaat eten. Gebruik specerijen, ze helpen het voedsel mee verteren en hebben een ontgiftende werking in je lichaam. 

Doe ook eens een lever- en darm reinigingskuur als je maagklachten chronisch zijn. Genieten zorgt ervoor dat de pancreas meer gastrine gaat uitscheiden. Dit hormoon stimuleert de productie van maagsappen waardoor de voeding beter verteert. Door van je eten te genieten voorkom je dat de inhoud van de maag terugstroomt in de slokdarm.

Te weinig maagzuur kan je verhelpen door te genieten van je voedsel en de geur van het bereiden van je voedsel. Net voor de maaltijd een beetje verse gember met een beetje ongeraffineerd zout of snufje cayennepeper eten. Dit zal de productie van maagsappen stimuleren. Cholesterolverlagende medicijnen zoals statines zijn ongunstig voor de maag en kunnen maagpijn veroorzaken

Zoethout, de remedie tegen zweren in de maag en het duodenum

Zoethout of Glycyrrhiza glabra is een middel bij uitstek tegen zweren van de maag en de twaalfvingerige darm. Zoethout waar de bekende dropjes van worden gemaakt is familie van de vlinderbloemigen. De gedroogde worteluitlopers worden gebruikt, en hebben een zoete en bittere smaak. Dat werkt verkoelend in het maag-darmkanaal. Zoethout heeft een krachtig ontgiftend vermogen voor de maagwand en de twaalfvingerige darm. Zoethout werkt verjongend en bevordert de genezing van ontstekingen en zweren. Zoethout heeft een gunstig effect op de eetlust en is goed voor de ogen. Zoethout helpt bij het kalmeren van negatieve emoties, het brengt rust en kalmte zodat je contact kunt maken met je diepere innerlijke zelf om emoties te verwerken. Het stimuleert de genezende stofjes in de hersenen en is tonisch voor het zenuwstelsel.

In zoethout zit glycyrrhetinezuur dat bij grote hoeveelheden tot een verhoging van de bloeddruk kan leiden. Er is een methode ontwikkeld om deze stof uit zoethout te halen waardoor het een succesvol middel is om ontstekingen en zweren te helpen genezen. Een soort drop dat DGL heet, je vindt het op internet. DGL verhoogt de productie van mucine, ofwel de beschermende slijmlaag in het gehele maag-darmkanaal. Het is zowel effectief bij kortetermijnbehandeling als bij onderhoudstherapie. DGL breekt ook gifstoffen af. Om DGL goed te activeren is het belangrijk om veel te kauwen voor meer speekselvorming. Gebruik DGL in kauwtabletten, niet in capsules. Speeksel is zo belangrijk. DGL helpt herstel en regeneratie van de slijmvliescellen te versnellen. 

Wat kun je nu al doen? 

Kleinere maaltijden eten. Zorg voor lichter voedsel. Denk aan zongerijpte voeding in oorspronkelijke staat en gebruik veel specerijen. Respecteer het circadiaans ritme door op de juiste tijden te eten. ‘s Avonds geen grote maaltijden. Gember helpt om een evenwichtige maagsecretie te bereiken voor het verteren van voedsel. 

Kokosvet werkt afkoelend, verteert goed en stimuleert een evenwichtige microbiële flora in het maag-darmkanaal. Ghee of geklaarde boter heeft hetzelfde vermogen. Eet veel groenten en specerijen die bitter zijn van smaak, denk aan witloof, andijvie, slasoorten, paardenbloem, kurkuma of geelwortel, gentiaan, citroenschil, mariadistel enzovoort. Bitter is afkoelend en zuiverend. Bitter op de tong maakt het hart gezond. 

Ojibwa kruidenthee en Lapacho thee of Pau D’arco (zoek het op internet) zijn aan te bevelen. Drink regelmatig thee van munt, hibiscus, framboos, rozenbottel enzovoort omwille van de verkoelende werking nadien. Een thee van gelijke delen kamille, engelwortel en smeerwortel is goed om het maagslijmvlies te herstellen. Noord-Amerikaanse iep en heemst heeft een afkoelend en reinigend effect op de slijmvliezen van het maag- en darmkanaal. 

Een klysma van de darmen kan ook verlichting geven bij maagzweren. Stop zo snel mogelijk de ontstekingsremmers (NSAID’s), ze irriteren de slijmvliezen. Stop eveneens met roken, want roken vertraagt de genezing. 

Emotionele disharmonie. Christiane Beerlandt

Opkroppen van een hele hoop spanning en negatieve emoties waardoor je nog amper durft verder te gaan. Je klampt je angstvallig vast aan bekende dingen, volledig wantrouwig en steeds enorm op je hoede. Je blokkeert letterlijk jezelf. Uiteindelijk wordt het een nerveuze angstige onzekerheid, je voelt jezelf emotioneel toegesnoerd, je voelt je gewoon vast zitten. Omdat jij jezelf zo onveilig voelt, zoek je geborgenheid bij anderen. Om goed over te komen en anderen ter wille te zijn, ben je toch niet volledig rechtuit. Je speelt komedie en knikt altijd heel braafjes ja, terwijl je in jezelf nee zegt. Innerlijk voel je misschien agressie en woede en ben je bezig met plannen te smeden om jezelf uit een situatie te redden dat je niet bevalt. Als een bange wezel die het hazenpad neemt zonder dat iemand het ziet. Angst achtervolgt jou. Als je niet kunt vluchten vreet het innerlijk aan jou, het knaagt letterlijk je maag kapot. Je onderdrukt dan je agressieve daadkracht terwijl je toch de zaken zou willen forceren om door te kunnen gaan.

Er is een groot gebrek aan zelfvertrouwen en je twijfelt aan je eigenwaarde. Er is afhankelijkheid aan anderen, je zwijgt in relaties en kropt alles op terwijl je beter de waarheid zou zeggen. Maar je durft niet, je bent oneerlijk met jezelf. Ben je niet tevreden met je werkelijke aard of vind jij jezelf slecht? Leer je geborgen te voelen onder je eigen dak, niet dat van anderen, kom thuis bij je diepste veilige zelf. Zeg open en eerlijk wat je te zeggen hebt en laat de opgekropte energieën los. Neem een stok en slaat hem in duizend stukjes tegen een steen, kanaliseer deze energieën zodat ze jou geen schade meer kunnen berokkenen. Spreek voluit, zonder angst en durf te leven zonder blokkades. Zet je frustraties om in een actieve zelfverwezenlijking. Verstop je niet meer, toon wie je werkelijk bent, dan ga je rust vinden. Je hoeft slechts trouw en eerlijk te zijn aan je specifieke natuur, durf jezelf te zijn en te tonen wie je werkelijk bent. Je hoeft aan geen enkele verwachting van anderen te voldoen.

Bronnen: Andreas Moritz, wikipedia, Deepak Chopra, Hans Moolenburgh, Ayurveda.