Mooi zijn betekent jezelf zijn

Mooi zijn betekent jezelf zijn. Je hoeft niet geaccepteerd te worden door anderen. Je hoeft alleen jezelf te accepteren. Nee zeggen vanuit je diepste overtuiging is beter dan ja zeggen om te behagen, of erger nog, om moeilijkheden te vermijden. Was de dag niet je vriend dan is hij je leraar geweest. Het paradijs is geen plaats; het is een staat van liefde. De natuur heeft geen haast en toch komt alles voor elkaar. Probeer niet de natuur te corrigeren. Bestudeer haar met liefde en je zult de duizend harmonieën begrijpen die uit haar contrasten voortkomen. Er is iets ongelooflijk eerlijks aan bomen in de winter, hoe ze expert zijn in het loslaten van dingen.

Echte magie in relaties is de afwezigheid van een oordeel over anderen. Oplossingen vind je niet door met je vinger te wijzen maar door je hand te reiken. De dingen die werkelijk waardevol zijn, bezit je niet. Die heb je lief. Vrede wordt niet bereikt met macht. Vrede wordt bereikt door begrip. Oordeel nooit over de keuze van iemand zonder de reden te kennen. Veel te veel mensen zijn op zoek naar de juiste persoon, in plaats van te proberen zelf de juiste persoon te zijn. Het leven is eigenlijk heel simpel. Wat we geven, krijgen we terug. Volg je hart maar neem je verstand mee. Vriendelijkheid is de gouden schakel die de wereld bijeen houdt.

Liefde en bewustzijn zijn jouw vrienden. Als duizend anderen van je houden, maar je  houdt niet van jezelf, dan zal andermans liefde nooit volstaan. Het kleinste wordt groot als je het met liefde doet. Als je een liefdesrelatie met jezelf zou hebben, zou je dan blijven of weggaan? Het is maar een vraag die ik stel.Je intiemste relatie, is de relatie met je gedachten, dat denkt de mens, maar dat is niet zo. De intiemste relatie is de relatie met je gevoel, je intuïtie. De relatie die we hebben met onszelf, beïnvloed in hoge mate de relatie die we hebben met de wereld. De mogelijkheden om lief te hebben en liefde te ontvangen zijn de primaire aspecten om echt geluk te ervaren. Liefde is het versmelten van vertrouwen en zelfvertrouwen. Hoe minder jij jouw hart openstelt voor anderen, hoe meer jouw hart zal lijden. Een hart dat liefheeft blijft altijd jong. De enige taal die het universum begrijpt is liefde. Al het andere is geruis. En de universele liefde, dat ben jij, het is in jou, laat het openbloeien van binnen naar buiten zoals een lotusbloem ontspringt vanuit de donkere modder.

Het kleinste wordt groot als je het met liefde doet. Een goed gesprek leidt altijd naar vriendschap. Als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen de gelegenheid om  hetzelfde te doen. Bedankt dat jij er bent.

Zoals een zonnestraal een bloem doet opengaan, kan een vriendelijk woord een gezicht doen stralen. Een blik, een woord, een stille wenk…elkaar zo kennen is een geschenk. Wie gelukkig is om het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. Ik word gelukkig als ik iemand gezond zie worden. Het leven is zo mooi, de meesten onder ons vergeten dit.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten, maar de echo daarvan is eeuwig. Kijk om je heen en je zult zien dat de mooiste dingen helemaal gratis zijn. Een lach en oprechte aandacht is gewoon gratis. Vrienden zijn die mensen die je in je hart raken en ieders leven blijer maken. En wie zichzelf kent, oordeelt nooit over een ander. Eigenwaarde is de kracht waardoor je gezonde keuzes kunt maken. Wil je van het leven genieten? Durf het dan te vertrouwen. Wat werkelijke waarde heeft is onzichtbaar. De mens zoekt in de wisselvallige wereld bestendigheid zonder zich rekenschap te geven dat hij bestendigheid in zichzelf moet ontwikkelen.

Hoe kun je een dialoog opstarten?

Ik zie hoe de hele corona hoax mensen verdeelt en verder opjut, en zelfs binnen families en gezinnen vele conflicten veroorzaakt. Vooral mensen die openstaan voor andere of alternatieve hypothese op gezondheid worden letterlijk gestigmatiseerd. Soms ook omgekeerd. Er wordt soms ook niet geluisterd naar mensen die hun prik hebben gehad. Mensen in debat die maar niet willen wijken van hun standpunt. Je hoeft niet af te wijken van je standpunt, maar het is altijd verrijkend om een ander zijn standpunt te horen. Mensen in je familie die een bepaalde therapie willen ondergaan omdat die wordt voorgeschreven waarvan je persoonlijk denkt dat die eigenlijk niet zo goed is? Wel of niet kiezen voor de prik?

Ja dat zijn natuurlijk moeilijke zaken, want als je iemand hebt die je graag ziet en die gaat aan de chemo beginnen, en jij bent ervan overtuigd dat het niet nodig is. Omdat je weet, dat je bij kanker, je in een herstelfase zit, waarbij je gewoon moet zorgen dat je goed eet en veel slaapt. Het klinkt belachelijk, maar het is wat uiteindelijk in de natuur altijd gebeurd. Dieren hebben geen chemo en overleven toch ook kanker. Er zijn al zoveel mensen die van kanker zijn genezen omdat ze niet wisten dat ze kanker hadden. Hoe zou dat komen? Wat doe je dan ermee? Hetzelfde met het corona vaccin of de PCR test, mRNA, of RNA met een boodschap om je eigen RNA instructies te geven. mRNA met instructies, dat klopt al niet meer, maar toch heb je familieleden die bij hoog en laag zweren dat het vaccin een geschenk is van God waarvoor je op je knieën uiterst dankbaar moet zijn als laatste redmiddel om deze vreselijke pandemie op te lossen. Begrijp dan dat angst hierin een cruciale factor speelt bij deze mensen.

Het is veel beter om deze mensen met liefde te bekijken, van alsof je zou kijken vanuit liefde naar een kindje dat een rechterschoen aan haar linkervoetje probeert te doen, zo van: kijk je denkt dat je weet waarover je spreekt, maar je kunt ze niet overtuigen. Dat is een veel gemakkelijker debacle. Maar in het persoonlijke leven is het dikwijls veel moeilijker omdat die mensen dichter bij je staan en je gaat hierin snel in ego en in angst en je wilt ze nog meer overtuigen, maar uiteindelijk is er een hevige ruzie die gezinnen, vrienden en families uit elkaar trekt. 

Eén techniek die wel werkt (maar soms is er niet genoeg tijd voor), is de Socrates methode. Dat is: je neemt geen standpunt in, zelfs al geloof je in wat je gelooft, maar je stelt vragen vanuit jouw standpunt die de contradictie bij de andere mens blootlegt. Het is belangrijk om echt te luisteren, zo kun je tegenstellingen spotten. Je verplicht dan ergens de mens te laten reageren op zijn contradictie, de mens gaat zich verplicht voelen om te antwoorden op die vraag en die zal dat niet kunnen. Wat gaat er gebeuren, dat veroorzaakt cognitieve dissonantie. De mens verlaat dan het gesprek en je doet dan gewoon iets anders. Nooit een antwoord verwachten. De mens komt vervolgens terug en zegt van ja, vertel nog eens een keer, hoe denk jij dan? En dan heb jij een gesprek en kun je jouw standpunt uitleggen zonder dat je moet overtuigen. Ja Socrates is mijn favoriete filosoof waar ik veel respect voor koester. 

Iemand overtuigen gaat niet, je kunt niemand overtuigen, daar geloof ik niet in. Overtuigen is aftuigen zeg ik want je bewerkt iemand met argumenten en een dag later zegt hij, hey ik geloof hier niet in hoor. Het is belangrijk om het paard van Troje binnen te brengen in het denken, want het denken is een fort en het paard van Troje is een Socratische vraag. Filosofie is een vroedkunde van de waarheid. Iedereen is zwanger van de waarheid, maar sommige mensen lopen rond met zo een enorme buik vol contradicties en het kind wordt maar niet geboren. En uw taak als filosoof maar ook als mens is om de waarheid te laten geboren worden bij de andere mens. En ik snap dat dit heel frustrerend is als het een acute situatie is, maar langs de andere kant, hierin bestaan geen acute situaties. 

De enige acute situatie die bestaat is de epicrisis (hoogtepunt in de genezingsfase, zie Germaanse geneeskunde), dat is een moment in de genezingsfase met soms levensbedreigende symptomen. Deze symptomen kunnen afgevlakt worden, de herstelfase duurt dan wel langer, maar men gaat dan overleven en volledig herstellen. En als men na een zwaar conflict of trauma in een gevaarlijke epicrisis terechtkomt is het al sowieso te laat, men krijgt dan een hartstilstand die men misschien nog kan kunnen vermijden door het hoofd koel te houden, oké, dan is het sowieso om zo te laten. En heeft men geen epicrisis, dan kan men zelfs met een chemo nog het leven gered worden (gebeurt niet veel). Maar men gaat wel 10 jaar van je leven verliezen. Je gaat zo vervuild worden van binnen dat het zogezegde “immuunsysteem” wat eigenlijk niet bestaat maar gewoon een detox- en recyclagesysteem is van het lichaam, veel sneller verouderen en sterk verzwakken. Maar de angst dat je iemand gaat verliezen zorgt ervoor dat je zelf onderhevig wordt aan biologische schokken en trauma’s. 

Blijf in je liefde staan, het is jouw leven en blijf socratische vragen werpen op de contradicties die je hoort. Op een gegeven moment gaan de mensen zelf vragen: want vertelt me een keer, hoe zie jij dat? En dan is er een gesprek mogelijk.  Het is trachten een gesprek te cultiveren in plaats van te overtuigen. In dialectiek gaan. En lukt het niet, dan is dat zo, je hebt tenminste je eigen energie niet verspild. Blijf in liefde staan.