Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose

Een gezonde zenuwcel (neuron)
Hoe deze ziekte herkennen?
Volgens de reguliere geneeskunde is Multiple sclerose (MS) en Amyotrofe laterale sclerose (ALS) een verzameling van ontstekingen en beschadigingen aan de myelineschede of de beschermlaag van het zenuwweefsel van het centrale zenuwstelsel, waarbij de hersenen en het ruggenmerg op verschillende plaatsen aangetast zijn. De zenuwen sturen elektrische impulsen naar alle delen van je lichaam met ‘boodschappen’ uit de hersenen en vice versa. Deze boodschappen zijn o.a. signalen naar de spijsvertering, de stofwisseling, de hartslag en ook de motoriek of het bewegingsapparaat. De myelineschede heeft enerzijds een beschermende functie, anderzijds zorgt het voor een snellere geleiding van de zenuwimpulsen.
Volgens de reguliere geneeskunde wordt deze beschermende myelineschede beschadigd (demyelinisatie), wat de zenuwimpulsgeleiding via de synapsen grondig verstoord en vervormd. Hierbij ontstaat veel schade aan het zenuwweefsel en dit leidt tot heftige ontstekingsreacties met veel pijn tot gevolg. Deze witte stof in de myelineschede bestaat uit uitlopers van zenuwcellen, terwijl de zenuwcellen zelf de grijze stof vormen. Deze soms zeer lange zenuwuitlopers, ook axonen genoemd, verbinden de zenuwcellen met elkaar en met de rest van het lichaam. Langs deze axonen worden elektrische signalen gestuurd, waardoor overdracht van informatie tussen de verschillende zenuwcellen mogelijk is. De axonen zijn omgeven door een merg- of myelineschede.
Schade aan het zenuwweefsel kan leiden tot spasmen en spierpijn, algemene vermoeidheid en zwakte, spijsverteringsproblemen, disfunctie van het maag-darmkanaal en de blaas, duizeligheid, depressie, krachtverlies, gevoelsstoornissen, geheugenproblemen en problemen met het zicht en het gehoor. Uiteindelijk ontstaan er ook geestelijke problemen. Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose zijn zeer heterogene aandoeningen, die bij iedereen anders verlopen. Zo kunnen de symptomen en de ernst ervan bij mensen sterk verschillen. De frequentie van opflakkeringen, de mate waarin deze herstellen, de leeftijd waarop de ziekte begint, en de reactie op een behandeling, verschillen sterk van persoon tot persoon. Er bestaan verschillende vormen van multiple sclerose. Uiteindelijk kan Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose leiden tot gedeeltelijke of volledige verlamming van de benen, waardoor je genoodzaakt bent ondersteuning te gebruiken met stokken of krukken, en in het ergste geval een rolstoel. Tot zover de reguliere zienswijze. Maar het hoeft niet zo ver te komen.
Herkennen van multiple sclerose
– Het eerste stadium kenmerkt zich door oogproblemen, meestal aan één oog. Een wazig zicht, het verlies van het vermogen om kleuren te zien, pijnlijke ogen, dubbelzien en in het slechtste geval zelfs een volledig gezichtsverlies.
– Er treden zenuwtrekken op, gevolgd door algemene chronische vermoeidheid en zwakte.
– Er is chronische pijn in de spieren.
– Er ontstaat een dof gevoel in de armen en/of de benen aan één kant van het lichaam, later gevolgd door de andere kant.
– Er zijn problemen met lopen door de verlammingsverschijnselen, in ernstige gevallen is een rolstoel noodzakelijk.
– Andere kenmerken zijn: onduidelijk spreken, concentratieproblemen en geheugenproblemen.
– Er is een ‘mistig gevoel’ in het hoofd
Als je minimaal zes van bovenstaande symptomen hebt, kan je spreken van MS.
Wat is multiple sclerose nu precies?
Binnen de conventionele geneeskunde wordt aangenomen dat Multiple Sclerose wordt veroorzaakt door een ‘afbraak van de myelineschede’, zoals te zien zou zijn op MRI-scans van de hersenen. De afbraak van myeline wordt toegeschreven aan een ‘auto-immuunreactie’, waarbij het immuunsysteem ‘per ongeluk’ de myelineschede aanvalt die de bewegingszenuwcellen of motorische neuronen in de hersenen omgeeft. Net als de theorie van het immuunsysteem, is het concept van ‘auto-immuunziekten’, waarbij het lichaam lichaamseigen weefsels aanvalt, een academisch construct zonder wetenschappelijke basis. De bewering dat MS het resultaat is van een ‘vernietiging’ van de myelineschede is daarom hoogst twijfelachtig.
In de conventionele geneeskunde worden de abnormale witachtige gebieden in het hersenmerg op de MRI-scans gezien als de-myelinisatie (= MS-plaque), als de oorzaak van de verlamming. In werkelijkheid is de MS-plaque een opeenhoping van neuroglia of hersenbindweefsel, wat erop wijst dat de persoon zich in de helingsfase bevindt van een eigenwaarde-inbreukconflict, dat werd veroorzaakt door een motorische verlamming, aangestuurd vanuit de motorische cortex.
Noot: de myelineschede behoort tot het oud mesodermale kiemblad dat wordt aangestuurd vanuit de kleine hersenen en gekoppeld is aan een ‘aanrakingsconflict’
Zolang we geloven dat Multiple sclerose een auto-immuunziekte is, zitten we vast Dit is precies het conflict dat Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose veroorzaakt. Het is beter om verder te denken dan alleen maar in termen van dualiteit, want niets in de natuur is kwaadaardig bedoeld. Enkel de menselijke geest kan kwaadaardig zijn. Mocht een auto-immuunziekte werkelijk bestaan, dan waren we 50.000 jaar geleden reeds uitgestorven.
MS en ALS zijn in werkelijkheid motorische conflicten waarbij spieratrofie soms vergezeld wordt door spierverlamming. De angst om een arm of been of beide niet meer te kunnen bewegen, veroorzaakt een eigenwaarde-inbreuk boven op het motorisch conflict van ‘vast te zitten’, en dit creëert vicieuze cirkels waardoor men bij Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose kan spreken van een hangende conflictactiviteit. Zolang deze vicieuze cirkels niet doorbroken worden, zal Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose uiteindelijk evolueren naar het gebruik van een rolstoel. Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose kunnen genezen als men de psychologie van het conflict en de bijhorende sporen begrijpt en deze oplost.
Wat zegt de Germaanse geneeskunde over Multiple sclerose?

De functie van de skeletspieren
Het bewegingsapparaat stelt ons in staat te bewegen en onze houding te handhaven. Het geeft eveneens vorm aan ons lichaam en het maakt deel uit van onze constitutie, die verschilt van persoon tot persoon. De spieren bestaan uit vezelige bundels en zijn in een gestreept patroon gerangschikt. We noemen dit het dwarsgestreept spierweefsel en het behoort tot het nieuw mesodermale kiemblad dat aangestuurd wordt door het hersenmerg en de motorische cortex in de hersenschors, die het ectodermale kiemblad aanstuurt. Bijna alle aandoeningen met betrekking op het bewegingsapparaat (nieuw mesoderm) zijn uiterst pijnlijk.
Het menselijk lichaam bevat bijna 600 spieren, inclusief de gladde spieren die tot het endodermale kiemblad behoren. De pectoralis, deltoideus, latissimus dorsi, bilspieren, biceps en triceps, hamstrings, quadriceps, buikspieren en rugspieren zijn allemaal dwarsgestreepte spieren die de botten laten bewegen. Spieren variëren in vorm en grootte, van zeer kleine strengen, zoals de stijgbeugelspier van het middenoor tot grote bundels van spieren, zoals de dijbeenspier.
De motorische cortex is verantwoordelijk voor het uitvoeren van lichaamsbewegingen. Deze ontvangt informatie over de huidige stand van het lichaam en is de tussenschakel van onze (bewuste en onbewuste) geest die instrueert hoe het lichaam beweegt. Via sensorische receptoren ontvangen de hersenen informatie uit het lichaam en de zintuigen. De motorische cortex projecteert op zijn beurt informatie naar de motorische zenuwcellen in het ruggenmerg. De motorische cortex is het meest naar achteren gelegen deel van de frontale kwab en behoort tot de hersenschors. Dit gebied bestuurt het ectodermale kiemblad.
De skeletspieren hebben dus twee controlecentra in de hersenen. Met betrekking tot de voeding van het weefsel of de trofische functie van de spieren gebeurt dit door de controlecentra in het hersenmerg. De samentrekking van de spieren wordt aangestuurd door de motorische cortex en dit gebeurt door de controlecentra in de frontale kwab, die een onderdeel zijn van de hersenschors.
Interessant om te weten is dat de spieren van de rechterkant van het lichaam vanuit de linkerhersenhelft worden aangestuurd. De spieren van de linkerkant worden aangestuurd vanuit de rechterhersenhelft. Dit is dus een kruislingse verbinding tussen de hersenen en het orgaan.
In het hersenmerg delen de botten, skeletspieren, lymfevaten en lymfeklieren, de bloedvaten, het bindweefsel en het vetweefsel hetzelfde hersenrelais en daarmee ook hetzelfde biologische conflict, namelijk een eigenwaarde-inbreukconflict. De ‘bedieningscentrales’ hiervan zijn van top tot teen ordelijk gepositioneerd.
Het biologisch conflict dat verband houdt met MS en ALS
Spierverlamming, Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose hebben te maken met het motorisch conflict van ‘vastzitten’, of de angst om vast te zitten, het conflict van zich niet te kunnen, willen of durven bewegen, letterlijk ‘verlamd zijn van angst’ of ‘met stomheid geslagen zijn’.
Hierbij gaat het dus om milde eigenwaarde-inbreukconflicten die verband houden met de skeletspieren. Deze specifieke eigenwaarde-inbreukconflicten zijn dezelfde als voor de botten en gewrichten.
Het conflict dat verband houdt met de spieren is een motorisch conflict van ‘zich niet kunnen bewegen’ of ‘vastgehouden worden’. Dit conflict kan gegeneraliseerd over het hele lichaam of gelokaliseerd op een enkele spier of spiergroep neerslaan:
- De gezichtsspieren: het gezicht verliezen (verlies van status, reputatie, respect, eer, prestige, waardigheid), te schande worden gezet, vernederd worden, zich schamen, door de mand vallen, zich belachelijk, dwaas of dom voelen.
- De kaakspieren: niet van zich af kunnen bijten, zie ook het Bijtconflict in het artikel over het gebit.
- De nekspieren: het hoofd niet kunnen bewegen of draaien, gaat dikwijls gepaard met zich niet goed genoeg voelen of het ervaren van ongerechtigheid, ondankbaarheid, ontrouw of oneerlijkheid.
- De schouder en rugspieren: voor iemand of iets niet kunnen uitwijken of opzij kunnen gaan.
- De arm-, buig- en bijtrekspieren (abductoren): niet in staat zijn iemand van zich af te houden, zich te verweren of te verdedigen, niet kunnen wegduwen, wegslaan, wegtrappen, wegstoten of zich niet kunnen afweren. Krachtig vast worden gehouden (fysiek geweld, seksueel misbruik, tijdens een vaccinatie, tijdens een gevecht of ‘spel’), ook in figuurlijke zin. Dit heeft betrekking op de extensorspier of strekspier en de spieren rond de ellebogen.
- De arm-, buig- en bijtrekspieren (adductoren): niet in staat zijn iemand vast te houden, te omarmen of iemand tegen te houden of naar zich toe te kunnen halen of omarmen. Dit heeft betrekking op de flexorspier of de buigspier.
- De handspieren: niet in staat zijn om iemand vast te houden of iemand tegen te houden (bv. bij een geliefde die weggaat of sterft), niet in staat zijn iets te pakken, alle leed/ongenoegen in verband met de handen (werk, hobby of sport)
- De been-, buig- en bijtrekspieren (abductoren): niet kunnen ontsnappen, vluchten of wegrennen (letterlijk of figuurlijk, bv. van een werkplek of een relatie), niet in staat zijn om opzij te springen, zich geremd voelen met betrekking tot een standplaats (versteend zijn), zich opgesloten voelen. Zowel letterlijk als figuurlijk. Iemand of iets niet kunnen wegduwen, wegslaan, wegtrappen, wegstoten, wegschoppen of zich niet kunnen afweren.
- De been-, buig- en bijtrekspieren (adductoren): iemand of iets niet kunnen vasthouden, naar zich toe kunnen halen, niet in staat om te blijven of niet in staat zijn om omhoog te klimmen, ook figuurlijk bedoeld zoals niet kunnen promoveren of niet in staat zijn te volgen.
- Algemeen: niet weten waar naartoe. Niet weg kunnen komen, niet kunnen vluchten, niet kunnen volgen, niet snel genoeg kunnen lopen, niet kunnen klimmen, niet kunnen springen, balanceren, dansen, enz… en angst om niet te kunnen bewegen door de gedachte aan het belanden in een rolstoel als gevolg van de diagnose of prognose.
Andere mogelijke oorzaken van motorische conflicten die kunnen leiden tot multiple sclerose
Plaatsvervangend of in naam van iemand anders, met name wanneer je het gevoel hebt van ‘vast te zitten’ wat een geliefde persoon betreft. Ook de overtuiging dat auto-immuunziektes bestaan en dat aandoeningen zoals MS, ALS, Lyme, Guillain-Barré-syndroom, de ziekte van Lou Gehrig of de motorneuronziekte en spierverlamming erfelijk zijn. Dit maakt een familielid vatbaarder door dergelijke conflicten.
Een foetus kan het conflict van ervaren van ‘niet kunnen ontsnappen’ wanneer de moeder in gevaar is of door ernstig indringende geluiden of dreigende geluiden in de directe omgeving. Zoals bv. geluiden afkomstig van een drilboor, kettingzaag en slijpschijf of in de keuken van een staafmixer, dicht bij de baarmoeder, of geschreeuw en geruzie, bv. van de partner die keihard schreeuwt. In dit geval kan de baby met verlammingsverschijnselen worden geboren wanneer het conflict in tussentijd niet is opgelost. Ook de harde geluiden van een echografie zijn af te raden voor een ongeborene.
Het gevoel van ‘vast te zitten’ en het bijhorende conflict, kan ook ontstaan tijdens een zware bevalling of door de manier waarop de baby direct na de geboorte wordt behandeld. De motorische handicaps die we zien bij een cerebrale parese of hersenverlamming (volgens de conventionele geneeskunde veroorzaakt door ‘hersenschade’ die optreedt tijdens de zich ontwikkelende hersenen) zijn in feite het gevolg van motorische conflicten die de foetus in de baarmoeder of tijdens het geboorteproces ervaart. Lees ook het artikel over epilepsie (epileptische aanvallen en ataxie gerelateerd aan een valconflict).
Dieren kunnen ook motorische conflicten ervaren wanneer ze bv. vastzitten, opgesloten worden in een kennel, in de auto vastzitten of tijdens een gevecht met een ander dier. Wanneer dieren worden vastgenomen door een vreemde, zoals een dierenarts tijdens een onderzoek of vaccinatie, kan er een motorisch conflict ontstaan in het dier.
Opgelet met wat je zegt!
De diagnose ‘MS’ of ‘ALS’ geldt in de reguliere geneeskunde zelfs als onduidelijk. In het liquor of hersenvocht worden eiwitten gemeten, die ook bij gezonde mensen voorkomen. Op de CT- en MRI- scan zoekt men naar dubieuze ‘witte vlekken’, die in feite bij iedereen te vinden zijn. De diagnose ‘MS’ veroorzaakt meestal een nieuw, nog erger motorisch conflict. De meeste patiënten hebben bij de diagnose het beeld voor ogen dat ze in een rolstoel zullen terechtkomen (= Posthypnotisch engram of iets dat ‘ingegrift’ is). Het is moeilijk om dit conflict nog ongedaan te maken, omdat het hangend conflictactief is en veroorzaakt door de diagnose. Een belangrijk deel van de dwarsleasieverlamden behoren tot dit soort beschadigde patiënten.
Zonder de kennis van GNM veroorzaakt een MS-diagnose grote paniek. Hetzelfde geldt wanneer een persoon wordt gediagnosticeerd met ALS. De angst om voortaan niet meer te kunnen lopen en in een rolstoel terecht te komen (of ‘vastzitten’), is zo overweldigend dat het motorische conflict dat in eerste instantie aanleiding gaf tot de oorspronkelijke symptomen naar de achtergrond verdwijnt en het vooruitzicht van ‘het nooit meer kunnen lopen’ de overhand neemt. Met als gevolg dat de progressie van de verlamming en de spieratrofie verergeren, wat leidt tot onhandigheid, moeilijkheden bij het lopen en regelmatige valpartijen. Dit activeert extra motorische conflicten en eigenwaarde-inbreukconflicten, met als gevolg dat de beweeglijkheid in toenemende mate wordt aangetast en de prognose een selffulfilling prophecy wordt. De overtuiging dat MS, ALS of Parkinson erfelijk is, maakt een persoon van wie één van de ouders aan de aandoening leed, kwetsbaarder voor een motorisch conflict (conflicten kunnen immers ook plaatsvervangend -voor iemand anders- worden ervaren). De daaropvolgende symptomen leiden snel tot dezelfde diagnose.
MS en ALS kennen ook een genezingsfase, maar door de onbewuste selffulfilling prophecy blijft dit conflictactief en gaat het van kwaad naar erger. Het gaat om onbewuste processen, waarbij het belangrijk is om je onbewuste kerngedachte te ontmantelen en zo te kunnen herstellen van MS en ALS. Het zit niet zomaar tussen je twee oren en het is niet jouw schuld, probeer wel je perceptie en overtuigingen te veranderen en laat je niet bang maken door diagnoses.
De conflictactieve fase
Tijdens de conflictactieve fase ontstaan er beperkte motorische zenuwprikkels naar de overeenkomstige spieren. Hierbij treedt spierzwakte op waarbij de spierfunctie volledig verloren kan gaan. Tegelijkertijd is er necrose of weefselverlies van de betreffende spier. De ernst van de spierzwakte of verlamming is evenredig aan de intensiteit van het motorisch conflict. De spierzwakte kan worden opgemerkt als ‘onhandigheid’ of een zwaar gevoel in de benen.
Het biologisch doel van de verlamming vindt zijn oorsprong in het archaïsche ‘nepdoodreflex’. In de natuur kunnen prooidieren doen alsof ze dood zijn wanneer ze worden geconfronteerd met een roofdier of een plotseling gevaar dat er uitzichtloos uitziet. Een prooi is niet meer interessant wanneer die niet meer beweegt en als het gevaar voorbij is, lost de verlamming op. Het motto is dus ‘niet bewegen tot het gevaar voorbij is’). Bekijk zeker deze interessante video. https://www.youtube.com/watch?v=VwwxMis0Ruc
Een hangende of langdurige conflictactiviteit leidt tot algemene spieratrofie zonder verlamming als het louter om een eigenwaarde-inbreuk gaat. Bijvoorbeeld wanneer de bekkenbodemspieren zwakker worden vanwege een moeilijke zwangerschap, seksuele vernedering, chronische constipatie of urine-incontinentie, waardoor de persoon zich ‘waardeloos’ voelt.
Door een gelokaliseerde eigenwaarde-inbreuk op een arm of been kan er plaatselijk spieratrofie ontstaan. De ene arm is dikker dan de andere arm. Als je niet bekend bent met de Germaanse geneeskunde kan dit verschijnsel zelfs een chronische aandoening veroorzaken. Bij een motorisch conflict komen spieratrofie en spierverlamming vaak gezamenlijk voor, vooral als de angst om een arm of been of beide niet meer te kunnen bewegen, een ernstig eigenwaarde-inbreukconflict veroorzaakt.
In feite werd de spierzwakte en spierverlamming, kenmerkend bij Multiple sclerose en Amyotrofische laterale sclerose, voorheen gediagnosticeerd als paralytische poliomyelitis of kort gezegd Polio. Volgens de reguliere geneeskunde is dit een virale infectie die voornamelijk kinderen treft. Nobelprijswinnaar John Franklin Enders heeft geen controle experimenten uitgevoerd op de isolatie van het poliovirus. Zie het artikel: Enders, J. (1954) “Propagation in tissue cultures of cytopathogenic agents from patients with measles”, proc soc exp Biol Med. 1954 jun; 86 (2): 277-286. Met andere woorden: het wetenschappelijk bewijs van het poliovirus is nooit aangetoond! Polio is net als MS in feite het gevolg van een motorisch conflict. De reguliere geneeskunde is niet in staat te verklaren waarom het ‘vermeende poliovirus’ het rechterbeen beïnvloedt in plaats van het linkerbeen.
Opmerking: de biologische handigheid bepaalt of de spieratrofie aan de linker- of rechterzijde van het lichaam of aan beide zijden optreedt. Een gelokaliseerde eigenwaarde-inbreuk beïnvloedt de spier of spiergroep, geassocieerd met het eigenwaarde-inbreukconflict of motorisch conflict.
Genezingsfase: herstel van de innervatie door het zenuwweefsel
De genezingscrisis kenmerkt zich door ongecoördineerde samentrekkingen, pijn en krampen, wat leidt tot een epileptische krampaanval. Bij een plaatselijke kramp treden er spierkrampen en spiertrekkingen op en ervaart men een koudegevoel in vlagen.
Let op: aan het begin van de genezingsfase of na de genezingscrisis kunnen verlammingen kortstondig zelfs nog sterker worden, vanwege het oedeem in de hersenen. Want door het oedeem wordt de verbinding tussen de synapsen tijdelijk verbroken en zal het motorisch relais uitgezet worden. Eigenlijk is dit een goed teken. Maar de patiënt zal dit vaak verkeerd interpreteren, waardoor hij in vicieuze cirkels terechtkomt van conflictactiviteit en er zo direct een einde komt aan de genezingsfase.
Een foutieve interpretatie op MRI-scans leidt vaak tot vicieuze cirkels. De abnormale witte gebieden die men ziet in het hersenmerg, wat eigenlijk een opeenhoping is van neuroglia, is een genezingsfase van een eigenwaarde-inbreukconflict dat werd veroorzaakt door een motorische verlamming. Veel neurologen beschouwen het abnormale witte gebied als de oorzaak van de verlamming. Dat is echter een vergissing.
Bij het genezingsproces van Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose kan er Neuritis optica ontstaan. Dit is een ontsteking van de oogzenuw en wordt veroorzaakt doordat de oogzenuw door het hersenmerg naar de visuele cortex loopt. Deze ontsteking treedt op wanneer er hersenoedeem ontstaat bij het eerste deel van de genezingsfase of wanneer de opbouw van het gliaweefsel tijdens het tweede deel van de genezingsfase comprimeert.
Dr. Geerd Ryke Hamer
“Multiple sclerose”, zoals we het altijd hebben genoemd, heeft nooit bestaan. Binnen de GNM spreken we daarom niet langer van ‘Multiple sclerose’, maar van motorische- en sensorische verlammingen, die correleren met zeer specifieke locaties in de motorische- en sensorische “cortex”.
Voorbeelden uit het archief van Dr. Hamer en waarom kennis van de GNM zo belangrijk is om vicieuze cirkels te doorbreken
Voorbeeld multiple sclerose:
Een 50-jarige rechtshandige vrouw gaat vanwege aanhoudende sterke pijnen in het gezicht naar de neuroloog. Deze schrijft een pijnstiller en een antidepressivum voor. Als mogelijke bijwerking staat bij beide middelen ‘verlammingen’. De patiënt krijgt na enkele weken na inname van deze medicatie, verlammingsverschijnselen in het rechterbeen. De pijn blijft echter bestaan. Na meerdere consultaties bij de neuroloog, een CT-scan en een ruggenmergpunctie, wordt de diagnose Multiple sclerose gesteld (dit is in feite een motorisch conflict wegens de diagnose). De patiënte ziet zichzelf al in een rolstoel zitten en koopt reeds een stok om mee te lopen. De verlammingen nemen steeds toe en er ontstaat een neerwaartse spiraal met self fulfilling prophecy.
Voorbeeld amyotrofe laterale sclerose:
Een 63-jarige gepensioneerde man is nog steeds actief als hobby-sportleraar en klusjesman. Op een dag breekt hij zijn heup bij een ski-ongeval. Hij moet 4 maanden rusten. Dit veroorzaakt een motorisch conflict van ‘zich niet mogen bewegen’. Na deze lange gedwongen rustpauze krijgt hij revalidatie, waarbij hij snelle vorderingen maakt. Hij merkt dat hij weer de oude wordt. Conflictoplossing! Nu krijgt hij ‘s nachts last van kuitkrampen in beide benen. Deze krampen duren weken en worden erger. Hij ervaart deze krampen als pijnlijker dan zijn heupbreuk. Er ontstaat weer een motorisch conflict, nu vanwege de krampen. Zo begint een vicieuze cirkel en er zijn meerdere consulten bij artsen nodig waar hij ter observatie wordt doorverwezen naar een ziekenhuis. Daar doet men een ruggenmergpunctie, een MRI en een zenuwgeleidingstest waarbij een punctie altijd een aanval is op de integriteit van het lichaam.
Onverwachts krijgt hij van de arts de onverbiddelijke diagnose ‘ALS’. Men stelt hem het voortschrijdende ziektebeeld voor en de arts legt zelfs uit dat men uiteindelijk sterft aan de verstikkingsdood wegens algehele verlamming. Dit veroorzaakt op zijn beurt een gegeneraliseerd motorisch conflict van binnenkort helemaal verlamd te zijn. Binnen een half jaar nemen de verlammingen zo erg toe, dat deze amateursporter nu in een rolstoel terechtkomt en zich in bed niet meer kan omdraaien. Dat is een vicieuze cirkel en bevestiging van de prognose, een tragisch voorbeeld hoe self fulfilling prophecy eigenlijk werkt als gevolg van de diagnose.
Opmerking: veel spierklachten zijn een gevolg van vergiftiging door medicatie en hebben dus geen psychische oorsprong. Vaak ligt er een mix van vergiftiging en conflict aan de basis. De voornaamste ‘schuldige medicatie’ is: bloeddrukverlagende middelen, cholesterolverlagende medicijnen en psychofarmaca.
Therapie:
Conflict en sporen achterhalen en zo mogelijk oplossen. Inzicht krijgen in dit ziekteproces en in de vervolgconflicten. Zorgen dat de geest weer openstaat voor volledige mobiliteit. De diagnose- en prognoseschok ‘ontladen’ met EFT (emotional freedom techniques).
Affirmaties: “Ik weet nu wat er aan de hand is en ik bevrijd me van alle banden!”
“Ik zal mij weer kunnen bewegen zoals vroeger.”
Bewegingstherapie (yoga, tai chi, qi gong) zonder (zelfopgelegde) druk.
Andere oorzaken van MS, ALS en verlammingen:
- Ongevallen of mislukte operaties (mechanische verlamming).
- Vergiftiging, bijvoorbeeld door medicatie (toxische verlamming).
- Verhoogde hersendruk (oedeem) op het motorisch relais, afkomstig uit de omgeving (ander conflict, meestal een eigenwaardeconflict in genezing).
Het lichaam goed ontgiften om de genezing te bevorderen
Het is in onze tijd bijna onmogelijk om te voorkomen dat je zware metalen en andere gifstoffen in je lichaam binnenkrijgt. Gifstoffen zijn niet ziekmakend, maar de concentratie van gifstoffen die de tolerantie van het lichaam overschrijdt is wel ziekmakend. Dit veroorzaakt een nieuwe biologische schok: een intoxicatieschok die door het lichaam als een aanval wordt ervaren.
Het lichaam ontgiften is altijd belangrijk bij elke aandoening of ziekte.
Het belangrijkste ontgiftingsysteem van het lichaam is de totaliteit van de lymfe, de lever en de spijsvertering. Deze ontgiftingsystemen werken samen en worden verstoord wanneer men in een conflictactieve fase zit. Zo ontstaat er verzuring en treden intoxicatieschokken op. Intoxicatie is dus altijd gecorreleerd met de aandoening omdat het dezelfde causale oorzaak heeft.
Welke voedingsmiddelen zijn goed om te ontgiften?
Het is belangrijk om het conflict en zijn sporen op te lossen zodat de spijsvertering beter kan werken
Alles wat biologisch geteeld is en wat je echt graag lust. Bewaar geen voedsel in plastic of aluminiumfolie. Gebruik geen kunstmatige zoetstoffen, geraffineerde voeding en lightproducten. Probeer de consumptie van dierlijke eiwitten te verminderen, eet af en toe eens vegetarisch, dat komt de spijsvertering ten goede en is ook goed voor het milieu.
Het ontbijt mag bestaan uit havermout, basmati- of zilvervliesrijst. Deze graansoorten bevatten grote hoeveelheden zink en selenium, belangrijke mineralen om het lichaam te helpen met het verwijderen van zware metalen.
Gebruik zongerijpte biologische groenten voor het middagmaal. Ik denk aan broccoli, boerenkool en andere koolsoorten, artisjokken, spinazie, spinazie van brandnetels (sterk ontgiftend), avocado, uien, asperges, sla, selderij, knolselderij, zoete aardappel, komkommers, venkel, bleekselderij, kiemen. Zaden en noten zijn makkelijk te verteren: eet regelmatig lijnzaad, pompoenzaad, amandelen, walnoten, sesamzaad en zonnebloempitten.
Vermijd echter pasta’s gemaakt van pindanoten, zoals pindakaas. Omega vetzuren zijn zeer belangrijk voor de rode bloedcellen, zenuwcellen en de algemene gezondheid met zijn detox- en recyclingsysteem. Omega-vetzuren zijn te vinden in avocado, olijfolie van eerste koude persing en lijnzaadolie. Steeds na de bereiding toevoegen.
Biologisch zongerijpt fruit als tussendoortje zoals papaja’s, perziken, abrikozen (ook gedroogde abrikozen), citrusfruit, grapefruit, pitfruit, granaatappel, druiven, meloenen, mango’s, vijgen, dadels, klein fruit zoals wilde bessen tijdens het seizoen, frambozen, bramen. Paranoten zijn sterk ontgiftend voor het lichaam, ze bevatten eveneens veel zink en selenium.
De ideale vetstof om maaltijden te bereiden is kokosolie. Gezonde voeding is een krachtig hulpmiddel om je lichaam te ontgiften van zware metalen en andere gifstoffen. Zorg voor de natuurlijke kleuren uit de voeding en een evenwichtig smakenpalet van zoet, zuur, zout, bitter, wrang en scherp, elke dag opnieuw!
Wees je ervan bewust dat geraffineerde oliën en suikers, margarine en minarine het ontgiften van toxische stoffen verstoort. Deze geïndustrialiseerde voedingsmiddelen zijn op zich al giftig voor het lichaam. De spijsvertering ondervindt problemen door het consumeren van fastfood, chemische toevoegingen zoals E-nummers en bewaarmiddelen en alle voeding die door de industrie is bewerkt. Vermijd raapzaadolie vanwege de zeer lichte arsenicumverbindingen. Ook genetisch gemanipuleerde maïs en andere gewassen vermijd je beter, het lichaam herkent dit niet meer als voedsel en dat geeft grote problemen.
Het drinken van enkele koppen Pau D’arco (lapacho thee) heeft een sterk ontgiftende werking op het bloed en de lymfe. Lapacho (Pau d’arco) is een thee van de Inca’s die zuiverend werkt op het zenuwstelsel. Hetzelfde kan gezegd worden van Ojibwa thee van de Amerikaanse indianen. Beide theesoorten zijn te vinden in een natuurvoedingswinkel of op internet. Spirulina is eveneens waardevol.
Specerijen bevatten de reinigende smaken scherp, bitter en wrang. Gebruik zoveel mogelijk specerijen en kruiden: koriander, jong blad als zaden, asafoetida, kruidnagel, knoflook, peterselie, kurkuma, gember, dragon, tijm, Ceylon kaneel, kervel, steranijs, rozemarijn en salie.
Wilde planten die ons helpen met een sterke ontgifting zijn paardenbloemen, weegbreeblad, rode klaver, kliswortel en mariadistel. Deze wilde planten hebben een sterk bittere smaak en je kunt er thee van zetten. Paardenbloemblad kan je ook als groente eten en de wortel kan mee gestoofd worden in groenteschotels. Van kliswortel kun je soep bereiden. Mariadistel kun je als supplement aanschaffen. Deze wilde planten hebben de kracht om zware metalen uit het lichaam af te voeren.
Nog enkele geneeskrachtige planten: pruikzwam, poeder van gerstegrasextract, zoethoutwortel, citroenmelisse, brandnetelblad (maak er soep van) en vlierbessen.
Eventueel extra supplementen: Omega 3 en 6 in de verhouding 1 op 2, kattenklauw, alfa-liponzuur, zink, vitamine B12 en selenium.
Extra tips om genezing van MS en ALS te stimuleren
Het is belangrijk om het conflict en zijn sporen op te lossen zodat het ontgiftend vermogen van het lichaam weer goed kan werken
Een krachtige detox van zware metalen: zie het artikel over zware metalen ontgiften, dit vind je onder de rubriek levensstijl. Amalgaamvullingen vervangen door composietmaterialen en vermijd vaccinaties of de griepprik om vervolgconflicten (aanval op de integriteit van het lichaam) te voorkomen.
Zorg voor lichaamsvriendelijke beweging, doe nooit aan competitie. Yoga, wandelen, fietsen of dansen zijn ideaal. Ze verminderen de klachten van vermoeidheid, zorgen voor een betere spierkracht, uithouding en prestatievermogen (zoals bv. Een langere wandelafstand).
Modderbaden met zeoliet werken sterk ontgiftend en zijn heilzaam bij Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose. Loop meer in de zon.
Ga op tijd gaan slapen en sta op tijd op, respecteer het dag- en nachtritme. Om 22.00 uur gaan slapen is ideaal om je lichaam mee te helpen bij het ontgiftingproces.
Eet ‘s avonds geen grote maaltijden, ze verteren toch niet goed omdat de spijsvertering tijdens de nacht niet actief genoeg is. Cultiveer emotionele stabiliteit en vermijd stressfactoren.
Stop met roken. Ga naar de sauna en neem af en toe een koude- of ijsbad, Hippocrates sprak al over de heilzame ontgiftende werking van ijswater. Vermijd stimulerende middelen.

Het ontstaan van neuroglia is een genezingsfase dat verkeerd wordt geïnterpreteerd
Het belang van een goede slaap
Mensen met Multiple sclerose en Amyotrofe laterale sclerose hebben een grote behoefte aan slaap op de juiste uren. Dit wil zeggen, maak je gewoon om elke dag te gaan slapen voor 22.00 uur. De bijnieren produceren cortisol wanneer je opstaat in de ochtend om je spijsvertering op te starten, samen met de afgifte van adrenaline om je lichaam in beweging te zetten. In de loop van de dag wanneer de serotoninespiegel stijgt in het bloed, worden de cortisolwaarden in het bloed in balans gebracht, en de spijsvertering verder geactiveerd. Serotonine is belangrijk voor een goede afgifte van spijsverteringsenzymen en -sappen. Naarmate de late namiddag en avond vordert, wordt de serotonine door de pijnappelklier omgezet in melatonine om je spijsvertering en lichaam tot rust te brengen. Daarom is het belangrijk om je grootste warme maaltijd op het middaguur te nuttigen. Op het middaguur heb je de grootste concentratie enzymen en sappen om voeding goed te verteren. ‘s Avonds gebruik je beter een lichte maaltijd.
De uren voor middernacht produceren de bijnieren volgens het dag- en nachtritme een tweede keer cortisol. Cortisol heeft ontstekingsremmende eigenschappen en levert het lichaam veel energie. Maar ben je nog wakker, dan ga je deze energie misbruiken om allerhande activiteiten uit te voeren. Want door de extra hoeveelheid cortisol in je bloed voel je je een stuk beter met meer energie. Dat is een grote valkuil voor mensen die chronische aandoeningen hebben. Overdag hebben ze een gebrek aan energie en ‘s avonds krijgen ze plots een energieboost die ze (onbewust) gaan misbruiken om allerhande dingen te doen. De ware bedoeling van de cortisol- en energietoename tijdens de uren voor middernacht is om het lichaam energie te geven waarbij de lever het bloed kan ontgiften. De lever is een orgaan dat uiterst actief is tijdens de nacht.
Cortisol, melatonine en de groeihormonen geven een synergetisch effect om je lichaam te ontgiften en het weefselherstel goed te laten verlopen. Daarom is het belangrijk om dagelijks om 22.00 uur naar bed te gaan. Bovendien zal cortisol ook energie geven om de dagelijkse impressies te verwerken en deze fysiologische en mentale processen verlopen evenwichtig als je tijdens de uren voor middernacht daadwerkelijk slaapt!
Het emotionele aspect bij MS en ALS
Het emotionele aspect om jezelf in evenwicht te brengen, is nodig wanneer je wenst te herstellen van MS en ALS. Een typische emotionele lading bij Multiple sclerose is het hardvochtig en onverbiddelijk steeds NEE zeggen tegen jezelf. Probeer je bewust te worden dat jij jezelf onbewust steeds wegduwt, het voelt koud aan in jezelf, je zou in afwezigheid kunnen wegteren omdat je niet gelooft in je mogelijkheden en eigen kracht. Je bent geen meester van jezelf. Zeer typisch bij Multiple sclerose is het scherp verzet tegen zelferkenning, tegen de liefde voor jezelf. Word je bewust van al deze onbewuste processen!
Men heeft jou pijn gedaan en miskend met neerhalende, afbrekende en bittere gedachten omtrent jouw eigenwaarde. Je weigert je IK, jouw stevigheid, je kernkrachten in jezelf te erkennen. Als gevolg van onbewuste processen ben je keihard tegenover jezelf.
Deze negatieve zaken die je van kinds af aan te verduren hebt gekregen, heb je als een overtuiging in je onderbewuste opgeslagen, waardoor jij jezelf steeds innerlijk voortdurend afbreekt. Op deze manier kan je jouw innerlijke warme bloed niet meer voelen stromen. Oorspronkelijk heb je dit gedaan als zelfbescherming en om te kunnen overleven in de situatie waarin jij je toen bevond. Onbewust heb jij gekozen om jezelf te behandelen zoals je toen werd behandeld. Maar dit is verleden tijd en niet meer van toepassing, iets uit het verleden achtervolgt jou waardoor je niet echt in het heden kan zijn. Dit doet verschillende lichaamsonderdelen verharden, je neemt een eigenzinnige houding aan om je zachtheid, je angsten, je gekwetst zijn te kunnen verbergen, want anders vrees je nog meer pijn te worden aangedaan. Dit ontwikkelt zich als een patroon dat je leven achtervolgt tot je ermee aan de slag gaat.
Je duwt mensen van jezelf weg die je wijzen op jouw innerlijke krachten en positieve eigenschappen, maar daarmee duw je ook jezelf weg. Zo kan je jezelf niet genezen. Je ondervindt een krachtig innerlijk verzet tegen zelferkenning en zelfliefde. Men heeft jou pijn gedaan en miskend, omdat jij jezelf neerhaalt met afbrekende bittere gedachten rond je eigenwaarde. Deze negatieve overtuiging over jezelf heeft vernederende situaties in je leven binnengebracht en een lichamelijke zelfdestructieve ziekte om je te confronteren met jouw gedachten en overtuigingen die je koestert over jezelf. Je lichaam reageert op bewuste en onbewuste impulsen en wanneer jij jezelf afbreekt, zal je lichaam zich ook afbreken, precies wat bij Multiple sclerose het geval is.
In je binnenste zeg je: mij gaan ze geen pijn meer aandoen en niet meer neerdrukken! Je wordt keihard tegenover jezelf en tegenover de gebeurtenissen uit het verleden waardoor er verharding ontstaat in jezelf. Je cultiveert een ‘schijn ego’ naar de buitenwereld toe met een eigenzinnige (koppige) houding om toch je angsten, onzekerheden en gekwetstheid te verbergen, uit vrees dat je nog meer pijn zal worden aangedaan. Dit wordt snel een innerlijke kwaadheid naar jezelf toe, om je eigen onmacht, om de verwerping van jezelf en verwerping door de anderen dat je juist daardoor in stand houdt. Je ervaart je persoonlijkheid als gebrekkig, daarom wordt je fysiek beperkt. Je lichaam smeekt je nu om erkenning van jezelf. Je hele wezen is moe van deze zelfveroordeling. Laat de anderen los, onafhankelijk van wat ze denken of zeggen over jou. Leef in de eerste plaats voor jezelf, het is aan jou om zelf te leven en waardeer jezelf, want je bent het waard. Zorg voor eenwording met jezelf en ban de bevestiging van buitenaf, doorvoel je lichaam. Roep niet meer om bevestiging, het is nu aan jou om te leven.
Ervaar jezelf als goed en waardevol, vergeet indoctrinaties en andere conditioneringen die door je opvoeders of je ouders werden opgelegd. Dikwijls hebben ze door hun ongenoegen en frustraties jou beperkingen opgelegd die niets te maken hebben met jouw UNIEK zijn. Aanvaard het gezag van jouw IK.
Wees je bewust dat alle keuzes die je ooit hebt gemaakt vanuit jouw onschuld zijn gemaakt, want je wist het gevolg ook niet. Hoe kan je dan zo hardvochtig zijn tegenover jezelf?
Kom tot een rustige zelfverzekerdheid, waardigheid en daal liefdevol in je eigen lichaam af. Bezie je eigen kwaadheid en afwijzing en het zelfbedrog van ‘ik ben niets waard’. Daal daarna liefdevol af in je eigen lichaam, leer elke spier voelen en reinig jezelf van alle kwaad dat je weefsels vervuilt. Kom eerst volledig tot inzicht in je emoties, kijk ernaar en loop er niet van weg. Zie je kwaadheid en machteloosheid met de voortvloeiende zelfafwijzing en zelfbedrog van ‘ik ben niets waard’. Zie hoe de oorzaak hiervan in zelfafstotingen ligt en in trauma’s en afwijzingen uit het verleden.
Keer terug naar de warmte en heb je innerlijk kindje lief, sta jezelf toe om vreugde te voelen en stop de harde eisen aan jezelf. Leef vanuit jouw essentie, jij hebt echt zo’n mooie essentie in jezelf, in je kern. Sta dit toe uit liefde voor jezelf zodat er terug energie kan stromen doorheen het zenuwweefsel. De innerlijke afwijzing maakt harde stalen zenuwen. Je zit met de grootste verlangens maar zweeft in de wolken.
Sta je toe om gelukkig te zijn, geef je vrijheid en voel je veilig op deze aarde, want je bent het waard. Stel jezelf geen harde eisen en bouw op je zelfhelende energie. Laat de energie vrij stromen en stop met dit continu neer te halen. Herken je koppigheid als gevolg van wat er jou is aangeleerd en de traditionele gewoontes en je enorme weerstand om dit te veranderen. Welke angst zit hierachter? Waarom jezelf stoer opstellen met een hard imago naar buiten toe zodat niemand jou zal doorprikken in je oppervlakkige vrolijke clownspak? Je ervaart geen werkelijke vreugde om jezelf of het leven, maar je tracht jezelf eerder te voldoen aan de normen die jou zijn opgelegd of aan de behoeften van anderen. Je praat zoveel, maar weinig vanuit jouw essentie en je kern. Je geeft anderen plezier, maar je ontkent je ware zelf. Waar is de kernpit van jou, waarom er omheen blijven lopen? Maak contact met jezelf. Kijk naar jezelf met eigen ogen, niet door de ogen van anderen.
Deze gespleten houding doet je zenuwen verharden en jezelf verdwijnen op de achtergrond. Stop met jouw mooie levensenergieën in de kiem te smoren: ga op je beide voeten staan, ontspan jezelf, geef je over aan je diepe zelf, laat jezelf openbloeien en word zacht tegenover jezelf. Kijk zachtjes naar je begraven emoties, je donkere aspecten en confronteer jezelf met de diepere realiteit van wie je werkelijk bent. Jouw wereld is anders dan die van je ouders, je opvoeders en alle mensen om je heen. Stel je open voor je innerlijke wijsheid en voel je innerlijk in volle overgave. Sta je toe om gelukkig te zijn in volle vrijheid, veilig hier op aarde. Transformeer jezelf en herstel. Los dit emotionele aspect in jezelf op en breng het in evenwicht, het is belangrijk. Zachtheid toelaten in jezelf verzacht ook je zenuwstelsel.
Met dank aan Arjen lievers https://www.germaansegeneeskunde.nl/index_ziekten_gnm/
Brecht Arnaert www.arnaerteconomics.com/GEAH
Björn Eybl zielsoorzaken van ziekte ISBN: 978-3-85052-299-1
Christiane Beerlandt De sleutel tot zelf-bevrijding
Andreas Moritz