Beschrijving
Heb jij ook soms het naar gevoel dat er iets is uit het verleden dat jou belet om in het heden te zijn? Iets dat jou achtervolgd, je weet niet goed wat het is. Je probeert er niet aan te denken, je tracht het steeds te ontwijken, maar dat lukt niet en uiteindelijk besef en ontdek je dat er patronen ontstaan die zich blijven herhalen.
Ondertussen doe jij je best om toch maar goed te zijn. Met een positieve intentie ga jij steeds mensen helpen, je geeft alleen maar. Eigenlijk doe je hard je best om mensen te behagen en volgens hun wensen te voldoen. Je staat altijd klaar om bij te springen en te helpen. In feite kom je wel tot besef dat je altijd geeft behalve aan één persoon: dat is jezelf. Soms ben je uitgeput als je thuiskomt, leeg, geen energie meer. Het gebeurt dat je voor al je goede inzet, voor alle positieve dingen dat je voor een ander doet zelfs stank voor dank krijgt. Herkenbaar? Het deksel op je neus krijgen. Niet leuk, je doet er alles aan om dit te voorkomen, maar blijft zich herhalen. Het wordt zelfs iedere keer een graadje erger.
Uit de onmacht om dit te veranderen wordt je soms boos, gefrustreerd, geïrriteerd. Jij hebt het dikwijls niet door dat je deze emoties op jezelf projecteert en afreageert. Ondertussen doe je er alles aan om je pijn niet te tonen aan de buitenwereld en je verhardt binnen in jezelf om zelf de pijn niet te hoeven voelen. Maar je gezondheid begint eronder te lijden. Je bent je ware aard aan het ontkennen en richt al je aandacht en energie om alles perfect te doen, er mag geen foutje zijn, o nee, dat is onvergeeflijk. Maar toch maak je fouten, je wordt moe, en dan veroordeel jij jezelf dat je niet goed genoeg bent. Als een strenge onverbiddelijke tiran behandel jij jezelf. Maar je authenticiteit, het liefdevolle van wie je werkelijk bent, nee dat weet je niet meer. Je geeft steeds liefde aan anderen, maar jezelf liefde geven staat niet in je woordenboek. Nee, wel eisen, onmenselijke eisen geef jij aan jezelf, eisen die je niet kunt vervullen. Ondertussen begint diep in jezelf het verdriet toe te nemen. Ook herkenbaar?
Maar weet je hoe het komt dat jij jezelf zo hard, meedogenloos, weinig respectvol, eigenwaarde onderdrukkend en liefdeloos behandeld? Doordat je jezelf niet kunt waarderen, erkennen zoek je dit bij een ander. Waarom lukt het jou niet om jezelf onvoorwaardelijk lief te hebben. Iets uit het verleden blijft jou achtervolgen en je weet niet goed wat. Innerlijke rust is wat je verlangt, maar je krijgt het niet. Kom in deze online lezing de antwoorden op deze vragen te weten.
- Onvoorwaardelijke liefde, onschuld, zachtheid, mededogen en dankbaarheid, vijf woordjes om te onthouden.
- Het is jouw schuld niet. Laten we even eerlijk zijn, de grote waarheid over jou is dat je altijd hebt geprobeerd om je best te doen, je intentie was goed.
- Wat is die beruchte onbewuste blinde vlek toch, die elke keer de tent runt in jouw leven?
- Je bent ooit op één of andere manier afgewezen. Toen ben je in een soort overlevingsmodus gegaan. Het reptielenbrein heeft dit nogal letterlijk opgeslagen
- Wat kun je doen om uit deze zelfafwijzing te geraken en in je kracht te gaan staan?
- Hoe het patroon interpreteren als leraar voor je zelfontwikkeling zodanig dat het jou niet meer achtervolgd.
