Het probleem met uitdroging

Als je pijn ervaart is de kans groot dat je lichaam op celniveau is uitgedroogd. Uitdroging is een sluipend proces waarbij het menselijke lichaam problemen krijgt met het ontgiften en zuiveren. Het risico dat afvalstoffen en toxines vast komen te zitten in haarvaten, bindweefsel en de lymfe vergroot. Dit heet verstoppingen dat op zijn beurt naar verzuring van de cellen en weefsels leidt. Deze verzuring is de oorzaak dat er lichaamscellen worden beschadigd waardoor ziekten en aandoeningen ontstaan.

Uitdroging is een sluipend proces waarbij het menselijke lichaam problemen krijgt met het ontgiften en zuiveren. De meeste mensen realiseren zich niet dat het natuurlijke dorst signaal van het lichaam betekent dat het lichaam schoon drinkwater nodig heeft in plaats van andere dranken om de  dorst te lessen. Het menselijke lichaam bestaat minimum voor 75% uit water, en de rest is vaste stof. Schoon water als middel om de dorst te lessen is vervangen door dranken zoals wijn, bier, koffie, vruchtensappen, sportdrank, koffie en thee. Ze bevatten wel water, maar naast water bevatten zij ook alcohol, caffeïne, kunstmatige zoetstoffen, suiker en andere chemische stoffen en kleurstoffen dat een sterk vochtafdrijvend effect heeft. De dorstprikkel gaat wel weg als je deze drankjes nuttigt, maar op celniveau blijft er een tekort aan vocht bestaan.

Hoe meer je van deze drankjes inneemt, hoe meer vocht je op celniveau kwijtraakt. Deze drankjes hebben een tegenovergesteld effect van gewoon schoon water. Drankjes met toegevoegde suiker zorgen voor een verhoogde bloedsuikerspiegel. Drankjes met cafeïne of alcohol roepen heftige stressreacties op het zenuwweefsel en hebben een sterk vochtafdrijvend effect. Ze zorgen ervoor dat je vaker naar de wc moet. Elke drank dat een reactie oproept in het lichaam, zorgt ervoor dat het lichaam vocht verliest. Na verloop van tijd zorgt dit voor een voortdurende uitdroging van het lichaam en dat gegeven speelt een voorname rol in een toxinecrisis of ziekteproces.

Het heeft geen zin om bij elke ziekte (toxinecrisis) met farmaceutische medicijnen of natuurlijke medicijnen te behandelen als het lichaam niet eerst genoeg water heeft gekregen. Farmaceutische medicijnen en medische behandelingen hebben eveneens een vochtafdrijvend effect op het lichaam. Op celniveau ontstaat er dringend tekort aan water waardoor de cel problemen krijgt om stofwisselingsafval en toxines te verwijderen uit de cel. Hier wordt vaak de ziekte vastgesteld, terwijl het in feite alleen maar water nodig heeft.

Wat artsen dikwijls diagnosticeren als ziekte is in veel gevallen een vergevorderd watertekort op celniveau waardoor het lichaam niet meer in staat is om afvalstoffen en toxines op te ruimen.

Osmotische druk in het lichaam

Osmose is een natuurverschijnsel in de natuur en wordt ook in het lichaam gebruikt voor het transport van water en het vasthouden ervan door de cellen. Osmose is een proces op basis van diffusie waarbij een vloeistof, waarin stoffen zijn opgelost, door een zogenaamd halfdoorlatend membraan (een semipermeabele wand) stroomt, dat wel de vloeistof doorlaat maar niet de opgeloste stoffen. Een semipermeabele wand betekent in het fysieke lichaam dat het watermoleculen en  kleine ongeladen moleculen zoals zuurstof, stikstof en koolstofdioxide doorlaat. De osmotische waarde van een oplossing wordt bepaald door de hoeveelheid stoffen die in het watervolume zijn opgelost. Zijn er veel opgeloste stoffen in het volume water spreekt men van een hoge osmotische waarde, zijn er echter weinig opgeloste stoffen in het volume water, dan spreekt men van een lage osmotische waarde. Water met de hoogste osmotische waarde aan de ene kant van het membraan heeft de grootste zuigkracht ten opzichte van water aan de andere kant van het membraan met een lagere osmotische waarde en lagere zuigkracht.

Er is nog een andere manier om naar de osmose en de osmotische waarde te kijken. Dat is kijken hoeveel watermoleculen er nog vrij zijn, met andere woorden: watermoleculen die niet gebonden zijn aan de opgeloste stoffen. De zijde met de hoogste osmotische waarde heeft het hoogste aantal watermoleculen die gebonden zijn aan de opgeloste stoffen en de minste watermoleculen die nog vrij zijn. De zijde met de laagste osmotische waarde heeft het minste aantal watermoleculen die gebonden zijn aan opgeloste stoffen en de meeste watermoleculen die nog vrij zijn, dit omdat de concentratie opgeloste stoffen veel lager is.

Conclusie: Het water aan de zijde van het membraan met de hoogste concentratie opgeloste stoffen (hoogste osmotische waarde) heeft het laagste aantal watermoleculen die nog vrij zijn. Het water aan de zijde van het membraan met de laagste concentratie opgeloste stoffen (lage osmotische waarde) heeft de meeste watermoleculen die nog vrij zijn.

Wanneer de osmotische waarde aan beide zijden van het halfdoorlatend membraan verschilt, ontstaat er een verplaatsing van water in de richting van de zijde met de hoogste osmotische waarde tot er evenwicht is bereikt. Met andere woorden: Vrije watermoleculen aan de zijde van het membraan met de hoogste aantal vrije watermoleculen gaan zich verplaatsen doorheen het membraan richting de zijde met het minste aantal vrije watermoleculen.

Het is een ingenieus proces waarbij de lichaamscellen in staat zijn om vocht vast te houden, zodat het niet weg kan vloeien. Osmose speelt een belangrijk rol in de zeer vele lichaamsprocessen. Osmose in het lichaam heeft te maken met concentratieverschillen van opgeloste stoffen in water.

Passief transport van stoffen gaat op twee manieren: 

1)- Diffusie, de opgeloste stof verspreid zich in de water. 

2)- Osmose, als de opgeloste stof zich niet kan verspreiden, dan verspreidt het water zich, zodat de concentratie gelijk wordt. De volgende afbeelding maakt duidelijk hoe het proces werkt.

Het membraan in het midden laat alleen water en kleine ongeladen moleculen zoals zuurstof, stikstof en koolstofdioxide door, maar geen vaste stoffen, dit is ongeveer te vergelijken hoe het membraan rond elke lichaamscel dat ongeveer ook zo werkt. In de situatie op de afbeelding (before) is de concentratie opgeloste stoffen rechts hoger dan links. Rechts is de osmotische waarde hoger. De osmotische krachten willen dat concentratieverschil weghalen, maar de opgeloste stoffen kunnen niet van links naar rechts in de afbeelding. (Zoals dit bij diffusie wel zou gebeuren). Dat is de reden dat er een waterstroom ontstaat van links naar rechts. Zo stijgt de concentratie opgeloste stoffen links en daalt deze rechts totdat beide kanten dezelfde osmotische waarde hebben. Afbeelding (after).

Door een tekort of teveel aan water in het lichaam wordt de normale osmose van water in het lichaam ernstig verstoord. Het membraan van de cel is waterdoorlaatbaar. Het water kan in principe de cel uitlopen, maar doordat in de cel stoffen zijn opgelost in het water, heeft het een osmotische waarde en trekt het dus water in de cel waardoor het vorm en stevigheid krijgt en niet inzakt. De beweging van de waterstroom tot in de cel doorheen het membraan, wekt als het ware een ‘hydro-elektrische energie’ op zoals dat te vergelijken is met een bergstroom. Deze energie wordt vervolgens opgeslagen als ATP-moleculen (Adenosinetrifosfaat of ATP is een ribonucleotide dat in de celstofwisseling een sleutelrol vervult als drager van chemische energie). Het is de voornaamste energiebron van celenergie voor de mitochondriën of energiefabriekjes in het cytoplasma van de cel. Mitochondriën hebben ook een semipermeabele membraan.

In feite houdt het drinken van schoon water en het eten van zongerijpte vruchten het niveau in de cellen in balans en het zout dat we eten via onze voeding houdt het water buiten de cellen in balans en in beweging. Dit veroorzaakt de perfecte osmotische druk dat zo belangrijk is voor de voeding van de cel, afgifte van zuurstof door de rode bloedcellen en voor de productie van energie. Dit proces is eveneens belangrijk voor de afvoer van stofwisselingsafval van de cel zoals urinezuur en koolstofdioxide. Dit uiterst accuraat mechanisme raakt verstoord als we te weinig schoon water drinken, waardoor we uitdrogen en dat leidt tot ernstige beschadiging van de cellen.

Hier zie je hoe zuurstofmoleculen doorheen het celmembraan heen gaan

Semipermeabele membraan van de lichaamscel laat watermoleculen en kleine ongeladen moleculen zoals zuurstof, stikstof en koolstofdioxide door. Semipermeabiliteit is de term die gebruikt wordt om de eigenschappen van een membraan te beschrijven dat bepaalde moleculen doorlaat en andere niet. Het kan dus vertaald worden in half doorlaatbaarheid. Als gevolg van concentratieverschillen kan osmose ontstaan. De osmose is belangrijk voor de stevigheid van de cel. Dit zien we vooral in plantencellen in niet verhoute planten delen. De hoge concentratie opgeloste stoffen in de cel kan het celmembraan niet passeren, maar watermoleculen wel. Watermoleculen van buiten de cel gaan naar binnen de cel toe bewegen, en daar druk opbouwen die de cel zijn stevigheid geeft.

Het is ook waar dat sommige lichaamseigen hormonen, mineralen zoals ongeraffineerd zout, sodium, eiwitten en andere sturingsmechanismen van het lichaam de wet van osmose een klein beetje kunnen omzeilen (en daar heeft het lichaam altijd een geldige reden voor, denk maar aan de werking van histamine bij verstoppingen in het bindweefsel of de haarvaten). Maar dat wil niet zeggen dat je twee tot drie liter water moet drinken per dag. Je moet drinken als je lichaam dit aangeeft. Het eiwit Albumine in het bloed zal zorgen dat de osmotische druk in het lichaam constant blijft. Het voorkomt dat al het water uit het plasma naar de weefsels stroomt. Teveel drinken verstoord dit eveneens. Door te veel te drinken verlies je waardevolle zouten en mineralen waardoor de wet van osmose steeds sterker gaat inwerken op je lichaamscellen. 

Herkennen van uitdroging

Het menselijk lichaam bestaat voor bijna negentig procent uit water. Om het lichaam goed te laten functioneren is een bepaalde hoeveelheid vocht nodig. Bij verlies van het vocht in je lichaam treden uitdrogingsverschijnselen op. Je kunt je slap voelen en meestal last hebben van hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid. Daarnaast zal je weinig plassen en heb je veel dorst. In ernstige gevallen kun je last krijgen van de volgende symptomen:

1. Een versnelde of vertraagde hartslag.
2. Dof uitziende ogen, ingezonken ogen.
3. Je krijgt last van spierkrampen en vaatkrampen.
4. Je krijgt moeilijkheden met praten, soms stemverlies.
5. Je urine wordt donkerder geel, soms met een penetrerende geur.
6. Je lijdt aan energieverlies. Verminderde spierkracht. 
7. Droge ogen, huid, lippen, mond en groeven in de tong.
8. Verwardheid en gevoeligheid voor stress.
9. Bij veel vochtverlies kun je bewusteloos worden.
10. Constipatie. Lage bloeddruk.

In een normale situatie is de hoeveelheid water binnen in de cellen groter dan die erbuiten, maar door uitdroging en verlaagde cholesterolspiegels kunnen cellen tot 25 à 30 % van hun waterinhoud verliezen. Het is begrijpelijk dat alle celactiviteiten niet goed kunnen verlopen, en het maakt niet uit of het hartcellen zijn of hersencellen, weefselcellen, maagcellen, orgaancellen enzovoort. Cholesterol beschermt de lichaamscellen tegen uitdroging. Bij uitdroging van cellen kunnen afvalstoffen van de stofwisseling niet afdoende verwijderd worden, waarbij er opstapeling ontstaat met verzuring tot gevolg. Cellen raken beschadigd in deze toestand en veroorzaken symptomen die op ziekte lijken, maar in werkelijkheid duiden ze op een verstoorde waterhuishouding.

Mensen die vele jaren onvoldoende schoon water drinken en in plaats daarvan stimulerende dranken en voeding gebruiken, zullen het vaaks bezwijken aan de grote hoeveelheid opgeslagen toxines in het lichaam. Elke chronische ziekte die we kennen gaat gepaard met uitdroging op celniveau, en wordt in veel gevallen zelfs door watertekort veroorzaakt. Hoe ernstiger het watertekort, hoe meer opstapeling van schadelijke stoffen. Vele chronische ziekten worden voorafgegaan door jaren van cel uitdroging. Denk maar aan kanker, diabetes, obesitas, hart-kwalen, reumatoïde artritis, hoge bloeddruk, maagzweren, neurologische aandoeningen enzovoort.

Bacteriën en virussen kunnen stuurloos worden bij tekort aan water, zo ontstaan ook ziekten die foutief infecties genoemd worden. In een goed gehydrateerd lichaam kunnen microben geen overgroei omdat schadelijke stoffen afgevoerd worden. Voldoende schoon water drinken is een must om ziekte te voorkomen. Mensen die niet genoeg schoon water drinken en daarmee de waterreserves van hun lichaam uitputten, (mede door teveel eisen te stellen aan het lichaam) gaan geleidelijkaan de hoeveelheid water in de cellen verlagen ten opzichte van de hoeveelheid water buiten de cellen. Schoon water drinken is dus een preventieve maatregel om ziekte te voorkomen.

Van zodra er ophoping ontstaat van afvalstoffen en toxines buiten de cellen, het collageenweefsel, haarvaatjes en de lymfe, zal er meer water onttrokken worden aan de cellen om de giftigheid te verdunnen en eventueel te neutraliseren. De persoon in kwestie heeft het vaak niet door dat hij lijdt aan een ernstig watertekort op celniveau. Hij merkt juist dat hij vocht begint vast te houden in zijn benen, armen, voeten, soms het gezicht enzovoort. Zelfs de nieren kunnen water vasthouden en daardoor minder urine uitscheiden. Daarbij ontstaat het risico dat afvalstoffen zich gaan opstapelen in de nieren met nierbeschadiging tot gevolg.

Enzymen in cellen met acuut watertekort kunnen hun werk niet meer goed doen.

Daardoor zijn ze ook niet in staat om de staat van uitdroging goed door te geven aan de hersenen, die anders op de alarmbel ‘dorst’ zouden drukken. Het natuurlijk dorst signaal werkt dus niet goed meer. Deze situatie leidt onherroepelijk naar oververmoeidheid in het lichaam. In normale situaties geven bepaalde enzymen de hersenen een signaal dat er tekort is aan water in de cellen. Je krijgt een dorst signaal en je kunt schoon water drinken.

Op deze wijze wordt de osmotische druk in het lichaam in evenwicht gehouden en is het lichaam in staat om afvalstoffen en toxines te verwijderen.

Teveel water drinken is ook schadelijk!

Het is hip om steeds een flesje water bij jou te hebben, maar ga ook niet de andere kant op: Net als te weinig drinken, is teveel drinken eveneens schadelijk voor de stofwisseling en gezondheid van je lichaam. Je put de nieren en bijnieren ernstig mee uit. Water is een gezond drankje, omdat het ons hydrateert zonder dat het extra calorieën aanlevert. Trouwens, als je lichaam de dorstprikkel geeft, wilt het water, geen calorieën. Logisch!

Gevolgen en het gevaar van teveel drinken

• Teveel water drinken, zeker naar het eind van de dag toe, zal dit eveneens je slaap verstoren. Als we in slaap vallen produceren onze hersenen een hormoon dat ervoor zorgt dat onze nierfunctie vertraagt. Dit zorgt ervoor dat je tijdens de nacht minder voelt dat je moeten plassen en bijgevolg zal je goed kunnen doorslapen. Wanneer je ‘s avonds echter meer dan drie glazen water drinkt, wordt dit hormoon zodanig verdund in ons systeem, dat het de effecten van dat hormoon echter teniet. Bijgevolg moet je tijdens de nachts alsnog opstaan om te gaan plassen. Door het opstaan versnelt de hartslag weer en kan het moeilijk worden om terug in slaap te vallen. Daarom is het beter om enkele uren voor het slapengaan zeker niet veel te drinken tenzij je echt dorst hebt of het warm weer is.

• Wanneer je een te grote hoeveelheid water drinkt in een korte tijdspanne, krijg je problemen met je nieren. De nieren kunnen dat extra vocht niet snel genoeg weer uit het bloed van het lichaam verwijderen en verstoort de osmotisch drukwaarden. Het bloed wordt dunner dan het in feite zou mogen zijn, en dat heeft een zeer lage zout en glucose concentratie tot gevolg. Onder normale omstandigheden is het percentage zouten in ons bloed gelijk aan dat van onze lichaamscellen. Maar wanneer ons bloed plots dunner wordt, heeft dat als gevolg dat onze cellen gaan zwellen. Dit geldt eveneens voor onze hersenen die ook gaan zwellen. Dit kan zorgen voor druk in onze schedel, dat hoofdpijn en misselijkheid kan veroorzaken. Hersencellen hebben onder de schedel weinig plaats om uit te zetten. Teveel drinken zorgt ervoor dat lichaamscellen problemen gaan ondervinden om hun stofwisselingsafval af te voeren waardoor verzuring in de cel kan ontstaan.
• Overdreven veel water drinken is gelinkt is aan extreem veel zweten. Het lichaam probeert het overtollig vocht via de huid uit te scheiden. Veel mensen zeggen soms dat ze meer water drinken om een zweetbui te compenseren. Dat is echter niet de juiste aanpak, want wanneer je meer water drinkt dan goed voor je is, zal je lichaam proberen via de huid naar buiten te duwen. Door meer te drinken creëren mensen dus een vicieuze cirkel
• Meer water drinken dan het nodig is over een lange periode, zal onze hersenen resetten, zodat de hersenen belachelijk grote hoeveelheden water beginnen te verwachten met alle gevolgen vandien.
• Door het vele vocht in het bloed wordt de hormoonhuishouding grondig verstoort, de hormonen worden teveel verdund in het bloed, en kunnen moeilijker hun boodschappen doorgeven aan de weefsels en cellen. 
• Meer dan drie liter drinken per dag kan leiden tot een gevaarlijk lage bloeddruk. In extreme gevallen ook voor Hyponatremia of watervergiftiging, wat dodelijk kan zijn.

De werking van de nieren

Het probleem dat zich hierbij stelt is dat de nieren niet alle zouten en mineralen kan recupereren bij het zuiveren van het bloed. De nieren hebben als voornaamste taak om het teveel aan enzymen, ureum (afbraakproduct van eiwitten door de lever), urinezuur, vitaminen, hormonen, en door de lever onschadelijk gemaakte afvalstoffen uit het bloed te filteren. Elke nier bestaat uit miljoenen kleine filtertjes. deze zijn zo klein dat je ze alleen onder een microscoop kunt zien. In feite kunnen grotere delen uit het bloed zoals bloedcellen hier niet doorheen deze filtertjes. Na het filteren van het bloed blijven water met opgeloste zouten, mineralen en vele afvalstoffen over: de urine. Dan moeten de nieren de zouten, mineralen en soms ook water weer absorberen om aan het bloed terug toe te voegen. Vervolgens gaat de urine uit het nierbekken via de urineleider naar de blaas.

In feite kun je de nieren vergelijken met een vergiet. Je kookt bijvoorbeeld spaghetti en je voegt een snufje zout toe aan het kookwater. Als de spaghetti gaar is, giet je alles door het vergiet en je hebt de spaghetti uit het kookwater gehaald. Maar je moet nog het zout uit het kookwater halen. Dat is precies wat de nieren elke dag moeten doen bij het zuiveren van het bloed, het zout en de mineralen uit het water halen. Wat ik wil zeggen is dat de nieren voor de immense taak staan om steeds zout en mineralen te recupereren. Dat lukt de nieren vrij goed, maar toch heb je steeds een zeer klein beetje verlies. Je begrijpt als je teveel water drinkt, dat de nieren veel meer zout en mineralen moeten recupereren en het verlies aan deze waardevolle mineralen dus groter wordt. Bij teveel drinken waardoor je gemakkelijker zweet, heb je eveneens ook meer verlies aan mineralen en zout doorheen de huid.

Dit verlies van zout en mineralen leidt op zijn beurt naar tekorten in het lichaam waardoor problemen ontstaan met het hormonale huishouden en de algemene gezondheid, maar ook met de osmotische druk in het lichaam. Zout houdt water buiten de cellen in balans en in beweging. Het is dus belangrijk dat er altijd evenwicht is in de verhouding water en opgeloste stoffen in de cellen en het water en opgeloste stoffen buiten de cellen. De osmotische waarde in het lichaam wordt verstoord bij te weinig drinken, maar wordt eveneens verstoort bij teveel drinken. In beide gevallen ontstaan er problemen met de afvoer van afvalstoffen en toxines. Er ontstaat door teveel drinken tevens meer afkoeling van de nieren en de bijnieren, zelfs als je het warm drinkt. 

De bijnieren gaan verzwakken en teveel drinken is een cofactor voor bijnieruitputting. Bijnieren hebben veel mineralen nodig. Het verlies van mineralen en zout leidt tot algemene verzwakking van hormoonhuishouding en de algemene gezondheid, waarbij het lichaam problemen krijgt om toxines, afvalstoffen en verzuring op natuurlijk weg te elimineren. Er ontstaan ook problemen met de vele stofwisselingsprocessen in het lichaam.

De vorming van goede stoelgang kan problematisch worden als je teveel drinkt.

Andere risico’s van teveel drinken: het ontregelt de waterhuishouding van het lichaam, het lichaam kan op den duur geen dorstprikkel meer geven en dat wordt gevaarlijk als je een dag niet drinkt. Het drinken van veel water is één van de vele oorzaken van de ontwikkeling van overgewicht en obesitas, nierziekten en algemene zout en mineralenverlies. 

Hoeveel glazen moeten we drinken per dag?

De juiste hoeveelheid water hangt af van een aantal factoren, zoals temperatuur, luchtvochtigheid lichaamsactiviteit, lichaamslengte en lichaamsgewicht. Hoe groter en actiever je bent, hoe meer vloeistoffen je nodig hebt. In normale omstandigheden zijn vijf à acht glazen water per dag meer dan voldoende. We kunnen er ons makkelijker door concentreren, krijgen er een betere huid van en voelen ons vitaler en energieker.

In zekere zin moet je steeds luisteren naar je lichaam. De beste indicator of je al dan niet genoeg drinkt is je dorst. Als je dorst hebt, moet je drinken, zo simpel is dat. Als de waterbalans in je lichaam in evenwicht is heeft je urine een lichte strogele kleur, zonder een penetrerende geur. Een lichtere, bijna transparante, kleur wijst er dan weer op dat je té veel drinkt en dat je dus moet minderen met drinken. En als je geen dorstprikkel krijgt, hoe kun je dan nog steeds te weten komen of er sprake is van acuut watertekort? Bij acuut watertekort waarbij je lichaam niet in staat is om een dorstprikkel te geven, bijvoorbeeld zoals hevige stress, zie je wel aan de kleur van de urine die donkergeel wordt. Dit wijst erop dat je uitgedroogd bent en dan moet je schoon water drinken. Dit signaal mag je echt niet negeren. Je moet schoon water drinken als je urine echt geel of donkergeel is.  

Andere signalen die jou vertellen dat je dringend schoon water moet drinken zijn: Constipatie (een beetje zout aan je water toevoegen), hoofdpijn, duizeligheid, spierkrampen, droge mond, weinig traanvocht als je moet huilen, versnelde hartslag en (lage bloeddruk). Lage bloeddruk kan ook veroorzaakt worden door echt teveel te drinken. Veel mensen die alcohol, cafeïne en suikerhoudende zaken drinken zullen in eerste instantie een waterige urine krijgen door het vochtafdrijvende effect van deze dranken. Maar deze mensen gaan zeer snel donkergele urine produceren als er acuut watertekort is ontstaan in de lichaamscellen, veroorzaakt door deze dranken.

Logisch denken helpt je ook verder. Er bestaat geen standaard formule die zegt hoeveel water je per dag moet drinken. Dat kan gewoon niet omwille van de steeds veranderende levensomstandigheden. De ene dag is het aan het regenen met een luchtvochtigheid van 100% en met moeite 15°C of nog kouder. Via de ademhaling verlies je dan ook geen vocht en je zweet niet. De andere dag is het 32°C met een luchtvochtigheid van 50 %, je verliest zeer veel vocht door de ademhaling en je zweet veel omdat water afkoelend werkt bij verdamping op je lichaam, zodat je lichaamstemperatuur gehandhaafd zou blijven. Toch ergens logisch dat je bij koud en nat weer geen twee of drie liter water moet drinken per dag, en bij warm en droog weer je soms wel meer dan drie liter moet drinken per dag. Zwaar werk of competitie laat je lichaam meer water verliezen dan dat je bijvoorbeeld een hele dag ontspannen een boek zit te lezen of televisie kijkt. Oefen om te leren luisteren naar je lichaam zodat er geen acuut watertekort ontstaat waardoor het dorst signaal verdwijnt. 

Verslaafd aan water drinken

Het is zo verbazingwekkend dat verschillende experten ons blijven aanraden om ons watergebruik te laten toenemen tot twee à drie liter water per dag. Anderhalve à twee liter water per dag drinken is in normale omstandigheden meer dan genoeg. Meer drinken heeft bijgevolg nadelige tot zelfs levensbedreigende gevolgen voor het lichaam. Steeds meer mensen bekennen dat ze verslaafd zijn geworden aan water drinken. De zogenaamde aquaholics geloven de belofte dat ze een mooiere huid, een gedetoxed lichaam en meer energie gaan hebben als ze zeer veel water drinken. Ze voelen zich zelfs angstig wanneer ze voor korte tijd zonder water zitten. 

En toch zijn veel experts van mening dat we minstens twee tot drie liter water per dag moeten drinken. Maar in werkelijkheid ligt die hoeveelheid wel wat lager. Zo zouden onder normale omstandigheden vrouwen slechts gemiddeld 1,6 liter en mannen 2 liter moeten drinken om het lichaam efficiënt te laten werken. Deze maatstaf heeft het dan trouwens niet specifiek over water, maar over vloeistoffen in het algemeen. Soep, een glas versgeperst vruchtensap, thee, zongerijpt fruit en groenten. In feite zijn zongerijpte groenten en fruit met af en toe een schoon glas water al voldoende om je lichaam goed gehydrateerd te houden. Zongerijpte vruchten hebben een sterk hydraterend vermogen. Vocht is vocht, wat ons lichaam betreft. Met de uitzondering van alcohol, stimulerende dranken, frisdranken en cafeïne dan wel, want die hebben eerder een uitdrogend effect.” Van teveel drinken verdwijnt eveneens het dorst signaal. Dat kan gevaarlijk zijn als je dan door omstandigheden eens niet drinkt. Het zijn allemaal valkuilen die niet verteld worden. 

Gefilterd schoon water op kamertemperatuur is het ideaal. Idealiter is een half uur voor de maaltijd (zeker voor het ontbijt), een glas lauwwarm water te drinken en twee uur na de maaltijd nog een glas. Dat stimuleert het spijsverteringsvuur. De maag maakt zich leeg van water als je gaat eten, dat duurt ongeveer een half uur. Dan pas eten! Het is niet aan te bevelen om tijdens de maaltijd te drinken, tenzij de voeding uiterst droog is zoals bijvoorbeeld brood. Drinken tijdens de maaltijd zorgt ervoor dat er minder productie is van speeksel. Speeksel bevat enzymen zoals amylase dat de eerste vertering van koolhydraten voor zijn rekening neemt. Als je drinkt tijdens de maaltijd worden de spijsverteringsenzymen en sappen in de maag en twaalfvingerige darm teveel verdund. Het gevolg is dat de maagwerking grondig wordt verstoort als de voeding te vochtig is door teveel te drinken. Omgekeerd is droog voedsel absoluut niet gunstig voor de spijsvertering, in dit geval is het belangrijk om een beetje bij te drinken.

Het lichaam hydrateren

Schoon water is wat het lichaam vraagt als het dorst heeft. Drink elke dag afhankelijk van weersomstandigheden en inspanning schoon water!  Bij uitdrogingsverschijnselen moet je de zon even mijden. Geïoniseerd water is zeer goed om te hydrateren. Toestellen om schoon water te ioniseren zijn echter zeer duur. De natuur heeft natuurlijk ook in zongerijpte groenten en fruit vocht voorzien met sterke hydraterende eigenschappen voor het menselijke lichaam. We denken hierbij aan alle vruchten uit de plantenfamilie van de komkommerachtigen, daarbij horen komkommer, meloen, courgette, pompoen en watermeloen bij. Zij hebben een sterk hydraterend vermogen waarbij het lichaam zich goed kan ontgiften. Tomaten, ananas, pompelmoes, aardbeien, kersen, bessen, papaya, citroenen, appels, peren, om het kort te houden alle verse sappige zongerijpte vruchten hebben zeer goede hydraterende eigenschappen. het is wel belangrijk dat ze wel gerijpt zijn aan de plant door de zon. Geen toevoegingen door industriële bewerkingsprocessen en gifstoffen zoals E-nummers. Wat eveneens sterk hydraterend werkt is het drinken van kokoswater, een uitzondering op schoon water.

Ga ook niet gelijk de andere kant op,  teveel water te gaan drinken is ook niet goed.

1)-Begin je dag met een glas schoon water. En drink iedere keer als je dorst hebt uitsluitend schoon water.

2)-Neem bij mooi weer overal een flesje water mee. Ga je in de natuur of de stad, zorg dat in je handtas of rugzak een flesje water is. Drink hier regelmatig van.

Ongeveer een half uur voor de maaltijd een glas schoon water drinken. 

3)-Je maag is leeg na een half uur zodat de spijsverteringsenzymen voor de maaltijd niet onnodig verdunt worden om het voedsel te verteren.

Om dezelfde reden wacht je best een uur na de maaltijd om te drinken, tenzij het droge voeding is zoals brood bijvoorbeeld.

4)-Drink meer water op dagen dat je sport of fysieke arbeid verricht.

5)-Drink eveneens meer water als je veel zweet of in warme omstandigheden zoals een hittegolf.

Pijn Connectie watertekort als signaal dat je schoon water moet drinken!

Bij aanhoudend watertekort of uitdrogingsverschijnselen in het lichaam gaan de hersenen vervolgens als reactie de levensbelangrijke neurotransmitter histamine activeren. Histamine is een eiwit dat de pijnprikkel veroorzaakt. Histamine samen met andere stoffen gaan ervoor zorgen dat er water wordt verdeeld aan de delen in het lichaam die lijden aan watertekort om de essentiële stofwisselingstaken uit te voeren en in leven te blijven. Echter als de histamine (en ook prostaglandines) in contact komen met de pijnzenuwen, ontstaat er een hevige constante pijn. We beseffen niet dat pijn dus een belangrijke functie vervult in het lichaam, het geeft namelijk aan dat er ergens in het lichaam een beperkt of algemeen watertekort is.

Deze pijn kan zich voordoen als migraine, hoofdpijn, neuralgie, indigestie, angina, lage rugpijn, reumatoïde artritis, fibromyalgie enzovoort.

Door pijnstillers of andere medicijnen in te nemen, denk maar aan maagzuurremmers en antihistaminica kun je onherstelbare schade berokkenen aan je lichaam. Dit komt omdat ze het symptoom wegnemen, maar niet de oorzaak van de pijn dat uitdroging kan zijn. Bovendien verbreken deze medicijnen en pijnstillers de belangrijke verbinding tussen de neurotransmitter histamine en alle andere waardevolle stoffen en eiwitten die helpen bij de zo belangrijke waterdistributie. We denken hierbij aan prostaglandines, Kinine, vasopressine en renine-angiotensine.  

Het logische gevolg hierop is dat pijnstillers wel de pijn kunnen onderdrukken, dat is waar, maar tegelijkertijd verhinderen ze het lichaam om vast te stellen waar er watertekort is en kan bijgevolg geen extra water distribueren naar dit gebied. De algemene gezondheid waarbij het lichaam kan ontgiften kan op deze manier zijn werk ook niet naar behoren uitvoeren en er ontstaat nog meer opstapeling van afvalstoffen en toxines met nog meer uitdroging tot gevolg. En dat is juist zeer gevaarlijk! Het brengt het interne communicatiesysteem van het lichaam behoorlijk in de war en dat veroorzaakt algemene chaos en oxidatieve stress met alle gevolgen vandien. Pijnstillers zorgen voor kortsluiting bij de overdracht van neurotransmitters in de zenuwen bij noodmaatregelen dat het lichaam zelf treft voor de aanvoer van water naar de uitgedroogde gebieden.

Antihistaminica blokkeert de productie van histamine in het lichaam dat zo belangrijk is voor de waterdistributie. Het wordt weleens de allergiemedicijn genoemd. De problemen verergeren als het lichaam een bepaalde pijngrens heeft bereikt. Pijnstillers ontregelen de reguleringsmechanismen van de waterhuishouding in het lichaam. Daarbij verstoren ze de goede afvoer van afvalstoffen en toxines en zijn ze vaak oorzaak van chronische ziekten.

Vervolgens nemen de hersenen de regie over de aanhoudende pijnen en verliezen de pijnstillers hun werking. Men evolueert naar chronische pijnen tenzij men weer voldoende schoon water drinkt en het lichaam zuivert en ontgift! Drink eerst schoon water als je lichaam zonder enige aanleiding aanhoudende pijn creëert en niet is veroorzaakt door een verwonding. Pijnstillers verstoort het primaire signaal van uitdroging waardoor de uitdroging in stand gehouden wordt, en dit leidt naar nog meer pijn. Aanhoudende pijn is bijna altijd een noodkreet van het lichaam om de verstoorde waterhuishouding te herstellen, dat kun je doen met het drinken van schoon water.

Lees de bijsluiters van pijnstillers, ze kunnen fatale bijwerkingen hebben zoals maagbloedingen die tot de dood leiden. Besef als je begint met een onschuldig pijnstiller tegen bijvoorbeeld hoofdpijn, dat je zonder je het beseft de eerste stap hebt gezet naar afhankelijkheid aan deze medicijnen. Dit evolueert bijna altijd naar een leven dat afhankelijk wordt van pijnstillers, begrijp als je begint met deze vochtafdrijvende pijnstillers of medicijnen, dat hoogstwaarschijnlijk dezelfde pijn zal blijven en zelf meer pijn zal krijgen van zodra de pijnstiller is uitgewerkt, omdat de pijn bijna altijd veroorzaakt wordt door watertekort op celniveau. Denk tweemaal na!

Weet dat een onschuldig pijnstillertje of ander medicijn ervoor zorgt dat je binnen enkele minuten je beter voelt, en je weer kunt doorgaan met je leven, MAAR het lichaam verder doet uitdrogen, vervuilen en vitale organen gaat beschadigen. Misschien toch een beter idee om even de pijn te verdragen en enkele glazen schoon water te drinken en de eerstvolgende tijd alles in het werk zetten om je lichaam te ontgiften en te zuiveren.

De vervuiling van het lichaam

Om een halt te roepen naar de pijn is het belangrijk om de onderliggende oorzaak van de pijn aan te pakken. Het gebruik van pijnstillers en medicijnen is alleen gerechtvaardigd als de pijn onhoudbaar is, besef eveneens dat het gebruik van pijnstillers en medicijnen een oorzaak kan worden van onhoudbare pijnen. Dit komt omdat deze farmaceutische middelen het lichaam verder vervuilen en vochtafdrijvend zijn.

Probeer het inzicht te krijgen dat het natuurlijke pijnsignaal van het lichaam bedoeld is als een normale reactie van het lichaam op een abnormale situatie in het lichaam: Namelijk watertekort op celniveau. Dikwijls gaat pijn gepaard met verstoppingen in de lymfe en lymfeklieren, de galwegen van de lever, het collageen van de wanden van de bloedvaten, organen, de spijsverteringsorganen en ingewanden, en alle systemen die betrokken zijn bij het afvoeren en ontgiften van het lichaam, en zo verstopt geraken dat chronische uitdroging onvermijdelijk wordt en er zeer veel pijn ontstaat. Het lichaam zuiveren en ontgiften in combinatie met het drinken van schoon water is de manier om je gezondheid terug te winnen. Alle factoren die het lichaam kunnen doen uitdrogen moeten verwijderd worden.

Als lichaamssappen zoals het bloed en de lymfe gehinderd worden in hun stroming, ontstaat er pijn. Er is een weerstand die de vlotte doorstroming verhindert. Dit kan obstipatie zijn, verstoppingen in de capillairen (haarvaatjes), ophoping van schadelijke stoffen in de lymfe, maar ook emotionele weerstand tegen een bepaalde persoon, vasthouden van negatieve emoties omdat je de blinde vlek niet oplost in je comfortzone, weerstand tegen een bepaalde situatie enzovoort. Negatieve emoties creëren de giftigste toxines in het lichaam, vergeet dit niet. In plaats van symptoomgeoriënteerd het pijnprobleem aan te pakken is het zinniger om de oorzaak te zoeken en aan te pakken zodat de weerstand kan weggenomen worden.

Vechten en verzet tegen de pijn leidt alleen maar tot meer pijn, opgeven van weerstand verlicht pijn, dat zijn de wetten van aantrekking.

Het is ook zo dat het echt ontgiften en zuiveren van het lichaam dikwijls pijn en symptomen met zich meebrengt. Probeer het niet tegen te werken, maar help je lichaam uitzieken uit liefde voor jezelf door voldoende rust te nemen, goede voeding, schoon water, zon en verse buitenlucht. Dat helpt om de pijn en ongemakken te verlichten en het herstel te bespoedigen. Als je pijn en symptomen toelaat, in plaats van met pijnstillers en medicijnen te onderdrukken, zul je merken dat deze symptomen op een natuurlijke manier gaan verminderen binnen een paar uur of paar dagen afhankelijk van de vervuiling in je lichaam.

Iedere poging om symptomen en pijn te onderdrukken leidt alleen maar tot meer vervuiling in het lichaam en dat leidt op zijn beurt naar angsten, (medicijnverslaving en nog meer pijn. Als je in staat bent om de pijn en andere symptomen te accepteren, gaan angsten verdwijnen uit je leven. Het lichaam gaat leren om door ervaring van pijn en symptomen om de productie van genezende stofjes en hormonen in de hersenen te stimuleren. Denk maar aan de endorfine en oxytocine. Als je de oorzaak hebt gevonden en op een goede manier ermee omgaat, zal het niet lang duren voordat de pijn en andere symptomen zullen verdwijnen.

Uitdroging veroorzaakt een stressreactie in het lichaam

De werking van onze hersenen hangt in grote mate af van zelf-opgewekte energie. Enerzijds energie door het omzetten van glucose en anderzijds hydro-elektrische energie door de cel osmose, omdat water de cel ingaat en weer verlaat. Deze energie wordt gebruikt voor de vele zeer complexe processen die zich elke minuut in de hersenen afspelen. De hersenen werken 24 uur per dag en hebben dus veel water nodig. De hersenen bevatten ongeveer 20% van al het bloed dat door het lichaam stroomt. Een tekort aan water in het hersenweefsel tempert de vitale hersenfuncties door de verminderde energievoorziening (gebrek aan hydro-elektrische energie).

Maar als de hersenwerking vermindert door gebrek aan energie ben je niet in staat om alle uitdagingen van het leven aan te gaan. Langzaam maar zeker zul je gaan bezwijken aan angst, boosheid, overbezorgdheid, negatieve emoties en depressie. Lethargie en uitputting gaan toenemen. Hersenmist bekend als Myalgische encefalomyelitis en chronisch vermoeidheidssyndroom zijn symptomen van uitdroging in de hersenen, waarbij het vermogen om afvalstoffen van de stofwisseling (verbrandingsafval) uit de cellen en vitale delen van de hersenen op natuurlijke weg af te voeren. Hersenmist kan plots verdwijnen als de patiënt stopt om de hersenen voortdurend te stimuleren mat cafeïnehoudende dranken, roken, overconsumptie van dierlijke eiwitten. De patiënt start met een zuiveringsprogramma, eet zongerijpte natuurvoeding en drinkt schoon water.

Bij uitdroging is het lichaam verplicht om te overleven, dat is te vergelijken met een gevecht dat het lichaam moet leveren tijdens een hongersnood of de bekende vlucht-of vechtreactie.

De bijnieren en andere endocriene klieren gaan in een crisissituatie reageren met extra productie van cortisol, endorfine, adrenaline, noradrenaline, vasopressine, renine-angiotensine en prolactine. Adrenaline gaat de bloedvaten helpen uitzetten om de waterdistributie te verbeteren. De ademhaling en hartslag zal ook versnellen. Cortisol geeft de opgeslagen essentiële voedingsstoffen en energieën de opdracht het lichaam te voorzien van energie en de noodzakelijke voedingstoffen tijdens de crisis. Endorfines zorgen ervoor dat het lichaam kan doorgaan met de meeste activiteiten door toenemende pijn te verdraagzaam te maken. Prolactine heeft een sterke werking op het reguleren van de water- en zouthuishouding in het lichaam. Vasopressine is een Antidiuretisch hormoon en speelt eveneens een rol bij agressie. Het heeft vaatvernauwende eigenschappen.  Renine-angiotensine is belangrijk bij de de bloeddrukregulatie en stimuleert de bijnieren tot de productie van aldosteron. Reguleert de water- en zouthuishouding van het circulerend bloedvolume. 

Dit alles veroorzaakt stress in het lichaam en dat is niet goed voor het lichaam. Ken je uitdrukkingen zoals “dit vreet aan mij” of “ik kan dit gewoon niet meer aan”? Het medicijn cortison dat gemakkelijk aan mensen met degeneratieve aandoeningen wordt voorgeschreven geeft tijdelijk wat meer energie en levenslust, maar dit succes is snel uitgewerkt omdat de energie en voeding reserves van het lichaam snel worden uitgeput door dit medicijn. Als deze reserves op zijn zal het lichaam nog nauwelijks kunnen functioneren en de ziekte zal dramatisch erger worden. Dit medicijn verstoort de totale ontgifting van het lichaam dat verder vervuild en uitdroogt. Bij een lichte uitdroging ontstaat er reeds een vertraagde stofwisseling van 3% en oververmoeidheid. Als de hoeveelheid water in het lichaam 2 % terugloopt kan dit al een lichte geheugenverlies doen ontstaan bij rekenen, moeilijkheden bij het focussen op schermen van ene computer of het lezen van een boek.

Misschien een goed idee om meer schoon water te drinken?

Samentrekkende bloedvaten

De achterkwab van de hypofyse speelt een belangrijke rol voor de waterregulatie in het lichaam. Het is een opslagplaats voor de door de hypothalamus geproduceerde hormonen zoals de vasopressine.  Via neurale banen wordt vasopressine afgegeven in de achterkwab van de hypofyse. Van waaruit het in de bloedbaan kan terechtkomen. De afgifte van vasopressine wordt gereguleerd door osmotische receptoren in de hypothalamus en bloeddruk receptoren in het hart, de longvaten, de sinus caroticus en door de aanwezigheid van angiotensine II. Vasopressine is zowel een hormoon als een neurotransmitter. 

Dit hormoon stelt de bloedvaten in staat samen te trekken in gebieden waar er watertekort in de cellen is. De bloedvaten moeten vernauwen worden bij uitdroging om de hoeveelheid vloeistof die er doorheen gaat te verminderen. Dit is noodzakelijk om voldoende druk in het bloedvatenstelsel vast te houden voor een constante filtering van water in de cellen. Met andere woorden, bij uitdroging van cellen wordt de hoeveelheid water in het bloed verminderd. Dit wilt dus ook zeggen dat de bloeddruk gaat stijgen, en hoge bloeddruk komt vaak voor bij mensen die onvoldoende schoon water drinken.

Bij uitdroging op celniveau zal om dezelfde reden de galwegen van de lever eveneens meer gaan samentrekken als reactie op het tekort van water in het lichaam. Logisch dat er meer galstenen gaan ontstaan als gevolg hiervan. Toch beter om meer schoon water te drinken voor het algemene welzijn van je lichaam.

Het lichaam is niet gemaakt om alcohol te drinken

De typische kater die ontstaat na het consumeren van alcohol wordt veroorzaakt door de sterke uitdroging van het lichaam. Alcohol heeft een sterk vochtafdrijvend effect op het lichaam en is een grote oorzaak van extreme uitdroging op celniveau. Een kater is dus niets anders dan een zeer ernstige vorm van uitdroging. Deze vorm van uitdroging roept onherroepelijk een sterke stressreactie op met een verhoogde productie van stresshormonen waaronder de verslavende endorfinen. Endorfinen spelen een rol bij de verslaving aan alcohol. Door regelmatig alcoholgebruik neemt het watertekort in de cellen alleen maar toe dat vervolgens leidt tot een verslavende productie van endorfines dat op zijn beurt weer leidt tot verslaving aan alcohol. Het drinken van alcohol geeft voor het lichaam een bijkomend probleem, de productie van vasopressine wordt afgeremd door alcohol, en dat veroorzaakt directe uitdroging op celniveau. Bij overmatige alcoholconsumptie kan het watertekort in de cellen extreem hoog worden en levensbedreigend zijn. Deze situatie veroorzaakt versnelde veroudering. Alcoholverslaving is een aandoening met verwoestende gevolgen voor het persoonlijke en sociale leven.

Om 1 glas bier te verwerken, heeft je lichaam drie glazen water nodig. Overmatig alcoholgebruik leidt tot een ernstig tekort aan water in de hersenen. Als dit vaak gebeurt, geraakt een groot deel hersencellen beschadigd en sterven af. Het gevolg is dat hersenfuncties langzamer worden en zelfs onderdrukt worden. Herstel is langzaam, maar mogelijk, maar het vraagt direct stopzetting alcohol, cafeïne en alles wat stimulerend werkt op je lichaam. In combinatie met een zuiveringsprogramma en goede voeding.

Het zenuwgif cafeïne

Vele dranken bevatten cafeïne, denk maar in de eerste plaats aan koffie, sommige theesoorten, energiedrankjes en frisdrank. Cafeïne stimuleert op een niet-lichaamsvriendelijke wijze het centrale zenuwstelsel. Cafeïne is ook sterk waterafdrijvend. Wist je dat je lichaam voor elk kopje koffie of cafeïnehoudende thee dat je drinkt 2 tot 3 kopjes water nodig heeft om het giftige cafeïne te verwijderen?

Dit geldt eveneens voor alcoholhoudende dranken. Het is niet meer moeilijk om dan te begrijpen dat dit verlies aan water in je lichaam vervolgens leidt dat ergens in je lichaam schade wordt veroorzaakt op celniveau en er grote problemen ontstaan met het ontgiften en zuiveren. Logisch toch?

Cafeïne stimuleert de bijnieren om stresshormonen te produceren en af te scheiden. Daarbij wordt een sterke immuunreactie opgeroepen. Dat is enorm bedrieglijk voor jezelf, want je denkt ten onrechte dat deze hernieuwde vitaliteit en energie op de een of andere manier te danken is aan dit heerlijk kopje koffie, thee of frisdrank. Terwijl je lichaam op celniveau verder uitdroogt en de vervuiling toeneemt. Cafeïne heeft een sterk uitdrogend effect en werkt eveneens verslavend. Om de cafeïne uit je bloed te halen dwing je jouw lichaam om het water uit de cellen te halen en te gebruiken. Dit leidt tot uitdroging van deze cellen en maakt het bloed dunner. Deze bloedverdunning zorgt ervoor dat je jezelf goed voelt waardoor je niet merkt dat er een ernstige uitdroging gebeurt in je lichaam. Het geheim hierachter is dat deze stimulering van de lichamelijke verdedigingsreactie voortdurend energie mobiliseert om je actief en helder te voelen, vooral in je hoofd, zolang je gestimuleerd blijft. Daar zit de oorzaak van verslaving aan cafeïne. Het drinken van enkele glazen schoon water zal je hersenen ook beter doen werken zonder het uitdrogend effect. Het uitdrogend effect van cafeïne in dranken is een reden om ze te vermijden.

Frisdranken veroorzaken ernstige schade aan je gezondheid

Niet alleen de cafeïne in sommige frisdranken hebben een uitdrogend effect op het lichaam, maar ook de toegevoegde geraffineerde suikers, synthetische zoetstoffen, kleurstoffen, conserveermiddelen en light versies hebben een waterafdrijvend effect op je lichaam en houden uitdroging op celniveau in stand. Frisdranken brengen ernstige schade toe op celniveau. Conserveermiddelen zijn in staat om vitale onderdelen van ons DNA uit te schakelen, een probleem dat kan geassocieerd worden met alcoholconsumptie en versnelde veroudering. Conserveermiddelen in frisdranken kunnen net als alcohol leiden tot levercirrose en degeneratieve neurologische aandoeningen. Is is een langzaam sluipend proces waardoor we niet in de gaten hebben wat er gebeurd in het lichaam bij regelmatige consumptie van frisdranken. Vele conserveringsmiddelen zijn indirect kankerverwekkend omdat ze schade toebrengen in de mitochondriën van de cellen. Als de mitochondriën beschadigd zijn ontstaan er problemen met de energiewinning en kan de cel zijn normale functies niet uitoefenen.

Op lange termijn gaan de zuren, conserveringsmiddelen en de toegevoegde suikers of kunstmatige zoetstoffen een verwoestend effect hebben op je gehele lichaam. Bij frisdranken komt er nog een extra groot probleem kijken: het verzurend effect op je lichaam.

Verzuring van het bloed leidt tot meer celbeschadiging. Wist je dat je lichaam tot 30 glazen basisch (PH-waarde van 9) water nodig heeft om het zuur (vnl fosforzuur en geraffineerde suikers) uit 1 glas cola of andere frisdrank te kunnen neutraliseren? Door de zure geraffineerde suikers en fosforzuur uit een glas frisdrank te neutraliseren verliest het lichaam enorme hoeveelheden water waarbij er ernstig watertekort op celniveau ontstaat.

Door het sterk waterafdrijvend effect van de cafeïne (in sommige frisdranken), geraffineerde suikers, kunstmatige zoetstoffen, zuren en conserveringsmiddelen verdwijnt er sneller water uit het lichaam dan dat het lichaam water kan opnemen. Dat is de reden dat mensen die regelmatig frisdrank drinken niet meer in staat zijn hun dorst te lessen, want hun lichaam heeft een acuut en voortdurend tekort aan water in de cellen. Bovendien worden de alkalische reserves van het lichaam aangesproken om het verzurend effect van frisdranken te neutraliseren. Er wordt calcium onttrokken uit de botten, tanden en het DNA. (cariës en osteoporose)  Dat is een mechanisme van het lichaam om de zuuraanval van 1 glas frisdrank te neutraliseren zodat het kan overleven, want in 1 glas frisdrank zit genoeg zuur om jou te doden. Als deze lichamelijke calcium buffers volledig uitgeput zijn is je leven echt in gevaar, en kan kanker en tumorvorming niet meer afgewend worden. Verzuurd bloed is een belangrijke doodsoorzaak.

Veel mensen (denk maar aan studenten) drinken tot wel 10 blikjes cola of andere frisdrank per dag. Uiteindelijk is er geen onderscheid meer tussen het dorst signaal of het hongersignaal, waardoor ze nog eens te veel gaan eten, ze gaan zich opgeblazen voelen en worden dik. Naast het vochtafdrijvend en verslavend effect veroorzaakt cafeïne, conserveringsmiddelen, geraffineerde suikers en kunstmatige zoetstoffen een overstimulering van de hartspieren met uitputting en hartziekten tot gevolg.

Andere schadelijke bijwerkingen van frisdranken zijn:

1. 25% meer kans op het ontwikkelen van verhoogde triglyceriden of bloedvetten en verhoogde bloedsuikerspiegel.
2. 30% meer kans op het ontwikkelen van obesitas.
3. 30% meer kans op een vergrote tailleomvang
4. 35% meer kans dat LDL cholesterol de hoogte ingaat ten opzichte van HDL, waarbij cholesterol geoxideerd wordt door de geraffineerde suikers. Oxycholesterol is wel een belangrijke oorzaak van diabetes en hart- en vaatziekten.
5. Verlies van grote hoeveelheden calcium, magnesium en andere sporenelementen. Veel frisdrank wordt gemaakt met gedistilleerd water dat eveneens veel mineralen onttrekt aan het lichaam.

Conclusie: als je dorst hebt, drink uit liefde voor je lichaam en jezelf een glas schoon water.

Het ontstaan van nierschade

Het Renine-angiotensine (RA)-systeem wordt geactiveerd als er tekort is aan water in het lichaam. Dit systeem reguleert de bloeddruk in het lichaam. Renine is een door de nieren geproduceerd enzym. Renine is een belangrijke regulator van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS). Dit fantastisch accuraat systeem wordt gebruikt om het gehele lichaam aan te sporen zo veel mogelijk water vast te houden.

Uitdroging in het lichaam kan optreden na het verlies van veel mineralen en zouten als gevolg van teveel drinken, en verlies van veel vocht door hevige transpiratie (zweten), heel hoge koorts, bloedverlies, vochtverlies door brandwonden, ernstige diarree, medicijnen, cafeïne, alcohol, stimulerende middelen, te weinig schoon water drinken of extreme hitte.

Uitdroging in het lichaam veroorzaakt een lagere bloeddruk. Uitdroging verstoort de osmotische werking in het lichaam en dan gaat het bloed nog meer water onttrekken aan de cellen, maar dat mag niet gebeuren. Er is acuut watertekort in het lichaam.  Het lichaam gaat Het Renine-angiotensine (RA)-systeem activeren om de bloeddruk te doen stijgen.

Een te lage bloeddruk wordt geregistreerd op verschillende plaatsen in het lichaam, zoals in het hart, aanliggende vaten, nieren en de lever. Deze sensoren sturen een signaal naar de nieren, waar zich cellen bevinden die renine produceren. Renine is een enzym dat in het bloed de plasmaproteïne angiotensinogeen omzet in angiotensine I. Angiotensine I wordt op zijn beurt door het angiotensine-converterend enzym(ACE) omgezet tot angiotensine II. Dit gebeurt voornamelijk in de longcapillairen. Angiotensine II heeft verschillende werkingen die allemaal leiden tot verhoging van de bloeddruk. Zo zorgt het voor vernauwing van de vaatwanden en zet het de bijnierschors aan tot het maken van aldosteron. Aldosteron zorgt voor meer terugresorptie van water en natrium door activatie van natriumkanalen aan de apicale celmembraan in de distale tubuli in de nieren. Deze antidiuretische werking doet het bloedvolume vergroten en de bloeddruk stijgen. De hartwanden meten de bloeddruk en het bloedvolume ook, als deze te hoog worden produceert de atria van het hart het hormoon Atriaal natriuretisch peptide (ANP), ANP heeft een negatieve terugkoppeling op de aanmaak van het enzym renine in de nieren. Hierdoor wordt er dus minder renine aangemaakt en zal de bloeddruk dalen.

Het Renine-angiotensine (RA)-systeem geeft de nieren opdracht de urineproductie te verminderen en trekt de haarvaten en het vaatstelsel samen in het lichaam, voornamelijk in de gebieden die niet zo belangrijk zijn als het hart en de hersenen. Terzelfdertijd wordt de opname van zout gestimuleerd  om het lichaam op die manier te helpen vocht vast te houden. Het RA-systeem blijft geactiveerd tot het lichaam weer voldoende schoon water te drinken krijgt. Er is wel een probleem: door de aanhoudende hoge bloeddruk tegen de wanden van de bloedvaten kan er schade ontstaan in de vorm van hart- en vaatziekten. Het vasthouden van urine en hoge bloeddruk in de nieren leidt eveneens tot nierschade. Door schoon water te drinken worden deze problemen eenvoudig en spotgoedkoop opgelost.

Het wordt pas zeer gevaarlijk als er vochtafdrijvende medicijnen worden voorgeschreven gecombineerd met het advies om geen zout te gebruiken. Deze beide factoren hebben ernstige consequenties. Het zoutverbruik verminderen en vochtafdrijvende medicijnen innemen om de verhoogde bloeddruk te normaliseren onderdrukken de noodmaatregelen die het lichaam neemt om het beetje beschikbare water dat er nog is te gebruiken voor de normale celactiviteit en het ontgiften en zuiveren van het lichaam. Daar ontstaat een zeer grote stressreactie op die de vicieuze cirkel compleet maakt. Logisch dat nieren ernstig beschadigd worden en dat vele mensen een niertransplantatie moeten ondergaan. Ernstige nierbeschadiging als gevolg van chronische uitdroging kan eenvoudig worden voorkomen door het drinken van voldoende schoon water, stoppen met het zenuwstelsel te overstimuleren, de consumptie van dierlijke eiwitten te beperken en zeker geen alcohol of andere dranken te nuttigen die telkens reacties oproepen in het lichaam.

Bronnen: Andreas Moritz, Wikipedia, Deepak Chopra, Hans Moolenburgh, Laurens De Meyer, Eigen opleiding Ayurveda.