Uitzaaiingen??? Metastasen???

Uitzaaiende kanker? Wat een afgrijselijke leugen om mensen angst aan te kunnen jagen waardoor er nieuwe conflicten kunnen ontstaan die een nieuwe  kanker veroorzaken. Diagnose schokken zijn erger dan de kwaal zegt men, daar zit zoveel waarheid in. Onder metastasen wordt echter een hypothetische aangeduide afscheiding van boosaardige tumoren of van een infectiehaard verstaan. Let wel: hypothese = niet bewezen.  De huidige oncologie baseert zich op deze valse onbewezen theorie.

Ik ken echter geen enkele kankerpatiënt die ingelicht wordt dat het om een theorie gaat, integendeel, het wordt voorgesteld als een medisch feit. Maar de echte waarheid is dat er nog nooit een kankercel in arterieel bloed is gevonden. Wat ze in arterieel bloed vinden zijn eiwitten die duiden op kankerweefsel dat ergens in het lichaam AFGEBROKEN wordt. Meestal door onze vrienden de Bacteriën. Mocht kanker zich werkelijk uitzaaien, waarom wordt dan donorbloed nooit getest op metastasen, dat zou toch een medische vanzelfsprekendheid moeten zijn??? Ooit al aandacht gegeven aan het feit dat er al honderdduizenden mensen kanker hebben overleefd omdat zij het niet wisten dat ze kanker hadden. Kanker is een overlevingsmechanisme als gevolg van biologische schokken en trauma’s. Kanker wordt pas gevaarlijk als het door mannen met witte jassen wordt ontdekt.

Hoe kunnen cellen van bv. een primaire longtumor door uitzaaiing bijvoorbeeld naar het bot plotseling tot botcellen transformeren? Het is duidelijk dat een longtumor blijft groeien zolang men in een doodsangstconflict aanwezig is. Maar het is overduidelijk dat botkanker tijdens de conflictactieve fase juist gaten vertoont. Dat geldt eveneens met osteoporose. eigenwaardeconflicten die neerslaan op het botstelsel. Waarom vertellen oncologen dat niet, het zou veel angst kunnen wegnemen. Dus wat zijn metastasen als ze niet bestaan? Gewoon een nieuwe kanker als gevolg van van de diagnose of prognose die jou een nieuwe angst en een eigenwaarde conflict heeft veroorzaakt. 

Beeld je eens in, meneer, u hebt een agressieve prostaatkanker of een leverkanker, of mevrouw, u hebt borstkanker in stadium 4 en die is zeer kwaadaardig. Agressief of kwaadaardig betekent feitelijk dat je conflict dat erachter zit nog actief is =  dus niet opgelost. Realistisch gezien hebt u nog 8 maand. Geniet nog van het leven en regelt u maar alles!! Begrijp als je geen kennis hebt over de zinvolheid van biologische archaïsche speciaalprogramma’s dat door dit verdict van de oncoloog je geestelijk een zwaar conflict gaat lijden. Wanneer de patiënt op dat moment een nieuwe doodsangstconflict krijgt door de diagnose, gaat er automatisch een nieuw zinvol biologisch speciaalprogramma opstarten met weefseltoename in de longen. Waarom? Omdat doodsangst in het onbewuste verbonden wordt met te weinig zuurstof krijgen. Het is allemaal archaïsch, en daar kunnen we niet aan ontsnappen. En dan luidt de diagnose, meneer, mevrouw, uw kanker heeft zich uitgezaaid naar de longen. Leugens en nog eens leugens. Het verbond lichaam-geest werkt op een totaal andere manier.

Het is ook mogelijk als je de diagnose van prostaatkanker, of borstkanker bij mevrouw, of leverkanker, aan een ernstige eigenwaardeconflict gaat lijden. Ik wordt waarschijnlijk impotent na de operatie, oei, mijn borst moet afgezet worden, mijn vrouwelijkheid is aangetast, of in de trend van, nu is het met mij gedaan, ik wil mijn familie niet meer tot last zijn. Honderden voorbeelden die feitelijk subjectief en individueel zijn, hoe je je eigen perceptie vormt na de diangnoseschok. Dat is bepalend voor het ontstaan van een tweede of derde kanker. Met eigenwaardeconflicten ontstaan altijd gaten in het botstructuur. En gek genoeg, de medische wereld noemt het botkanker, maar meneer de oncoloog, het is necrose,  maar geen kanker!!! Wees toch eens duidelijk naar je patiënten toe in plaats van ze bang te maken.

Als therapeut in de ayurveda en de Germaanse geneeskunde wil ik toch een paar overwegingen duidelijk stellen. Zowel de ayurveda (dosha’s en de guna’s) als de Germaanse geneeskunde (verbond lichaam-geest) zijn geen therapieën of denkmodellen. Ze duiden op universele wetmatigheden die altijd zo lopen, net zoals zwaartekracht dat ook doet. Feitelijk tijdloos en altijd actueel. Beide zienswijzen vullen elkaar goed aan. Je kunt het zien als een kompas dat jou een richting geeft. Zo weet je waar je op dit moment staat in je proces.

Deze zienswijzen hebben een psychologische relevantie dat misschien soms moeilijk te bevatten is. Zeker na een periode van 150 jaar positivistische denkwijze van de moderne tijd samen met het dualistische concept dat het lichaam vijanden heeft van buitenaf. Deze vijanden (pathogenen) moeten met oorlogstaal moet bestreden worden. Het gaat zelfs zo ver dat het lichaam zichzelf ook kan aanvallen. Eigenlijk lachwekkend maar droevig tegelijkertijd. Gewoon omdat men niet begrijpt hoe het lichaam reageert als er een inslag is van een trauma of conflict in de geest.

Belangrijk te begrijpen is het feit als er een inslag is van een trauma of conflict, dat ook processen van de spijsvertering en metabolisme grondig verstoord worden. Vele detoxsystemen van het lichaam zijn juist enorm afhankelijk van een goede werking van de spijsvertering en goed verlopende metabole processen. Daardoor kunnen toxische stoffen zich opstapelen waarbij de tolerantie van het lichaam overschreden wordt. Gifstoffen zijn niet ziekmakend, hooguit verzwakkend. Maar een intoxicatieschok is wel ziekmakend. Grote toxische invloeden van buitenaf (exogeen) zijn niet compatibel met gezondheid en gaan geen zinvolle biologische speciaalprogramma’s opstarten en kunnen echt gevaarlijk zijn. Terwijl een endogene intoxicatieschok als gevolg van verstoorde spijsvertering en metabole processen vele zinvolle biologische speciaalprogramma’s daadwerkelijk kunnen verergeren.

Daarom is het belangrijk dat therapeuten ook beseffen dat helingsfasen vaak gevaarlijker kunnen zijn dan de perioden waarin men conflictactief is. Dat hangt af van de duur en intensiteit dat door het conflict of trauma is opgebouwd en in welke mate de spijsvertering en het metabolisme daardoor verstoord is geworden. Ondanks het kompas van de ayurveda en de Germaanse geneeskunde is het belangrijk te beseffen dat mensen in de helingsfase kunnen sterven. Het lichaam is niet meer in staat de zaak te keren. Het omarmen van de dood is hier echt belangrijk.

En ik zie dikwijls op internet en sociale media veel onzin circuleren, of beter gezegd veel naïviteit over de Germaanse geneeskunde. Het doet echter geen afbreuk wat de GNM en de Ayurveda biedt. Eigenlijk wil ik zeggen dat kennis een belangrijke factor is, maar dat is niet genoeg. Ervaring en wijsheid door intuïtief voelen (praktijkervaring) is aanvullend. Het is belangrijk om minstens 90 minuten tijd te nemen om de mens zijn verhaal te horen, teneinde te kunnen weten of het conflict of trauma wel degelijk MAG OPGELOST WORDEN! Gezien dat een conflictoplossing soms dodelijk kan eindigen. 

Een fataal hartinfarct is eigenlijk het gevolg van het hoogtepunt in de genezingsfase (epicrisis) dat gestart is na conflictoplossing. Er zijn drie situaties met betrekking tot het hart die dodelijk kunnen eindigen. Kenmerkend is dat het conflict 9 maanden heeft geduurd en intens was. Als je dit weet, dan weet je dat je deze conflicten niet meer mag oplossen, anders loopt het fataal af. De eerste situatie heeft betrekking tot de kransslagaders en leidt tot hartinfarct: conflict gaat over territoriumverlies of seksueel conflict afhankelijk hormoonstatus en lateraliteit. De tweede situatie heeft betrekking op de kransaders en leidt tot longembolie: conflict is gelijklopend met de kransslagaders. En de derde situatie heeft betrekking tot de ventrikels en leidt tot de tweede soort hartinfarct: Het conflict heeft een sociale context of overbelasting. De extra moeilijkheid bij de ventrikel is dat de lateraliteit is omgedraaid, omdat het hart is ontwikkeld uit de kieuwbogen en 180° is gedraaid. Mensen kunnen sterven door een ventriculair aneurysma-ruptuur op de ventrikel bij te zware inspanning als men conflictactief is. Dr. Hamer heeft duidelijk gezegd dat het wijzer is om deze 3 situaties licht conflictactief te houden om een dodelijk hartinfarct of longembolie te voorkomen.

Het geldt ergens ook bij kanker. Kanker kan inderdaad soms gevaarlijk evolueren als men conflictactief blijft en daarbij nog eens diagnose schokken te horen krijgt door mannen met witte jassen. Omgekeerd dient men ook te begrijpen dat de genezingsfase van kanker heftig kan zijn en ook enorm kan stinken. De mens kan ook enorme pijnen lijden terwijl hij geneest van kanker. Het is niet zomaar het conflict oplossen en hup, je bent genezen, zo is het echter niet. Het is dikwijls toch een pijnlijke weg (en soms langdurig) voor degene die herstelt van kanker. Ik ben niet tegen operatief verwijderen van tumoren, zeker niet als de mens door diagnoseschokken nieuwe kankers krijgt. Artsen mogen wel eens leren om voorzichtiger te zijn met wat ze tegen hun patiënten zeggen. Het belangrijkste bij de genezing is om de mens te ondersteunen zodat hij de ervaring van geluk kan beleven, precies het tegenovergestelde van angst. Dat zorgt voor goede genezing. 

Om af te sluiten: het aller belangrijkste advies dat ik aan iedereen wil meegeven is: beleef je een trauma of conflict, zorg ervoor dat je met vertrouwelingen over je trauma of conflict kunt praten. Het is zo belangrijk dat je geen enkel trauma of conflict GEÏSOLEERD beleeft. Praat erover, zoek hulp!!! Een trauma of conflict dat je geïsoleerd beleeft leidt naar kanker, hartinfarcten of andere ernstige aandoeningen.