Aambeien

Aan de binnenkant van de anus ter hoogte van het poepgat, zit er een sponsachtig netwerk van bloedvaatjes. Deze kunnen gaan zwellen of uitstulpen en dat noemen we hemorroïden ofwel aambeien. Ze kunnen in en rond de anus zitten en zelfs naar buiten komen. Vele mensen hebben last van aambeien. De ontwikkeling en functie van het oppervlakkig rectumslijmvlies (ectoderm) dat uit plaveiselepitheel bestaat bedekt het dieperliggende rectumslijmvlies dat van endodermale afkomst is. Deze binnenwand van het onderste gedeelte van het rectum is voorzien van dwarsgestreepte spieren. Dat zijn externe rectale sluitspieren van nieuw mesodermale afkomst. Daarnaast heb je ook nog endodermale interne rectale sluitspieren.

Het ectodermale eptitheel bekleding van het ectum wordt aangestuurd vanuit de linker temporale kwab, een deel van de post-sensorische cortex. Het ligt net naast het blaas relais en precies tegenover het hersenrelais van de maag (korte bocht), duodenum, maagportier, galwegen en de alvleesklier afvoergangen. 

Het conflict dat verband houdt met aambeien, het oppervlakkig rectumslijmvlies is een vrouwelijk identiteitsconflict of een mannelijk territorium ergernis-conflict. Met identiteitsconflict bedoel ik het onvermogen van iemand om zijn positie of plaats in eigen territorium te bepalen. Het onbewuste kan niet nuanceren waardoor je letterlijk of figuurlijk je eigen grenzen niet kunt aangeven. Elke ongewenste verandering, een verhuis, verandering van school of werkomgeving kan het conflict activeren. Typisch bij mensen met identiteitsconflicten is het onrustig voelen, niet goed weten waar je thuishoort. Je eigen plek niet kunnen vinden, zelfs ook niet in een relatie, het gezin, in de cultuur of op je werk. In het algemeen je positie niet kunnen stellen, waarmaken in de maatschappij. Daardoor ben je gevoeliger voor discriminatie dat een identiteitsconflict kan oproepen. Niet gewaardeerd worden op basis van je geloof, seksuele geaardheid en/of andere eigen voorkeuren. Dat veroorzaakt op zijn beurt ook innerlijke frustratie en ergernis waar men passief op reageert. Op zekere hoogte zijn deze conflicten ook gerelateerd aan beslissingsconflicten, niet kunnen beslissen. 

NHS = Normale hormoonstatus

LTS = Lage testosteronstatus

LOS = lage oestrogeenstatus

* = Bij linkshandigen wordt het conflict overgeheveld naar de andere hersenhelft. 

In overeenstemming van het ectodermale kiemblad behoren primaire conflicten zoals scheidingsconflicten, territoriumconflicten en seksuele conflicten. Met een vrouwelijke reactie bedoel ik een passieve terugtrekking dat een identiteitsconflict veroorzaakt. Een mannelijke reactie is een actieve verdediging of vechten/vluchten en dit gaat met conflicten gepaard op vlak van territorium, scheiding of van seksuele aard. Met andere woorden: het zijn ergernissen op je eigen territorium. Conflicten die dus ook op de maag, galwegen en pancreas afvoergangen kunnen neerslaan afhankelijk van de lateraliteit (handigheid). Het geslacht, de hormoonstatus en de handigheid spelen dus een grote rol om het conflict te kunnen traceren, en om deze zo goed mogelijk samen met de sporen op te lossen. 

OPMERKING: Het markeren van de plek of een gebied, met uitwerpselen of urine, is typisch gedrag van zoogdieren (zie ook anaalklieren). Vandaar dat het rectum-gerelateerde identiteitsconflict vergelijkbaar is met een markeringsconflict waarbij het nierbekken, de urineleiders, blaas en urinebuis betrokken zijn. In de hersenen liggen de controlecentra van het rectum en de blaas naast elkaar.

Het zinvol biologisch speciaalprogramma volgt het buitenste huid sensibiliteit schema en dat kenmerkt zich door hypesthesie (afname van het gevoel) tijdens de conflictactieve fase en hyperesthesie (toename van het gevoel) tijdens de helingsfase. 

Tijdens de conflict actieve fase heb je ulceratie van het epitheelweefsel van het rectum. Dat is nu eenmaal een eigenschap van het ectodermale kiemblad. Het is evenredig aan de mate en de duur van het conflict. De biologische doelstelling is om met weefselafname het lumen te verwijden, om daarmee een snellere ontlasting mogelijk te maken. Biologisch gezien dus wat ook bij ‘dieren’ voorkomt, dient dit programma om beter in staat te zijn om zijn eigen plek te kunnen bepalen. Als de conflictmassa (mate en duur van het conflict) echt langdurig is kunnen er scheurtjes of anale fissuren ontstaan in de rectumwand. En deze kan openbarsten als er harde ontlasting passeert. 

De helingsfase kenmerkt zich door toename van weefsel om het verloren weefsel te herstellen in oorspronkelijke staat. Dat is geen rectale kanker beste mensen zoals de medische wetenschap dit noemt. Op ectodermale slijmvliezen heb je NOOIT KANKER. Rectale kanker heb je enkel op het diepere endodermale rectumslijmvlies en daar heb je geen aambeien. Deze toename van het ectodermale slijmvliesweefsel gaat soms gepaard met een ontsteking dat men Proctitis noemt. De zwelling door oedeemvorming presenteert zich als aambeien in het onderste rectum (inwendig) of rond de anus als uitwendige aambeien. Heb je naast de aambeien ook nog een actief bestaansconflict of bedreiging op je existentie dan kunnen de aambeien echt zeer groot worden. Het is belangrijk om eerst je bestaansconflict op te lossen en vervolgens het conflict dat met de aambeien te maken heeft. Zodanig dat de aambeien goed kunnen genezen. 

Er kunnen zich hevige pijnen voordoen in het rectumslijmvlies tijdens de genezingsfase. Het voelt letterlijk als branden maar ook hevige anale jeuk. Het spreekt voor zich dat het ernstig kan bloeden. Tijdens de genezingscrisis kunnen ook pijnlijke rectale spierkrampen of spasmen ontstaan als deze dwarsgestreepte spieren tegelijkertijd de genezingscrisis ondergaan. De intensiteit is afhankelijk van de duur en massa van het conflict. Dikwijls heeft men het gevoel dat er ook een onvolledige lediging heeft van de darmen na defecatie dat stoelgang uitscheiden betekent. Dit wordt ook rectale tenesmus genoemd. Tijdens de genezingscrisis kan er duizeligheid, bewustzijnsstoornissen en zelfs absence ontstaan. Het hersenweefsel heeft tijdens de genezingscrisis ontzettend veel glucose nodig waardoor ook een lage bloedsuikerspiegel kan ontstaan. Dit gebeurt regelmatig bij genezingsprocessen van ectodermale slijmvliezen.

Een chirurgische verwijdering van aambeien biedt slechts een tijdelijke oplossing. Als het conflict niet volledig is opgelost of recidiverende sporen dat zijn ingesteld toen het oorspronkelijke identiteitsconflict plaatsvond, zullen er steeds nieuwe aambeien zich gaan vormen. Aambeien zijn dus het resultaat van genezing, door recidiverende sporen kan het genezingsproces zich niet voltrekken en kunnen mensen veel last hebben van aambeien. Vanuit het perspectief van de Germaanse geneeskunde ontwikkelt een zwangere vrouw alleen aambeien wanneer ze zich in een helingsfase bevindt van een identiteits- of besluit conflict. daarom hebben niet alle zwangere vrouwen de aandoening van aambeien. De statistieken hebben in deze zin geen waarde omdat het gewicht van de baby geen aambeien veroorzaakt. Hierbij dient wel vermeld te worden dat aambeien kunnen voorkomen in het rectale gebied dat beschadigd is door inscheuren. dat kan door de bevalling ontstaan, maar ook door overbelasting tijdens een harde stoelgang. Ongeacht of aambeien zijn veroorzaakt door rectum gerelateerd conflict (DHS) of verwonding (zonder DHS), het genezingsproces is exact hetzelfde.

Opmerking: De medische wetenschap beweert dat aambeien de “spataderen zijn” van het rectale gebied. Echter komt de zwelling voor in het epitheel slijmvliesweefsel. Via hersenscans toonde Dr. Hamer aan dat de Hamerse haard steeds in de hersenschors voorkomt bij mensen die aan aambeien lijden. In het controlecentrum van het oppervlakkig rectumslijmvlies en niet in het hersenmerg van waaruit de bloedvaten worden aangestuurd.

Enkele zaken om in acht te nemen

Het is raadzaam om nooit de natuurlijke aandrang om stoelgang te maken te negeren. Dat veroorzaakt ernstige verstoring in het darmkanaal en kan inwendige verwondingen veroorzaken en aambeien ernstig verergeren. Constipatie en harde stoelgang zal aambeien ook ernstig verergeren. Drink regelmatig een glas lauwwarm water waaraan een koffielepel ongeraffineerd zout is aan toegevoegd om de ontlasting te verzachten. Vermijd laxeermiddelen, omdat de darmen door de laxeermiddelen verplicht worden om het levensnoodzakelijk vocht uit het bloed halen om daarmee de ontlasting te verzachten. Hierbij vergroot het risico op uitdroging van de weefsels exponentieel. 

Zorg eveneens voor veel oplosbare vezels in je voeding om de stoelgang in een goede consistentie te houden dat het lichaam gemakkelijk kan uitscheiden. Zeer belangrijk bij aambeien is om gehurkt stoelgang te maken, dat kan men bereiken door een voetenbankje te maken of te kopen dat je aan de WC-pot kunt plaatsen. Doordat je de knieën optrekt en iets voorovergebogen zit, zit je echt op natuurlijke wijze gehurkt en kan de kringspier zich volledig ontspannen. Hierdoor kan de stoelgang gemakkelijk uitgeschEiden worden.

Gebruik nadat je stoelgang hebt gemaakt geen droog toiletpapier.  Het droge papier  zou het tere slijmvlies verder irriteren en soms kan het juist ontlasting naar de plek van de bloeding brengen. Het is beter om je anus te wassen met lauwwarm water. Gebruik geen zeep (tenzij babyzeep) omdat dit de jeuk kan verergeren, en breng vervolgens een druppel olie. Castorolie is rijk aan omega 9 dat uitdroging voorkomt en de huid soepel houdt. Goed om aambeien mee te verzorgen. 

Let op: indien je aambeien hebt is een water of thee klysma niet aan te raden, wees voorzichtig. 

Noot: Het komt vaak voor dat mensen met aambeien dat men ook intrahepatische galstenen in de lever en galstenen in de galblaas treft. Eventueel een lever of galblaas zuivering is aanbevolen. 

Zalf met kurkuma kan uitwendig gebruikt worden om de de genezing van aambeien te bevorderen. 

Kruidnagel heeft samentrekkende eigenschappen, gebruik het royaal in je voeding.

Mocht je aan Russische rabarber geraken, deze plant heeft sterk ontgiftende eigenschappen en helpt bij de genezing van aambeien.

Je anus regelmatig insmeren met gel van Aloë vera of Aloë praecox vermindert de branderigheid van aambeien door zijn afkoelend effect. Bovendien wordt de genezing door de bittere en wrange eigenschappen van Aloë sterk gestimuleerd. Je kunt ook aloë sap drinken (erg bitter).

Regelmatig cranberry sap en granaatappelsap tussen de maaltijden drinken  zal als een homostaticum werken (stelpen van het bloeden). Je kunt plaatselijk ook wat kokosolie aanbrengen, dat verzacht en helpt ook om de genezing te bevorderen. 

Eet veel verzadigd vet, voorkomt constipatie omdat het de darmen vochtiger houdt. let op dat je ook voldoende blijft drinken (kleur van je urine moet lichtgeel van kleur zijn) Is je urine donkergeel soms met penetrerende geur, dan is het hoog tijd om schoon water te drinken. Indien je niet genoeg drinkt in deze situatie zal de bloeding van aambeien erger worden door de ontlasting die te hard is. 

Aambeien kun je ook verlichten door elke dag een glas wortelsap op nuchtere maag te drinken waaraan 2 koffielepels koriander sap aan is toegevoegd. 

Vermijd om lang te blijven stilstaan op eenzelfde plaats, veel meer bewegen is noodzakelijke om extra druk van de bloedvaten rondom de anus te voorkomen. 

Met dank aan Arjen Lievers, de Germaanse geneeskunde, Brecht Arnaert en Dr. Hamer