Vitiligo

Vitiligo of witvlekziekte is een pigmentstoornis
Vitiligo kenmerkt zich door weefselafbouw in de onderste opperhuidlaag door het verdwijnen van de melanocyten. Deze onderste opperhuidlaag of de kiemlaag behoort tot de epidermis. De epidermis bevat het bruine kleurpigment melanine. Witte vlekken ontstaan doordat de melanine verdwijnt door depigmentatie. In sommige gevallen kunnen haren wit worden, dit wordt poliosis genoemd en albinisme wordt gekenmerkt door een witte huid en wit haar. Onder de opperhuid ligt de lederhuid ofwel de dermis of het corium en de epidermis bedekt het corium. Het corium bevat de meeste melanocyten en deze zijn van buitenaf niet zichtbaar.
Vanuit de kiemlaag migreren keratinocyten door de stekellaag en korrellaag naar de hoornlaag. Zodra ze het oppervlak van de huid bereiken, worden ze geleidelijk losgelaten en vervangen door nieuwe cellen die vanuit onderste lagen omhoog worden geduwd. Keratine is ook het belangrijkste bestanddeel van haren en nagels. De opperhuid bestaat uit gekeratiniseerd plaveiselepitheel, wat voortkomt uit het ectoderm en wordt aangestuurd vanuit de hersenschors. Vitiligo ontwikkelt zich wanneer de ulceratie de basale huidlaag bereikt, die bestaat uit melanineproducerende cellen. Dit is vergelijkbaar met Tinea versicolor, waarbij het corium betrokken is. Het corium behoort tot oud-mesoderm en heeft een andere conflict nuance waarop ik hier niet dieper inga.
Het biologisch conflict bij vitiligo
Het biologisch conflict dat verband houdt met vitiligo is een intens of bruut scheidingsconflict en voelt aan als het verlies van fysiek contact. Het scheidingsconflict wordt ervaren als zeer pijnlijk, moeilijk, overweldigend, wreed of onrechtvaardig. De vlekken verschijnen op plaatsen die bij de brutale scheiding horen. De haren die groeien op de gebieden die zijn getroffen door vitiligo zullen wit worden. Vitiligo kan ook ontstaan door fysieke mishandeling.
Albinisme bij baby’s is een gegeneraliseerd, ernstig scheidingsconflict waaraan het ongeboren kind lijdt. Voor het ongeboren kind is de moeder de belangrijkste hechtingsfiguur. Wanneer de moeder niet blij is met haar zwangerschap, ontstaan conflicten bij de foetus. Een foetus heeft namelijk bewustzijn en kan aan ernstige conflicten lijden. Door het volledige verlies van de melanineproducerende laag of gepigmenteerde huidlaag, is herstel door repigmentatie niet meer mogelijk, zelfs als het conflict opgelost is.
Vitiligo kan emotioneel zeer belastend zijn, vooral als de plekken zichtbaar zijn, zoals op het gezicht of de handen. Dit veroorzaakt dan weer vervolgconflicten. Bij een gepigmenteerde huid is vitiligo door het contrast extra zichtbaar. In tropische landen, zoals India en het continent Afrika, waar deze aandoening vaak voorkomt, vormt vitiligo een groot sociaal probleem, door vooroordelen, onwetendheid, taboes en gebrek aan begrip.
Conflictactieve fase
Tijdens de conflictactieve fase ulcereert de kiemlaag van de opperhuid die met de scheiding wordt geassocieerd. Deze ulceraties of weefselafnames zijn microscopisch klein en beginnen ongemerkt. Door aanhoudende conflictactiviteit ontstaan geleidelijk aan de witte vlekken, omdat de melanine verdwijnt. De sensitiviteit wordt extra verhoogd door de verwijdering van de onderste opperhuidlaag. Hierdoor is de biologische zingeving van de aandoening te verklaren: degene die gemist wordt, kan bij deze brutale wrede scheiding beter aangevoeld worden. De handigheid is van toepassing om het conflict beter te traceren (moeder/kind- of partnerzijde).

Enkele voorbeelden uit het archief van Dr. Hamer
Een dame heeft verspreid over haar lichaam witte vlekken. Door de zon te vermijden kan de dame de vlekken redelijk goed verbergen. Ze heeft te weinig melanine. De conflictgeschiedenis: de dame is gehuwd met een alcoholverslaafde man. Ondanks talloze pogingen om los te komen van zijn verslaving, lukt het hem niet. Na lang afwachten beslist de patiënte om te scheiden van haar man. Dit ervaarde zij als overweldigend en onrechtvaardig, met een gevoel van onmacht omdat zij deze stap moet zetten, in het belang van haarzelf en haar kinderen.
Een gehuwde vrouw komt vanwege drie witte vlekken aan beide arm- en been binnenzijden bij een therapeut. Als de therapeut vraagt naar een scheiding van haar echtgenoot, ontkent ze resoluut. Wanneer de therapeut blijft doorvragen of ze toch een onrechtvaardige scheiding heeft ervaren, vertelt de patiënte het volgende: een jaar geleden werd zij verliefd op een man uit een andere stad. De relatie is gestopt omdat de man niet de moeite deed om haar te bezoeken, zij moest altijd naar hem toekomen. Dit ervaarde de vrouw als een intens onrechtvaardig scheidingsconflict. Omdat beiden ondanks deze scheiding nog steeds sms’en, blijft het scheidingsconflict voortdurend actief en worden de vlekken groter.
De helingsfase
Tijdens het eerste deel van de helingsfase wordt het getroffen gebied roze en soms rood, gevolgd door een zeer langzaam repigmentatieproces in het derde deel van de genezingsfase, dat begint bij de randen van de witte vlekken. Herhalende conflictrecidieven tijdens deze fase leiden echter tot hyperpigmentatie. Dit uit zich als bruine vlekken, bekend als café-au-lait-vlekken.
In de conventionele geneeskunde worden zes of meer cafe-au-lait-vlekken gediagnosticeerd als de Ziekte van Von Recklinghausen. Volgens het onderzoek van Dr. Hamer heeft “Von Recklinghausen” betrekking op de biologische myelineschede en is het gekoppeld aan een aanrakingsconflict.
Conclusie
Vitiligo is geen auto-immuunziekte zoals het vaak wordt gediagnosticeerd. Het lichaam verwijdert melanineproducerende cellen om de sensitiviteit te verhogen en het gemis, veroorzaakt door de scheiding, te verzachten. Het komt dikwijls bij meerdere mensen in één familie voor. Echter, dit wordt niet veroorzaakt door erfelijkheidsfactoren, wel door familiepatronen die doorgegeven worden, waarin intense brutale scheidingsconflicten voorkomen en de emotionele stress wordt door verschillende familieleden overgenomen.
Met dank aan Arjen Lievers en Björn Eybl
