Reumatische aandoeningen – The Healthman Community

Wat is reuma volgens de medische wetenschap?

Volgens de reguliere geneeskunde een zogenaamde auto-immuunziekte. Lichaamseigen cellen zouden zich tegen het eigen weefsel keren en vernietigen. De reden is natuurlijk onbekend. In het bewijs dat ze aanvoeren gelden ‘reumafactoren’ en een verhoogde bloedbezinkingssnelheid. Het dualistische gedachtegoed van de medische wetenschap worden reumafactoren verstaan als “antilichamen” die vechten tegen het eigen lichaamsweefsel. Met “antilichamen” wordt er dus een strijd veronderstelt, goed tegen kwaad. Precies uit deze onjuiste voorstelling ontstaan de begrippen “immunoglobulinen, antilichamen en antigenen. Alles anti, maar in de natuur is dit niet zo. Anti bestaat enkel in de menselijke geest. Het grote feit is wel dat men nergens in het lichaam processen kan vaststellen die zich in één of ander kamp laten indelen.

Net als de theorie van ‘auto-immuunziekten’ waarbij het lichaam lichaamseigen weefsels aanvalt, is het concept van ‘immuniteit’, een academisch construct zonder wetenschappelijke basis. De bewering dat reuma een ziekte is waarbij lichaamseigen weefsel het lichaam zou vernietigen is daarom hoogst twijfelachtig.

Er bestaan verschillende testen om reuma vast te stellen. Ter bepaling wordt in een reageerbuisje vastgesteld hoe het bloedserum reageert met andere eiwitten. Volgens de Germaanse geneeskunde heeft deze bepaling geen nut. Reuma gaat over eigenwaarde conflicten overeenkomstig met botstelsel. Het begrip Reuma komt van het Griekse woord voor ‘lopen of vloeien’. Deze aandoening brengt pijnen voort die zich bewegen van het ene gewricht naar het andere.

De opbouw van ons botstelsel, functie en ontwikkeling

Ons botstelsel (skelet) omvat alle botten en gewrichten van het menselijk lichaam. Het bot is het hardste weefsel in ons lichaam dat samen met de skeletspieren ons in staat stelt gecontroleerde bewegingen uit te voeren. Botten worden gestabiliseerd en verbonden door ligamenten, pezen, kraakbeen en het bindweefsel. Vele botten bieden bescherming aan de interne organen van het lichaam. Zo beschermen de ribben bijvoorbeeld de pleuraholte, die het hart en de longen omhult. De schedel beschermt de hersenen. In het botweefsel liggen verschillende mineralen opgeslagen, met name calcium en fosfor die de botten sterk houden.

Het rode beenmerg in de botten produceert de meeste bloedcellen, inclusief erytrocyten (rode bloedcellen), leukocyten (witte bloedcellen) en trombocyten (bloedplaatjes). De meeste beenderen van de ledematen bevatten voornamelijk geel beenmerg, dat voor het grootste deel uit vet bestaat. Als het lichaam echter grote hoeveelheden bloed verliest wordt geel beenmerg omgezet in rood beenmerg, om de productie van bloedcellen veilig te stellen. Osteocyten (“volgroeide botcellen”) en osteoblasten (“onvolgroeide botcellen”) zijn de belangrijkste weefsel bestanddelen van het bot. Osteoblasten zijn botopbouwende cellen die het callus vormen in samenwerking met bacteriën. Dit is nodig voor het botherstel. Het buitenoppervlak van de botten wordt bedekt door het botvlies (periost), behalve bij de gewrichten, die ter plaatse worden verbonden met ligamenten en pezen. Die zijn namelijk afgedekt met kraakbeen. Het stevige kraakbeenoppervlak vermindert wrijving tijdens de beweging van de gewrichten (vergelijk met elastisch oorkraakbeen). Het kraakbeen wordt bedekt door het perichondrium, het equivalent van het periosteum dat de botten bedekt.

OPMERKING: Het skelet van het embryo bestaat voornamelijk uit kraakbeen, dat geleidelijk wordt vervangen door bot. Dit proces, ossificatie genoemd, wordt pas na de geboorte voltooid. Sommige delen van het lichaam blijven echter kraakbeen, bijvoorbeeld het puntje van de neus en het uitwendige oor.

Interessant is te weten dat het volledige botstelsel (bot, ligamenten en pezen) samen met de dwarsgestreepte skeletspieren behoren tot nieuw mesoderm dat op zijn beurt aangestuurd wordt door het hersenmerg. Het volledige bewegingsapparaat samen met de lymfe, vetweefsel en de bloedvaten delen hetzelfde biologisch conflict. Er is een kruislings verband tussen hersenen en het orgaan. De bedieningscentrales zijn van top tot teen ordelijk gepositioneerd zoals te zien op de afbeelding. Het botvlies behoort tot het ectodermale kiemblad en reageert op ernstige scheidingsconflicten.

Het biologisch conflict achter reuma (polyartritis)

Bij reuma gaat het steeds om verlies van eigenwaarde of een ernstig eigenwaarde inbreuk conflict. Pezen, kraakbeen, ligamenten, lymfe en bloedvaten correleren eerder met een mild eigenwaarde inbreuk conflict. Er zijn gradaties in het conflict. Het eigenwaarde inbreuk (EWI) dat betrekking heeft op de mens als geheel is een gegeneraliseerd EWI. Dit conflict kan worden ervaren bij valse beschuldigingen, vernederingen, grove beledigingen, scheldwoorden, soms ook kleinere opmerkingen. Een fysiek misbruik zoals mishandeling, seksueel misbruik kan ook een ernstig EWI veroorzaken. Verder ook het falen op school, het werk, relatie met betrekking tot de partner, ook als ouder tot het kind of omgekeerd, slechte prestaties zowel intellectueel, artistiek of atletisch.

Andere gegeneraliseerde EWI’s kunnen veroorzaakt worden door schuld of schaamte. Mensen zijn in staat zichzelf een eigenwaarde te geven aan de manier waarop we onszelf waarnemen. Je creëert een mentale aanleg voor gegeneraliseerde EWI’s als je herhaaldelijk blijft zeggen: “Ik ben een mislukkeling, ik ben niets waard, ik zal nooit slagen enzovoort”. Kinderen en ouderen zijn hiervoor kwetsbaarder. Verlies van status, op pensioen gaan, ziekte of letsel kan het subjectieve voelen laten ontstaan in de trend van: “Ik kan het niet maar aan”. Een hogere chronologische leeftijd bereiken waarbij je denkt: “Ik kan het niet meer aan omdat ik niet meer zo goed ben als vroeger” of de gedachte: “Ik word oud en nutteloos” kunnen sterke EWI’s veroorzaken. Een vriend verliezen waarbij men zich nuttig en gewaardeerd voelde kan eveneens een EWI veroorzaken.

Een gelokaliseerd eigenwaarde-inbreuk conflict (zie lokalisatie) is gerelateerd aan een specifiek deel van het lichaam. Een slechte artistieke of atletische prestatie komt bijvoorbeeld overeen met de handen of benen. Een eigenwaarde-inbreuk conflict kan ook ontstaan bij de diagnose kanker – dikke darmkanker, prostaatkanker, borstkanker, een negatieve prognose – “U zult nooit meer kunnen lopen!”, de verwijdering van een orgaan – mastectomie = borstamputatie -, of continue lokale pijn die correleert met het dichtstbijzijnde bot of gewricht. Ter vergelijking: een matig eigenwaarde-inbreuk conflict heeft betrekking op de dichtstbijzijnde lymfeklier of spier.

Voorbeeld uit het archief van Dr. Hamer: een reuma opstoot bij een 36 jarige rechtshandige lerares lijdt sind meerdere jaren aan polyartritis (reuma). Voornamelijk op haar armen en benen. Zo ook tijdens de voorbereidingen van haar bruiloft heeft zij reuma aanvallen met koorts. Haar moeder bemoeit zich er teveel mee en wil een ander menu. Hierover maakt de patiënte zich kwaad, het is per slot van rekening haar bruiloft. Een sportiviteitsconflict tegenover haar moeder waarbij de moeder ook het spoor is. De patiënte wil echt niet meer “knielen” voor haar moeder. De patiënte beslist zelf het menu samen te stellen, en kiest ook de muziek uit voor tijdens de plechtigheid in de kerk. dat leidt naar de conflictoplossing dat gevolgd wordt door de genezingsfase: ontsteking en zwelling in de linkerknie. Moeder/kindzijde omdat de patiënte rechtshandig is.

Een gelokaliseerd conflict beïnvloedt een onderdeel van het bewegingsapparaat dat werd geassocieerd met het eigenwaarde-inbreuk conflict waarbij iemands biologische lateraliteit of handigheid van toepassing is.

Elk deel van het skelet heeft zijn conflictinhoud (Arjen Lievers)

Schedel en wervelkolom: Intellectueel moreel eigenwaarde-inbreuk conflict. Het conflict kan worden veroorzaakt door gefaald te hebben op het gebied van een intellectuele opdracht – op school, op het werk -, door een vergissing te begaan of door neerbuigende of kleinerende opmerkingen van leraren, coaches, werkgevers, collega’s, een ouder of een partner, waardoor een persoon zich “traag van begrip” voelt of “dom”. Ervaren ongerechtigheid, onvrede, onvrijheid, oneerlijkheid, ondankbaarheid, onfatsoenlijkheid, intolerantie en ontrouw. Mensen met een beroep waaraan op intellectueel gebied veel eisen worden gesteld – geleerden, academici, schrijvers en anderen -, wier eigenwaarde is gebaseerd op hun intellectuele prestaties, of mensen die academisch gezien overambitieus zijn, zijn gevoeliger om het conflict te ervaren. Jezelf de put in praten: “Ik ben een idioot!”, “Ik ben niet slim genoeg!” kan een zelf-aangepraat verlies van eigenwaarde genereren. De angst om te falen kan het conflict al activeren. Iets dat onverwacht als onrechtvaardig wordt ervaren: “Dit is niet eerlijk!” is ook van invloed op de schedel en de wervelkolom.
Gezichtsbeenderen: eigenwaarde inbreuk conflict betreffende iemands uiterlijk of reputatie.
Oogkas: Eigenwaarde-inbreuk conflict gerelateerd aan de ogen, bijvoorbeeld na een operatie: “Je lijkt wel een monster!”
Kaak: Niet van je af kunnen bijten, letterlijk of figuurlijk. Of niet kunnen toebijten
Gehoorbeentjes en slaapbeen: Eigenwaarde-inbreuk conflict geassocieerd met de oren – gehoorverlies.
Schouders, bovenarm en sleutelbeen: Eigenwaarde-inbreuk conflict met betrekking tot een relatie – gefaald hebben als partner, ouder, zoon, dochter, collega, vriend of teamgenoot – vaak in verband met schuld en zichzelf de schuld geven; ook: niet kunnen of niet mogen vasthouden, omarmen of knuffelen. Een slechte prestatie, bijvoorbeeld op sportief gebied – volleybal, handbal, golf, hockey – is ook van invloed op de schouder, omdat het daarmee moet gebeuren. Gewoon zich schuldig voelen.
Ellebogen: Eigenwaarde-inbreuk conflict waarbij de elleboog betrokken is, bijvoorbeeld in de sport – tennis, squash. Ellebogen zijn het equivalent van de knieën: conflict van niet bevredigde ambitie zoals het bespelen van een muziekinstrument – viool, cello – of werkgerelateerde activiteiten. Ook: niet in staat zijn om een persoon of een huisdier te omarmen of vast te houden. Geassocieerd met de elleboog: niet kunnen slaan en zich afweren.
Pols, handen en vingers: “Handigheidsconflicten” veroorzaakt door het falen bij een handmatige taak of door een slechte uitvoering met de handen. Zich onhandig voelen. Mensen van wie het zelfvertrouwen voornamelijk afhangt van hun prestaties met de handen, de taak met de handen mislukt te zijn, vaak bij perfectionisten. Wiens beroep een fijne motoriek vereist – chirurgen, mondhygiënisten, juweliers – en vingervlugheid – typen, handwerken, een muziekinstrument bespelen zoals de gitaar of de piano – zullen eerder lijden aan dit type eigenwaarde-inbreuk conflict. Geloven iemand slecht te hebben behandeld of een zaak verkeerd te hebben aangepakt.
Ribben en borstbeen: Eigenwaarde-inbreuk conflict veroorzaakt door bijvoorbeeld de diagnose borstkanker, een borstamputatie of een hartaandoening.
Thoracale en lumbale wervelkolom: Centraal eigenwaarde-inbreuk conflict, dat “het wezen” van de persoon onderuit haalt – vernederende of mensonterende behandeling. Onder het leven gebukt gaan, zich vernederd of klein voelen. De lage rug wordt ook geassocieerd met een gevoel van niet-ondersteund worden – “niet geback-upt” – door een familielid, partner, vriend, leraar, collega of werkgever. Lasten dragen die niet van jou zijn. Men denkt de druk niet maar aan te kunnen. Een kankerdiagnose gerelateerd aan het gebied van de thorax – longkanker – of de lumbale wervelkolom – prostaatkanker, nierkanker, darmkanker – of constante pijn – buikpijn, menstruatiepijn – hebben invloed op de dichtstbijzijnde wervels. Lokale eigenwaarde inbreuk als gevolg van diagnose schokken.
Bekken en schaambeen: Seksuele eigenwaarde-inbreuk conflicten. Seksueel misbruik, erectiestoornissen, niet “presteren” zoals verwacht, erachter komen dat de partner een affaire heeft, seksuele afwijzing, zich onder de gordel gedevalueerd voelen, niet zwanger raken, miskramen, een hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder), de diagnose prostaatkanker, een prostaatoperatie of urine-incontinentie zou het conflict kunnen uitlokken.
Staartbeen en heiligbeen: Eigenwaarde-inbreuk geassocieerd met de billen. Seks “van achteren” die als vernederend wordt ervaren, pijn tijdens geslachtsgemeenschap, lokale symptomen – aambeien, chronische diarree, vaginale droogheid.
Het zitbeen: Onvermogen om iets te bezitten – figuurlijk “zitten” wij op iets dat ons toebehoort, om het te beschermen -, niet in staat te zijn om iets “uit te zitten”, niet in staat of niet toegestaan worden om op zijn plaats te zitten (bureau, auto, fiets, motorfiets, paard). Het conflict kan ook betrekking hebben op een persoon die we willen “bezitten” of “grijpen”.
Heup en dijbeenhals: Een situatie niet kunnen verdragen vanwege onverwachte of voortdurende hoge eisen: “Dit is te veel om te dragen!”, “Ik kan het niet aan!”, “Ik kom hier niet doorheen!”. Het dijbeen is gekoppeld aan een fysiek prestatie conflict. Iets niet kunnen doorstaan of doorzetten.
Knieën en onderbenen: Fysieke prestatie conflicten, conflict van onvervulde ambitie of erkenning. Bijvoorbeeld moeite met lopen of traplopen, iets of iemand niet kunnen bijbenen, een slechte prestatie in de sport – een wedstrijd verloren hebben, op de reservebank gezet worden, vernederende opmerkingen van een instructeur of coach, niet voldoen aan onze normen of de verwachtingen van een coach, ouder of echtgenoot -, minder mobiel voelen tijdens de zwangerschap of vanwege het hebben van overgewicht.
Voeten, enkels, hakken en tenen: Niet kunnen lopen, rennen, springen, dansen of balanceren; ook, niet in staat om iemand weg te schoppen, ter verdediging. Iemand of een situatie niet kunnen uitstaan. De onderkant van de hiel is gekoppeld aan het niet kunnen ‘verpletteren’ van een persoon of een situatie.

Wat gebeurt er tijdens de conflictactieve fase?

Er is nog geen sprake van reuma want het bot is bezig te ontkalken en dat voel je niet. Er ontstaan gaatjes in het bot, dat proces wordt osteolyse genoemd. Door de ontkalking van het bot ontstaat ook afbouw van het beenmerg. De mate van osteolyse wordt bepaald door de intensiteit van het conflict. De ontkalking gaat gepaard met verhoging van de serumcalciumspiegels. Te vergelijken met de hypercalciëmie gerelateerd aan de bijschildklieren

Deze CT-scan van de hersenen toont een Hamerse Haard in het gebied van het hersenmerg dat de linker schouder aanstuurt. De scherprandige ringstructuur duidt op conflictactiviteit van een eigenwaarde-inbreuk conflict in relatie tot een partner, aangezien de persoon linkshandig is. Het omliggende kraakbeen, de pezen, het bindweefsel, de ligamenten, het vetweefsel en de dichtstbijzijnde lymfeknopen in de linkerschouder delen hetzelfde controlecentrum in de hersenen.

Reuma ontstaat tijdens de genezingsfase

Acuut reuma ontstaat als het eigenwaarde inbreukconflict is opgelost waarbij de osteolyse stopt. Er ontstaat ontsteking waarbij bacteriën zoals stafylokokken worden geactiveerd. Bekend is de staphylococcus aureus. Indien deze bacteriën niet aanwezig zij door antibiotica misbruik zal de genezing nog plaatsvinden, zij het biologisch niet optimaal. Het bot wordt gereconstrueerd met callus door de botopbouwende osteoblasten. Dit zachte materiaal hardt uiteindelijk tot een harde callus. Er wordt extra botweefsel aangemaakt met een toenemende verdikking en deformatie van het getroffen gewricht. De medische wetenschap ziet de zachte callus verkeerdelijk als pus en dat wordt vervolgens verwijderd. Zo blijven er echt gaten achter in het bot. Het zachte callus is om het bot te herstellen.

Het gebeurt veel dat er klachtenvrije perioden voorkomen bij reuma. Dit betekent echter dat er conflictrecidieven zijn waarbij de genezing wordt verlengd. Men spreekt van een hangende genezing. Daardoor heb je verdergaande weefselopbouw, want in de genezingsfase komt er steeds meer terug dan dat er voorheen was. Het conflict wordt dan weer actief en wordt er weer weefsel afgebouwd en dan gaan we weer in genezing en komt er weer meer terug dan dat er voorheen was. Zo krijgt je dus hier niet een afname van weefsel maar juist opbouw van weefsel en dat gaat vaak grillig. Dus dat zorgt voor verdikkingen en vergroeiingen. Als gevolg van conflictactiviteit en conflictoplossing kunnen benige botuitsteeksels (osteofyten) ontstaan dat de bewegingsvrijheid gaat aantasten van het getroffen gebied. Hielspoor Is een bekend voorbeeld van een osteofyt. Reuma is echt pijnlijk. De pijn kan een eigenwaarde-inbreuk conflict opleveren, wat resulteert in een vicieuze cirkel en chronische aandoening.

De pijn heeft een doel

Weefsels van nieuw mesodermale afkomst gaan tijdens de conflictactieve fase gepaard met weefselafname. Het conflict gaat steeds om eigenwaarde inbreuken zoals ik ben niet goed genoeg. Daarmee ontken je wie je werkelijk bent en doe je je eigen ziel veel pijn aan. In de genezingsfase ontstaat heropbouw van het weefsel, meer dan voorheen was. Dit programma geeft permanente verbetering. Je wordt sterker, letterlijk sterker, en dat gaat gepaard met vermoeidheid en hevige pijn. Hier kan koorts, maximaal 39,5°C voorkomen en de epicrisis is vaak onopgemerkt, eigenlijk zijn dat de koude dagen. Het programma is ook een proces van transformatie. Als je middenin de pijn zit is het wel lastig.

De pijn helpt je te doorvoelen wat je jezelf aangedaan hebt tijdens de conflictactieve fase van het EWI. (onbewust). Het heeft tot doel dat je kunt ervaren dat je het zelf kunt. Het helpt je om jezelf te accepteren zoals je bent, want je kunt pas iets veranderen en je eigenwaarde opwaarderen als je het eerst hebt geaccepteerd. Het zijn enorme groeiprocessen. bewust worden van je eigen creatieve vermogens en deze te gebruiken voor jezelf. in die zin wordt je sterker als de genezingsfase zijn einde nadert. Reuma helpt jou om voor jezelf te kiezen en jezelf op de eerste plaats te stellen, helemaal voor jezelf kiezen.

Botpijn is een noodzakelijk onderdeel van de genezing omdat het de mens dwingt te rusten en spontane fracturen te voorkomen. De pijn kan lang duren, zeker wanneer er sprake is van conflictrecidieven. Hoe beter je voorbereid op de pijn, hoe gemakkelijker dat het zal zijn om het tijdelijke leed te verduren. Als je weet waar je aan toe bent in de genezingsfase, dan kun je de pijn beter verdragen omdat je weet dat je herstellende bent. Weet je echter niet waar je aan toe bent, dan zal de pijn lijden worden.

Reuma van het oppervlakkig botvlies

Het botvlies bedekt alle buitenoppervlak van de botten, behalve de gewrichten die bedekt zijn met kraakbeen. Plaatsen die zich hechten aan de spieren, pezen en gewrichtsbanden zijn niet bedekt met het botvlies. Het botvlies behoort tot het ectodermale kiemblad en bestaat voornamelijk uit bindweefsel met een neuraal netwerk of zeer gevoelig netwerk van zenuwen. Het neurale netwerk van het botvlies heeft twee lagen: een onderste laag, die de pijn registreert die wordt veroorzaakt door de zwelling van een helend bot en een bovenste laag die reumatische pijn genereert. De botvlies zenuwen zijn afkomstig van het ectoderm en worden daarom aangestuurd vanuit de hersenschors. De innervatie van het gehele botvlies vindt zijn oorsprong in het ruggenmerg van de cervicale wervelkolom. De botvlies zenuwen worden aangestuurd vanuit de post-sensorische cortex (deel van de hersenschors)

Het biologisch conflict dat verband houdt met het botvlies is een ernstig en brutaal of wreed scheidingsconflict dat als traumatisch wordt ervaren. Dit scheidingsconflict heeft betrekking op een mens of huisdier, maar niet op materiële dingen. Niet in staat om een geliefd mens of dier vast te houden kan geassocieerd worden met specifieke conflicten van ruw gescheiden worden. Geldt ook als je geliefde door de vingers glipt. Iemand die je niet genegen is weg willen trappen zal de benen en enkels treffen. Bij een ongewilde verhuizing zullen de voeten en tenen getroffen worden. De botvlies zenuwen langs de oogholte correleren met een visueel scheidingsconflict (iemand uit het oog verliezen).

Tijdens de conflictactieve fase en tijdens het hoogtepunt van de genezing (epicrisis) ontstaat er overgevoeligheid (hyperesthesie). In de genezingsfase is het omgekeerd en gaat de overgevoeligheid over in afname van de gevoeligheid (hypesthesie). Botvlies Zenuwen reageren met hyperfunctie of functioneel verlies. De conflictactieve fase bij een intens scheidingsconflict gaat samen met een tijdelijke geheugenverlies. Het geheugen wordt geblokkeerd om datgene waar men van gescheiden is te vergeten. De pijn tijdens de conflictactiviteit noemt men ook eens de “wandelende pijn”, een pijn die zich verplaatst in een gebied dat als koud weefsel aanvoelt. er is geen zwelling of roodheid. Het is neuralgische pijn van tinteling tot een scherpe stekende pijn. eris een abnormale gewaarwording in dit pijnlijk gebied. Dit wordt ook reuma genoemd. Pijnstillers helpen niet! De handigheid is van toepassing om het conflict te traceren en op te lossen.

Er kan ook pijn zijn bij aanraking. Ernstige of langdurige pijn kan een eigenwaarde-inbreuk conflict veroorzaken, waarbij de onderliggende botten betrokken zijn die reumatische pijn in de helingsfase veroorzaken. In GNM noemen we de combinatie van de twee Biologische Speciaalprogramma’s het “Botsyndroom”. Pijn die tot in het spierweefsel reikt kenmerkt zich als wekedelenreuma, vergelijk met fibromyalgie. Ook voelt het aangetaste deel van het lichaam koud aan (“koude” spierpijn duidt op conflictactiviteit gerelateerd aan het botvlies (scheidingsconflict), terwijl “hete” spierpijn een teken is dat de spier (en het bot) aan het genezen is (eigenwaarde inbreuk conflict). Dit is de reden waarom het verwarmen van het gebied rustgevend is en de pijn verlicht.

De combinatie van andere oorzaken die de waterhuishouding verstoren en reumasymptomen erger maakt

————————

1 -Het gebruik van pijnstillers

Medicijnen gebruiken zoals pijnstillers, antihistaminica en maagzuurremmers kunnen je onherstelbare schade toebrengen aan je lichaam. Medicijnen pakken het echte probleem niet aan. Ze verbreken de verbinding tussen histamine en andere stoffen die helpen bij de waterdistributie zoals prostaglandines, kinine, vasopressine en renine-angiotensine. Pijnstillers onderdrukken lokale pijn tijdelijk en verhinderen het lichaam om vast te stellen waar er extra water nodig is. Hierdoor ontstaat er chaos in het lichaam waardoor reuma en reumatoïde artritis chronisch wordt. Het probleem wordt erger als het lichaam een bepaalde pijngrens bereikt dat niet veroorzaakt wordt door een verwonding, maar als een noodkreet om de waterdistributie te herstellen in het lichaam.

Pijnstillers verstoren de primaire signaal van uitdroging en veroorzaken kortsluiting in de zenuwen. De afvoer van stofwisselingsafval wordt verstoord en de reuma en reumatoïde artritis wordt dan met de jaren erger. Het medicijn Cortison geeft tijdelijk wat meer energie en levenslust, maar is slechts van korte duur, zo lang het lichaam nog kan putten uit zijn energie- en voeding reserves. Als deze reserves op zijn, zal het lichaam niet goed meer kunnen functioneren waarbij de symptomen alleen maar gaan verergeren. Bij reuma en reumatoïde artritis heeft het lichaam veel energie nodig om de opgeslagen toxines door medicijnvergiftiging in de weefsels te ontgiften

2 Chronische lymfverstopping

Als je een chronische lymfe verstoring hebt, zullen reumasymptomen verergeren. Daardoor ontstaan problemen met de afvoer van weefsel afval en stofwisselingsafval. De borstbuis en cisterna chyli vaten verstoppen, als gevolg van spijsverteringsproblemen in de dikke darm. Daardoor worden toxines in het spijsverteringskanaal naar boven gedreven waardoor de lymfedrainage minder efficiënt verloopt. Als je weet dat 80% van het lymfestelsel is verbonden met de darmen, dan weet je eveneens dat er in dit deel van het lichaam de grootste ontgifting gebeurt dankzij bacteriën. De grootste bacteriële agentia bevindt zich in dit gebied. De witte bloedcellen in de lymfe gaan dode micro organismen, afvalstoffen en toxines verteren en vernietigen. Dit proces heet fagytose wat betekent ‘door middel van insluiting’.

3 Vochtige omstandigheden

Als je aanhoudend in extreem vochtige omstandigheden werkt en/of in een vochtig huis woont kunnen (zelfs jaren later) allerlei reumatische aandoeningen verergeren. Constant water op de huid heeft de neiging om water uit het lichaam te zuigen waardoor uitdroging op weefselniveau kan ontstaan. Dit klinkt tegenstrijdig, echter een tekort aan water op weefselniveau is de boosdoener die veel chronische ziekten verergert.

4 Een te laag spijsverteringsvuur

Als je spijsverteringsvuur te laag is kunnen er afvalstoffen en toxines ontstaan die de darmflora verstoren. Deze afvalstoffen en toxines zijn onverteerbaar en worden slijmerig en dat leidt naar verstoppingen. Het voedsel is niet goed meer verteerd. Teveel toxines in de spijsvertering leidt weer tot een verzwakt spijsverterinsvuur. En daarmee zit je spijsvertering in een soort vicieuze cirkel vast. Als afvalstoffen en toxines niet op tijd worden afgevoerd vormen ze een ballast voor het goed functioneren van het gehele lichaam. Ze verstoppen lichaamskanalen waardoor stofwisselingsprocessen verstoord worden. Uiteindelijk gaan deze toxines het genezingsproces van reuma in de gewrichten, ligamenten, pezen en/of in de weefsels bemoeilijken.

5 Levensstijl is ‘te’

Als je levensstijl iets ‘te’ is. Te hard werken, te weinig rust, te weinig slaap, deadlines, stress, negatieve emoties en andere psychische problemen zijn vaak ‘te’ voor de mens. De genezing kan zich niet goed voltrekken en blijft hangen.

6 Toegenomen consumptie van melk en zuivel en calcium tabletten

Melk, zuivel en calcium tabletten kunnen de botopbouw verstoren. Het calcium uit zuivel is gebonden aan fosfor, caseïne en magnesium in een verhouding om gewicht tot 400 kg te dragen. De verhouding is totaal anders dan bij de mens die gemiddeld tussen 60 en 80 kg weegt. Bij teveel calcium van melk, zuivel en tabletten vindt er afzetting van calcium plaats op ligamenten en de pezen van de spieren waardoor deze ligamenten en pezen kunnen ontsteken.

7 Overconsumptie van dierlijke eiwitten

Veelvuldige consumptie van dierlijke eiwitten hebben een verzurend effect op het spijsverteringskanaal en de lymfe. Dierlijke eiwitten in grotere hoeveelheden kunnen niet goed genoeg verteren omdat het menselijke spijsverteringsstelsel niet krachtig genoeg is. Het menselijk lichaam is niet goed in staat om teveel dierlijke eiwitten af te breken tot aminozuren. Het gevolg is dat het voedsel onvoldoende is verteerd en een extra belasting voor de lymfe vormt. Hierdoor ontstaan snel verstoppingen.

Er is dan sprake van teveel eiwitten in het lichaam. Dit is een belangrijke factor dat verzuring kan veroorzaken in het lichaam.

Ons maagzuur is te zwak om dierlijke eiwitten te verteren, een klein stukje gaat nog wel, je hoeft het vlees zeker niet te laten. Maar een goede kotelet bijvoorbeeld is eigenlijk reeds te veel om goed te kunnen verteren. Als eiwitten niet goed zijn verteerd, ontstaat er verrotting dat vele onwelriekende darmgassen produceert zoals cadaverine, amine en putrescine. Verstoord de darmflora met overgroei van bacteriën die gespecialiseerd zijn om eiwitten af te breken. De lymfe wordt daardoor overbelast. Parasieten zoals darmwormen leven ook van afval in het spijsverteringskanaal. Bij carnivoren is het maagzuur tot 20 à 30 x krachtiger dan bij de mens, en worden de parasieten en overgroei van bacteriën geneutraliseerd in hun maag. Het maagzuur van carnivoren zorgt ervoor dat al het dierlijk eiwit echt verteert en omgezet wordt in aminozuren. De anatomie van het spijsverteringsstelsel bij de mens is anders dan bij carnivoren, daar mogen we rekening mee houden. Mensen hebben niet voor niets lange darmen. Deze zijn speciaal ontworpen voor het langzaam verteren van groenten en fruit dat rijk is aan voedingsstoffen.

8 Verkeerd gebruik van je lichaam

Overbelasting van je lichaam is een voorbeeld van verkeerd gebruik. Bijvoorbeeld elke dag 8 uur met de je vinger de muis bedienen van je computer. Maar ook overbelasting door verkeerde lichaamshouding, sportprestaties, uitputting en te weinig ontspannende tegenbewegingen. Teveel zitten en te weinig lichaamsbeweging is eveneens een belangrijke factor dat reumatische klachten kan versterken. Gebrek aan lichaamsbeweging doet je lichaam letterlijk vastlopen.

Wel of geen medicatie?

Reuma op een natuurlijk manier genezen betekent het biologisch conflict en zijn sporen volledig oplossen zodat ze niet meer kunnen recidiveren. Iedere keer dat men door een spoor conflictactief wordt is de pijn wel eventjes weg, maar de genezing die daarop volgt zal des te pijnlijker worden. Pijn, stramheid is genezing van reuma. Genezen betekent ook het lichaam zuiveren en ontgiften, de oorzaak wegnemen. Op een natuurlijk wijze behandelen geeft geen bijwerkingen zoals medicijnen dit wel doen. Het lichaam wil terug naar evenwicht – en dat is de werkelijke kracht naar genezing, en dat kan alleen als men oog en oor heeft voor de mens achter de patiënt. Elke ziekte is een onderdeel van een proces dat leidt naar gezondheid, ook zo met reuma. Het vraagt aandacht en ondersteuning om de emotionele toestand van de patiënt te begrijpen. De patiënt heeft de innerlijke ervaring van geluk nodig om goed te herstellen. Met symptoombestrijding kan het lichaam niet herstellen en ontgiften.

Reguliere medicijnen of behandelingen zijn alleen zinvol en van levensbelang bij acute en levensbedreigende situaties. Vaak is dit het gevolg van eerdere symptomatische behandelwijzen. Eens deze situatie achter de rug, is het belangrijk om alles in het werk te stellen om het lichaam te helpen met de grote inwendige schoonmaakbeurt. Samen met ondersteuning aan de patiënt zodat hij emotionele stabiliteit in de innerlijke belevingswereld kan ervaren.

Medicatie is alleen te gebruiken bij acute of levensbedreigende situaties. Medicijnen hebben jammer genoeg de eigenschap om het lichaam meer te vervuilen en te vergiftigen hetgeen de bekende bijwerkingen veroorzaakt. Medicijnen zou de uitzondering moeten zijn in plaats van de regel. Hun bijwerkingen zijn meestal erger dan hun goede eigenschappen en als patiënt moet je bewust zijn van de complicaties voordat je instemt met het gebruik ervan.

Het grote voordeel van zowel Ayurvedische kruiden, specerijen en eveneens onze kruiden is het belangrijke feit dat ze het lichaam ontgiften en zuiveren terwijl ze het lichaam ondersteunen bij het genezingsproces. Bijwerkingen zoals van bijvoorbeeld NSAID, vertaald als non-steroidal anti-inflammatory drugs zoals aspirine, paracetamol en ibuprofen, geven risico’s op verhoogde bloeddruk, aantasting van het vermogen van de bloedvaten om uit te zetten, daling van de ijzerspiegel in het bloed, het ontstaan van brandend maagzuur en zure reflux.

Mensen die medicijnen gebruiken, moeten in feite tweemaal herstellen: 1 keer van de ziekte en 1 keer van de medicijnen. Voor iedere acute of chronische aandoening zijn er medicijnen, dat is natuurlijk goed voor de verkopers. Maar de vraag is of de gebruikers er gezonder en gelukkiger van worden. In de praktijk blijkt dit echt niet altijd het geval te zijn, vermits medicijnen het risico op verslaving versterken. Medicijnen verminderen het vermogen van de spijsvertering om waardevolle voedingsstoffen op te nemen sterk.

Ayurvedische en natuurlijke middelen om reuma te helpen genezen. Het dieperliggende conflict en zijn sporen definitief oplossen

Emblica officinalis of Amalaki (Indische kruisbes): Het is een vrucht die groeit aan een boom. Vers is hij geelbruin, na drogen wordt de vrucht bijna zwart. Deze 2.5 cm grote vrucht is zeer rijk aan vitamine C, calcium, potassium, ijzer en vitamine B. Daarnaast bevat deze vrucht talloze tannines en eveneens pectine, waardevolle bestanddelen. Emblica stimuleert en reguleert de spijsvertering. Deze vrucht bevat vijf verschillende smaken behalve de zoute smaak. Is sterk reinigend voor de lever en zorgt voor nieuwe plasma en goede bloedcellen in het bloed. De Indische kruisbes is bij uitstek geschikt bij maagzuur, maagontsteking en – zweren, verstoppingen in het maag-darmkanaal en het prikkelbare darmsyndroom. Van de vrucht wordt de bekende Ayurvedische jam Chyanvanprasch gemaakt waarbij meer dan 50 kruiden zijn toegevoegd. Heeft een sterk verjongende eigenschap en is koortswerend, bevordert het intellect en stimuleert haargroei.

Commiphora Mukul of Guggulu: Guggulu is een van de krachtigste Ayurvedische ontgiftende kruiden. Dit kruid heeft de kracht om het lichaam echt te ondersteunen bij de ontgifting en herstel. Guggulu maakt bloedlichaampjes sterk en dat is goed voor de fagocyten in het lymfesysteem. De geneeskrachtige substantie wordt gewonnen uit de hars van deze boom. Guggulu is aangewezen bij gewrichtsklachten, zwelling van klieren (lymfesysteem) en chronische huidaandoeningen. Guggulu heeft een grote bijdrage aan de spijsvertering omwille van zijn ontgiftende werking, en om de productie van spijsverteringsenzymen te stimuleren. Guggulu bevat de drie reinigende smaken, bitter, wrang en scherp en de smaak zoet. Guggulu is perfect om genezende stoffen van andere kruiden te ondersteunen en te vervoeren naar de plaats waar genezing moet gebeuren. Guggulu is minder geschikt voor zwangere vrouwen en als je medicijnen inneemt tegen het samenklitten van bloedplaatjes (bloedverdunners). Het Sanskriet woord Guggulu betekent: ‘Dat wat beschermt tegen ziekte’.

Linum usitatissimum of lijnzaad: Lijnzaad of vlas is een plant met zeer sterke plantenvezels. Het zaad bevat de essentiële basis omega 3 waaruit het lichaam de derivaat omega 3 kan produceren. Lijnzaad heeft een voedende waarde en wordt gebruikt voor ademhalingsproblemen, spijsverteringsproblemen en klachten van de urinewegen te verhelpen. Zelfs Hippocrates sprak over de waardevolle eigenschappen van lijnzaad. Lijnzaad remt de productie van prostaglandines die verantwoordelijk zijn voor de ontstekingsreacties bij reumatoïde artritis. Door zijn hoge concentratie aan oplosbare vezels heeft het een zeer gunstig effect op de darmperistaltiek. Lijnzaad kun je eerst best malen in een koffiemolen en direct met wat verzadigd vet – om de omegavetzuren te beschermen tegen oxidatie door zuurstof – op je bereide maaltijd toe te voegen. Niet verhitten boven 40°c.

Melaleuca alternifolia of tea tree: Als je over een krachtig middel wilt spreken, dan is tea tree een krachtig middel uit de natuur. De medicinale vluchtige olie van deze boom bevat zoveel waardevolle fytonutriënten waaronder een aantal terpenen. Tea tree heeft de eigenschap om de gunstige bacteriën en de talglaag van de huid met rust te laten terwijl het alle overgroei van organismen stopt. Deze etherische olie kan verdund worden met andere oliën zoals amandelolie en op de huid worden aangebracht ter hoogte van reumatische pijnen en ontstekingen. Niet overdrijven met tea tree op de huid, steeds lichte dosis.

Tanacetum parthenium of moederkruid: Moederkruid heeft een krachtige koortsverlagende en ontstekingsremmende eigenschap. Het is de plant die migraine en clusterhoofdpijn verzacht. Moederkruid brengt evenwicht in de serotonine en melatonine spiegel. Moederkruid bevat zeer veel werkzame bestanddelen met een ontgiftende eigenschappen voor het lichaam. Je kunt deze plant als tuinplant kweken in je tuin en dagelijks enkele verse blaadjes opeten. Het is bitter van smaak en heeft een verkoelend effect op onze fysiologie.

Azadirachta indica of neemboom (Indische sering): Het is een boomsoort die door geen enkele parasiet, schimmel of insect aangetast wordt. Van de blaadjes kun je thee trekken dat zeer bitter is, maar eveneens in je gerechten zoals soep of groente stoofpotjes kunt verwerken. Het is zeer goed voor het hart en de lever. Het verlaagd de ontstekingsreacties in het lichaam door zijn krachtige zuiverende eigenschappen. Natuurlijk zeer doeltreffend tegen allerlei huidaandoeningen, huidallergieën en gewrichtspijn, gewrichtsontstekingen en reumatische klachten. Neem is zeer rijk aan bitterstoffen dat een verdrogende en koude energie heeft. Neem is sterk bloedzuiverend, wormdodend en bevorderd de uitstraling.

Ulmus rubra of de Noord Amerikaanse iep: De Noord-Amerikaanse iep maakt onderdeel uit van Lapacho (Pau D’arco) thee. Het heeft een ongelooflijke gunstige uitwerking op de totaliteit van de spijsvertering. Het is uitermate geschikt bij ontstekingen van de urinewegen en de blaas. Noord Amerikaanse iep heeft een zeer gunstige uitwerking op reumatische aandoeningen, reumatoïde artritis, artrose en jicht. Het heeft tegelijkertijd ook een voedende waarde voor het lichaam om uitgeputte weefsels te herstellen.

Glycyrrhiza glabra of zoethout: Zoethout kent naast zijn zoete smaak waarvan dropjes worden gemaakt vele geneeskrachtige bestanddelen. Zowel voor het behandelen van luchtwegaandoeningen en problemen met de spijsverteringsorganen. Zoethout wordt eveneens geprezen om zijn ontstekingsremmende eigenschappen. Het zijn de wortels van deze plant die gebruikt worden. De werkzame bestanddelen zijn flavonoïden en glycyrrhizinezuur zijn ontstekingsremmend. Zoethout onderdrukt de productie van rode bloedlichaampjes niet zoals gebruikelijke steroïden dit wel doen. De cortisolspiegel stijgt in het bloed en remt zo ontstekingen af. In zeer grote concentraties kan zoethout de bloeddruk doen stijgen, hou daar rekening mee, niet overdrijven! Zoethout is waardevol bij reuma. Zoethout bevat krachtige antioxidanten die een verzachtend effect hebben op reuma en jicht. Zoethout is zoet en bitter, heeft een verkoelend effect op fysiologische processen in het lichaam.
Centella Asiatica of Aziatische waternavel: De aziatische waternavel groeit voornamelijk in zuid Azië en werkt ontstekingswerend op de huid. Het bevordert de lymfatische circulatie. Deze plant maakt de haarvaten sterker. Tonicum voor het bindweefsel en herstelt slijmvliezen. Het is een ideale plant bij reumatische koorts en reumatische aandoeningen. Niet gebruiken bij hoge bloeddruk, epilepsie, zwangerschap en kinderen onder de 12 jaar.

Nardostachys Jatamansi: Jatamansi reguleert voornamelijk het zenuwstelsel door zijn kalmerende werking. Ideaal bij mensen met concentratieproblemen, onrust, zenuwachtigheid, slapeloosheid, mentale stress, negatieve emoties, zenuwpijnen en slapeloosheid. Een goede plant tegen hoge bloeddruk. Deze plant heeft een sterk afkoelende energie om voornamelijk ontstekingen te kalmeren.

Withania somnifera of ashwagandha of winterkers: Deze plant is inheems in India, Pakistan en Sri Lanka. Ze wordt ondermeer ingezet bij algemene zwakte, vroege verouderingsverschijnselen, pijnstiller, tegen impotentie en als kalmerend middel. De wortel van deze plant wordt gebruikt voor therapeutische doeleinden. Zeer goed bij artrose, artritis, reumatoïde artritis en andere gewrichtspijnen. Heeft een gunstig effect op de lymfewerking en tegen gezwollen lymfeklieren. Versterkt het zenuwstelsel, verhoogt de geestelijke vermogens en is anti-stress. Het is een van de krachtigste ayurvedische planten om de algemene gezondheid te bevorderen.

Triphala: De drie vruchten waaronder de vrucht van Emblica officinalis, Terminalia belerica en Terminalia chebula. Deze drie vruchten hebben elk een kalmerende werking. Triphala is de prefecte Ayurvedische mix om de spijsvertering te verbeteren en evenwicht de scheppen. Triphala helpt het lichaam krachtig te ontgiften en zuiveren, de voorwaarde om alle reumatische klachten te verhelpen.

Boswellia serrata of Indische wierook: Boswellia is een harsboom en bevat veel aromatische oliën. In de Ayurveda al duizenden jaren toegepast bij problemen van het ademhalingsstelsel, ontstekingen (ook chronische), spijsverteringsproblemen en gewrichtsaandoeningen. Boswellia is een natuurlijke krachtige pijnstiller dat het lichaam tegelijkertijd ontgift en zuivert. Het kruid bij uitstek tegen artritis, ontstekingen van het spijsverteringskanaal en astma. Boswellia brengt de aanmaak van prostaglandines – ontstekingseiwitten – in evenwicht. Prostaglandines spelen een rol bij talloze fysiologische functies. Belangrijk voor de regulering van de spijsverterings- en de ademhalingsorganen, en de urinewegen. Prima bij bloedende aambeien en diarree. Ze zijn eveneens van vitaal belang voor het stollingsproces en als boodschappers van de ontstekingsreactie. Boswellia bevat de zoete, bittere en wrange smaak en werkt sterk ontgiftend. Heeft eveneens een verkoelende werking. Boswellia is krachtig om de bloedkwaliteit te verbeteren.

Smilax chinensis: De wortels van deze plant bevatten ontstekingsremmende stoffen dat voornamelijk bij ontstekingsreuma wordt gebruikt. Deze plant heeft een sterke bittere smaak, een krachtige zuiverende werking op het bloed, eetlustopwekkend, pijnstillend. Versterkend voor het zenuwweefsel en heeft een verwarmende energetische werking.

Yucca schidigera extract: Uit de wortel van de Yucca plant wordt voornamelijk ontstekingsremmende eigenschappen toegeschreven. Het is krachtig werkzaam en toepasbaar voor allerlei reumatische aandoeningen zoals artrose, artritis, reuma en reumatoïde artritis waarbij zwelling, pijn, ontsteking en stijfheid gaan afnemen. Yucca bevat veel steroïde saponinen die naast ontstekingsremmende eigenschappen in samenwerking met het lichaamseigen cortisol ook bloedzuiverend werkt. Bevorderd het evenwicht van de darmflora waarbij giftige toxines worden gebonden zodat ze veilig kunnen worden afgevoerd via de stoelgang. Uitwendig kan Yucca gebruikt worden bij pijnlijke gewrichten, spierpijn, kneuzingen, wonden, zweren en andere huidontstekingen. Het bevat bovendien nog vele waardevolle mineralen zoals calcium, fosfor, kalium, ijzer, koper en mangaan.

Lapacho (pau d’arco): Lapacho (Pau D’arco) thee is zeer waardevol voor de spijsvertering en de ontgifting van de lymfe en de lever. Deze thee is afkomstig van een recept van de inca’s uit Zuid-Amerika. De binnenkant van de rode bast van de Lapacho colorado boom wordt gebruikt voor deze thee. Het zit tjokvol krachtige antioxidanten zoals carnosol, indolen, chinonen, de bio flavonoïden, quercetine, lapachenole, coenzym Q, alkaloïden w.o. tecomine, hydroxybenzoëzuren en steroide saponinen. In deze thee zit zeer waardevolle ozon dat de boom opgenomen heeft. Deze thee is in staat om het lichaam zeer krachtig te ontgiften, een basisvoorwaarde om af te vallen. Het geeft mentale energie om de causale psychische oorzaak aan te pakken. Werkt pijnstillend zonder bewustzijnsverlies. Lapacho vermindert nervositeit ongerustheid en irritatie van alle slijmvliezen van het lichaam. En deze thee heeft veel waarde als decongestivum ofwel het vermogen om verstoppingen in de darmen, lymfe en elders in het lichaam op te lossen. Tevens bloeddrukverlagend, ontstekingsremmend en zenuw ontspannend. Lapacho bevat colloïdaal ijzer dat goed opneembaar is, en is in staat om het lichaam te revitaliseren.

Andere zaken die je kunt doen om reuma pijn te verzachten

Modderbaden

Modderbaden zijn een manier om je te ontspannen en zijn bovendien nog gezond ook. In vele tradities worden ze al duizenden jaren aangeprezen om allerhande gezondheidsklachten te verhelpen. Modderbaden zijn aan te bevelen om je te ontgiften. Modderbaden hebben ontstekingsremmende eigenschappen omdat ze zoveel afval en toxische stoffen uit het lichaam “zuigen” zoals schadelijk chemicaliën, zware metalen, radioactieve isotopen en rotzooi van de vaccins. Modder – afhankelijk van soort – is rijk aan mineralen.

Voor alle duidelijkheid, het betreft geen modder van zand en water uit je achtertuin. Het gaat meestal om stof of mengsel van vulkanisch as, zeoliet, klei, groene of witte klei, zeoliet, zeewier, slijk uit de bergen of andere mineraalrijke stoffen vermengd met mineraalwater of zeewater. De modder wordt trouwens verwarmd tot 38 à 39°c, waarbij deze intense warmte je spieren nog meer zal ontspannen en de bloedvaten zich kunnen verwijden. Daardoor ga je meer transpireren terwijl je in het modderbad zit. Het vermindert de pijn terwijl de bloedsomloop beter wordt. Dit is gunstig voor het detoxsysteem van het lichaam.

Vele grondstoffen om zelf een modderbad te maken zijn bentoniet, vulkanisch as, groene en witte klei, kaolien, Marokkaanse klei, calcium bentoniet klei en rhassoul. In vele goede gezondheidswinkels is er ontgiftingsklei te vinden. Voor een bad heb je ongeveer een kilo grondstof nodig. Zorg dat het water voldoende warm is. Je kunt er tevens etherische oliën aan toevoegen. Het versterkt de werking van de ontgifting.

Blijf ongeveer een klein uur in het bad liggen, geniet van de warme ontspanning, en met een warme douche spoel je je af. Je kunt ook een gezichtsmasker maken. Een interessant alternatief als je geen modderbad kunt maken zijn voetbaden. Modder is al duizenden jaren lang een therapeutisch middel om te ontgiften en voor aandoeningen zoals gewrichtsklachten, reuma, artrose en artritis. In warme landen kun je modderbaden nemen in de buurt van heilzame bronnen, stranden, rivierbeddingen, meren enzovoort. Je laat als het ware de modder opdrogen door de zon. Na een uurtje ga je vervolgens zwemmen of afspoelen. Deze werkwijze zuigt letterlijk alle schadelijke stoffen uit de huid en het lichaam en is eveneens ontspannend en heilzaam. Trouwens, het is niets voor niets dat wilde dieren in de natuur ook vele modderbaden nemen.

Ga niet met een volle maag in een modderbad, een kleine hap kan wel. Ook voldoende water op lichaamstemperatuur drinken. Modder kan ook als een pakking op het lichaam aangebracht worden.

De zweethut therapie of sauna

Een zweethut of sauna waarin goed gezweet kan worden is heilzaam. Theorie is dat de mens in de zweethut zo exorbitant zweet dat men op deze wijze een zuivering ondergaat. De mens kan een entheogene ervaring hebben tijdens het zweethutritueel – het goddelijke in jezelf ervaren. De zweethuttherapie heeft een Indiaanse herkomst. De indianen ondergingen dit ritueel om zichzelf te zuiveren van hun wandaden. De indianen maken gebruikt van verhitte stenen en grote ketels heet water in een ruimte die met een zware canvas doek afgesloten wordt. Soms wordt in de hut een moderne haard ingebouwd voor het opwekken van de warmte. Zorg wel voor een goede schoorsteen. Wij gebruiken de zweethut om met het intense zweten toxines en afvalstoffen uit het lichaam te verdrijven. Tegelijkertijd verkrijg je harmonie met de natuur en contact met het wezen dat je bent.

Ook in de Ayurveda kent met de zweettherapie (swedana therapie). Dat is met een vochtige warmte. Er bestaan ook verschillende methoden waarbij een droge hitte wordt gebruikt, ongeveer hetzelfde als in een sauna. Men spreekt dan over de Ayurvedische Jentaka zweethut. Deze kuur wordt over het algemeen toegepast bij Kapha verstoringen in alle constituties. De zweettherapie is bij uitstek geschikt voor reumatoïde artritis, artritis, stijve gewrichten en pijn. Mensen met te veel Pitta in hun constitutie kunnen deze kuur doen indien ze in vrij goede gezondheid verkeren als een stimulatie. De zweetkuur kalmeert zowel het lichaam als de geest en heeft een verfrissend effect op de ziel en de geest.

Als je plots de behoefte hebt om de zweetkuur te beëindigen voor de voorgeschreven behandelingsduur, is het beter om ook te stoppen. Altijd luisteren naar je lichaam. Na de kuur een korte douche met lauwwarm water, goed afdrogen en aankleden. Belangrijk is om nadien te rusten of een lichte wandeling uit te voeren.

Met dank aan Arjen Lievers https://www.germaansegeneeskunde.nl/index_ziekten_gnm/
Björn Eybl zielsoorzaken van ziekte ISBN: 978-3-85052-299-1
Dr. Geerd Ryke Hamer

Dr. Andreas Moritz